POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





vrijdag 29 maart 2013

Als de EU ook dàt vertrouwen nog eens onderuit haalt, wat is dan de volgende stap?


In Cyprus komt er dus een spaarheffing. Waardoor de gewone spaarders – u en ik dus – hard worden getroffen. Om het met de woorden van de Griekse Elena Panaritis (De Morgen, 18.03.2013) te zeggen: “Er zijn bepaalde zaken die je gewoon niet doet. Je spreekt geen kwaad over je moeder, of over de maagd Maria, als je katholiek bent. Welnu, je raakt nooit aan de deposito’s. Nooit. Dat is een gouden regel. Je kunt het alleen doen, als er sprake is van criminele activiteiten, maar dan moet je dan eerst bewijzen”.
In de Nederlandse kranten is men ook niet mals voor deze financiële hold-up: “Er wordt een grens overschreden die cruciaal is voor het vertrouwen in het financiële stelsel van álle eurolanden.
De politici en centrale bankiers die de afgelopen jaren de noodzaak benadrukten om het vertrouwen te herstellen van burgers, markten en investeerders, ondermijnen nu de belangrijkste zekerheid van iedere bankrekeninghouder: tot €100.000 is mijn geld veilig. Wat er ook gebeurt. Ze kunnen maar één keer hun maagdelijke vertrouwen in die hoeksteen van het financiële stelsel kwijtraken. Dat is dit weekeinde in heel Europa gebeurd.
Als alleen onverzekerde deposito’s waren aangepakt, was dat te rechtvaardigen geweest. Zie het als een premie voor witwassen en (te) hoge rendementen uit het verleden. De heffing zou zo’n 16% zijn geweest. Dat het nu 9,9% is, alsof het een supermarktaanbieding is, verjaagt de Russen en hun geld heus niet eerder definitief van het eiland. Ook daarom schept de eurogroep een onbegrijpelijk en gevaarlijk precedent”.
De nieuwe belasting op deposito’s zal in elk geval met rode stip worden aangeduid in de latere geschiedenisboekjes. 

donderdag 28 maart 2013

Neen, moslimterroristen zijn geen vereenzaamde gekken


Een jaar geleden vermoordde een islamitische fanatiekeling in het zuiden van Frankrijk, in en rond Toulouse, zeven personen. Een parachutist, twee militairen, ouders en kinderen in een joodse school. Grote onrust in Frankrijk, maar het regime – toen nog onder leiding van Sarkozy – deed er alles aan om de onrust in te dijken. Reeds in de eerste dagen werd de theorie van de zogenaamde lonely wolf naar voren geschoven, een theorie die de regering – àlle regeringen trouwens – goed uitkwam. Het heette dat Merah een vereenzaamde man was, die op eigen krachten was geradicaliseerd. Dat hij alleen had gehandeld, en dat hij wapens kocht met eigen geld. “Hoe kun je zo iemand opsporen”, aldus een verslag in De Morgen (16.03.2013).
Deze theorie brokkelt nu steeds meer af. De echte persoon komt te voorschijn: “Een man die radicaliseerde door contacten met extremisten in binnen- en buitenland. In een reportage die France3 eerder uitzond, werden documenten getoond waaruit bleek dat de man al sinds 2006 werd gevolgd door de inlichtingendiensten” (De Morgen). Faalden die veiligheidsdiensten met andere woorden?
De man belandde inderdaad in allerlei informatiebestanden van de veiligheidsdiensten, op basis waarvan hij eigenlijk bij elke reis naar het buitenland had moeten gecontroleerd zijn. Wat niet gebeurde. Zo blijkt nu dat hij in Pakistan is geweest en dat hij daar contacten heeft gehad met allerlei oorlogsheren, in en rond Al Qaida. Namen van medestanders heeft Merah tot hier toe niet genoemd, maar ook een aantal mensen met Belgische nationaliteit en paspoort worden genoemd.
Uit dit alles blijkt dat de inlichtingendiensten in Frankrijk verschillende steken hebben laten vallen. Dat er weinig of geen controle werd uitgeoefend op de gang van radicale islamieten die in veiligheidsfiches als gevaarlijk zijn opgeslagen. Dat zelfs een verblijf in de gevangenis wegens misdrijven van gemeen recht niet onmiddellijk een belletje deed rinkelen. En dat er dus wel degelijk een uitgebreid netwerk van jihadisten bestaat, netwerk met vertakkingen in dit land, België.
De theorie van de lonely wolf was meer geruststellend, dat klopt. Maar de realiteit is anders. Het gaat dus niet om geïsoleerde, ongeorganiseerde gekken. Ze zijn niet geïsoleerd en ze zijn zeker goed georganiseerd. 

