POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





vrijdag 29 november 2013

Steeds méér 50-plussers aan het werk

Uit cijfers dieik bij de minister van Werk, mevrouw Monica De Coninck (sp.a), opvroeg, blijkt dat steeds meer 50-plussers aan het werk gaan. In 2008 bijvoorbeeld waren er 973.300 aan het werk, in 2012 waren dat er al 1.134.422, een stijging van 16,5%.
Opvallend is dat de stijging van de tewerkstelling van 50-plussers in het Vlaamse Gewest veel sneller gaat dan in de rest van het land. In het Vlaams Gewest gingen op 5 jaar tijd bijna 19% meer 50-plussers aan het werk: van 588.922 in 2008 naar 698.455 in 2012. In het Waals Gewest bedroeg de stijging 13,5%, in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest 13%.

Het aandeel van de Vlaamse 50-plussers aan het werk blijft met andere woorden stijgen. In 2008 bedroeg het aandeel van de tewerkgestelde Vlaamse 50-plussers in het geheel van de tewerkgestelde 50-plussers 60,5%,  in 2012 is dat aandeel gestegen tot 61,5%.  

donderdag 28 november 2013

Stijging aantal fietsongevallen

De Staatssecretaris voor Mobiliteit, Melchior Wathelet (cdH),  maakte in antwoord op een schriftelijke vraag cijfergegevens bekend, waaruit blijkt dat het aantal letselongevallen waarbij fietsers betrokken waren, in een tijdspanne van 5 jaar met ongeveer 6% is gestegen. In 2008 waren er 7.908 geregistreerde fietsongevallen met lichamelijke letsels, in 2012 steeg dat aantal tot 8.373. 23 ongevallen per dag dus.
Ik wilde vooral weten hoe het aandeel van de 65-plussers in het aantal fietsongevallen evolueerde. Staatssecretaris Melchior Wathelet had het in zijn antwoord over een geleidelijke stijging, maar uit zijn cijfergegevens bleek het aandeel op 5 jaar tijd met 21% te zijn toegenomen: van 1.151 in 2008 naar 1.393 in 2012. Het aandeel stijgt daarmee van 13,5% naar ongeveer 15%.

Het gezondheidsmagazine “Bodytalk” publiceerde een bijdrage waarin werd gewezen op het gevaar van elektrische fietsen voor ouderen. Op de vraag naar een uitsplitsing van de cijfergegevens naar elektrische fietsen kon de staatssecretaris echter geen antwoord geven: die gegevens worden niet bijgehouden in België. 

woensdag 27 november 2013

Méér overtredingen, maar steeds minder controles

Uit cijfergegevens dieik bij de minister van KMO’s, Zelfstandigen en Landbouw, mevrouw Sabine Laruelle (MR), opvroeg, blijkt dat de jongste jaren een opvallende stijging is van het aantal overtredingen vooral bij nachtwinkels wat de openingsuren betreft. Het Vlaams Belang dringt dan ook aan op méér controle van de openingsuren.
In 2008 werden er jaarlijks 533 controles uitgevoerd, in 2009 zelfs 2.350, maar de jongste 3 jaar – 2010, 2011 en 2012 – worden er gemiddeld slechts 350 controles uitgevoerd. Opvallend in de cijfers is de stijging van het aantal vastgestelde overtredingen bij nachtwinkels: in 2008 registreerde men op 87 controles van nachtwinkels 32% inbreuken op de openingsuren, 28 overtredingen. In 2011 en 2012 loopt het aantal inbreuken intussen op tot ongeveer 60% van het aantal controles.
Terwijl het aantal overtredingen op de openingsuren in de dagwinkels stilaan stagneert, maken de cijfers van minister Laruelle in elk geval duidelijk dat het steeds meer nachtwinkels zijn, die de regels betreffende openingstijden duchtig aan de laars lappen. Het aantal overtredingen in nachtwinkels bedroeg in 2008 slechts 14,8% van het totaal aantal overtredingen, in 2012 was dat aandeel al opgelopen tot bijna 26%. Méér controle is daarom aan de orde van de dag, aldus het Vlaams Belang.

