POLITIEKE COLUMN:
Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.
woensdag 30 november 2011
OVSE-opdracht in Moskou
U zal uw webstek enkele dagen moeten missen. In opdracht van de OVSE vertrek ik deze morgen naar Moskou en Sint-Petersburg (hoe heerlijk om die oude, Russische namen weer te gebruiken) om er de parlementsverkiezingen als waarnemer mee te maken.
dinsdag 29 november 2011
Overzicht van materies waar de huidige Vlaamse meerderheid wordt geneutraliseerd door vergrendeling via Grondwet of bijzondere wetten
Is België nog een democratie? Een politiek systeem dus waar
het volk regeert en waar de meerderheid de richting kan aangeven? Voor sommigen
is er in België géén democratie meer – ik ben geneigd mij in die groep te
plaatsen – voor anderen is er minstens plaats voor veel twijfel. En twijfel is
op zijn minst gerechtvaardigd als men merkt welke bevoegdheden allemaal aan het
meerderheidsregime onttrokken zijn door de Grondwet en een aantal bijzondere
wetten. Dit allemaal in het kader van het zogenaamd pacificatiemodel van Di
Rupo:
1.
In de Grondwet
-
De samenvallende verkiezingen
-
Het nieuwe kiesstelsel in de 6 Vlaamse
Randgemeenten
-
De regeling voor het gerechtelijk arrondissement
Brussel
-
Constitutieve autonomie voor Brussel
-
Het toezicht door het Grondwettelijk Hof op de
federale loyauteit
-
De kinderbijslag (onder andere toegekend aan
Brussel)
-
De volledige uitoefening van de autonomie van de
Gewesten ten aanzien van de provincies, zonder afbreuk te doen aan de huidige
specifieke bepalingen van de pacificatiewet en aan die van de functie van de
gouverneurs.
2.
In bijzondere wetten:
-
De duur van de legislatuur en de datum van de
verkiezing van de deelstaatparlementen
-
De samenvallende verkiezingen
-
De constitutieve autonomie
-
De federale loyauteit
-
De administratieve geschillen in de 6
randgemeenten en in Brussel
-
De regeling met betrekking tot de burgemeesters
van de 6 randgemeenten
-
De hoofdstedelijke gemeenschap en haar
samenstelling
-
Toebedeling van toerisme aan de gewesten
-
Bevoegdheid van Brussel inzake gemeentelijke
sportinfrastructuur
-
Bevoegdheid van Brussel inzake beroepsopleiding
-
Bevoegdheid van de deelstaten inzake het
administratie en geldelijk statuut van hun ambtenarenkorps
-
De bijzondere financieringswet
-
Laten bijdragen van de deelstaten in de
pensioenlast
-
Herfinanciering van Brussel
-
De splitsing van de kieskring BHV
Toezicht van het Grondwettelijk Hof op de
federale loyauteit
maandag 28 november 2011
Wordt Aalst de verfranste voorstad van Brussel?
Een communautair artikel in De Morgen (15.11.2011): dit is
voorwaar nieuws! En als daarenboven blijkt dat ook de inhoud belangrijk is,
maak ik daar graag plaats voor. Naar het
schijnt zien scholen in Aalst de jongste jaren een sterke toename van het aantal
Franstalige leerlingen.
“Zowat elke schooldirecteur in Aalst signaleert de trend, al
zijn er geen exacte cijfers. Het is sinds een jaar of twee bezig”, citeert de
krant een schooldirecteur. “Tot voor een paar jaar zag je dat er in Denderleeuw
plots meer Franstaligen kwamen. Nu is dat verder opgeschoten tot in Aalst”.
De reden, althans volgens De Morgen: De huurwoningen die
betaalbaar zijn, kinderopvang al evenzeer. En Aalst ligt op (korte)
pendelafstand van Brussel. Perfect te doen, dus. Al voeg ik daar in
persoonlijke naam aan toe: de veiligheidsproblematiek die minder ‘negatief’ is
in Aalst, het feit dat er behoorlijk minder allochtonen in Aalst verblijven zal
er ook wel iets aan doen, zeker?
Toch stelt de toevloed van Franstaligen de scholen voor een
probleem, en opnieuw wordt het op een typisch ‘Vlaamse’ manier opgelost: we
passen ons een beetje aan, het zijn toch ‘ook mensen’, nietwaar? Dus: “We
voeren een taalbeleid met betrekking tot de Franstaligen. Er zijn extra lessen,
er hangen her en der affiches om hun woordenschat te vergroten, maar het grote
probleem is dat dit gezinnen, zelfs al verhuizen ze naar Aalst, thuis gewoon
uitsluitend Frans blijven spreken”.