woensdag 27 maart 2013

Het rotte hart van Europa


De Britse econoom Bernard Connolly, voorzitter van de commissie die de werking begeleidde van het Europees Monetair Systeem (EMS), de voorloper in 1979 van de eenheidsmunt, schreef in 1995 het beruchte boek “The Rotten Heart of Europe”, waarin hij het volgende schreef: “Als het met de euro fout gaat, dan zullen ze ons vertellen dat we nog meer Europa nodig hebben”. Visionaire woorden, die echter  niet tegen de “kerk van de EU” op konden.
Deze Connolly was lang niet de enige die waarschuwde. Zo vermeldt Rik Van Cauwelaert in een opiniestuk in De Tijd (16 maart 2013) ook Marius Holtrop, president van de Nederlandse Bank, die waarschuwde dat geld een “attribuut van de soevereiniteit” is, en dat daarom het monetaire in het integratieproces nooit voorop kan lopen. Of de Nederlandse Financieminister Witteveen, die stelde dat “in geval van een eenheidsmunt de lidstaten elkaar een blanco cheque geven”. Een blanco cheque, die in geval van nood, aldus Connolly, door Duitsland zou worden betaald. De transferunie was geïnstalleerd.
Interessant aan de bijdrage van Van Cauwelaert, is de paragraaf waar die het heeft over de relatie tussen euro en nationalisme. “Dat echter uitgerekend de euro het nationalisme in Europa zou doen opveren, heeft Connolly eveneens voorspeld. In een van de zeldzame interviews (…) voorspelde hij dat de muntunie de Belgische communautaire problemen zou aanscherpen. ‘Want, legde Connolly uit, België kampt met het probleem dat de meerderheid van de obligatiehouders, zeg maar de renteniers, in Vlaanderen zit en de meerderheid van zij die van de alsnog gulle sociale zekerheid genieten, in Wallonië woont’”.
Het boek van Bernard Connolly is onlangs opnieuw uitgegeven en is in de betere boekhandel – ook via internet trouwens – vlot beschikbaar.

dinsdag 26 maart 2013

Omdat het zonder België moet!


Op zaterdag 16 maart ging in De Schelp van het Vlaams Parlement een belangrijke VVB-activiteit door. Tussen een aantal politieke gangmakers werd gedebatteerd over de toekomst van België en – vooral de toekomst van Vlaanderen in of buiten de Belgische ruimte. Interessant omdat hier een aantal “stromingen” binnen het Vlaanderen van vandaag aan het woord kwamen de gelegenheid kregen om zich te uiten.
Bijvoorbeeld een meester Fernand Keuleneer, die zich uitsprak tegen een onafhankelijk Vlaanderen en pleitte voor het onverkort meerderheidsrecht van de Vlamingen. Een stelling die 35 jaar geleden misschien nog soelaas had kunnen bieden, maar met de bestaande grendels, alarmbellen en stemprocedures gewoonweg onwerkbaar is en blijft.
Of een politicoloog als Dave Sinardet, die om heel andere redenen niet warmloopt voor de Vlaamse onafhankelijkheid, maar er de Vlaamse independentisten wel voor waarschuwde het onwerkbaar Belgisch niveau toch vooral niet in te ruilen voor het even onwerkbare en daarenboven ondemocratische EU-niveau.
Alain Mouton en Jean-Pierre Rondas zaten het dichtst bij het onafhankelijkheidsdiscours van onze partij, zij het vanuit verschillend standpunt.
Peter De Roover sloot af met de politieke stellingname van de V.V.B., en – het moet gezegd – het werd een waardige afsluiter: “De prijs voor de bestuurlijke filevorming die veroorzaakt werd door de Belgische federalisering is groot. We kennen als Vlamingen haarnauw tegen elkaar aanschurkend twee volwaardige en uitgebouwde overheden, twee parlementen, twee regeringen, twee administraties…”.
“De gevolgen laten zich raden. Hier vinden we een groot deel van het antwoord op de vraag waarom wij zo’n massale overheidsschuld torsen, terwijl onze overheden tegelijkertijd al te dikwijls ondermaats functioneren. Daarom krijgen wij geen waar voor ons geld, lees goed bestuur voor de hoge belastingen die worden geheven (…) Twee fornuizen installeren in één gezinskeuken levert geen lekkerdere maaltijden op maar wel een hogere gasfactuur”.
En het krachtige slot: “We willen een Vlaamse staat die de Belgische bij ons vervangt en een Waalse die dat doet aan de overzijde. Daarom verwerpen wij een Vlaamse pseudo-staat als eindstation, die moet dienen als bliksemafleider. Maar Vlaanderen in een sterker België is de foute keuze waaraan een te zware factuur hangt. Het is onverantwoord onze bevolking definitief op te zadelen met twee overheden op een niveau waar voor de inwoners van alle andere landen één ruimschoots voldoet. De luxe van een Vlaanderen in, onder, naast of binnen België mogen we ons niet langer veroorloven want dit duwt ons in een heilloos pad van permanente bestuurlijke wrijving en verlamming”.
De enige zinvolle keuze, aldus Peter De Roover, die aan de bevolking nog kan worden voorgelegd is die tussen Vlaanderen of België. Kiezen voor het ene betekent het afschaffen van het andere. Wie het anders voorstelt en de indruk wekt dat er naast een nuttig België ruimte kan blijven bestaan voor een betekenisvolle Vlaamse staat, maakt zich nuttig aan politieke lafheid.
We zouden het niet beter kunnen verwoorden. 

maandag 25 maart 2013

Leve de vooruitgang


“Leve de vooruitgang”, moeten de Taliban gedacht hebben. In de noordoostelijke provincie Nuristan in Afghanistan hebben ze het voor het zeggen, en daar hebben ze – voor het eerst – een verbod uitgevaardigd tegen de jaarlijkse vaccinatiecampagne tegen polio. Aldus een rapport in De Standaard (14.03.2013).
Om religieuze redenen hebben de Taliban problemen met deze vaccinatie. Nochtans vormt polio in Afghanistan en zeker ook in buurland Pakistan een voortdurende bedreiging voor de volksgezondheid. Vorig jaar al waren er berichten dat de Taliban in het Pakistaanse Zuid-Waziristan de poliovaccinaties hadden belet.
Zo zie je maar dat vooruitgang voor iedereen wat anders betekent. Al kunnen wij met onze Europees verstand er natuurlijk niet bij, waarom deze vaccinaties, die erop gericht zijn om mensenlevens te redden, om “religieuze redenen” verboden moeten worden! 

vrijdag 22 maart 2013

Moslims in Europa respecteren uw systeem niet!