In haar antwoord erkent de minister de problematiek, maar “gelet op haar inkrimpend personeelsbestand is het inzetten van meer personeel niet aan de orde. Wel werden de betrokken beroepsfederaties er via een rondschrijven toe uitgenodigd om hun leden aan te sporen tot een correctere naleving van de wetgeving”. Voor het Vlaams Belang een onvoldoende. 

dinsdag 26 november 2013

Libische regionalisten gaan over tot actie

Libië is één van de landen die zwaar werden getroffen door de Arabische Lente. Libië is ook een land waar de grenzen door de koloniserende staten indertijd zéér recht werden getrokken, en allicht véél te recht werden getrokken. Er werd met andere woorden geen rekening gehouden met etnische, regionale of tribale verschillen, en verschillende buitenlandse waarnemers hadden er al op gewezen dat dit zich zou wreken – vroeg of laat.
In één van de mijn bijdragen op deze webstek had ik het uiteenvallen van Libië in drie stukken aangekondigd. Het is nog lang zover niet, maar in de Franstalige editie van de gratis krant, Métro, kan men lezen (12.11.2013) dat Libische regionalisten tot de actie overgaan.
“De voorstanders van een federaal systeem in Libië, die de petroleumbedrijven in het oosten van het land blokkeren, hebben aangekondigd dat ze een eigen petroleumbedrijf zullen opzetten om het beleid in Tripoli een hak te zetten. Het voorlopig bewind van Cyrenaika (dat wordt wellicht ook de naam van het nieuwe land – PL) heeft de oprichting van een maatschappij voor gas en petroleum aangekondigd, en de oprichting van een regionale bank voor de streek”.
Misschien komt er toch nog iets goed uit de Arabische Lente? Vreemd ook dat we over deze kwestie weinig tot niets lezen in onze Vlaamse kranten, ook niet in de zogenaamde kwaliteitskranten…Het zou sommige mensen wel eens op gedachten kunnen brengen, zeker?



maandag 25 november 2013

Intellectueel beweegt zich een en ander in Frankrijk

Hervé Juvin, een mij tot nu toe onbekend auteur, is nochtans niet de eerste de beste. In de jaren 90 van de vorige eeuw werkte hij aan de zijde van Raymond Barre – wie herinnert zich hem nog? – en was hevig voorstander van de euro. Hij schreef kronieken voor Le Monde, Les Echos, en andere. Als internationaal bedrijfsconsultant droeg hij zijn steentje bij aan de globalisering van de wereld, die hij omschreef als “de verovering door de mens van de wereld”.  Hij kon zich net op tijd losmaken, want anders behoorde hij zeker tot de planetaire oligarchie, waarvan we ook enkele Vlaamse/Belgische leden zo kunnen aanwijzen.
Een overtuigd liberaal, dat was hij. Hij wist bijvoorbeeld haarfijn uit te leggen dat “het individu die mens is die van alle bindingen is losgetrokken, van zijn oorsprong en herkomst, van zijn geschiedenis en van zijn territorium, en van elke grens”. Hij ging echter ook beseffen dat “deze abstracte liefde voor ‘de’ mensen even snel leidde tot de uitroeiing van de échte mensen, van stammen en volkeren, van diegenen die niet zo graag nieuwe mensen willen worden”.
Hij begon zich steeds meer vragen te stellen bij het woord ‘vooruitgang’ bijvoorbeeld, een woord dat voor steeds meer mensen de vijand was van hun eigen overleven, omdat vooruitgang gelijkschakeling van voorwaarden betekende, en “de verspreiding van een beschavingsmodel dat niet houdbaar was”. De wereld verloor door deze ‘vooruitgang’ haar heterogeniteit en werd een globale homogene ruimte zonder grenzen.
In zijn jongste boek “La Grande Séparation. Pour une écologie des civilisations” wijst hij op het belang van grenzen, die doorheen de geschiedenis juist bewezen hebben dat ze afbakenden, dat ze de vrede hielpen bewaren, rechten doen respecteren. Het valt toch op, zo schrijft hij, “dat alle discriminaties vandaag uit den boze zijn, behalve die die door het geld worden bepaald”.  Multiculturalisme en globalisering hebben “een diversiteit van afzonderlijke individuen gecreëerd binnen een maatschappij die voor de rest alle diversiteit tussen hen bant, en daar middels rechtbanken ook nog eens over waakt”.
Tegenover deze golf van globalisering wordt van de autochtonen verwacht dat ze hun mond houden, en vooral dat ze geen verzet plegen. “Verboden bijvoorbeeld eraan te herinneren dat een maatschappij die zelf niet meer mag bepalen wie tot haar behoort, eigenlijk een overwonnen, een overmeesterde maatschappij is, en dat een maatschappij die haar eigen regels, gewoonten en wetten niet meer kan opleggen, eigenlijk al dood is”. Juvin noemt de westerse maatschappijen zachte dictaturen.
Is er hoop op beterschap? Juvin argumenteert als volgt: “De globalisering van de wereld generaliseert tezelfdertijd de vorm van natie-staat, maar ruïneert ook haar identitaire inhoud. Ze ligt daarmee aan de basis van de onverwachte terugkeer van het religieus en etnisch feit, gericht tegen deze staat, omdat de staat een andere naam is voor de globalisering die van buiten uit wordt opgelegd”.  Dacht hij aan België toen hij het boek schreef?

