POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





dinsdag 31 mei 2011

OCMW zoals het is: Sinterklaas uit het leven gegrepen

Goede vriend Rob Verreycken stuurde volgend bericht rond: uit het leven gegrepen, dossiers die het OCMW van Sint-Niklaas passeren, maar u mag Sint-Niklaas gerust vervangen door de naam van andere centrumsteden.
Elke maand keurt het OCMW van Sint-Niklaas zowat 400 steunaanvragen goed. Om u een idee te geven van de ongelooflijke zaken die daar gebeuren een paar voorbeeldjes van de zitting van 28 maart 2011. (Alle namen werden veranderd, maar alle andere gegevens zijn juist.) Stuur deze info gerust door aan vrienden en kennissen, het wordt tenslotte met uw belastinggeld betaald…

Dossier 2011/XYZ, A. Tarik: 20 jaar, uit Irak. Wil een huurwaarborg voor een appartement, een leefloon van 900 euro, een voorschot op eerste maand huur van 480 euro en een gratis voorschot van 100 euro per week. Voorstel VB: afwijzen. Beslissing CD&V, SP.a, Groen, VLD: uitbetalen.

Dossier 2011/XYZ, D. Mustapha: 18 jaar. Kreeg tewerkstelling aangeboden maar kwam niet opdagen. Werd daarvoor een maandje gestraft maar wil nu terug leefloon aan 500 euro per maand. Voorstel VB: afwijzen, hij moet eerst bewijzen te willen werken. Beslissing CD&V, SP.a, Groen, VLD: uitbetalen.

Dossier 2011/XYZ, H. Mosteek: 19 jaar, Afghaan. Verbleef in Brussel in ’t Klein kasteeltje maar werd door de vereniging VLOS, die met subsidies van het stadsbestuur hulp geeft aan illegalen, naar Sint-Niklaas gehaald. Kreeg zogezegd in dat Klein Kasteeltje een klap op het hoofd en is daardoor ‘medisch ongeschikt’ om te werken, en slaagde er zo in om verblijfspapieren te krijgen van de CD&V-VLD-regering via een ‘medische regularisatie’ ! Wil 740 euro leefloon per maand, terugbetaling alle medische kosten behalve de opleg, en meubelen uit de kringloopwinkel aan 25% van de prijs waaronder een TV aan 120 euro. Voorstel VB: afwijzen. Beslissing CD&V, SP.a, Groen, VLD: uitbetalen.

Dossier 2011/XYZ, K. Abdullah: 44 jaar, zogezegd uit Kroatië maar nationaliteit onbekend. Onwettig afwezig gebleven bij tewerkstelling. Vrouw heeft geprobeerd de boel op te lichten door te liegen over een vermeende ‘ziekte’. Man wil leefloon 1000 euro per maand. Voorstel VB: afwijzen, hij moet eerst bewijzen te willen werken. Beslissing CD&V, SP.a, Groen, VLD: uitbetalen.

Dossier 2011 XYZ, P. Jinkic: Negen personen ontvangen samen op één adres 2500 euro OCMW-steun per maand. Jongeman van 22 jaar werd tewerkstelling aangeboden maar is al na paar dagen weggegaan, heeft liever 1000 euro OCMW-bijstand als gezinshoofd. Voorstel VB: afwijzen, moet eerst werkbereidheid bewijzen. Beslissing CD&V, SP.a, Groen, VLD: uitbetalen.

Dossier 2011/XYZ, Z. Ahmed: Nederlandse nationaliteit, vrouw en kinderen wonen in Nederland, maar vroeg steun aan OCMW Sint-Niklaas voor gezin met kinderen. OCMW is niet verplicht steun te geven aan EU-onderdanen, maar deed dat toch. Man liet bij elk gesprek met het OCMW de vrouw en de kinderen frauduleus uit Nederland overkomen. Nu de fraude is uitgekomen is hij gevlucht. Het OCMW vordert nu 3000 euro terug maar weet zo goed als zeker dat er nooit meer iets van te recupereren valt. Klacht indienen vindt men niet nodig, zodat hij het truukje gerust bij een ander OCMW kan herhalen.

Dossier 2011/XYZ, K. Fatima: Wil een uitkering maar woont in bij haar ouders, die in België een huis in eigendom hebben. Geeft toe dat haar ouders ook nog een eigendom hebben in Marokko, waarvan de waarde kan leiden tot een lager bedrag aan uitkering, maar weigert de documenten over die eigendom te overhandigen. Voorstel VB; afwijzen tot documenten worden voorgelegd, beslissing CD&V, SP.a, Groen, VLD: uitbetalen 283 euro per maand zonder vragen te stellen.

Drie dossiers geregulariseerde illegalen: recent papieren gekregen dankzij CD&V, VLD en N-VA en meteen naar het OCMW voor 1000 euro leefloon. De OCMW-raad besliste hen daarnaast ook nog een tandprothese (700 euro), opleg medische facturen (1000 euro) en aansluitingskosten mutualiteit (600 euro) uit te betalen. VB tegen, alle anderen voor.
En dit is dus maar een kleine greep van voorbeelden uit de stapel van 400 beslissingen op één dag. Dat gaat zo maar door, maand na maand… En niet alleen in Sint-Niklaas, maar in heel Vlaanderen. Wie mag uiteindelijk de schuldenput vullen met zijn belastingen? Juist, U. Maar we leven in een democratie: wie nog steeds CD&V, SP.a, VLD of Groen stemt, krijgt wat hij verdient… Stuur dit gerust door aan vrienden en kennissen…

maandag 30 mei 2011

Wie niet horen (en luisteren) wil, moet voelen...

Wij van het Vlaams Belang Roeselare hebben met tevredenheid kennis genomen van de beslissing van de vrederechter waarbij ongeveer 300 foutparkeerders vrijuit gaan. De rechter is duidelijk: nv Parkeren heeft inbreuk gepleegd op de privacy bij het opvragen van de gegevens, een zaak waar wij al jaren mee bezig zijn.
Onze fractie is tevreden, omdat wij bij monde van raadsleden Herman De Reuse en Peter Logghe, steevast in de gemeenteraden en in commissievergaderingen gewezen hebben op het niet correct verloop. Voor mij liggen teksten van tussenkomsten in de gemeenteraden van maart en april 2010, waarbij ik bijvoorbeeld het feit op de korrel nam dat de nv Parkeren blijkbaar geen machtiging had om privégegevens op te vragen. Ook collega Herman De Reuse stelde zich vragen bij het juridische kracht van boetes die in deze periode werden uitgeschreven.
Ik besloot de tussenkomst in april met de mededeling dat noch Herman De Reuse noch ikzelf onze boete van begin april zouden betalen. In dezelfde gemeenteraad legden wij het schepencollege de vraag voor om met de nv Parkeren contact op te nemen om de boetes uitgeschreven in de termijn waar geen machtiging was gevraagd, te schrappen.
Zoals steeds werden onze vragen en opmerkingen weggelachen als ‘niet ernstig’, niet ter zake doend, plat populistisch en wat weet ik nog meer. Als we het vonnis van de vrederechter aandachtig lezen, dan wordt de argumentatie, die wij in de gemeenteraad steeds hebben aangehouden, over de volle lijn gevolgd.
Ook vorig jaar hebben wij het gemeentebestuur aangeraden om niet in te schrijven op de kapitaalverhoging van de Gemeentelijke Holding. Ook dan heeft het gemeentebestuur onze argumenten en stellingen weggelachen. Wie niet horen wil, moet voelen natuurlijk. De slimme jongens zijn die gemeentebesturen die niet hebben ingeschreven op de kapitaalverhoging, dat is nu ondertussen duidelijk. Alleen spijtig dus voor de Roeselaarse belastingbetaler dat zijn of haar gemeentebestuur niet naar de redelijke argumenten van het Vlaams Belang wil luisteren.

