POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





vrijdag 28 juni 2013

De Belgische economie glijdt stilaan maar zeker weg

Economen houden zich meestal heel ver van de politiek, en al helemaal ver van de dagjespolitiek. Zij kijken naar de grotere (economische) verbanden, en proberen economische evoluties duidelijk te maken. Het is dus nuttig om naar economen te luisteren. Een hoofdeconoom van een Belgische grootbank waarschuwde (in De Standaard, 13.06.2013) de regering Di Rupo dat ze dringend maatregelen moet nemen, wil ze niet worden geconfronteerd worden “met een gevaarlijke terugval van de economie in 2014”. De reden is dat België te lang heeft gewacht met maatregelen.
Het lijkt dat dit land tijdens de economische crisis lange tijd vrij goed standhield ten opzichte van de buurlanden. Daarenboven genoot dit land ook van zeer lage rentevoeten. Wij zijn even kredietwaardig als “een mix van Nederland, Frankrijk en Italië”, betaalt België minder rente op haar leningen.
In 2014 zou dit wel eens kunnen veranderen. België heeft met naam te lang gewacht  “met maatregelen om de concurrentiepositie aan te pakken”. We staan verder ook op minder dan een jaar van de verkiezingen, véél beweging zit er dus niet aan te komen. Combineer dit verder met de vergrijzingskosten en de kosten van een zeer complexe staatsstructuur…

Voor het Vlaams Belang rijmen fundamentele veranderingen niet op “federaal koninkrijk België”.  

De Belgische economie glijdt stilaan maar zeker weg

Economen houden zich meestal heel ver van de politiek, en al helemaal ver van de dagjespolitiek. Zij kijken naar de grotere (economische) verbanden, en proberen economische evoluties duidelijk te maken. Het is dus nuttig om naar economen te luisteren. Een hoofdeconoom van een Belgische grootbank waarschuwde (in De Standaard, 13.06.2013) de regering Di Rupo dat ze dringend maatregelen moet nemen, wil ze niet worden geconfronteerd worden “met een gevaarlijke terugval van de economie in 2014”. De reden is dat België te lang heeft gewacht met maatregelen.
Het lijkt dat dit land tijdens de economische crisis lange tijd vrij goed standhield ten opzichte van de buurlanden. Daarenboven genoot dit land ook van zeer lage rentevoeten. Wij zijn even kredietwaardig als “een mix van Nederland, Frankrijk en Italië”, betaalt België minder rente op haar leningen.
In 2014 zou dit wel eens kunnen veranderen. België heeft met naam te lang gewacht  “met maatregelen om de concurrentiepositie aan te pakken”. We staan verder ook op minder dan een jaar van de verkiezingen, véél beweging zit er dus niet aan te komen. Combineer dit verder met de vergrijzingskosten en de kosten van een zeer complexe staatsstructuur…

Voor het Vlaams Belang rijmen fundamentele veranderingen niet op “federaal koninkrijk België”.  

donderdag 27 juni 2013

Niemand gelukkig, maar niemand wil de consequenties trekken?

De columns van professor Bart Maddens van de KULeuven zijn nooit banaal. In een recente bijdrage kijkt hij terug op een televisiedebat tussen Bart Somers (Open VLD) en Ben Weyts (N-VA). De professor stelt vast dat er tussen de meeste Vlaamse partijen een meerderheid aanwezig is om een ander sociaaleconomisch beleid te gaan voeren, en “ze beseffen allebei dat dit niet kan binnen het huidige institutionele model met zijn talloze blokkeringsmechanismes”.
Heel juist van de arbiter, al wil ik er nog aan toevoegen dat het dezelfde traditionele Vlaamse partijen zijn die er jaren geleden – tégen de waarschuwingen van de radicale Vlaamse Beweging in – zelf mee instemden dat die blokkeringsmechanismes werden ingebouwd.
Volgens Maddens is Somers de meest radicale, want die wil de blokkeringen wegwerken en evolueren naar een zuiver federaal model, waardoor de Vlaamse meerderheid het federale beleid zou kunnen bepalen. Maar: dit had men dat toch jaren geleden moeten invoeren? Welke Franstalige politieke partij zal akkoord gaan om blokkeringsmechanismes, die haar demografische minderheid politiek optillen tot een meerderheid, teniet te doen? Dat zou politieke zelfmoord zijn. Somers maakt de mensen blaasjes wijs.
Professor Maddens raakt de kern van de zaak als hij merkt dat niemand in België momenteel tevreden is. Iedereen is hevig gefrustreerd door de wijze “waarop de Belgische instellingen momenteel functioneren”.  Niemand gelooft nog in het bestaande model, maar nog fundamenteler is dat niemand gelooft dat de huidige staatshervorming ten gronde iets zal oplossen. Want – en dat is toch een aardige sneer in de richting van de confederalisten, maar ook in de richting van de federalisten natuurlijk – elke staatshervorming heeft het systeem nog complexer gemaakt en nog meer vergrendeld.