Juvin, Hervé, La Grande Séparation. Pour une écologie des civilisations. Gallimard, 2013, 388 pagina’s. 

vrijdag 22 november 2013

Vlaamse komiek met gezonde reacties…

Wie neemt Urbanus au sérieux? Niemand, maar daar zou binnenkort toch wel eens verandering in kunnen komen. Het is niet de eerste keer dat Vlaanderens meest gekende komiek met enkele scherpe oneliners uit de hoek komt en enkele rake klappen uitdeelt.  In de weekendbijlage van De Standaard van 9 november bijvoorbeeld, een lang interview met Urbanus, met daarin volgende zin: “Lach je met de kerk, dan ben je links. Lach je met de islam, dan ben je rechts. Waar slaat dat op? Ik lach met religie en met de mensen die er macht uit halen.”
Of volgende quote, die er ook niet naast zit: “In mijn zaalshow komt dat nummer na een minutenlange sketch waarin ik alle clichés over allochtonen aan bod laat komen. Het begint met “Er waren eens twee allochtonen…Maar dat is al wreed lang geleden” en eindigt met een spiksplinternieuwe moslima – “ah ja, ze was nog helemaal ingepakt” – die trots is dat haar pasgeboren baby zijn eerste woordje al kan zeggen: “racist”.  Kijk, ik wil geen valse linkse zijn. Heel veel artiesten zijn links, puur uit schrik voor de media. Ik draag al 15 jaar de stempel “rechtse zak”. So what? Dat zijn truken om mij het zwijgen op te leggen”.
Het credo van Urbanus? “Van mij mogen mensen geloven wat ze willen, maar de harde kern vindt dat ze het recht hebben om ons te vermoorden omdat wij ongelovig zijn. Daar leg ik me niet bij neer. Waarom zouden we verdraagzaam moeten zijn tegenover mensen die ons niet kunnen uitstaan? (…) De dag dat wij vrij grappen kunnen maken over allochtonen en de islam, zal de sfeer ontladen zijn. Maar we zijn nog niet op dat punt. En ik vrees dat we nog eerder tot een clash zullen komen. De beschaving is maar een heel dun vliesje. Alle leven is oorlog tussen de genen”.

Oei, ik zie links al ernstig naar adem snakken… 

donderdag 21 november 2013

Aantal buitenlandse bedrijven in België blijft sterk stijgen

Uit cijfers die ik bij de minister van Economie, de heer Johan Vande Lanotte (sp.a), heb opgevraagd, blijkt dat ondanks de financiële en economische crisis het aantal ondernemingen in België blijft toenemen, zij het de jongste jaren in een minder snel tempo.
Zo steeg het aantal bedrijven tussen 2009 en vandaag met ongeveer 7%, van 763.828 naar 817.309. Het aandeel van het Vlaamse Gewest, zoals geweten de economische en financiële ruggengraat van de onstaat België, blijft zeer hoog: 60,5% van alle bedrijven zijn gevestigd in het Vlaamse Gewest. Het aandeel van het Waalse Gewest in het aantal ondernemingen blijft intussen – en dit ondanks alle geleuter over Marshallplannen en andere ingenieuze Waalse ingrepen – dalen: in 2009 bedroeg het aandeel Waalse bedrijven in het totaal aantal bedrijven nog 27,5%, in 2013 blijft dat aandeel afkalven tot een magere 27,2%.