In Denemarken, waar ze ondertussen al enkele jaren leeft, heeft de Pakistaanse Sabatina James al enkele multiculturele huisjes omver gehaald. Ze ontvluchtte haar islamitische familie in Pakistan, en weet alles van meisjes en vrouwen die de zogenaamde “cultuur van de eer” – lees: de islamitische cultuur – zijn ontvlucht. Het gaat over machtsstructuren, over geweld en hypocrisie. Sabatina, aldus de webstek No Compulsion, is even hard voor de Westerse politici en zogenaamde antiracisten als ze is voor de leiders van de moslimwereld. Vooral voor de zogenaamd gematigde moslims, die niet eens durven rechtstaan en het woord ‘neen’ uitspreken.
Ze schreef een boek over haar strijd, “My Flight for Fait hand Freedom” en roept Europa voortdurend op om zeer waakzaam te zijn en de waarden van de Europese wereld te verdedigen.  “Want wat we nu meemaken is een botsing tussen beschavingen”.
Ze windt er geen doekjes om: islam is niet compatibel met democratie en vrijheid van meningsuiting. Het gaat om een godsdienst van de 7de eeuw, die alle evoluties en revoluties van Europa heeft gemist.  Ze gelooft de multiculturele Westerse lobby niet meer, die zegt dat het alleen een probleem is van opvoeding en klasse. Dat onvoldoende opleiding en economische kwetsbaarheid van de eigen zeer gelovige familie waren zeer hoog opgeleid, en behoorden tot de topklasse voor ze van Pakistan naar Oostenrijk emigreerden.
Ze klaagt het Westers knuffelbeleid aan. Onlangs nog was er een Zweeds project om meisjes uit zogenaamde culturen van de eer op te vangen. Perfect Zweeds opgezet, met permanente dialoog tussen de familie en de jongeren. Het resultaat was dat minstens 2 jongeren werden vermoord. In geen enkel geval werd gerealiseerd dat meisjes zelf mocht beslissen over hun eigen leven. Waaruit Sabatina James de harde les trekt dat moslims géén respect hebben voor ons systeem.
Op de afsluitende, beslissende vraag of we kans maken om stand te houden tegen de oprukkende islam, antwoordt mevrouw James: “Natuurlijk! Als men maar met voldoende nadruk de Europese waarden blijft verdedigen, de waarde van de vrijheid bijvoorbeeld. Maar momenteel lijkt het wel alsof Europa in niets meer gelooft”.