Bart Somers en Wouter Beke zien een volgende hervormingsgolf op ons afkomen in 2033. Geef mij dan maar de ordelijke opdeling van het Vlaams Belang. De radicale ontgrendeling, en de democratie op volks niveau haar werk laten doen dus!

woensdag 26 juni 2013

Maggie houdt de migranten tegen, zegt u?

Staatssecretaris De Block heeft de perceptie dat zij, en zij alleen, erin geslaagd is de migratietrend om te draaien en dat door de door haar voorgestelde ‘verstrenging’ van de asiel- en migratiewetgeving eindelijk vruchten begint af te werpen.
Als Vlaams Belang hebben wij steeds gewezen op het feit dat het “to little, to late” en dat er teveel achterpoortjes bleven bestaan om echt te kunnen spreken van een trendbreuk, van een correct, en consequent asiel- en migratiebeleid. Uit het jaarverslag van Binnenlandse Zaken betreffende de DVZ – de Dienst Vreemdelingenzaken – blijkt (De Tijd, 13.06.2013) dat “het aantal Europese migranten in België blijft stijgen. In 2012 werden tegenover twee jaar eerder 17.107 verblijfsvergunningen meer ingediend, een stijging met 35%.

Het aantal aanvragen uit Roemenië, Bulgarije, Griekenland, en Slovakije stijgen gevoelig, weet dezelfde krant te melden. En wat die achterpoortjes betreft, waar wij de staatssecretaris steeds hebben op gewezen, schrijft De Tijd: “Steeds meer asielzoekers dienen hun asielaanvraag meerdere keren in – een stijging van 83%”. Ook het aantal beroepsprocedures tegen geweigerde asielaanvragen blijkt enorm toegenomen. 

dinsdag 25 juni 2013

75% van alle carjackings in Henegouwen, Luik en Brussel

Ondanks een lichte daling tijdens het eerste semester van 2012 (255 gevallen) blijft het aantal carjackings in de afgelopen 5 jaar vrij hoog. 702 gevallen in 2009, 622 in 2010 en 627 in 2011, nog steeds 12 per week. De meest gegeerde merken, aldus de Minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH) in haar antwoord aan mij blijven onveranderd Volkswagen, BMW en Mercedes.
Van al deze gestolen wagens wordt gemiddeld 68-70% van de wagens teruggevonden.

Verontrustend zijn de continu zeer hoge aantallen carjackings in de provincies Henegouwen en Luik en Brussel Hoofdstad. 75% van alle carjackinggevallen grijpen daar plaats. In Henegouwen deden zich in 2011 158 gevallen voor, 3 per week. In Luik is dat zelfs bijna 4 gevallen per week. Het aantal carjackings in Brussel Hoofdstad – 131 in 2011 – bedraagt dan weer 10 maal zoveel als in de provincie West-Vlaanderen (13). Een verklaring voor dit verschijnsel geeft de Minister niet. Dat het om grensprovincies gaat, is geen afdoende verklaring, vind ik , want ook West-Vlaanderen en Limburg bevinden zich in die situatie, en nochtans ligt het aantal gecarjackte voertuigen daar veel en veel lager. En Brussel kun je moeilijk een grensprovincie noemen…

maandag 24 juni 2013

Téveel belastingen, té weinig dienstverlening

Mensen die op pensioen gaan, de euvele moed hebben om de totaliteit van de afdrachten en die de bovenmenselijke moed opbrengen om dat bedrag te plaatsen tegenover de pensioenuitkeringen, die zullen het met mij eens zijn dat de belastingen veel en veel te hoog zijn en dat de uitkeringen van overheidswege dan weer veel te laag.
Die algemene perceptie wordt door de onderzoekers Wim Moesen en Kristof De Witte bevestigd in hun studie “Value for tax money”.  Ze legden cijfers van de OESO, de Wereldbank en het World Economic Forum naast elkaar. De belastingen liggen in dit land, in België, historisch hoog: “Enkel Denemarken, Frankrijk en Finland geven nog meer uit”, en zitten dus nog met een iets hogere belastingdruk (Het Nieuwsblad, 13.06.2013).