Met bijzondere groeten,
Peter Logghe
Fractievoorzitter Vlaams Belang en Volksvertegenwoordiger
Filip Deforche
Afdelingsvoorzitter en gemeenteraadslid
Herman De Reuse
Ere Vlaams parlementslid en gemeenteraadslid

zaterdag 28 mei 2011

Waarom wij eergisteren tegen het wetsvoorstel ter 'verstrenging' van de familiehereniging hebben gestemd: een maat voor niks

In de Kamer werd donderdag het wetsvoorstel van CD&V, N-VA, Open VLD en MR over gezinshereniging goedgekeurd. Het Vlaams Belang stelt dat de beoogde aanscherping van de regels inzake gezinshereniging een maat voor niets is en helemaal geen ‘trendbeuk’ inluidt. Er wordt bijvoorbeeld wel een inkomenseis gesteld, maar ook vervangingsinkomens als werkloosheidsuitkeringen zullen in aanmerking worden genomen. Bovendien valt het nog te bezien of de nieuwe voorwaarden eveneens zullen kunnen opgelegd worden aan onderdanen van landen als Marokko en Turkije waarmee België destijds gastarbeidersverdragen heeft afgesloten.
Het is juist dat de Europese Richtlijn inzake het recht op gezinshereniging de lidstaten onvoldoende mogelijkheden biedt om het grootschalige gebruik (misbruik) van gezinshereniging een halt toe te roepen. Het Vlaams Belang diende dan ook reeds een voorstel van resolutie in om deze Richtlijn te herzien. Voor ons is enkel gezinshereniging in de strikte zin van het woord aanvaardbaar, d.w.z. dat het huwelijk moet voltrokken zijn vóór de aankomst van degene bij wie de nieuwkomer zich voegt. Gezinsvorming van vreemdelingen met een nieuwe partner dient daarentegen in de regel plaats te vinden in het land van herkomst.
Frappant is echter dat zelfs nagelaten wordt de regels inzake gezinshereniging te verstrengen op punten waar de Richtlijn dat wel toelaat:
• de Richtlijn verplicht de lidstaten niet gezinshereniging toe te staan met ongehuwde levenspartners. Het wetsvoorstel laat wel nog gezinshereniging toe met ongehuwde partners (aanwending van schijnsamenlevingscontracten blijft dus mogelijk.);
• de Richtlijn verplicht de lidstaten niet om gezinshereniging toe te staan met vreemdelingen die slechts een verblijfsrecht hebben van beperkte duur (o.a. studenten). Het wetsvoorstel laat wel gezinshereniging toe met deze vreemdelingen;
• de Richtlijn laat toe om integratievoorwaarden te stellen aan onderdanen van derde landen die in het kader van gezinshereniging naar België komen. In het wetsvoorstel is van integratievoorwaarden geen sprake;
• de Richtlijn laat toe om gedurende vijf jaar het verblijfsrecht van een volgmigrant in te trekken als niet meer aan de voorwaarden voor gezinshereniging is voldaan. Volgens het wetsvoorstel is dat maar gedurende drie jaar mogelijk.

Het Vlaams Belang stelt dus vast dat het voorstel van voornoemde partijen op een aantal punten lakser is dan de Europese Richtlijn en dat nagelaten wordt de wetgeving op een aantal essentiële punten te verstrengen.

Uit de persmededeling die donderdag werd verspreid, en die omzeggens nergens werd gepubliceerd. Nergens. Vreemdelingen- en asielpolitiek zijn – dat weet zelfs de grootste imbeciel van dit land – een totaal bijkomstig en tweederangs onderdeel in ons programma. Begrijpelijk dus dat pers aan ons standpunt ter zake geen énkele aandacht heeft besteed!

vrijdag 27 mei 2011

Wat kost ons de financiële crisis in Griekenland?

De collega’s Claeys en Vanhecke van het Europees parlement – samen met hun medewerkers – zorgden met hun berekeningen toch wel voor enig vuurwerk: Uit hun becijferingen bleek namelijk dat de Vlamingen zowat de grootste nettobetalers van Europa zijn geworden en dat zij ook voor een groot deel zullen opdraaien voor de nieuwste financiële crisis, die van Griekenland.

Uit hun persmededeling: “In 2010 werd een eerste tijdelijke redding uitgevoerd van de euro in Griekenland: het land kreeg een zogenaamde 'lening' van 110 miljard euro, 30 miljard van het IMF en 80 miljard van de eurolanden waaronder België. Tot en met januari 2011 betaalde België daarvan 3,6%. Of er ooit iets zal worden terugbetaald valt nog af te wachten. Met die verdeelsleutel ziet het totale pakket van 80 miljard euro er zo uit:

land Bedrag in mln euro voor Griekenland percentage Aantal inwoners Bedrag per inwoner Rangschikking
Luxemburg 240 0,3 502.000 478 1
Nederland 4.800 6 16.578.000 289 2
Finland 1.520 1,9 5.351.000 284 3
Oostenrijk 2.320 2,9 8.375.000 277 4
Duitsland 22.640 28,3 81.800.000 276 5
België 2.880 3,6 10.827.000 266 6
Frankrijk 16.960 21,2 64.714.000 262 7
Ierland 1.120 1,4 4.456.000 251 8
Italië 14.960 18,7 60.340.000 247,9 9
Spanje 9.920 12,4 45.989.000 215,7 10
Cyprus 160 0,2 798.000 200,5 11
Portugal 2.080 2,6 10.638.000 195,5 12
Malta 80 0,1 413.000 193 13
Slovenië 320 0,4 2.047.000 156,3 14
Totaal 80.000

De redding van Griekenland is dus een peperdure zaak, die een doorsnee gezin van vier personen in België al meer dan 1000 euro heeft gekost.