Tweede opvallend feit: het aandeel van de buitenlandse bedrijven. In 2009 waren in België nog maar 9.780 buitenlandse bedrijven, in 2013 registreerde men er al 12.607, een stijging dus van 29%. 

woensdag 20 november 2013

Progressieve filosofe te dicht bij zogenaamd uiterst rechts

Men kent het verschijnsel, niet alleen in België trouwens: links streed jarenlang voor gelijke rechten voor vrouwen en voor vrouwenemancipatie. Die verworvenheden worden door datzelfde linkse kamp overboord gegooid, als het erom gaat islamitische stemmetjes te ronselen. Weinig progressieve mensen durven hiertegen protesteren, maar in Frankrijk verheft de feministische filosofe Elisabeth Badinter in elk geval haar stem. Het interview met haar verscheen in De Morgen (09.11.2013).
Een uittreksels. Op de vraag of hoofddoeken (“in alle gradaties”) uit het publieke domein moeten verdwijnen, antwoordt ze: “Jazeker. En die overtuiging wordt me niet in dank afgenomen. Ik kan niet zeggen dat het prettig is om uitgemaakt te worden voor ‘aanhangster van Le Pen’, als je, zoals ik, je hele bestaan hebt gewijd aan overtuigingen zoals vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid voor iedereen. Maar ik ben geen politicus, ik hoef geen stemmen te ronselen, dus ik kan zeggen wat ik vanaf de zijlijn zie. De seculiere maatschappij is in gevaar. Wie dat niet ziet, is medeplichtig aan het verlies van democratie”.
En verder: “Ik werk nog altijd in Les Archives des Affaires Etrangères. Tot een paar geleden lag dat aan de Quai d’Orsay, centrum Parijs. Vandaag heeft het onderdak in La Courneuve, een voorstad. Je merkt dat veel belangstellenden die de archieven aan de Quai d’Orsay raadpleegden, niet naar La Courneuve komen. Ook de progressieven niet, hoor. De banlieue is niet alleen geografisch een ander oord. Ook cultureel beland je in een andere wereld met bijvoorbeeld amaar meer Maghrebijnse vrouwen in chadors. Dat beeld schrikt niet moslims af. Ik snap die angst, die helaas ook weer tot stemmen voor rechts leidt. Ik begrijp ook de zucht van moslima’s om bij een gemeenschap te horen die zich van de andere onderscheidt en ik begrijp dat godsdienst een antwoord kan bieden op een diep verlangen van mensen. Maar de Franse staat mag aan die tendensen niet toegeven. Frankrijk moet voor de ratio kiezen, voor de scheiding tussen geloof en staat en voor een scherpe afbakening van de private en publieke domeinen. Een politieke, filosofische en religieuze neutraliteit, daar staat Frankrijk voor. Al zou je dat vandaag in bepaalde delen van ons land niet meer zeggen”.

Een stevige stem die best ook eens zou weerklinken in het conservatieve, vastgeroeste Belgische linkse establishment. Welke progressieve Vlaamse vrouw durft het aan?  

dinsdag 19 november 2013

Dagelijks 81 registraties van juwelendiefstallen in België

Uit cijfers die ik opvroeg bij de minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH), blijkt dat er dagelijks 81 diefstallen van juwelen en diamanten worden geregistreerd. Een stijging op 5 jaar tijd van ruim 50%: in 2008 werden er 19.537 gevallen geregistreerd, in 2012 was dat aantal gestegen tot 29.600.
De stijging is vooral groot in het Vlaams Gewest (een stijging van 53%) en in het Waals Gewest met een stijging van 57%. Het aandeel juwelendiefstallen in Vlaanderen ligt op 44% van het totaal, dat in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest op bijna 19% en dat in het Waals Gewest op ruim 37%.

De diefstal gebeurt in hoofdzaak bij particulieren thuis – in 80% van de gevallen, terwijl diefstallen van juwelen op straat of in de publieke ruimte goed zijn voor ongeveer 11,6% van het aantal geregistreerde diefstallen. Daarna volgen diefstallen van juwelen in winkels (5,43%), in motorrijtuigen (eigen vervoer of openbaar vervoer) met 1,75% en in de horeca 1,45% of 429 op jaarbasis. 