donderdag 21 maart 2013

Twee toegevoegde punten aan agenda van gemeenteraad


Als men het in bepaalde kringen over het Vlaams Belang heeft, dan gaat het steevast over ‘spelbrekers’, ‘verzuurden’, ‘mensen die obstructie plegen omdat ze dat nu eenmaal graag doen en ze eigenlijk niets anders kunnen’: u kent het soort vooroordelen.  Vooroordelen, want ze berusten niet op de waarheid.
Neem nu het stadsbestuur van Roeselare:  Enkele jaren geleden veranderde het parkeerbeleid in deze stad drastisch, waarbij het parkeerbeleid volledig werd overgedragen aan een particulier parkeerbedrijf, de n.v. Parkeren. Er werden veel nieuwe regels ingevoerd, en het aantal parkeerboetes ging het eerste jaar dan ook drastisch omhoog. De burgers moesten bijvoorbeeld leren omgaan met de bewonerskaart, de gele kaart die hen de mogelijkheid bood om in hun eigen wijk gratis te parkeren.
Dit gratis parkeren klopt eigenlijk niet helemaal, want om een tweede voertuig in de eigen wijk te kunnen parkeren, gratis te kunnen parkeren, moest men zich een tweede parkeerkaart, een tweede bewonerskaart aanschaffen. Kostprijs 100 euro, dus niet helemaal gratis.
Maar ouders die met ouder wordende kinderen op één adres wonen, die op één domicilie méér dan twee personenwagens hebben ingeschreven, kunnen het helemaal schudden. Zij kunnen zich géén 3de bewonerskaart aanschaffen. Niet gratis, maar ook niet tegen de aankoopprijs van 100 euro. Het is gewoonweg niet mogelijk.
Ik sla een vriendelijke telefoon naar het bedrijf, en leg hen uit dat alle kinderen nog thuis wonen. Dat een eerste voertuig op mijn naam werd ingeschreven, en een gratis bewonerskaart kreeg. Dat mijn vrouw een klein stadswagentje heeft op haar naam, en een bewonerskaart aan 100 euro. En dat mijn zoon nu zijn eigen wagen wil inschrijven en zich ook graag een bewonerskaart zou willen aanschaffen. Waarop de vriendelijke dame mij zegt dat dit niet mogelijk zal zijn. Op mijn vraag waarom, antwoordt zij dat dit door een reglement van het stadsbestuur komt. En dat mijn zoon dan maar met een blauwe kaart moet werken en zijn kaart elke 2 uur moet veranderen. Of dat hij zich dan maar geen wagen moet aanschaffen.
Ik stelde dus in de gemeenteraad voor om dit punt in het contract met n.v. Parkeren aan te passen. En terwijl ze toch bezig zijn, vroeg ik hen ook om de papieren bewonerskaarten voortaan te vervangen door elektronische bewonerskaarten. Want de huidige bewonerskaarten  hebben allemaal een eigen jaarlijkse vervaldatum en de bewoners zijn zelf verantwoordelijk voor het tijdig hernieuwen van die kaart. Wie omwille van omstandigheden – en die kunnen veelvuldig en zeer uiteenlopend zijn: van langdurige ziekenhuisopname bijvoorbeeld tot een langere reis in het buitenland, om nog maar te zwijgen van allerlei familiale of professionele omstandigheden – te laat de kaart hernieuwt, riskeert onverbiddelijk een retributie van 25 euro te moeten betalen, zelfs als de oorzaak van het laattijdig hernieuwen van de kaart buiten zijn wil om is gebeurd.
Deze procedure van het hernieuwen kan administratief nochtans veel eenvoudiger. In bepaalde West-Vlaamse centrumsteden werkt men al jaren met een permanente elektronische bewonersvergunning in plaats van een jaarlijks te hernieuwen bewonerskaart. De voordelen liggen voor de hand: géén verplichte jaarlijkse hernieuwingsprocedure, maar een tijdloze doorlopende vergunning. Er moet ook geen zichtbaar document meer aan de voorruit van de wagen worden geplaatst, maar de controle door de parkeerwachters gebeurt aan de hand van de nummerplaat. Minder fouten dus ook. En vooral: meer tevreden burgers, want geen boetes meer op basis van een te laat hernieuwde bewonerskaart. Dus: minder betwistingen over allerlei boetes.
Wat gebeurde er met mijn amendementen, dacht u? Inderdaad, ze werden weggestemd. Want: 
- in het geval van de elektronische betaalkaart ligt de verantwoordelijkheid bij n.v. Parkeren
- en in het geval van meerdere bewonerskaarten wil het stadsbestuur niet mee, omdat een derde of vierde voertuig in het verkeer eigenlijk "een overbodige bezetting van de openbare ruimte" is. 
En nu vooral maar verder belastingen betalen, mensen! 

woensdag 20 maart 2013

Sterke toename van SOA in België


Op basis van cijfergegevens, die de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, mevrouw Laurette Onkelinx (PS), vrijgaf in antwoord op mijn schriftelijke vraag, stelt men een sterke stijging van het aantal SOA’s – of seksueel overdraagbare aandoeningen – vast. Tussen 2008 en 2011 is er een stijging van 3.930 nieuwe patiënten naar 5.364, een stijging van 36,5%. Vooral de Chlamydia-aandoening kent een sterke stijging, bijna 45% meer patiënten op 4 jaar tijd.
Terwijl het aandeel van SOA-patiënten in het Vlaams Gewest en in het Waals Gewest overal daalt, zorgt de anonimiteit en de grootstedelijke, multiculturele problematiek van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest ervoor dat het aandeel van SOA’s in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest overal toeneemt, vind ik. Wat de Chlamydia-aandoening betreft bijvoorbeeld stijgt BHG van 32 naar 34%, en syphilispatiënten in het Brussels Gewest stijgen van 23 naar 34,5%.

HIV slaat vooral toe bij vreemdelingen

Ook met betrekking tot de situatie van hiv en aids verstrekte de Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, mevrouw Laurette Onkelinx (PS), cijfergegevens aan mij. Daaruit blijkt dat er vooral bij vrouwen een sterke toename van hiv-diagnoses werd vastgesteld tussen 2008 en 2011, een stijging van 15%. Toch worden nog steeds in verhouding meer mannen getroffen door aids: 779 nieuw hiv-diagnoses bij mannen tegenover 398 bij vrouwen.
Opvallend ook hier is het grote aandeel van hiv-diagnoses in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, een veel hoger aandeel dan de bevolking zou doen vermoeden. Minstens 30% van alle nieuwe hiv-diagnoses worden dit gewest geregistreerd. Het aandeel in het Vlaams Gewest zakt van 50% naar 47%.
Vooral de stijging van het aantal vreemdelingen in de verstrekte cijfergegevens vallen op. Zo waren mensen met een vreemde nationaliteit in de nieuwe hiv-diagnoses in 2008 goed voor 53% van het totaal aantal, terwijl het aandeel vreemdelingen in 2011 stijgt tot 57%. En opnieuw spant het Brussels Hoofdstedelijk Gewest de kroon: de hiv-patiënten met een vreemde nationaliteit zijn met 75% van alle patiënten méér dan over vertegenwoordigd.  In het Vlaamse Gewest zijn hiv-patiënten met een vreemde nationaliteit goed voor 42% van het totaal aantal hiv-patiënten, en in het Waals Gewest is dat aandeel ook al opgelopen tot 56% van het totaal aantal nieuwe hiv-patiënten.