Het plaatje wordt echter nog krasser als we rekening houden met het feit, dat het federale geld voor deze operatie vooral door Vlaanderen wordt opgehoest.








Volgens de recente VIVES-studie wordt de 'federale pot' gevuld met 10,27% bijdragen uit het Brussels Gewest; 60,61% uit het Vlaamse gewest; 29,12% uit het Waalse gewest. Als we op die manier de opsplitsing maken van de bijdrage van België over Vlaanderen en Wallonië, waarbij Brussel zowel inzake bijdrage als inwoners bij Vlaanderen wordt geteld, dan komen we op dit resultaat:

De Vlaming schuift op van positie 6 naar positie 4, met een bedrag van 278 euro, en een totaal bedrag in miljoen euro voor Griekenland van 2.041,3. Wallonië bijvoorbeeld duikt op op plaats 10, met een bedrag van gemiddeld 239,7 euro per inwoner.

Een Vlaming betaalt dus méér dan een Duitser voor de redding van Griekenland en betaalt 40 euro meer dan een Waal.

Voor een Vlaming komt er dus bovenop de meer dan 2000 euro die hij per jaar aan Wallonië betaalt nu ook een Europese transfer van bijna 1000 euro per jaar: 278 euro aan Griekenland, 286 euro jaarlijks aan de EU, en wellicht minstens 250 euro voor de redding van de euro in Ierland en in Portugal.

De Vlaming is vandaag dus een melkkoe geworden voor Wallonië, de Europese Unie en de zwakke broertjes van de eurozone. En dit is nog maar het begin, want de eurozone zinkt verder... Een dergelijke opstapeling van transfers leidt tot een verarming van de Vlaamse bevolking die onhoudbaar wordt.

Een uittreding uit de eurozone van landen die door volgehouden wanbeleid de euro in gevaar brengen mag geen taboe meer zijn. Bovendien rijst de vraag of het ook voor Griekenland niet beter is op eigen tempo en met een eigen munt - gesteund via de klassieke Europese solidariteitsfondsen - hervormingen door te voeren, dan een ingrijpend en snel hervormingsprogramma te ondergaan dat weinig of geen kans van slagen heeft”.

donderdag 26 mei 2011

Vlaams Gewest goed voor 77% van Belgische uitvoer

In antwoord op mijn schriftelijke vraag naar de evolutie van het aandeel van Vlaanderen en Wallonië in de Belgische export, verstrekte de Minister van Ondernemen en Vereenvoudigen, Vincent Van Quickenborne (Open VLD) heel wat cijfergegevens.
Opmerkelijk blijven de sterke regionale verschillen, dit ondanks alle Vlaamse en Europese transfers naar het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. En al neemt het aandeel van de Waalse export in het totaal van de Belgische export lichtjes toe – van 16,5% in 2002 naar 20,3% in 2009 – dan nog blijft Wallonië sterk achterna hinken.
De evolutie in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wekt bezorgdheid in overheidskringen, zo blijkt uit de uitleg van minister Van Quickenborne . De uitvoer van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest neemt continu af vanaf 2005, en blijft alarmerend laag.
Met een bevolkingsaandeel van ongeveer 60% van de bevolking was het Vlaamse Gewest in 2002 goed voor 79,3% van de totale Belgische export. De Vlaamse export werd weliswaar ernstig aangetast door de economisch-financiële crisis, zodat het aandeel terugviel op een aandeel van 77,3% in de totaliteit van de Belgische export.
Merkwaardig zijn ook de verschillen in de favoriete exportbestemmingen van de gewesten. Zo merk ik op dat het aandeel van Azië in de totaliteit van de Vlaamse export goed is voor 11,2%, terwijl dat in het Waalse Gewest slechts 5% bedraagt.

woensdag 25 mei 2011

Sterke stijging gebruik gegevens databank

Al jaren bestaat er op Europees vlak het Eurodacsysteem, een digitale databank van vingerafdrukken van asielzoekers en immigranten. De Dienst Vreemdelingenzaken en andere binnenlandse diensten kunnen deze databank consulteren.
Ik wilde van de Staatssecretaris voor Migratie- en Asielbeleid, Melchior Wathelet (cdH) weten hoeveel keer de Belgische diensten – en vooral dan de Dienst Vreemdelingenzaken – deze databank consulteerde. Uit cijfergegevens die werden vrijgegeven, blijkt dat de Europese gegevensbank in 2009 zo’n 19.781 Belgische bezoeken kreeg, een stijging van 53% ten opzichte van 2005.
De databank verzamelt gegevens in 3 categoriën, categorie 1 bevat de gegevens van gewone asielzoekers, categorie 2 slaat de illegale grensoverschrijdingen op, en categorie 3 heeft het over illegalen die aanwezig zijn op het grondgebied. Het is vooral in deze laatste categorie dat het aantal consultaties exponentieel is toegenomen. 326 consultaties in deze categorie in 2005, en 3.299 consultaties in 2009, een vertienvoudiging.
Er is dus wel degelijk een gigantisch probleem wat betreft illegalen die op ons grondgebied verblijven.

dinsdag 24 mei 2011

Over de onmogelijkheid van communicatie

Het Vlaams Belang slaagde er onlangs voor de inoverwegingneming van0 een wetsvoorstel inzake amnestie een meerderheid in de Senaat te vinden. Een merkwaardige stemming, die opnieuw duidelijk maakte – voor wie het nog niet was opgevallen – dat de communautaire kloof werkelijk door alle discussies loopt. Zo bleken de Franstaligen – in een plenaire bespreking in de Kamer op woensdag 18 mei – zelfs niet te kunnen vatten waarover de Vlamingen het hadden, laat staan het voorstel van het Vlaams Belang zelfs maar te willen lezen. Maar een oordeel hadden ze wel allemaal klaar: het fascisme staat aan de poorten van het land, en het Vlaams Belang wil deze fascistische horden terug binnen laten.
Fractieleider Gerolf Annemans legde het centrale pijnpunt open, met name de onmogelijkheid om nog te communiceren, het besef dat wij elkaar zelfs niet meer begrijpen. Zo zei hij letterlijk: “Als we het debat zelfs niet kunnen voeren, moet ik mij blijven afvragen waarom niet. De Franstaligen maken in dit onnatuurlijke land de dienst uit. Zij voelen blijkbaar nood om de Vlamingen te vernederen. Ieder amnestiedebat was daartoe een goed middel. Jarenlang zeiden ze dat we nazi’s waren. Nadien kwam het beeld dat de Vlaming een racist is die racistisch stemt. De Vlaming als extreemrechtse figuur, zelfs als hij N-VA'er is. We gaan er nooit uit geraken, want de Franstaligen blijven dit argument gebruiken om ons als meerderheid te minoriseren en om dit onnatuurlijke land bij elkaar te houden. De verzoening en het debat erover zullen er dus niet komen.
De Franstaligen blokkeren nu al tien jaar het land. Sinds de unanieme goedkeuring van de vijf Vlaamse resoluties zorgen ze ervoor dat geen enkele letter ervan kan worden uitgevoerd. Ik ben het niet eens met de heer De Wever als hij zegt dat dit geen actueel debat is. Het amnestiedebat – dat niet zal plaatsvinden – is eigenlijk een metafoor voor de blokkering van heel het land. De Franstaligen doen dat omdat zij geen belang hebben bij vernieuwing en verandering.”
Een koppel dat geen enkele vorm van communicatie meer heeft, trekt een streep onder de relatie. Waarom kan dit in België niet?