Wat krijgt de belastingbetaler hiervoor terug? “Te weinig”, aldus de professor, qua efficiëntie tuimelt ons land (zijn land, niet het mijne, P.L.) naar een 11de plaats”. Finland, Denemarken en Zweden, drie landen met een zeer zware fiscale druk, geven hun burgers ook bijzonder veel terug, en staan onbedreigd op de eerste plaatsen. 

woensdag 19 juni 2013

Bijna 20% meer werfdiefstallen

Ondanks een sensibiliseringscampagne, een brochure met tips, een registratieformulier voor bouwwerfmateriaal en een sticker in het verleden, moest de minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH) in haar antwoord aan mij toegeven dat het aantal werfdiefstallen de jongste jaren is gestegen.
In 2008 registreerde men 4.209 gevallen van diefstal van werfmateriaal, in 2009 amper 3.437 diefstallen. Het cijfer liep in 2010 op tot 4.147 en in 2011 zelfs tot 4.999 registraties. De voorlopige cijfers van 2012 geven aan dat er minstens 4.900 gevallen zullen worden geregistreerd.

De stijging is vooral alarmerend in het Vlaams Gewest, waar men een stijging van 24% in 2012 vaststelt ten opzichte van 2008. De stijging is veel minder groot in het Waals Gewest (+15%) en in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (+9%).  De minister wijst in haar antwoord op de problematiek van de rondtrekkende internationale daderbendes. Ik blijf het betreuren dat er niet meer aandacht wordt besteed aan deze criminaliteit en dat het fenomeen geen prioriteit krijgt in het Nationaal Veiligheidsplan. 

Bijna 20% meer werfdiefstallen

Ondanks een sensibiliseringscampagne, een brochure met tips, een registratieformulier voor bouwwerfmateriaal en een sticker in het verleden, moest de minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH) in haar antwoord aan mij toegeven dat het aantal werfdiefstallen de jongste jaren is gestegen.
In 2008 registreerde men 4.209 gevallen van diefstal van werfmateriaal, in 2009 amper 3.437 diefstallen. Het cijfer liep in 2010 op tot 4.147 en in 2011 zelfs tot 4.999 registraties. De voorlopige cijfers van 2012 geven aan dat er minstens 4.900 gevallen zullen worden geregistreerd.

De stijging is vooral alarmerend in het Vlaams Gewest, waar men een stijging van 24% in 2012 vaststelt ten opzichte van 2008. De stijging is veel minder groot in het Waals Gewest (+15%) en in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (+9%).  De minister wijst in haar antwoord op de problematiek van de rondtrekkende internationale daderbendes. Ik blijf het betreuren dat er niet meer aandacht wordt besteed aan deze criminaliteit en dat het fenomeen geen prioriteit krijgt in het Nationaal Veiligheidsplan. 

dinsdag 18 juni 2013

Steeds minder huwelijken, steeds meer samenlevingscontracten

Uit cijfers die ik van de minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH), ontving, blijkt dat het aantal huwelijken dat in België wordt afgesloten, al 5 jaar opeen daalt. Daartegenover is er sprake van een even duidelijke opgang van het aantal samenlevingscontracten.
Werden er in 2008 nog 106.172 burgerlijke huwelijken voltrokken, tegenover 64.021 samenlevingscontracten, dan daalde het aantal nieuwe huwelijken in 2012 tot 91.566 – een daling van 14% op 5 jaar – en steeg het aantal samenlevingscontracten tot 78.034 – een stijging van 22%. Het aantal nieuwe samenlevingscontracten benadert stilaan het aantal nieuwe huwelijken.
Een gevolg van de daling van het aantal huwelijken is een felle daling van het aantal echtscheidingen in dezelfde periode: van 65.199 naar 49.369, een daling van 24%.
Het huwelijk kan zich in het Vlaams Gewest, na een dipje de afgelopen jaren, verheugen in een groeiende populariteit – het aandeel in de totaliteit van de huwelijken steeg van 55,5 naar bijna 60%. Aan de andere kant valt vooral de groeiende aantrekkelijkheid van het samenlevingscontract aan in het Waals Gewest, waar men een stijging van 27% vaststelt op 5 jaar tijd.