België is één grote verfransingsmachine voor de
Nederlandstaligen, dat leert ons de geschiedenis en de politieke actualiteit
toch elke dag opnieuw? Wat er dan met België moet gebeuren? Taalgrens is
staatsgrens, splits die boel gewoon op, en stop met dat idiote
taalpamperbeleid. Aanpassen of opkrassen dus.
vrijdag 25 november 2011
Meer controle van slagers en beenhouwers
Uit cijfers die ik loskreeg van minister van Vereenvoudigen
en Ondernemen, Vincent Van Quickenborne (Open VLD), blijkt dat in 2011 niet
minder dan 5.636 ondernemingen bij de Kruispuntbank van Ondernemingen
geregistreerd zijn als kleinhandel in vlees en vleeswaren. De Minister kon niet
zeggen hoeveel van die ondernemingen ook halalslagerijen zijn.
Wel blijkt uit de cijfers van de Minister dat er jaarlijks
door de economische inspectiediensten steeds meer wordt gecontroleerd. In 2007
waren er nog maar 126 controles, in 2008 zelfs maar 110, in 2010 liep het
aantal controles op tot 206, een stijging van ongeveer 64%.
Steeg het aantal controles, dan is de stijging van het
aantal processen-verbaal van waarschuwing en die van de pro-justitia’s nog
opmerkelijker. In 2007 werden er 22 processen-verbaal van waarschuwing
opgemaakt, in 2010 was dat aantal gestegen tot 112, een vervijfvoudiging. Het
aantal Pro-Justitia’s steeg van 9 in 2007 tot 72 in 2010, een verachtvoudiging.
De minister moest ook het antwoord schuldig blijven naar de
regionale opdeling van het aantal controles, het aantal processen-verbaal en
het aantal pro-justitia’s. Hij kon mij ook niet zeggen hoeveel halalslagerijen werden gecontroleerd of niet werden gecontroleerd. Verwacht mag worden dat een onevenredig aantal
daarvan in Brussel wordt uitgeschreven.
donderdag 24 november 2011
Transfers van het zuiden naar het noorden hebben nooit bestaan
Zegt niet het Vlaams Belang, maar zegt – en dat sinds
geruime tijd – professor emeritus Juul Hannes. Hij lanceerde zijn eerste
bevindingen in 1995 en bracht zijn liberale geestgenoten De Gucht, Dewael en
Verhofstadt hiervan op de hoogte. “Ze weten dat de miljarden euro van
Vlaanderen naar Wallonië niet van gisteren dateren (…). En ze weten ook dat de
Walen nooit, ik herhaal nooit, één frank hebben overgeheveld naar Vlaanderen
(…). Ook Louis Michel heeft mijn documentatie gekregen. Noch in de 19de
noch in de 20ste eeuw stroomde er een Waals begrotingsoverschot naar
Vlaanderen”, aldus de professor in een commentaar.
Zo ontdekte de professor dat je de nationale cijfers over de
19de eeuw van de historicus Pirard provinciaal kunt toewijzen. Een
monnikkenwerk met bijzondere resultaten: “Als ik de belastingen van de 4
Vlaamse provincies vergeleek met die van de 4 Waalse provincies, dan klopte het
beeld niet dat wij voorgeschoteld krijgen, namelijk dat transfers in de 19de
eeuw van zuid naar noord gingen en dat wat nu gebeurt een compensatie zou zijn
voor de solidariteit die Wallonië opbracht in de eerste 80 jaar van België”.
De professor berekende de opbrengsten van de drie directe
belastingen (grond- en personenbelasting en het patentrecht): “Als een Vlaams
gezin slechts evenveel zou hebben betaald als een Waals, dan had Vlaanderen
jaarlijks 2,5 miljoen goudfrank minder moeten afstaan”. De Waalse
steenkoolopbrengsten werden bijna of omzeggens bijna niet belast. Het
patentrecht (de bedrijfsbelasting) pakte de slager en de schrijnwerker aan, en
grote bedrijven waren er toen nog niet. Fabrieken met 300 werknemers betaalde
maximaal 402 frank patentrecht. En toen grote Waalse bedrijven ontstonden met
3.000 werknemers, bleven die bedrijven 402 frank belastingen betalen. Een
bakkertje in Antwerpen betaalde 80 frank – om u maar de verhoudingen mee te
geven.
Economen van de UCL vroegen de gegevens van Hannes op en
reageerden nadien nooit meer, noch om zijn bevindingen te bestrijden, noch om
ze te nuanceren.
De conclusie van Juul Hannes? Waar komt ten eerste de hoge
Belgische staatsschuld vandaan? Een flink deel ontstond doordat de doodsstrijd
van steenkool en staal zo lang werd gerekt. “40% van de staatsschuld is zo
ontstaan en 75% daarvan vloeide naar Wallonië”, aldus professor Hannes.