maandag 23 mei 2011

Land van twee snelheden, ook buitenland beseft dit meer en meer

In 2010 wist België minder buitenlandse bedrijven aan te trekken dan in het verleden, aldus een rapport van IBM, dat onder andere in De Morgen besproken werd. In 2010 zou België zo’n 166 buitenlandse investeringsprojecten hebben aangetrokken, tegenover 177 het jaar daarvoor. Opmerkelijk zijn de regionale cijfers: Vlaanderen was goed voor 108 buitenlandse investeerders, Wallonië deed het veel minder goed met 36 projecten. De agglomeratie Antwerpen op zich alleen was goed voor 46 buitenlandse projecten, meer dan gans Wallonië.
Opmerkelijke cijfers toch, vooral omdat men aan Waalse kant blijft stellen dat de “economie zijn draai aan het hervinden is”, dat Wallonië duidelijk meer investeringen aan het aantrekken zou zijn, enzovoort. Eén grote luchtbel , blijkt toch wel.
Onwillekeurig doen deze cijfers ons wat denken aan Europese groeicijfers en groeiprognoses die eveneens steeds duidelijker wijzen op een kloof tussen noord en zuid. Terwijl de economische groei bijvoorbeeld in Duitsland in 2011 wordt geschat op 2,6%, in Luxemburg op 3,4%, in Finland op 3,7%, in Nederland op 1,9%, in Oostenrijk op 2,4%, doen de Zuid-Europese staten het collectief veel minder goed. Zo onderstreept Italië bijvoorbeeld de tweespalt tussen de gezonde kern van de eurozone en de periferie, met landen als Griekenland (groei -3,5%) en Portugal (groei -2,2%). Italië kreeg tijdens de economisch-financiële crisis van 2008-2009 even harde klappen als Duitsland, maar “de heropleving is bijzonder mager in vergelijking met de Duitse economie” (weet De Morgen).
Twee snelheden, ook dit wordt meer en meer aanvaard door alle spelers op de markt. Men kan politiek de werkelijkheid blijven negeren, maar het is de werkelijkheid die er uiteindelijk toe doet. Toch voor investeerders, zo blijkt.

vrijdag 20 mei 2011

Wereldkampioen hoogste belastingen, ondanks ontbreken van regering


Je moet het maar doen: omdat er geen regering is, gingen de meeste mensen ervan uit dat ook de belastingen niet kunnen verhogen. Immers een regering in lopende zaken kan de belastingen niet verhogen of nieuwe belastingen invoeren zonder voorbij het parlement te passeren. Dus werden de belastingen de afgelopen 300 dagen niet verhoogd.
En toch! Zie, volgens een bericht in het economische dagblad De Tijd (12.05.2011) bleven de meeste categorieën van gezinnen en inkomens wel de hoogste belastingen ter wereld betalen. “In 22 van de 34 lidstaten van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling is de fiscale druk op de gezinnen vorig jaar gestegen, na meerdere jaren van daling”. Ondanks het stijgen dus van de fiscale druk in vele economisch sterke landen en het uitblijven van een regering en dus van een belastingverhoging in dit land, blijft België wereldkampioen!
“De alleenstaande Belg zonder kinderen is met grote voorsprong de zwaarst belaste mens in de geïndustrialiseerde wereld, met een belastingdruk van 50 à 61%, afhankelijk van het inkomen”.
De zwaarste belastingdruk ter wereld: dat doet onmiddellijk de vraag ontstaan op welke manier België denkt de crisis aan te pakken en het begrotingstekort weg te werken. Onmiddellijk komen hier de gewesten in het vizier, en dan vooral het (financieel sterke) Vlaamse Gewest. We zullen bijzonder goed op onze eieren moeten letten, vrienden!

donderdag 19 mei 2011

Zelfs bij voetbalclub Brugge wordt voertaal Engels?

Ja, er zijn van die lieden die volhouden dat taal niet belangrijk is, dat taal door iedereen kan worden geleerd en dat men – als men maar voldoende inspanningen – met iedereen in een aanvaardbare mate zou moeten kunnen communiceren. Waarmee de gesprekspartner meestal bedoelt dat je veronderstelt wordt hem in het Engels aan te spreken – of in het Frans, in het geval van Waalse toeristen aan onze Vlaamse kust.
U vindt dat ik overdrijf? Misschien ben ik té taalgevoelig? Maar ik vind de taal de spiegel van een volk en met talen die verdwijnen, wordt bij een volk, bij een gemeenschap die zich in die taal uitdrukt, een krasje op de ziel getrokken. Talen die uitsterven, hebben meestal als ‘collateral damage’ het uitsterven van het volk op zich. Al zijn er gekende voorbeelden: de Ieren hebben in belangrijke mate hun taal verloren, maar zijn als volk overeind gebleven.
Taalvervuiling ligt altijd op de loer. Bij voetbalclub Brugge worden de voetballers thans geacht Engels te spreken, weet Mark Grammens in Journaal (pag. 4631, nr. 601, 5 mei 2011), die Het Laatste Nieuws citeert. “Vorige zondag stonden er in de ploeg van Brugge zeven Vlamingen op de elf spelers. De Vlamingen moeten voortaan op bevel van de clubleiding onder elkaar Engels spreken. Buitenlandse spelers die naar Vlaanderen komen voetballen, krijgen hierdoor als het ware verbod om Nederlands te leren. Ze mogen het niet leren….
Wanneer zullen wij ooit eens met gepaste fierheid opkomen voor onze eigen taal, zonder verkramptheid maar ook zonder minderwaardigheidscomplexen?