Tot slot, en verontrustend, is het feit dat tijdens de eerste twee maanden het aantal huwelijken in vrije val is – slechts 4.829 nieuwe huwelijken met naam. Nog verontrustender is het nieuws van het aantal wettelijke samenlevingscontracten tijdens dezelfde twee maanden: 14.946. De minister wist hiervoor niet onmiddellijk een verklaring te verzinnen maar dat is niet de eerste keer. 

maandag 17 juni 2013

De islam en Japan

Al ooit gehoord van problemen met de islam in Japan? Aanslagen, rellen, opstootjes in het verre Nippon? Vriendelijk maar zéér beslist, zo kan je de Japanners het best omschrijven als het over de islam gaat. Een greep uit de vele maatregelen maken duidelijk waarom.
Japan verleent geen burgerschap aan moslims. Ze hebben er ook geen recht op permanente bewoning. De invoer van korans in Japan zou verboden zijn. Slechts 2 islamitische leraars kregen het residentierecht toegekend, en dan nog tijdelijk. Ze moeten zich strikt aan de Japanse wet houden, moeten Japans praten, en moeten hun religieuze praktijken in hun appartement organiseren.
De meeste bedrijven aanvaarden geen islamitische werknemers. Een islamitische school oprichten in Japan kan niet. De sharia wordt er niet erkend of aanvaard. Op een bevolking van 136 miljoen Japanners rekent journalist Aboe Bakr Morimoto dat er ongeveer 1.000 Japanse islamieten zijn. Er zijn 30 geregistreerde appartementen die dienst doen als moskee. Halalvoedsel is in Japan niet te koop.

De Japanse regering gaat ervan uit dat de islam een vrij fundamentalistisch geloof is, dat zelfs in tijden van globalisering niet bereid is om haar islamitische wetten en gebruiken te wijzigen. Japan past dus voor “een wereld in een wereld”, of een parallelle islamitische maatschappij naast de reguliere Japanse samenleving. 

vrijdag 14 juni 2013

Dubbel zoveel langdurig werklozen in Wallonië

Ondanks het Marshallplan voor Wallonië en andere overheidsinitiatieven blijft de werkloosheid in Wallonië zeer hoog. Ook het aantal langdurig werklozen in Wallonië blijft zeer hoog. Uit cijfers die ik van de Minister van Werk, mevrouw Monica De Coninck (SP.A), ontving, blijkt dat het aantal langdurig werklozen in het Waals Gewest ruim dubbel zo hoog ligt dan in het Vlaams Gewest.
In 2008 bijvoorbeeld telde men in het Waals Gewest 30.383 langdurig werklozen (volledig werkloos gedurende meer dan 10 jaar), in 2012 waren er 27.424 eenheden. In het Vlaams Gewest waren dat er in 2008 slechts 13.406, in 2012 daalde dat aantal met 10% tot 12.182. Het aandeel van het Vlaams Gewest in het totaal aantal langdurig werklozen bleef tijdens de betrokken 5 jaar verder dalen: momenteel is het aandeel van de Vlaamse langdurig werklozen gedaald van 25,6 naar 24,5%. Het aandeel van langdurig werklozen in het Waals gewest in het totaal kalft traag af maar blijft proportioneel bijzonder hoog: van 58% in 2008 naar 55,2% in 2012.
Wat bijzonder verontrustend is, is de stijging van het aantal langdurig werklozen in het zogenaamd Brussels Hoofdstedelijk Gewest: in 2008 waren er 8.571, in 2012 telde men er 10.044, een stijging van 17%, en ondertussen een aandeel van 20% in het totaal van alle langdurig werklozen in België (in plaats van 16% in 2008). Brussel wordt steeds afhankelijker van steun, het aantal steuntrekkers en het aantal langdurig werklozen wordt steeds groter.