maandag 18 november 2013

Anderstalige lessen: Nederlands ondergraven

Frans, Engels of Duits in het middelbaar onderwijs: vanaf volgend jaar, september 2014 zal het mogelijk zijn om tot 20% van de vakken in een andere taal dan het Nederlands te onderwijzen. Ongeacht of het nu over aardrijkskunde, geschiedenis of zelfs wiskunde is. Opnieuw een zeer omstreden maatregel van de zeer omstreden Vlaamse minister Pascal Smet. Ouders zouden zelf mogen kiezen of hun kind les volgt in het Nederlands of in een andere taal.
Een totaal onbegrijpelijke maatregel, als u het mij vraagt. België heeft het Nederlands nooit in het hart gedragen, in een multiculturele staat als België was eigenlijk – en is eigenlijk – géén plaats voor een meerderheidstaal. Maar ook Vlaanderen gaat nu blijkbaar die weg op.
Men heeft het over de integratie van vreemdelingen die moeilijk verloopt. Terwijl alle specialisten het erover eens zijn dat een geslaagde integratie begint bij een succesrijke taalintegratie, draait de Vlaamse minister de logica om. Het kennisniveau bij nieuwkomers is al niet schitterend, we gaan het nog wat verminderen, blijkbaar…

Wie hiervan beter wordt? Minister Smet mag het mij gerust eens meedelen. Eens waren de Vlamingen in de wereld berucht om hun talenkennis. Die talenkennis berustte natuurlijk op een gedegen taalonderwijs. Dat niveau moet opnieuw worden gehaald, naar die kwaliteit moet men opnieuw streven! Maar de integratie van jonge migranten zal niet gemakkelijker verlopen als men aardrijkskundelessen aanbiedt in het Frans, het Engels…

vrijdag 15 november 2013

Steeds meer vluchtmisdrijven, wel minder veroordelingen

Uit cijfers die ik van de Staatssecretaris voor Mobiliteit, Melchior Wathelet (cdH), ontving, blijkt dat het aantal vluchtmisdrijven in België blijft stijgen, met een lichte verbetering in 2012. In 2008 werden er dagelijks 179 gevallen van vluchtmisdrijf geregistreerd, in 2012 waren dat er al 203. In 2008 waren er 65.197 gevallen van vluchtmisdrijf, in 2012 reeds 73.903.
Hoewel het aantal vluchtmisdrijven in het Vlaams Gewest in de betrokken jaren ook is gestegen – van 109 gevallen dagelijks in 2008 naar 120 gevallen in 2012! – toch is het aandeel van het aantal vluchtmisdrijven ten opzichte van het totaal gedaald: van 61% in 2008 tot 59% in 2012. Vooral in Wallonië is er sprake van een vrij ernstige stijging van 15.449 in 2008 naar 19.693 in 2012 – een stijging met 27%.
Vluchtmisdrijven waren de afgelopen 5 jaar verantwoordelijk voor 100 verkeersdoden, 52 in het Vlaams Gewest, 35 in het Waals en 9 in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Wat het aantal zwaargewonden betreft, is het opvallen dat het aandeel van het Vlaams Gewest stijgend is: van 63,6% in 2008 (147 gevallen) naar 67,6% in 2012 (of 184 gevallen).  Wat het aantal lichtgewonden betreft, doet zich de tegenovergestelde beweging voor: het aandeel daalt in het Vlaams Gewest van 65,3% in 2008 naar 62,6% in 2012. De stijging is fundamenteel in het Waals Gewest.
Het aantal vluchtmisdrijven mét lichamelijke letsels is op 5 jaar tijd met 7,5% gestegen. De stijging bedroeg 4% in het Vlaams Gewest en 22% in het Waals Gewest. Het aantal stagneerde in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

Opmerkelijk zijn tot slot de cijfers van de verkeersveroordelingen wegens vluchtmisdrijf. Ondanks het feit dat er steeds meer vluchtmisdrijven worden geregistreerd, stijgt het aantal veroordelingen niet evenredig, wel integendeel. In 2008 waren er 7.122 veroordelingen wegens vluchtmisdrijf – 10,9% van het aantal geregistreerde aantal vluchtmisdrijven – in 2009 waren er 8.410, in 2010 nog 7.865 veroordelingen en in 2011 slechts 7.108 veroordelingen – of 9,5% van het aantal vastgestelde vluchtmisdrijven.

donderdag 14 november 2013

Aantal beroepsziekten neemt af, maar communautaire kloof groeit nog aan!