woensdag 18 mei 2011

Taalwetten in Brussel? Nooit van gehoord…

De Brusselse vuilkar probeert iets nieuws, lezen we in Het Nieuwsblad. Een auto met een luidspreker op zijn dak rijdt door de straten van de stad en roept in vijf talen om wanneer de huisvuilzakken mogen worden buitengezet. Want straatvuil is een groot probleem, aldus de PS-bewindsploeg. “En men vroeg zich al af waarom zovele burgers zich niet aan de uren en dagen houden waarop ze het huisvuil mogen buitenzetten”.
Als ‘zij’ zich niet aanpassen aan ons, dan passen ‘wij’ ons toch gewoon aan aan hen, moet netheidsschepen Lalieux (PS) gedacht hebben. En dus, nadat een onderzoek is gedaan naar de meest gesproken talen in de buurt, rijdt voortaan een auto met een boodschap in het Arabisch, Turks, Frans, Engels en Nederlands rond.
En met de folders, die de gemeente verspreidt naar aanleiding van hetzelfde zwerfvuilprobleem, wordt het nog gekker: ook in het Pools, Roemeens en Bulgaars worden de mensen ‘Diets’ gemaakt hoe de regeling in elkaar zit.
Ook hier kan men dus de verrijking van de multiculturele samenleving dag na dag aan den lijve ondervinden. Op welke manier, met welke middelen ‘men’ ooit nog kan hopen hierop een begrip als “gemeenschap” toe te passen, moet men mij toch eens duidelijk maken. Niet eens de taal is gemeenschappelijk.

dinsdag 17 mei 2011

Waarom moeten wij toch altijd zolang wachten op uitbetaling door het Rampenfonds

In de Commissie Binnenlandse Zaken wilde ik van minister Turtelboom weten waarom het altijd zo lang moet duren vooraleer slachtoffers van rampen worden uitbetaald. “Mevrouw de minister, momenteel wachten er 4 733 schadedossiers bij het Rampenfonds op een behandeling door de provinciale diensten. Bijna de helft ervan dateert uit 2009. Het gaat om een uit te keren bedrag van ongeveer 14,5 miljoen euro. Van de 4 733 dossiers zijn er ruim 3 000 die betrekking hebben op schade in het Vlaamse gewest.
Het lijkt er dus sterk op dat de achterstand die men ook in het verleden inzake de afhandeling van rampendossiers opbouwde nog een tijdje zal blijven aanslepen. Voor 2009 gaat het meer bepaald over 2 232 dossiers die nog open staan.
Wanneer zal men de dossiers van 2009 eindelijk kunnen afsluiten? Wat is het probleem bij het afsluiten van die dossiers? In hoeveel gevallen gaat het om ontbrekende stukken in het dossier? Is er misschien te weinig personeel om die dossiers af te werken.
Waarom handelt men niet zoals in verzekeringsdossiers? Men stuurt gevolmachtigde personen, ambtenaren, op de baan zodat zij streek per streek, regio per regio, gemeente per gemeente of als het moet straat per straat, onmiddellijk, met de cheque in de hand, met de betrokkenen kunnen afrekenen, als zij tenminste alle bewijsstukken in handen krijgen. Dit is een snelle aanpak en betrokkenen zijn tevreden met het afgerekende bedrag.
Ten vierde, wat met de dossiers van 2009? Hebben betrokkenen in geval van laattijdige betaling recht op intresten? Zo ja, hoeveel? Ten vijfde, trekt men uit de analyse van de achterstand lessen voor de toekomst? Welke maatregelen zal men nemen om op mogelijke rampen in de toekomst sneller te kunnen reageren? Het kan toch niet dat men twee jaar of langer op zijn geld moet wachten”.
Waarop de minister onder andere antwoordde: “ Alleen al de laatste drie maanden hebben de provinciegouverneurs 1 455 vergoedingsbeslissingen getroffen. De vergoedingsprocedures verlopen dan ook op een bevredigende wijze. Al zijn er onvolledige dossiers, zij vertegenwoordigen toch niet het merendeel van de gevallen. Uiteraard brengen ze wel extra werk met zich mee. De provincies beschikken voor de behandeling van de dossiers over voldoende bijkomend personeel. Het werd ter beschikking gesteld overeenkomstig het rendementscriterium dat door de Ministerraad werd vastgesteld, namelijk 30 dossiers voltijds equivalent per maand. Gezien de stijging van het aantal dossiers voor de provincie West-Vlaanderen is er een aanwerving van twee bijkomende personeelsleden voor deze provinciale cel nodig en deze aanwerving is lopende.
De staat beheert openbare fondsen, wat een fundamenteel verschil is met de verzekeringsmaatschappijen die privéondernemingen zijn. Door de wet is de procedure vastgesteld die moet worden nageleefd om de gelijkheid van de burgers te verzekeren en een objectieve toekenning van de vergoedingen te waarborgen. In tegenstelling tot de verzekeraars die premies ontvangen om een schadegeval te dekken, komt de staat kosteloos tussenbeide. Het gaat om een financiële tussenkomst, gebaseerd op de nationale solidariteit. De rechten van de geteisterden zijn vastgelegd bij wet. Er is geen toekenning van intresten gestipuleerd voor eventuele vertragingen in de behandeling”.
Als parlementair hebben wij altijd het laatste woord. Ik heb hiervan gebruik gemaakt om toch even te repliceren op het antwoord van de minister, en wel in volgende zin: “ Mevrouw de minister, dank u voor uw antwoord. Ik leer eruit dat men nog maar weinig stappen vooruit gekomen is. Het herinnert mij aan de trage afhandeling van schadegevallen in de jaren ’90. U zult zich dat wel herinneren. Ik meen niet dat wij veel vooruitgang hebben gemaakt. Ik zie dat men bij laattijdige afwerking van de dossiers geen recht heeft op intresten. Goed, ik kan dat aanvaarden, maar dan moet men toch garanderen dat de dossiers binnen een bepaalde termijn afgewerkt zijn. Brandverzekeringsmaatschappijen zijn privémaatschappijen, daarover ben ik het met u eens, maar als alle stukken bij hen binnen zijn, moeten zij, wettelijk verplicht, garanderen dat de betaling binnen de maand bij de klant is. Ik vraag mij af waarom het hier dan jaren moet duren”.

maandag 16 mei 2011

Elke dag 88 minderjarigen in misdrijven betrokken.

Uit cijfers die ik bij de minister van Binnenlandse Zaken, Annemie Turtelboom (Open VLD) opvroeg, blijkt dat dagelijks 88 minderjarigen betrokken geraakt bij strafbare feiten. Op vijf jaar tijd is het aantal jongeren, minder dan 18 jaar, dat in allerlei misdrijven verwikkeld geraakte, gestegen van 28.354 naar 32.012, een stijging van 13%.
De cijfers die de minister bekendmaakte, geven het aantal feiten in België aan, waarbij minstens één minderjarige betrokken was. Niet al die minderjarigen worden actief aangestuurd door criminele dadergroepen, want de cijfers bevatten ook feiten door minderjarigen gepleegd, die alleen werken.
Op mijn vraag naar het aantal kinderen die door autochtone dadergroepen zouden worden ingezet, antwoordde minister Turtelboom dat ze tot op heden geen aanwijzingen had dat er autochtone dadergroepen gebruik zouden maken van kinderen voor het plegen van diefstallen bijvoorbeeld. Wat mij ertoe besluit te stellen dat kinderen in het kader van allochtone dadergroepen worden misbruikt. En alleen bij allochtone dadergroepen. Vooral kinderen, die door hun leeftijd en lichaamgrootte sowieso tot de kwetsbare kant van de maatschappij behoren, moeten op een sluitende bescherming kunnen beroep doen. Een harde aanpak dient zich dus aan.