Laatste opvallend feit: het aantal jonge langdurige werklozen in de verschillende gewesten. Het aantal bedraagt in het Vlaamse Gewest gemiddeld 20, in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zit men daar gemiddeld op 24. Het Waalse Gewest heeft er minstens 5 keer zoveel, met een piekjaar in 2008, toen men in het Waalse Gewest 157 langdurig werklozen telde tussen 25 en 29 jaar. Ook deze cijfers bevestigen de analyse van het Vlaams Belang dat men dringend naar een eigen Vlaams arbeidsmarktbeleid moet. 

donderdag 13 juni 2013

Ruim 10% gedetineerden met penitentiair verlof neemt de benen

Terwijl men in de ons omringende landen steeds meer overtuigd geraakt van het bijhouden van correct cijfermateriaal om als basis te dienen voor een degelijk politiek beleid, lijkt men in België steeds verder van af. Ondanks jarenlange beloftes dat het anders kan en moest.
Zo beloven de opeenvolgende ministers van Justitie jaren na een cijfergegevens, maar blijkt het steeds weer onmogelijk om correcte en volledige gegevens te krijgen. Zo wilde het Vlaams Belang van de minister van Justitie, mevrouw Annemie Turtelboom (Open VLD) weten hoeveel gedetineerden tijdens het penitentiair verlof de benen nemen en tijdens dat verlof ook overtredingen begaan.
Wat het aantal toegestane penitentiaire en andere verloven betreft, was de minister bijzonder karig. Van de jaren 2008, 2011 en 2012 bleken er geen cijfers beschikbaar!

Uit het beschikbaar cijfermateriaal viel wel af te lezen dat het aantal gedetineerden dat na penitentiair verlof niet terugkeert, gemiddeld rond de 100 lag, een percentage dus van ongeveer 12%. Zo waren er in 2009 909 gedetineerden met penitentiair verlof, waarvan er 116 niet terugkeerden. In 2010 waren er 834 met verlof, en kwamen er 93 niet terug. Ontstellend was tot slot ook dat de Minister moest toegeven dat wat het aantal overtredingen en misdrijven betreft tijdens het penitentiair verlof “deze gegevens niet als zodanig worden geregistreerd in een databank”. Waar blijft de beloofde verbetering in Justitie?  

woensdag 12 juni 2013

Uitgavenkloof Vlaanderen en Wallonië wordt groter

Het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds heeft een groeiende kloof blootgelegd in de uitgaven van de ziekenfondsen. In Wallonië werd vorig jaar per hoofd 125 euro of 6,35% meer dan in Vlaanderen. De uitgavenkloof tussen Vlaanderen en Wallonië vergroot nog steeds, weet Gazet van Antwerpen (27 mei 2013).
Opmerkelijke cijfers, want: “tot 2010 nemen de verschillen, zoals ook bleek uit de RIZIV-studies, systematisch af tot zowat 50 euro per hoofd. In 2011 stelden wij echter een merkwaardige trendbreuk vast en steeg het uitgavenverschil tot meer dan het dubbele,109,91 euro”, aldus de voorzitter van het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds.
De cijfers van 2012 bevestigen de trend, die zelfs versterkt wordt. Een toenemende uitgavenkloof dus, die nog helemaal geen rekening houdt met de veel hogere bijdragen van de Vlamingen aan de federale sociale zekerheid.

Geen communautaire kloof meer, zegt u?  

dinsdag 11 juni 2013

Hoofddoeken toelaten = overwinning democratie (dixit professor Malik)

De kerels van Sharia4Belgium: die zijn goed gek, hoor je soms in de trein of in de bus. Maar als men bepaalde academici bezig hoort, is men geneigd om het woord “gekte” ook op deze hooggeleerde figuren toe te passen. Naar aanleiding van het schrappen van het hoofddoekenverbod neemt De Morgen een interview af van professor Maleiha Malik.
Die zegt: “Belgische politici hebben het principe van neutraliteit misbruikt om het hoofddoekenverbod erdoor te krijgen. Overheidsinstanties moeten inderdaad neutraal zijn, maar mensen moeten dat niet. Hoe iemand zich kleedt, maakt immers geen deel uit van de publieke sfeer. De criminalisering van de hoofddoek is zonder twijfel een aanfluiting van het strafrecht”.
De professor is natuurlijk helemààl verkeerd: het maakt wel uit hoe een ambtenaar in de uitoefening van zijn functie gekleed is. En dit maakt inderdaad wel degelijk deel uit van de publieke sfeer.

