POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





vrijdag 11 december 2009

Vragen Franstaligen dan eindelijk een staatshervorming?

In de zakenkrant De Tijd werd onlangs verslag uitgebracht van het tweejaarlijks congres van de Franstalige economen in België (27.11.2009). De boodschap was duidelijk: “Als de overheid economische groei wil bevorderen, moet ze haar staatsstructuur hervormen”. Een staatshervorming is dus dringend noodzakelijk, dat erkennen zelfs Franstalige economen.

Zo “strookt de strategie om meer mensen aan het werk te krijgen, niet met de geldstromen. De deelstaten moeten werklozen naar een job leiden. Als dat lukt, plukken niet zij, maar de federale overheid daar de vruchten van via minder werkloosheidsuitkeringen”.

Een fris geluid? Op zijn minst, maar het blijft afwachten wat de reactie van de Franstalige politiekers zal zijn. Maar de economen gingen ook de confrontatie aan met het socialistisch geleid onderwijsbeleid in Franstalig België: “De resultaten daarvan zijn ‘pover’, luidde het verdict. Onderwijs is belangrijk om economische groei te creëren, maar dat betekent niet dat iedere onderwijsinvestering dat effect heeft. Er moet daarom meer geld gaan naar hoger onderwijs en de banden met de bedrijfswereld moeten beter worden aangehaald. Vlaanderen doet het veel beter, erkenden de Franstalige economen, al is het internationaal evenmin een schoolvoorbeeld”.

Een fris geluid voorwaar. Ondertussen somt hoofdredacteur Crols in Trends (03.12.2009) het lijstje ‘Belgische prestaties’ op en bid hij daarom voor een regimecrisis: “België is het land met proportioneel de hoogste staatsschuld ter wereld. België is het land met de hoogste belastingen per inwoner in Europa. België is het land met de laagste pensioenen voor niet-ambtenaren. België is het land waar een Vlaming een derde meer belastingen betaalt dan een Franstalige. België is het land waar één volk al 179 jaar buiten alle verhoudingen veel geld transfereert naar zijn buren. België is het land waar het minste wordt gedaan om de vergrijzing op te vangen (…) België is het land van de vele onopgeloste problemen (zoals de asielwetgeving, de organisatie van het gerecht, de inning van de belastingen