vrijdag 13 mei 2011

Groen in Schotland niet vies van nationalisme

Enige tijd geleden waren in verschillende regio’s in Groot-Brittannië parlementsverkiezingen, waarbij in Schotland vooral het sterke resultaat opviel van de Schotse nationalisten, de S.N.P.. Voor het eerst in haar geschiedenis haalde de S.N.P. in het Schotse parlement een absolute meerderheid aan zetels binnen: 69 van de 129 zetels.
Hiermee ligt de weg breed open naar een veel ruimere autonomie. Aan de BBC bijvoorbeeld liet voorzitter Salmond weten vast van plan te zijn om Schotland grotere bevoegdheden te geven. Maar de S.N.P. wil in elk geval nog een stuk verder gaan: dit prachtige Keltische land zou middels een referendum wel eens volledig zelfstandig kunnen worden, nog voor Vlaanderen met andere woorden!
Merkwaardig, en volkomen in tegenspraak met de Belgisch-conservatieve koers van Ecolo-Groen is de houding van de Schotse groene partij. Deze groene partij – die ook sterke vooruitgang boekte in de vermelde verkiezingen – wil namelijk afscheiding van Schotland. In Schotland dus géén discours over de “bekrompenheid” en het “egoïsme” van het nationalisme, het opzetten van “wij” tegen “zij”, en nog meer van dit fraais. Nationalisme, een eigen Schotse staat en het behoud van de eigen Schotse identiteit gaan dus perfect samen met het behoud van de Schotse natuur. Waarom ook niet trouwens?

donderdag 12 mei 2011

Verslaving van staatswege ondersteund: cijfers van de Nationale Loterij

Ik heb het altijd al moeilijk gehad met het accepteren van verslaving, welke verslaving dan ook. Ik weet wel: er zijn verschillende vormen van verslaving, de ene is al schadelijker dan de andere. Vooral met drugsverslaving heb ik het moeilijk, omdat ik ondertussen heb geleerd dat drugs tot allerlei verschillende vormen van psychische storingen kunnen leiden, die ook en vooral voor de familieleden gevaren kunnen inhouden. Hoe vaak leest men niet over drugsverslaafde ouders die hun kinderen verwaarlozen?
Gokverslaving is dus een minder erge verslaving, op het eerste gezicht toch. Maar onmiddellijke psychische storingen gaan er (meestal) niet mee gepaard. Ook lees je niet vaak over gokverslaafde ouders die hun kinderen verwaarlozen (al zullen ze wel bestaan, natuurlijk) of over verkeersongevallen waarin de gokverslaving voor een verzwaring van de omstandigheden zorgde.
Maar ook gokverslaving is een ernstige en bedreigende soort van verslaving. Daarom vroeg ik onlangs aan de minister van Financiën, Didier Reynders, hoe deze kansspelsector evolueerde. Ik was eerlijk gezegd vrij geschrokken toen ik de antwoorden las. Zo lees ik dat men bij de Nationale Loterij voor 2010 rekende met zo’n 104.071 geopende speelrekeningen met een totale inzet van 16,9 miljoen euro.
Cijfers voor 2011? Men hield het, aldus de minister, op een prognose van 182.071 geopende speelrekeningen, en een omzet van niet minder dan 41,9 miljoen euro. Een stijging van 75% in een jaar tijd. En een omzet die meer dan verdubbeld is. Bescheiden als ik ben, meen ik nochtans dat het niet de taak is van de overheid om middels allerlei ‘flashy’ vormen van kansspelen de mensen moet aanzetten tot nog meer gokken.
Een verdubbeling van het omzetcijfers van de Nationale Loterij op een jaar tijd: dat slaat nergens op!

woensdag 11 mei 2011

België bijna slechtste leerling van de klas

België is het luilekkerland van de wereld, België verschaft iedereen een goed leven, met uitstekende voorzieningen, met gratis medische tussenkomst – toch als je vanuit den vreemde komt. En dan zijn we verbaasd als bijvoorbeeld dagelijks meer dan acht minderjarige asielzoekers zonder ouders ons land binnensukkelen op zoek naar een beter leven?
Als politieke partij menen we dat dringend politieke keuzes moeten worden gemaakt. Dit land, en dit geldt natuurlijk ook mutatis mutandis voor een onafhankelijk Vlaanderen, dit land moet dringend sociaal véél minder aantrekkelijk worden. Als het voor het eigen volk niet kan, dan zeker ook niet voor het volk dat van verder komt. Egoïsme? Neen, gewoon zelfbehoud!
Maar zolang het systeem natuurlijk politiek niet is bijgesteld en fundamenteel is veranderd, roeien we met de riemen die we hebben. En opnieuw blijkt hoe laks dit land eigenlijk wel is: België stuurt de afgewezen asielzoekers gewoon niet terug. Onvoldoende, en daarmee bengelen we achteraan de Europese lijst van terugkeercijfers.
“In 2008 vaardigde België 32.680 uitwijzingsbevelen uit, waarvan er 3.965 effectief opgevolgd werden. Dat is een ratio van 12,1%. Een jaar later stijgt dat aandeel tot 17%”, weet De Standaard op 05.05.2011. De buurlanden doen het allemaal stukken beter. Met Duitsland op kop met een ratio van 119. Maar ook Frankrijk en Nederland doen het beter dan België.
Het kan nog beter: “Cyprus, Letland en Slovenië geven iedereen het nakijken. Ze voeren de lijst aan. In die landen keren dubbel zoveel migranten terug dan dat er een uitwijzingen gekregen hebben”.

dinsdag 10 mei 2011

Basken hebben méér haar op hun tanden

Een bericht waar men als Vlaming alleen maar beschaamd kan bij wegdromen: De centrumrechtse Baskisch-nationalistische partij PNV, die stemakkoorden had met de socialistische Spaanse regering inzake de begroting van 2011, en dit in ruil voor allerlei communautaire toegevingen vanwege de Spaanse regering – een grotere autonomie voor Baskenland, zeg maar – heeft haar steun aan de Spaanse, socialistische regering opgezegd.
Reden van deze drastische koerswijziging? Het verbod door het hoogste Spaanse gerechtsapparaat van separatistische kandidatenlijsten voor de gemeenteraadsverkiezingen. De Baskische onafhankelijkheidspartij Bildu had in niet minder dan 250 plaatsen lijsten neergelegd. De Spaanse rechter oordeelde dat Bildu mogelijke bindingen ‘zou kunnen hebben met de verboden beweging Batasuna’ en verbood de lijsten.
Dan ga je als Vlaams Belanger toch dromen? Stel u even voor dat alle Vlaamse partijen hun steun aan de Vlaamse regering en/of federale regering (als die er ooit zou komen) zouden opzeggen zolang de cordon sanitaire wordt gehandhaafd tegen de onafhankelijkheidspartij Vlaams Belang? Basken blijken véél meer haar op hun tanden te hebben, véél meer lef. Ze zullen zich naar alle waarschijnlijkheid ook sneller écht onafhankelijk kunnen noemen. Leve Baskenland!

maandag 9 mei 2011

“Wallonië doet het beter” – hoelang horen en lezen we dat nu al?