Uit het antwoord van de Staatssecretaris voor Sociale Zaken, Gezinnen en Personen met een handicap, Philippe Courard (PS), op mijn schriftelijke vraag  blijkt dat op een tijdspanne van 5 jaar het totaal bedrag aan uitkeringen voor beroepsziekten met 17,3% is gedaald: van 310 miljoen euro in 2008 tot 257 miljoen euro in 2012.
Ook het aantal werknemers dat op een uitkering voor beroepsziektes beroep doet, is in de loop van de betrokken periode gedaald, met 17,5%: van 123.336 werknemers in 2008 naar 101.835 in 2012.
Merkwaardig zijn de communautaire verschillen, die groot blijven. Het Waals Gewest blijft ook na al die jaren mijnsluiting véél meer werknemers tellen die op de beroepsziektewet beroep doen. In 2008 een aandeel van 51,5% (het Vlaams Gewest was goed voor 45,4%), in 2012 nog steeds een aandeel van 50,6%.
Ook op het vlak van de uitkeringen springen de communautaire verschillen duidelijk in het oog. Het aandeel van de uitkeringen voor beroepsziekten in het Waals Gewest bedroeg in 2008 53,7% van het totaal bedrag uitkeringen beroepsziekten, en dat aandeel steeg in 2012 zelfs tot 56,2% van alle uitkeringen.

Tot slot is het ook merkwaardig dat de gemiddelde uitkering beroepsziekte in het Vlaams Gewest tussen 2008 en 2012 gemiddeld daalde van 2.379 euro naar 2.262 euro. In het Waals Gewest steeg de gemiddelde uitkering van 2.632 in 2008 naar 2.807 euro in 2012. Een verschil van 20%!  

woensdag 13 november 2013

Ruim 3 miljoen Spanjaarden in extreme armoede

Men kent intussen de boodschap die de verschillende Europese regeringen de wereld insturen: nog even, en het einde van de tunnel is in zicht. Di Rupo is niet de eerste en hij zal ook niet de laatste zijn met zijn politieke boodschap van rozengeur en maneschijn, de vraag is natuurlijk wie die man nog gelooft als je naar de werkloosheidscijfers kijkt, en bijvoorbeeld ook naar de armoedecijfers. In Vlaanderen blijkt 10% van de bevolking onder de armoedegrens te leven, in Wallonïe is dat dubbel zoveel, en in Brussel zelfs 1 op 3!

Ook in Spanje werden nu cijfers bekendgemaakt. Het gaat dan om Spanjaarden die het met minder dan 307 euro per maand moeten rooien. Dat aantal, aldus een artikel in De Tijd (11 oktober 2013, een tijdje geleden dus al), neemt beangstigende proporties aan. Het aantal dikte vorig jaar tot ruim 3 miljoen mensen of meer dan 6% van de totale bevolking. Het risico op een sociale breuk blijft groeien, ondanks hoeraberichten uit zowat alle Europese regeringen…. 

dinsdag 12 november 2013

De kanker van de armoede in Europa

Als men de voorstanders van de EU een tijdje volgt, dan leek het wel alsof grotere welvaart en sociale zekerheid voor de deur stonden te drummen. De liberale visie – de meerderheidsvisie in het Europees parlement, en goed vertegenwoordigd in alle politieke families, van christendemocratisch tot sociaaldemocratisch – die erin bestond een (niet bestaand) Europees eenheidsvolk te creëren en dezelfde gedragsregels op te leggen in economieën die enorm van elkaar verschillen, heeft intussen miljoenen Europeanen met ernstige problemen opgezadeld.
Het internationaal rapport van het Rode Kruis en van de Rode Halve Maan trekken aan de alarmbel. De situatie is er sinds 2009 enorm op verslechterd. Het aantal personen die afhankelijk geworden zijn van voedselverdelingen door het Rode Kruis bijvoorbeeld, is gestegen met 75% tussen 2009 en 2012. En er zijn 3 graden van afhankelijkheid in Europa: 18 miljoen personen zijn afhankelijk van voedselverdeling, 43 miljoen hebben onvoldoende inkomsten en moeten dus aankloppen voor andere hulp. Tot slot: 120 miljoen Europeanen leven in armoedige omstandigheden en komen dichtbij de categorie “armoede”. De categorie “armoede” zijn mensen die moeten leven van minder dan 1,25 dollar per dag.
Er is een brazilianisering aan de gang, aldus dit rapport. De komst van buiten-Europese bevolkingsgroepen die zich niet aanpassen aan het land van aankomst, rijken die steeds rijker worden, en armen die vooral met steeds meer zijn. En tot slot: tussen de beide groepen in, een middenklasse die verdampt. Deze elementen veroordelen Europa, aldus de Franse weblog.
Alarmerend bijvoorbeeld is zeker dit Duits cijfer, volgens hetwelke de middenklasse in Duitsland verminderde van 65% van de bevolking naar 58%. Ruim 5 miljoen mensen verdwenen in een steeds groter wordende groep van armen.