dinsdag 19 maart 2013

Het Europa van de twee snelheden


In De Morgen (13.03.2013) een zeer interessant opiniestuk, waarin professor Collier (Oxford University) een aantal stellingen ontwikkelt betreffende de zogenaamde tanende economieën in Europa (de Zuid-Europese landen). Die gaan er al jaren naeen op achteruit.  “Het wordt ook steeds moeilijker om dat (het verval, nvda) af te doen als een tijdelijke macro-economische crisis. De officiële voorspellingen inzake herstel waren systematisch fout”.
Zowel de oorzaken als de gevolgen baren de auteur zorgen. “De oorzaken zijn zorgwekkend omdat duidelijk is dat de politieke slagkracht ontbreekt om er iets aan te doen. De gevolgen zijn zorgwekkend omdat, tegen de zelfgenoegzame ideeën over zelfcorrigerende onevenwichten, verval steevast leidt tot hysterese”.
Voor de heer Collier is het duidelijk: “Zuid-Europa is in verval omdat het toetrad tot de eurozone. Het lidmaatschap veroorzaakte een krediet- en vastgoedboom en verankerde de productieprijzen, maar veranderde niets aan ontelbare attitudes, verhalen en instellingen die samen de arbeidskosten in een land bepalen”.
Het politieke landschap zal nog tientallen jaren versnipperd zijn, want de kiezers zullen de schuld terecht in de schoenen blijven schuiven van de traditionele partijen. En de term ‘tanende economieën’ zal een verontrustende werkelijkheid worden, omdat jongeren in Zuid-Europa juist nu en de rest van hun volwassen leven “geconfronteerd zullen worden met ongeziene concurrentie van werknemers in opkomende landen”. Tegen die concurrentie kunnen ze alleen op als ze meer vaardigheden zouden kunnen ontwikkelen. Maar juist in periodes van langdurige werkloosheid zullen werklozen juist inboeten aan vaardigheden.
Voor Zuid-Europa wenkt de uitgang op het vlak van de euro. Dit wordt stilaan heel duidelijk. Maar hoe moet het verder? 

maandag 18 maart 2013

Irak – waarschuwingen in de wind


Wie herinnert zich de Golfoorlogen nog? Begonnen om Irak een lesje te leren omdat het Koeweit was binnengevallen, begonnen om eindelijk Irak te bevrijden van een naargeestig dictator en Irak de democratie te leren kennen. Maar uiteindelijk ging het allemaal om Amerikaanse geopolitieke, strategische belangen, energiebelangen ook. Wie herinnert zich nog dat het Vlaams Belang als een van de eerste heeft gewaarschuwd voor de militaire avonturen in het Midden-Oosten – en het nog doet?
Langzaam aan gaat het stof ook in het Westen liggen, stilaan worden ook Irakezen zich bewust van de ‘vooruitgang’ van een en ander. Zo is er Kadom al-Jabouri, een reus van een man, die in 2003 het gezicht van het Irakees verzet tegen Saddam Hoessein werd. Hij was de man die met een reusachtige voorhamer het beeld van Hoessein probeerde te verbrijzelen.
De politieke problemen, het sectarisch geweld, de corruptie en de dagelijkse moorden die op de zogenaamde bevrijding door de Amerikanen volgden: hij heeft het gehad. Zo verklaart hij aan een journalist van De Standaard (11 maart 2013): “Onder Saddam was het veilig. Er was corruptie, maar niet op een schaal zoals vandaag. Ons leven was veilig. En nutsvoorzieningen zoals gas en elektriciteit waren betaalbaar. Na twee jaar zag ik nog geen verbetering. En toen kwamen de moorden, de overvallen en het sectaire geweld”.
Was Saddam Hoessein dan géén dictator? Natuurlijk wel. Maar wij hebben steeds gewaarschuwd voor het post-Saddam-scenario, zoals we dat ook hebben gedaan voor Libië en voor Syrië. Om van de andere Arabische lentes nog maar te zwijgen.

vrijdag 15 maart 2013

Zwitsers leggen bonussen aan banden


U kent het verwijt van de progressieve kerk aan het adres van Zwitserland: het is een land vol koekoeksklokken, het is een aartsconservatief land, waar zowaar uiterst rechts in de regering zit, en waar het uiterst-rechts populisme – het ‘slechte’ populisme met andere woorden – hoge toppen scoort. Daarenboven is Zwitserland het bankenland bij uitstek. Als land heeft men niet meer nodig om in het verdomhoekje terecht te komen.
Ik heb Zwitserland altijd als een redelijk saai land beschouwd, maar voor de rest was ik altijd een tikkeltje afgunstig op hun sterk ontwikkeld vrijheidsgevoel. Gemeentelijke autonomie, die zich tot in de hoogste niveaus nestelde dus. Mensen ook met een sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel.
Dit laatste hebben ze nu onlangs nog eens bewezen: Exuberante bonussen en vertrekpremies voor toplui van beursgenoteerde bedrijven worden binnenkort in Zwitserland verboden, aldus een verslag in De Morgen (04.13.2013). Tijdens een referendum hebben met naam twee derden van de Zwitsers zich uitgesproken voor een strenger systeem.