Voor professor Malik is de hoofddoek géén symbool van de onderdrukking, maar “het verbod daarop wel”. Alle progressieven die decennia gevochten hebben voorde gelijkheid tussen man en vrouw, voor de scheiding tussen kerk en staat, zijn er dus aan voor de moeite!  

maandag 10 juni 2013

Europa “wakkert de xenofobie aan”…

Hoe hoger het beleid, hoe verder weg van de werkelijkheid, lijkt het wel. Hoe verder het beleid, hoe arroganter het beleid ook, zou men eraan kunnen toevoegen. Volgens de VN wakkert Europa het racisme aan: hallo? Want, aldus een persbericht in Het Nieuwsblad (27 mei 2013), “migranten die de buitengrenzen van Europa illegaal proberen over te steken, zijn het slachtoffer van de meest schandelijke mensenrechtenschendingen”. Ja, dat staat er ook letterlijk!
Zijn ze nu helemaal zot geworden bij de VN? Iemand die illegaal de grens oversteekt, zou nog eens moeten verwelkomd worden? Kan iemand bij de VN verklaren waarom juist in Europa zoveel illegalen proberen binnen te komen, en waarom er zo weinig illegalen in Togo, Niger of Congo proberen binnen te komen?

Men “maakt het de migranten moeilijker door de buitengrenzen strenger te bewaken”. Mogen wij van de VN  nog wel een beleid voeren, dames en heren van de VN? Als het woord ‘illegaal’ nog een betekenis heeft, dan mag daar toch ook wel een beleid aan vast hangen? 

vrijdag 7 juni 2013

Tewerkstelling in KMO’s – Vlaanderens sterkhouder

Uit cijfergegevens die ik van de minister van Zelfstandigen, KMO’s en Landbouw, mevrouw Sabine Laruelle (MR) mocht ontvangen, blijkt dat de tewerkstelling in KMO’s vooral voor Vlaanderen uiterst belangrijk blijft en dat het – wat mij betreft – zaak is de ganse economische bevoegdheid volledig bij de deelstaten te leggen.
Ondanks een dipje voor het Vlaams Gewest op het einde van 2011 en begin 2012 blijft de tewerkstelling immers groeien: in het eerste trimester van 2010 waren er 1.006.372 werknemers tewerkgesteld in de KMO’s, op het einde van 2012 was dat 1.025.710 eenheden.
De totale tewerkstelling – over het grondgebied van België dan – steeg tussen begin 2010 en eind 2012 met 2,1%. Het aandeel van de Vlaamse werknemers daarin bleef hangen tussen 59,4% eind 2012 en 59,5% begin 2010. Vlaanderen blijft daarmee de onbetwiste motor van de Belgische economie, zij het dat de (lichte) daling een bijzondere aandacht verdient. Het aandeel van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest staat onveranderd op 14,4%, en het aandeel van de tewerkstelling in KMO’s in het Waals Gewest trekt maar zeer licht aan: van 26,2% aandeel in 2010 naar 26,4% eind 2012.

Vlaanderen kan meer, kan beter, maar dan moet het zelf zijn accenten kunnen leggen. We hebben de opportuniteiten, alleen niet de totale (financiële, fiscale, sociaalrechtelijke) bevoegdheid. 

donderdag 6 juni 2013

Steeds meer brandstofdiefstal

Tankstations klagen erover dat ze steeds vaker het slachtoffer worden van diefstal. Vooral diefstal van brandstoffen worden steeds vaker gerapporteerd: klanten rijden gewoon weg zonder betalen. Ik  ondervroeg de minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH) en kreeg van haar cijfergegevens binnen.
Algemeen gesteld nam het aantal diefstallen in en rond tankstations in België op 4 jaar tijd met 10% toe: van 1.865 geregistreerde gevallen in 2008 tot 2.065 gevallen in 2011. In 2012 is er sprake van een zekere stagnatie, alhoewel de cijfergegevens maar over de eerste 6 maanden spreken.
Opmerkelijk zijn in elk geval de cijfers betreffende brandstofdiefstal. Op 4 jaar tijd is er sprake van een verhoging van 14%, van 3.510 gevallen in 2008 naar 4.025 in 2011. En als men de halfjaarlijkse cijfers van 2012 omzet naar jaarcijfers is er zelfs sprake van een verhoging van 37,7%. Of anders gesteld: in 2008 telde men wekelijks 68 gevallen van brandstofdiefstal, een aantal dat in 2012 opliep tot 93 gevallen.