Neen, deze liberale visie heeft ons, Europeanen, nog niet veel goeds gebracht. Het vrije verkeer van goederen, personen en kapitalen als goddelijke drievuldigheid van de EU? Weg ermee!  

vrijdag 8 november 2013

Vlaming tevreden, maar toch met existentiële levensvragen

Uit het nieuwste rapport van de Vlaamse Regionale Indicatoren zou men kunnen lezen dat de Vlaming zeer tevreden is met zijn leven. Hij gaat als een gelukkig man door het leven, als we afgaan op vrij hoge score van 7,7 op 10. Tot we de resultaten gaan openspitten natuurlijk, en kijken waar de tevredenheid van de modale Vlaming zijn oorsprong vindt.
Zo blijkt het vooral in de privésfeer te zijn dat de Vlamingen zich met het meeste genoegen, met het meeste plezier beweegt. 97% van de gecontacteerde Vlamingen heeft mensen met hij of zij goed kan praten, bij wie men terecht kan, goede vrienden, goede sociale netwerken (om een modern woord te gebruiken).
8 op de 10 Vlamingen zijn ook tevreden over het onderwijs, een lichte daling, maar nog steeds een zeer hoog cijfer. Wetenschapslessen en lager onderwijs moeten beter.
Veel Vlamingen (de helft) is of was lid van een jeugdvereniging, meer dan de helft is actief in minstens één vereniging, 6 op 10 leest minstens één boek per jaar.
Wie bij de Vlamingen slecht, maar dan ook héél slecht scoort, zijn de instellingen, aldus Het Laatste Nieuws (15.10.2013). 11,8% heeft vertrouwen in de federale regering (waarbij gezegd moet worden dat dit percentage nog een percent lager is dan in 2011). De politieke partijen doen het met 16% amper beter. Ook de media, het gerecht, de koning, de Europese Commissie, de vakbonden doen het allemaal slecht.

De Vlaming wordt dus kritischer. Maar dat voelt u in uw omgeving allicht ook wel? 

donderdag 7 november 2013

Kroatië en het EU-lidmaatschap: ontwaken uit een boze droom


Sinds het toetreden van Kroatië tot de EU op 1 juli 2013 is de export van het land ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar met 11 procent gedaald. Dat blijkt uit voorlopige berekeningen. In de maand augustus was de daling zelfs 19 procent in vergelijking met dezelfde maand in 2012, schrijft Poslovni Dnevnik (vertaling Presseurop).

Volgens de krant is Kroatië door de aansluiting bij de EU meer blootgesteld aan internationale concurrentie en is het privileges kwijtgeraakt die samenhingen met het lidmaatschap van de Centraal-Europese Vrijhandelsassociatie CEFTA.

Opmerkelijk genoeg had de Britse anti-Europapoliticus Nigel Farage deze evolutie nog voor de toetreding van Kroatië tot de EU voorspeld. In een interview met de Kroatische televisie in juni ll. zei hij daarover het volgende:

‘Een land dat 800 jaar heeft gevochten voor onafhankelijkheid heeft haar autonomie na twintig jaar nu opgegeven aan de mensen in dit parlement. Alle bureaucraten en politici juichen, want voor hen is het alsof ze de loterij hebben gewonnen. Duizenden Kroatische bureaucraten zullen nu zeer rijk worden.’

Rond minuut 5 legt Farage uit dat de Duitse economie dermate dominant is geworden dat die enkel nog zichzelf dient en dat alle andere landen daar de gevolgen van ondervinden:

’Mocht Kroatië daar onder lijden, dan zal het pas beseffen dat het gevangen zit in een economisch systeem dat geen nooduitgangen heeft.’




Dan zijn er nog de miljarden aan Europese steun die in Brussel liggen te wachten in verschillende EU-fondsen maar die niet aan Zagreb kunnen worden overgemaakt om de eenvoudige reden dat Kroatië zich onvoldoende heeft voorbereid op de administratieve vereisten die zulke subsidies vergezellen.

woensdag 6 november 2013

Waren de financiële transfers niet hoog genoeg?