Tja, bepaalde politieke krachten – die er vooral op uit zijn de financiële transfers van Vlaanderen naar Franstalig België zo lang mogelijk in stand te houden of die als belangrijkste politieke doelstelling hebben om ‘België’ als een soort van Europese modelstaat zo lang mogelijk te laten bestaan – blijven maar op die nagel kloppen. Het Waalse Marshallplan zou Wallonië uit het sociaal-economisch moeras trekken, enzovoort, enzoverder.
Nog onlangs bijvoorbeeld konden wij in De Tijd (3 mei 2011) lezen dat de Waalse export vorig jaar met niet minder dan 14,8% gestegen is, de grootste stijging sinds 2000. Nu willen we dat wel geloven, maar om dit ene, fragmentaire cijfer aan te grijpen om te besluiten dat Wallonië vanaf nu de voor Vlaanderen funeste financiële transfers zou gaan afbouwen, is er toch aan voor de moeite. En zal geduld moeten hebben.
Want CERPE, een onderzoeksinstituut van de universiteit van Namen, maakte bekend dat het Belgische primaire saldo (de ontvangsten verminderd met de uitgaven zonder rentelasten) vorig jaar, in 2010 dus, afgeklokt is op een tekort van 1,6 miljard euro. Wallonië boekte een negatief saldo van 6,2 miljard euro, Brussel een positief saldo van 276 miljoen euro, en Vlaanderen een positief saldo van 4,3 miljard euro.
Waalse politici wijzen met andere woorden de eisenbundel van de Vlaamse partijen af omdat ze steeds vaker cijfermatig vaststellen dat een verdere staatshervorming voor hen sociaal-economisch een stap terug betekent. Maar dat betekent voor de Vlamingen onder andere dat ze meegezogen worden in deze negatieve financiële spiraal, en dat elk positief, Vlaams saldo (synoniem voor elkaar) opgesoupeerd wordt om de putten aan Franstalige kant te dempen.
N-VA heeft steeds beweerd – op vraag van de PS trouwens – dat de financieringswet zo moest worden veranderd dat niemand er slechter van zou worden. Hoe ze dat willen aanpakken, is mij een raadsel.

vrijdag 6 mei 2011

Migratie blijft zeer belangrijk maatschappelijk thema

Het Vlaams Belang, toendertijd Vlaams Blok, was – zeker in Vlaanderen – een van de eerste partijen om te wijzen om het nieuwe, maatschappij-ontwrichtende thema van de massale migratie van niet-Europeanen naar Europa. Steeds meer blijkt dat dat thema ook nu nog, en zeker voor jaren, het belangrijke thema blijft: waar wil Europa, waar wil deze Europese beschaving naar toe? Zeker nu steeds meer staatsleiders het eigenlijke failliet van de multiculturele maatschappij hebben uitgesproken… Sindsdien is het wachten op een nieuw begin, op een nieuwe start.
Dat het thema van de migratie een belangrijk thema blijft, blijkt natuurlijk uit allerlei indicaties die we de jongste dagen binnen krijgen. Zo was er de mededeling dat Duitsland in de komende maanden, jaren minstens 800.000 Oost-Europeanen verwacht. Vanaf 1 mei hebben Oost-Europese arbeiders geen speciale vergunningen meer nodig om in Duitsland te gaan werken. Nadat jaren geleden ook al honderdduizenden Polen naar Ierland en Groot-Brittannië – mét een belangrijke arbeidskrapte tot gevolg in eigen, Poolse vaderland, waarna een arbeidsmigratie op gang kwam vanuit Oekraïne – trokken, komt er nu wellicht een nieuwe arbeidsmigratie op gang.
Maar ook de onrust in Noord-Afrika zorgt voor steeds zorgwekkender berichten, zonder dat hierop een efficiënt Europees antwoord op volgt. Terwijl officiële cijfers het hebben over enkele tienduizenden Libiërs die het vaderland zijn ontvlucht, hebben internationale hulporganisaties het over minstens enkele honderdduizenden Libiërs. Die trekken dus niet richting Centraal-Afrika, zoveel is duidelijk.
Identiteit, bescherming en instandhouden van identiteit, behoud van de democratie (want een min of meer homogene gemeenschap waarin min of meer dezelfde waarden en ideeën worden gedeeld, is de basis van elke democratie): alles hangt met alles aaneen. Overleeft Europa de storm?

donderdag 5 mei 2011

Opmerkelijke stijging geweld in openbaar vervoer

Uit cijfergegevens die de minister van Binnenlandse Zaken, Annemie Turtelboom (Open VLD) op mijn schriftelijke vraag bekendmaakte, is op een termijn van vijf jaar sprake van een opmerkelijke stijging van het geweld in en op het openbaar vervoer in België. In 2005 werden er 1.515 feiten geregistreerd, in 2009 al niet minder dan 1.935 daden van agressie, een stijging van 28%.
De stijging was het meest opvallend in het Vlaamse Gewest, met een registratie van 493 feiten in 2005 tot 709 feiten in 2009 – een stijging van 44% - en in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, waar de feiten van agressie van 502 in 2005 stegen tot 696 in 2009, een stijging van 39%. Het Waalse Gewest kende nog een beperkte stijging, van 514 feiten in 2005 tot 529 in 2009 (stijging van amper 3%).
Wat het Vlaams Gewest betreft, gaf de minister aan dat bijvoorbeeld inzake geweld op autobussen of autocars een stijging van 64% werd genoteerd op vijf jaar tijd. Ook het geweld in spoorwegstations steeg fel: op vijf jaar tijd van 146 naar 229 gevallen, een stijging dus van 57%. Ook het geweld op de treinen verdient bijzondere aandacht, want daar bedroeg de stijging ook 58%.