Proportioneel liggen de criminaliteitscijfers veel hoger in het Waals gewest. Vooral de brandstofdiefstallen scoren met 57% opmerkelijk hoog en zijn er hoger dan het aantal brandstofdiefstallen in het Vlaamse en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Een verklaring kon de Minister van Binnenlandse Zaken niet geven. 

woensdag 5 juni 2013

Wordt Vlaanderen een deel van Zuid-Europa of blijft het Noord-Europees?

Op de webstek van Dagelijkse Standaard verscheen een zeer interessant artikel, een bijdrage die ik zelfs bepalend durf te noemen voor de toekomst van Vlaanderen. Het gaat over de keuze van Vlaanderen bij het uiteenvallen van de euro. Het verhaal begint bij de productiviteit en gaat zo:
“De productiviteit in Noord-Europa groeit sneller dan die in Zuid-Europa. Vroeger, vóór de euro, was dat geen probleem. Door aanpassingen in de wisselkoers werd het economische evenwicht hersteld. Met de invoering van de euro hebben we echter de smeerolie uit het Europese economische systeem laten lopen. Daardoor gaat Zuid-Europa failliet en moet Noord-Europa proberen de economie daar met transfers op de been te houden. Maar de kwaal wordt daarmee niet opgelost. Integendeel, de kwaal wordt steeds erger. Dit gaat door tot de eurozone letterlijk barst in een Noord-Europees en een Zuid-Europees deel. Deze Europese barst loopt niet ten Noorden van België, ook niet ten Zuiden van België, maar dwars door België heen. Bovendien is het is niet de vraag óf de euro valt, maar wanneer de euro valt.
Als Vlaanderen op dat moment onafhankelijk is, is er geen twijfel over de plaats van Vlaanderen in de toekomst: Vlaanderen is een onderdeel van Noord-Europa. Maar wat gebeurt er als op dat moment Vlaanderen nog steeds onderdeel is van België?
In België gebeurt altijd wat de Franstaligen willen, want ze vinden altijd een, weliswaar slinkende, groep Belgicistische Vlamingen die liever de belangen van de Franstaligen behartigen dan die van hun eigen kiezers. Lang geleden werd het al gezegd: België zal Latijns zijn, of het zal niet zijn. Dat is helaas waar tot op de dag van vandaag.
Als op het moment dat de Euro valt België nog bestaat, zal het land Latijns reageren, m.a.w. volgens de lijnen van de wensen van de Franstaligen. België zal zich dus gedragen als een Zuid-Europees land en zal gaan behoren tot Zuid-Europa. Vlaanderen wordt dus meegezogen naar Zuid-Europa en alle economische tegenspoed die daarmee samenhangt. De afstand tussen de Noord-Europese buren, Nederland, Duitsland en Groot-Brittannië enerzijds en Vlaanderen anderzijds zal groter worden. De transfers zullen niet meer alleen van Vlaanderen naar Wallonië gaan, maar ook van Vlaanderen naar Frankrijk, Italië en Spanje. Vlaanderen zal verarmen en de aansluiting met Noord-Europa definitief missen”. 