donderdag 14 maart 2013

Franstalige ambtenaren gemiddeld week langer ziek dan Vlaamse collega’s


Federale ambtenaren die op de Franse taalrol staan, blijven gemiddeld – en dat cijfer is gedurende de jongste 5 jaar nagenoeg identiek – 3 tot 4 dagen langer thuis. Dat volgt uit de cijfergegevens die Volksvertegenwoordiger Peter Logghe (Vlaams Belang) van de Staatssecretaris voor Ambtenarenzaken en Modernisering van de Openbare Diensten, Hendrik Bogaert (CD&V) mocht ontvangen.
Eerste vaststelling is wel dat het aantal voltijdse federale ambtenaren sinds 2010 geleidelijk aan daalt. In 2009 bijvoorbeeld waren er 85.661 federale ambtenaren – militairen niet meegerekend – waarvan 215 op de Duitstalige taalrol, 45.623 op de Nederlandstalige taalrol (53,2%) en 39.823 op de Franse taalrol. In 2012 was dat aantal geslonken tot 82.072 ambtenaren, waarvan 43.536 p de Nederlandstalige taalrol (een vermindering tot 53%).
Tweede vaststelling is dat het totaal opgenomen ziektedagen vanaf 2010 systematisch vermindert: van 649.044 in 2010 voor de ambtenaren op de Nederlandstalige taalrol naar 631.931 ziektedagen in 2012. Ook aan Franstalige kant ziet men een daling: van 701.749 dagen in 2010 naar 691.380 dagen in 2012.
De regionale verschillen vallen enorm op, en dat is een derde vaststelling, aldus Volksvertegenwoordiger Peter Logghe (Vlaams Belang): het aantal ziektedagen van Franstalige federale ambtenaren ligt steevast hoger dan het aantal ziektedagen aan Vlaamse kant. Gemiddeld is een federale ambtenaar op de Nederlandstalige taalrol ongeveer 14 dagen per jaar ziek (van 13,9 in 2009 bijvoorbeeld tot 14,5 in 2012). Aan Franstalige kant ligt dat altijd hoger. In 2009 bijvoorbeeld was hij/zij gemiddeld 17 dagen per jaar ziek, in 2012 was dat gemiddeld 18 dagen. 

woensdag 13 maart 2013

Ook EU-kritische partij in Duitsland


De Standaard (05.03.2013) titelt: “Duitsers lanceren anti-Europartij”. Het gaat in eerste instantie om een aantal vooraanstaande Duitse intellectuelen die het verzet tegen de euro – en het behoud van de Duitse mark – een aantal jaren geleden hebben mee aangetrokken. Deze Duitse intellectuelen, professoren, economisten, en andere gingen er namelijk van uit dat de komst van een eenheidsmunt eigenlijk maar kan als ook de economieën min of meer op elkaar waren afgestemd. Quod non!
Leest u even mee? De argumentatie van de heren professoren leest als een proefdruk voor een pamflet van de radicale Vlaamse Beweging: “…en kanten zich tegen wat ze het geldverslindende reddingsschema voor de euro noemen. Ze vinden dat de Europese Unie een transferunie is geworden waar te gemakkelijk geld van de rijkere (lees: noordelijke) lidstaten overgepompt wordt naar de armere, zuidelijke landen”.
De heren trekken met drie thema’s naar de Europese verkiezingen: de euro moet plaats maken voor nationale munten of kleinere muntunies, er moet een einde komen aan de transferunie, en de Europese bureaucratie moet worden ontvet.
Voor links en voor de pro-EU-lobby onder leiding van Guy Verhofstadt zullen deze specialisten ongetwijfeld ook gecatalogeerd worden in het clubje van populisten, dat dus steeds groter en groter wordt. 

dinsdag 12 maart 2013

Opgepast met Vlaamse zelfgenoegzaamheid


De Waalse economie heeft de afgelopen jaren beter gepresteerd dan de Vlaamse, in verhouding tot haar aandeel in de Belgische economie wel te verstaan. Tussen 2003 en 2011 bijvoorbeeld scoorde Vlaanderen met 14,1% groei nog licht beter dan de Waalse, maar sinds 2007 steekt Wallonië Vlaanderen voorbij: een groei van 4,8% in Wallonië tegenover slechts 2,3 in Vlaanderen (cijfers in Gazet van Antwerpen, 27 februari 2013).
Opmerkelijk is verder dat in Wallonië in de industrie banen bij werden gecreëerd, terwijl er in Vlaanderen banen verloren bleven gaan.
Zelfgenoegzaamheid is voor het Vlaams Belang steeds uit den boze geweest, ook nu nog. Het was en het is onze insteek dat Vlaanderen best op eigen kracht voort kan. Het blijft onze insteek dat Vlaanderen op eigen kracht moet gaan. Het is het Belgisch carcan, met zijn ondoorzichtig woud aan fiscale, financiële, juridische en andere regeltjes, het is de Belgische geldverslindende structuur die het bedrijven o zo moeilijk maakt om te concurreren in de wereld. Als deze verlammende mix nog eens zou worden gecombineerd met een bepaalde Vlaamse lamlendigheid en een Vlaamse zelfgenoegzaamheid, dan zijn we inderdaad verder van huis dan ooit.