woensdag 4 mei 2011

Elk jaar 11 miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië

De studiedienst van het Vlaams Belang berekende jaren geleden de transfers van Vlaanderen naar Franstalig België op ongeveer 12 miljard euro. Men lachte de cijfers weg. Ondertussen hebben sommige studiediensten van banken, de denkgroep In de Warande, en een rits Vlaamse verenigingen ook cijferwerk aan het papier toevertrouwd, en allemaal kwamen ze in de buurt van hetzelfde bedrag, ergens tussen 10 en 12 miljard euro. Geen énkele staat kent zo’n financiële solidariteit, zelfs West-Duitsers betalen niet zoveel voor voormalige Oost-Duitse regio’s, die gebukt gingen (en soms nog gaan) onder een halve eeuw communisme. “Men” bleef de cijfers weglachen…de Vlaamse Beweging, u weet wel.
Uit cijfers van Vives, de denktank voor regionale economie aan de KULeuven, komt nu echter tot een cijfer dat dicht in de buurt ligt. Het Laatste Nieuws geeft als commentaar: “Dat bedrag is het dubbele van wat lang werd gedacht”.
Tot hier toe pakte Vives uit met een onderzoek naar de werkelijke transfers tussen Vlaanderen en Franstalig België, waarbij men zich baseerde op de staatsboekhouding. Zo kwam men tot een cijfer van 5,7 miljard.
Het verschil met vroeger zit hem in het meerekenen van de staatsschuld. En zoals men weet, is die enorm groot in België. Welnu, op de staatsschuld betalen we natuurlijk lasten. In totaal zo’n 12,3 miljard euro. “En wat blijkt: in verhouding tot wat de Vlamingen aan de federale staat afdragen, betalen ze 5,7 miljard euro meer om die lasten te financieren. Wallonië lijdt dus minder onder de staatsschuld” (HLN, 28.04.2011).
Samengevat komt het er op neer dat Vlaanderen voor 30%, Brussel voor 10% en Wallonië voor 60% verantwoordelijk waren voor de opbouw van de schuld, terwijl het Belgisch primair saldo voornamelijk gerealiseerd werd door Vlaanderen en in mindere mate door Brussel. Ondanks het feit dat Wallonië aan de basis lag van meer dan de helft van de schuld, zijn het de andere gewesten die er voor opdraaien. In 2001 raamden we de transfer via de intresten op de schuld op 4,72 miljard euro voor het jaar 1999. Inclusief de overige welvaartsoverdrachten liep de totale transfer in 1999 op tot 11,2 miljard euro. In 2003 steeg de interregionale geldstroom tot 12,68 miljard.
Het Vlaams Belang stelt vast dat de onderzoekers van Vives nu tot een zelfde besluit komen. Sedert de jaren ’80 verschijnen geregeld studies over de transfers, waarbij de meesten geen rekening houden met de transfer in de intrestlasten op de schuld. In dit geval bedraagt de transfer ergens tussen de 3,4 en 6,6 miljard. Indien de transfer via de rente op de schuld wordt bijgeteld, loopt het bedrag op tot 10 à 12 miljard euro per jaar, of dubbel tot bijna drie keer de ‘traditionele berekening’.
Leg de verdeling van de staatsschuld op de onderhandelingstafel! En maak een einde aan de georganiseerde diefstal van Vlaamse welvaart. Meer dan 2000 euro per Vlaming en per jaar verdwijnt in de bodemloze putten van België…

dinsdag 3 mei 2011

Steeds maar weer zware problemen met ‘jongeren’

Als het op televisie of op de radio over “jongeren” gaat, dan gaan de meeste mensen er al van uit dat het om allochtone jongeren gaat, zeker als het bericht in verband staat met zware gewelddadigheid. En niet ten onrechte, zoals de jongste weken opnieuw bleek. Er waren vooreerst de zware rellen in Antwerpen waar zogenaamde jonge voetbalhooligans (supporters van…Madrid) het niet begrepen hadden op het openbaar vervoer.
Nu moeten agenten in het Bloso-domein in Hofstade het blijkbaar ontgelden. Zo’n 200 ‘jongeren’ vielen de agenten – zonder aanwijsbare reden, zo bleek – aan. De agenten werden er met glazen flessen en stenen bekogeld. Ook 30 agenten met schilden en honden moesten het ontgelden. In het tumult werden verschillende diefstallen gepleegd. Uiteindelijk kwamen meer dan 70 politiemensen ter plaatse. “Eén herrieschopper werd opgepakt”, minstens 3 agenten werden gewond.
De mensen in mijn straat – en wellicht ook in uw straat – zijn het stilletjes aan beu. Beu om rond de oren te worden gekletst met dure woorden als “racisme, economische achterstelling, frustratie door het onbegrip van de autochtone bevolking, uitsluiting”. Zij stellen – met mij – vast dat de herrieschoppers keer op keer allochtone jongeren zijn. Wij stellen met z’n allen vast dat de herrieschoppers keer op keer weg komen en er zelfs geen vervolging gebeurt. Wij stellen met z’n allen vast dat de politie en het gerecht geen einde durven te maken aan deze criminele activiteiten. Waarom zouden wij dan nog onze belastingen betalen? Waarom zouden wij dan nog onze boetes betalen?
Neen, de enige maatregel die men blijkbaar denkt te nemen is het plaatsen van een omheining rond het domein, het betaalbaar maken van de faciliteiten – waarmee men vooral de jonge Vlaamse gezinnen in de omgeving treft, waarvoor dank – en het zwemverbod. Maar wanneer worden deze ‘kutmarokkaantjes’ eindelijk eens aangepakt?

maandag 2 mei 2011

Het ‘gewone volk’ tegen het loftsocialisme

In de Nederlandse Volkskrant van 24 april 2011 was het een grote kop – slechts enkele dagen later vond de Vlaamse kwaliteitskrant het nodig hierover te informeren – maar Marine Le Pen van het Franse Front National blijkt minder dan een jaar voor de Franse presidentsverkiezingen niet minder dan 36% van de arbeiders achter zich te krijgen. Hiermee geeft ze alle andere kandidaten het nakijken.
De socialistische kandidaten zouden amper nog 15 à 17% van de Franse arbeiders kunnen bekoren, wat ongeveer neerkomt op het percentage dat Sarkozy bij die arbeiders zou behalen.
Ooit was de socialistische partij zowat de enige partijpolitieke toevlucht voor de arbeiders. Maar chichi-links, het caviaarsocialisme, het loftsocialisme ruilden de échte socialistische waarden – solidariteit onder het gewone volk om de menselijke leefomstandigheden te verbeteren, het geven van een stem aan het eigen, kleine volk van arbeiders – in voor allerlei multiculturele en soixante-huitard-waarden, waar slechts één soort beter is geworden: inderdaad, de loftsocialisten zelf.
Ondertussen werden de buurten, waar de gewone arbeiders leefden, in heel wat steden onder de voet gelopen door de multiculturele invasie en herkennen vele mensen hun eigen straat, hun eigen wijk niet meer.
Ook de SP.A is in dit bedje ziek. Meer dan symptomatisch is daarom het vertrek van De Bruyn te noemen en het opstarten van een eigen, expliciet buiten de SP.A staande beweging. De Europese sociaaldemocratie verkeert dus in een ernstige identiteitscrisis.