Di Rupo, de koning, het hoopje goed gesubsidieerde culturele, politieke, en sociaaleconomische toplaagje van dit land, aangevuld met de voetbalploeg ‘The Red Devils’ proberen er alles aan te doen om een Belgiëgevoel te krijgen. Voorlopig zonder al te veel succes, meen ik. Je kunt natuurlijk geen krant meer open doen, geen televisie meer opzetten, of geen reclame meer openen, zonder dat de schreeuwerige Belgische kleuren in je gezicht slaan. Maar nog eens: zonder al te veel navolging. In mijn straat, en in de andere straten van mijn stad zie ik eigenlijk weinig Belgiëgekte.
Het is nochtans duidelijk dat in hoofde van een aantal belanghebbenden het Belgiëgevoel dringend moet terugkeren. Het is ook duidelijk waarom de dames en heren in de uitgelezen kringen van weldenkenden die mening verkondigen. Er is de komende jaren véél geld nodig om de boel draaiende te houden. Bijzonder véél geld.
En dan torpederen bepaalde persberichten ook nog eens de hoeraberichten van het establishment. Zo lees ik in zowat alle kranten dat 1 Waals kind op 4 arm is.  Geen haar op mijn hoofd denkt eraan mensen in de miserie na te wijzen, maar dit bericht is toch bijzonder slecht voor de Belgische samenhang, voor de zo geprezen – en zo broodnodige, als men het bericht goed leest – Belgische solidariteit.
De armoede ligt een pak hoger in Wallonië dan in Vlaanderen. 38% van de Walen zou geen onverwachte uitgave van 1.000 euro aankunnen. De kosten voor verwarming zijn voor 10% een groot probleem. 6% heeft geen geld voor een tweede gezonde maaltijd.
Na het succes van het Marshallplan – Waals minister-president heeft tientallen verklaard dat het plan aan het aanslaan was, dat de werkgelegenheid groeide, dat Wallonië de achterstand had ingehaald, of aan het inhalen was – en na de tientallen jaren miljardentransfers, zowel vanuit Vlaanderen, maar ook vanuit de EU,  is de armoede in Wallonië dus nog steeds schrijnend hoog?

Het wordt stilaan duidelijk waarom het Belgiëgevoel dringend nieuw leven moet worden ingeblazen. Heel wat facturen wachten op betaling. De Vlaamse gezinnen houden zich maar best heel goed vast aan hun bretellen, dit nieuwe Belgiëgevoel zal hen opnieuw véél geld kosten. 

maandag 4 november 2013

Minder bankkantoren, meer bankautomaten

Het sluiten van bankkantoren blijft een constante, blijkt uit cijfers die ik van de minister van Financiën,  Koen Geens (CD&V), in antwoord op een schriftelijke vraag ontving. Maar vooral het verdwijnen van zelfstandige bankagenten valt in hoge mate op.
In 2007 waren er nog 4.793 zelfstandige agenten, in 2012 is dat aantal intussen verminderd tot 3.640, een daling van 24%. Daartegenover is het aantal bemande bankkantoren ook verminderd, maar niet in dezelfde mate: in 2007 bijvoorbeeld waren er nog 8.451, in 2012 was dit aantal verminderd tot 7.460, een daling van ‘slechts’ 12%.
Wat de regionale spreiding van de bankkantoren betreft, stel ik vast dat het aantal in verhouding vrij hoog blijft in het Vlaams Gewest (met 69% van alle bankkantoren), en in verhouding dus veel lager ligt in het Waals Gewest (met slechts 24,2% van het totaal aantal kantoren). Tezelfdertijd is al een tegenbeweging bezig, en merkt men in verschillende regio’s al een vraag naar méér gepersonaliseerd bankadvies, en dus (opnieuw?) meer bemande bankkantoren…

Het shET

Men zou kunnen vermoeden dat het aantal bankautomaten in dezelfde mate gestegen is als het aantal agenten en bankkantoren gedaald is, maar die redenering wordt niet door de cijfers bevestigd. Het aantal self bankingeenheden, verhoogd met het aantal bankautomaten dat opgesteld werd op plaatsen zoals metrostations en luchthavens, en de bankautomaten in de muurgevels van banken, steeg in de afgelopen 5 jaar met slechts 5%: van 14.931 tot 15.658.