maandag 11 maart 2013

4 maal zoveel ingevoerde cocaïne onderschept op 4 jaar tijd


Het rapport 2013 van Europol en het Europees Centrum voor Drugs en Drugsverslaving, dat enkele weken geleden werd gepubliceerd, stelde dat België een paradijs voor druggebruikers was en een draaischijf voor de drugshandel. Stilaan wordt ook bij het beleid duidelijk dat er problemen zijn. Drugsbestrijding werd door de ministers Turtelboom en Milquet immers opgenomen in het Nationaal Veiligheidsplan.
Op vraag van mezelf in de commissie Binnenlandse Zaken maakte de minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH) onlangs ook de meest recente cijfers bekend, die van 2012. Het aantal onderschepte ingevoerde vrachten cannabis steeg van 210 gevallen in 2009 naar 249 in 2012. Ook het aantal onderschepte vrachten synthetische drugs was nog nooit zo hoog: 105 gevallen in 2012, terwijl dat er in 2009 nog maar 68 waren.
Wat al helemaal de wenkbrauwen doet fronsen, is de toename van ingevoerde cocaïne. In 2009 was er sprake van 4,6 ton, in 2012 telt men een verviervoudiging: bijna 19 ton cocaïne in België. Een absoluut record dus! En, wat mij betreft, een bewijs dat wie zoekt, ook vindt. Er is dus véél meer controle nodig, om dit probleem aan de wortel aan te pakken. 

vrijdag 8 maart 2013

Duitsland luidt alarmbel over Roma


Dat de armoedecijfers waar ik het enkele dagen geleden over had, best niet te lichtzinnig worden genomen, blijkt uit berichten uit Duitsland. In Duitsland, aldus een verslag in De Standaard van 18.02.2013, groeit de ongerustheid over de snel toenemende verpaupering in de grote steden, te wijten aan de almaar groeiende groep Bulgaarse en Roemeense gelukzoekers. Het gevolg van dit alles is dat het evenwicht en de sociale vrede in hoge mate bedreigd worden, aldus Der Spiegel bijvoorbeeld.
“Volgens recent onderzoek van de Hans-Böcklerstichting is in steden als Leipzig, Dortmund en Duisburg bijna één inwoner op de vier behoeftig”. En als het gaat om kinderen, dan spant een multiculturele stad bij uitstek, Berlijn, de triestige kroon: 33% van de kinderen had in 2011 steun nodig.
De armoede neemt toe in Duitsland, de steden en de Länder moeten steeds vaker bijspringen om zogenaamde nieuwkomers het hoofd boven water te laten houden. De financiële druk op steden als Duisburg, Hannover of Dortmund wordt nu al geschat op extra 10 miljoen euro uitgaven. 

donderdag 7 maart 2013

Veroordeelde criminelen doen asielaanvraag


Dit kan toch alleen maar in België? Uit een bericht van Belga: De afgelopen jaren dienden zo'n 15 gedetineerde vreemdelingen een asielaanvraag in. Vorige maand bleken 3.515 gedetineerden, of zo'n derde van het totaal, zonder recht op verblijf in België te verblijven. Zo blijkt uit cijfers die ik kreeg van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Maggie De Block.
                         In 2010 dienden 15 vreemdelingen een asielaanvraag in vanuit een strafrechtelijke instelling. In 2011 ging het om 18 vreemdelingen, vorig jaar om 13. Zo verklaarde De Block dinsdag in de bevoegde Kamercommissie.    
      De Block merkte nog op dat een asielzoeker uitgesloten kan worden van de vluchtelingenstatus of subsidiaire beschermingsstatus. Het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen kan deze status ook intrekken als blijkt dat de vreemdeling had moeten uitgesloten worden of als hij na de erkenning veroordeeld wordt omwille van onder meer oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid of handelingen strijdig met de VN-beginselen.
      Ik vernam ook in antwoord op een schriftelijke vraag aan staatssecretaris De Block dat er in januari van dit jaar 3.515 gedetineerden door de Dienst Vreemdelingenzaken geïdentificeerd werden als zonder recht op verblijf in België. Volgens Vlaams Belang betekent dit dat 70 procent van de gedetineerden die over een vreemde nationaliteit beschikken, illegaal in het land verblijft. Uit cijfers die senator Filip Dewinter een klein jaar geleden ontving, bleek immers 44 procent van de gevangenispopulatie niet over de Belgische nationaliteit te beschikken. "Wetende dat de kostprijs per gedetineerde gemiddeld 127 euro per dag bedraagt, komt dat neer op een kostprijs voor de belastingbetaler van 162 miljoen euro. In totaal kost de vreemdelingenpopulatie in onze gevangenissen de schatkist jaarlijks 230 miljoen euro", becijferde de partij.