Voor alle duidelijkheid: de auteur is wiskundig ingenieur en heeft voor de olie-industrie in Nederland gewerkt. 

dinsdag 4 juni 2013

Moslimradicalisering vergroot kans op een aanslag in België

Die woorden zijn niet van het Vlaams Belang, maar integendeel van een onderzoeker aan de VUB (en docent aan de HUB), Bilal Benyaich. Hij publiceerde nog maar net een boek met de ronkende titel “Islam en radicalisme bij Marokkanen in Brussel”. Waarom over Marokkanen? Omdat Brussel met ongeveer 150.000 Brusselaars met Marokkaanse wortels de belangrijkste Marokkaanse stad buiten Marokko is.
In die groep neemt het fundamentalisme hand over hand toe, weet de onderzoeker. En tegengesteld aan de zoetzemerige boodschappen van het beleid, dat ‘alles onder controle is’, dat het radicalisme ‘een zaak van enkelingen is’, en andere prietpraat, windt de onderzoeker er geen doekjes om: Het salafisme spreekt enorm veel Marokkanen aan. “Ruw geschat is een op de tien praktiserende soennitische moslim in Brussel salafist. Van die groep is 90% radicaal” (in een interview in De Tijd, 08.05.2013).
De onderzoeker is moedig, want hij durft ingaan tegen de heersende intellectuele, progressieve stroming in dit land dat islamradicalisme een gevolg is van armoede, racisme en sociale achterstelling. “Ze hangen er zeker mee samen, maar zijn niet de oorzaak (…) De Europese tak van de Moslimbroeders heeft ook een enorme aanhang onder de groeiende moslimelite bij ons. Het gaat om dokters, advocaten en academici, die streng gelovig zijn. Anders dan de salafisten willen zij wel volop participeren in de samenleving. Maar hun conservatieve geloofsovertuiging vormt wel de leidraad in hun leven. Dat wordt een factor om rekening mee te houden”.
België draagt in deze radicalisering een loodzware verantwoordelijkheid, want “de Belgische overheid hielp Saoedi’s destijds onbewust een handje door ze via de Grote Moskee aan het Jubelpark in Brussel inspraak te geven in de benoeming van imams en leerkrachten”.
Lees dit boek. En vooral: verspreid dit boek!

(Benyaich, Bilal, “Islam en radicalisme bij Marokkanen in Brussel”, Van Halewijck, 2013, 208 pagina’s)

maandag 3 juni 2013

Minder bankkantoren, meer internetbankieren

De cijfers liegen er niet om. Uit het antwoord van de Minister van Financiën, de heer Koen Geens (CD&V), op mijn schriftelijke vraag blijkt dat het aantal bankkantoren over het ganse land op 5 jaar tijd met ongeveer 10% is gedaald: in 2008 waren er nog 8.259 kantoren, in 2012 was het aantal al teruggevallen op 7.460. Opvallend is wel dat de daling groter is bij de echte bankkantoren, terwijl de kantoren van zelfstandige agenten beter standhouden.
Het aantal personeelsleden daalt navenant: in 2008 waren er nog 63.041 werknemers in dienst, in 2012 was dat aantal verminderd tot 57.190, een vermindering van 10% (waar de zelfstandige bankagenten en bankmakelaars en hun personeel niet in begrepen zijn).
De andere beweging, de digitalisering en het internetbankieren, zit duidelijk in de lift: in 2008 waren er 5,5 miljoen abonnementen op internetbankieren, eind 2011 is dat aantal aangegroeid tot 8,1 miljoen abonnementen, een stijging van 44%. Ook het aantal binnenlandse overschrijvingen via internet steeg in dezelfde grootte: in 2008 waren er 332 miljoen overschrijvingen, eind 2011 al 434 miljoen, een stijging van 31%.

In het Vlaamse Gewest blijven er 5.143 bankkantoren actief (bankkantoren en kantoren van zelfstandige agenten of bankmakelaars), wat 8,22 kantoren op 10.000 inwoners geeft. In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zijn er nog 506 kantoren, of een gemiddelde van 4,64 op 10.000 inwoners, en in het Waalse Gewest zijn er gemiddeld 5,1 kantoren per 10.000 inwoners. Ik vraag mij af hoeveel personeel men nog kan wegsnijden zonder eveneens te snijden in de dienstverlening van de banken. Met name zijn er nu al heel wat bankinstellingen waar men door de combinatie van de beide bewegingen – minder bankkantoren en minder bankpersoneel, tezelfdertijd met een sterke stijging van de elektronische bankhandelingen – er nog weinig toe komt de klant zelf nog in persoon te benaderen. Men ziet de klant met andere woorden niet meer en dat heeft zijn weerslag op de verkoop van allerlei afgeleide producten, zoals verzekeringen, beleggingsproducten en andere.