woensdag 6 maart 2013

Steeds méér ongevallen met niet verzekerde voertuigen


Niet verzekerde voertuigen zijn een plaag in het verkeer. Verschillende ministers kondigden in het verleden aan maatregelen te willen nemen om de controle te verscherpen. Uit cijfers die de minister van Economie, Johan Vande Lanotte (SP.A) bekendmaakte op mijn vraag blijkt dat het aantal ongevallen met niet verzekerde voertuigen van 2008 tot en met 2011 met 11% is gestegen.
In 2008 kwam het Gemeenschappelijk Motorwaarborgfonds (GMWF) tussen voor 7.687 ongevallen, waarbij een niet verzekerd voertuig was betrokken. In 2011 waren dat er al 2011. Ergerlijk, vind ik, omdat het aandeel van de niet verzekerde voertuigen stijgt in het totaal aantal tussenkomsten van het GMWF. Ergerlijk omdat de controle op niet verzekerde voertuigen sneller en intensiever zou kunnen, ondanks beloften van de ministers en staatssecretarissen.
Het totaal uitbetaald bedrag aan schadevergoedingen die het GMWF uitbetaalde, blijft schommelen tussen 1.623.814 euro (in 2008) en 1.386.305 euro (in 2011). De inkomsten van het GMWF worden geleverd door de verzekeringsmaatschappijen, die in functie van hun marktaandeel bedragen storten. Uiteindelijk, ik kan niet anders dan tot die conclusie komen, betalen de burgers de schadegevallen veroorzaakt door niet verzekerde voertuigen. 

dinsdag 5 maart 2013

Professor Senelle: een groot man is heengegaan


Op 94-jarige leeftijd is onlangs professor Robert Senelle heengegaan. Géén Vlaams-nationalist, géén Heel- of Groot-Nederlander, maar wel een mens met een belezenheid en een kennis om ‘u’ tegen te zeggen. Een behoorlijk rechtlijnig man, al had ik het moeilijk met zijn royalistische bevliegingen bijvoorbeeld. Maar een droom van een professor, die op een bijzonder plezante manier les gaf.
Een rechtlijnig man, en zo wordt hij ook in De Tijd herdacht door Rik Van Cauwelaert: “Zijn meest ingrijpende werk is ongetwijfeld “Kronieken van de Vlaamse staatswording” (Lannoo, 1999), een bundel met commentaren op de Belgische staatshervormingen waarin hij van leer trok tegen de grendelgrondwet van 1970. Want die maakt de Vlamingen afhankelijk van de Franstalige goodwill wanneer zij de werking van de Belgische staat op de Vlaamse noden willen afstemmen”.
In één zin slaagt Van Cauwelaert erin de grootste tragedie voor de Vlaamse meerderheid in dit land samen te vatten, en het is ook die fundamentele onrechtvaardigheid, die een aimabele professor Senelle deed revolteren: een democratie waar een meerderheid de zaken niet meer in beweging krijgt, is geen democratie meer.
Daarom was de boodschap van professor Senelle uiteindelijk: “Afschaffen die gewesten en gemeenschappen en het land opdelen in vier autonome deelstaten met eigen fiscale bevoegdheid (…) En als Vlaanderen in zijn evolutie naar autonomie wordt tegengewerkt, dan moet het zichzelf tot autonome deelstaat uitroepen”.
Dank u, professor Senelle. Wij hebben van uw lessen genoten. En: we hebben er heel veel opgestoken.  

maandag 4 maart 2013

Merkt u het ook op: meer leegstand van winkels in onze steden?


De burgemeester en verschillende andere leden van het schepencollege lachten ons gewoonweg uit toen we hen vroegen of ze ook niet de indruk hadden dat de leegstand van winkels in het centrum van Roeselare toegenomen was en welke maatregelen ze gingen opstarten om het tij te doen keren. Er was geen probleem, en als er zich een probleem zou stellen, zou men dan wel zien.
Ondertussen is uit het antwoord van de Vlaamse Minister van Ruimtelijke Ordening, de heer Muyters, op een schriftelijke vraag een collega duidelijk gebleken dat er wel degelijk een toename is van de leegstand van winkels. De grootste leegstand doet zich voor in Antwerpen (met 9%), gevolgd door Limburg (8,9%) en dan West-Vlaanderen (7,39%. De leegstand in Roeselare bedraagt ondertussen 7,2%, minder groot dan in Oostende en Kortrijk, andere centrumsteden in West-Vlaanderen, maar toch wel behoorlijk boven het cijfer voor Brugge (met 4,4% leegstand).
Er is zeker geen reden tot paniek, dat zal u mij niet horen zeggen. Maar de toestand in Roeselare is specifiek en verdient méér aandacht van het College van Burgemeester en Schepenen. Immers, de veelvuldige infrastructuurwerken, de moeilijke bereikbaarheid van het centrum en de stationsomgeving gecombineerd met een parkeerbeleid dat nog steeds niet loopt zoals het zou moeten, zorgt voor een irritatie bij de bezoekers, die steeds vaker het centrum van Roeselare links laten liggen. Dit is een toestand die stilaan zorgwekkend wordt en waar dus méér aandacht moet voor zijn. 

vrijdag 1 maart 2013

Armoededreiging voor onze kinderen en kleinkinderen


Cijfers van Eurostat die voor zichzelf spreken, en waar we best even heel aandachtig voor zijn: “In 2011 was 23% van de kinderen jonger dan 18 jaar in België bedreigd door de risico’s op armoede of sociale uitsluiting”, aldus een verslag in De Morgen (27.02.2013).
Volgens Eurostat ligt het gemiddelde in alle lidstaten van de Europese Unie op 27%, met uitschieters in landen als Bulgarije (52%), Roemenië (49%), Letland (44%) en Hongarije (40%). Dit zijn de landen waar de migratiedruk zeker zal toenemen. 
De percentages liggen het laagst, maar wie zal zich daarover verwonderen, in landen als Zweden, Denemarken en Finland, waar het gaat om ‘slechts’ 16%.