En ten tweede? “Vlaamse politici vertrekken steevast van het
beginsel dat België niet mag barsten. België zal nog lang niet barsten. Het
barst op de dag dat de Franstaligen één eurocent betalen aan de Vlamingen (…)
Ik zoek al 40 jaar naar voorbeelden van de solidariteit van het zuiden met het
noorden. Ik heb er nooit gevonden”, gebalder dan dit zouden wij het zelf nooit
kunnen zeggen.
woensdag 23 november 2011
België duurste land voor kleine elektriciteitsklant
De Belgische consument betaalt in vergelijking met de rest
van Europa veel, zéér veel voor zijn elektriciteit, zo blijkt uit het recentste
kwartaalrapport van het directoraat-generaal van de Europese Commissie (verslag
in Het Laatste Nieuws, 14.11.2011).
In de studie gaat het om klanten met een verbruik tussen
1.000 en 2.500 kWh (gezinnen met 1 à 2 personen dus). Er wordt alleen rekening
gehouden met 1) de energieprijs en 2) de distributie- of transportkost. En men kijkt ook naar de evolutie van de
elektriciteitsprijs. Daaruit blijkt bijvoorbeeld dat in de eerste 6 maanden van
2011 de stroomprijs voor gezinnen met iets meer dan 8% gestegen is
tegenover voorgaande semester. België
scoort ook op dat vlak slechter van het Europese gemiddelde van 3,5%.
We scoren dus niet alleen slecht op het vlak van
pensioenhoogte, op het vlak van fiscaliteit, op het vlak van veiligheid en
migratiebeperking, maar ook op het vlak van de elektriciteitsprijs. Waar scoort
België eigenlijk wél goed?
dinsdag 22 november 2011
Forse stijging klachten foute facturen bij telefonieoperatoren
Naar aanleiding van een concreet geval waarbij een klant,
die in het buiteland verbleef en bij thuiskomst merkte dat zijn
telefoniebedrijf een foute factuur van 743.800 euro voor gesprekken en van
429.603 euro voor berichten had opgestuurd, wilde ik van de Minister van
Vereenvoudigen en Ondernemen, Vincent Van Quickenborne (Open VLD), weten of het aantal klachten over foute
facturen bij telefonieoperatoren toegenomen is in de loop van de jaren, en in
welke mate.
Uit de cijfers van de ombudsdienst die de Minister overmaakte,
blijkt in elk geval dat het aantal ingediende klachten inzake facturen tussen
2007 en 2010 met ongeveer 33% gestegen is, van 10.039 klachten in 2007 tot
13.341 in 2010.
Volgens een aantal telefonieoperatoren komt dit soort fouten
heel zelden voor omdat er een bijna automatisch toezicht is op het verbruik van
iedere klant. Een abnormale stijging zou aanleiding moeten geven – althans
volgens het systeem – tot een onmiddellijk contact tussen operator en klant.
Maar de Minister geeft toe dat in dit concreet geval het systeem zou kunnen
hebben gefaald.
maandag 21 november 2011
België: probleemgeval!
Europa zinkt weg in een recessie, aldus De Standaard
(08.11.2011) en “België is een van de probleemgevallen. Dat concludeert de
zakenbank JP Morgan in een snoeihard rapport.
Waar zit het probleem (maar je bent eerder geneigd jezelf af
te vragen waar er géén problemen zitten, natuurlijk)? De wetenschap vooral dat de eurozone in
recessie gaat, lijkt in de Europese hoofdsteden nog niet zijn
doorgedrongen. “De landen in de eurozone
zijn overdreven optimistisch over hun groeiverwachtingen”, klinkt het in het
rapport van JP Morgan. Ook Frankrijk bevindt zich in de gevarenzone, want de
economie zou er het komende jaar met 0,1% inkrimpen.
Waar zit het probleem voor België dan? Volgens de zakenbank
“zal de Belgische economie in 2012 krimpen met 0,4%. Daarbij zal het
begrotingstekort 3,5% van het bbp bedragen – tenminste als er sterk wordt
bespaard. Gebeurt dat niet, dan valt de groei terug met 0,2% en loopt het
tekort op tot 4,1% van het bbp. Vandaag wordt nog uitgegaan van een groei van
2,3% voor 2012. Volgens het rapport is dat compleet ondenkbaar”.
België: het surrealisme ten top gedreven. Het zou nog
komisch zijn, moest het niet zo zijn dat het grotendeels op de rug van de
werkende Vlamingen gebeurd. De
begrotingsvoorstellen van Di Rupo worden niet door een Vlaamse meerderheid
gedragen – ook Open VLD en CD&V hebben meer dan ernstige bedenkingen en
formuleren sterk voorbehoud bij de stijging van allerhande belastingen – en
zullen opnieuw vooral de Vlaamse meerderheid in dit land belasten. Hoelang nog,
dames en heren? Hoelang nog?
vrijdag 18 november 2011
Beroepsziekte: vooral gevaarlijke virussen in Wallonië blijkbaar
Ik had het in vroegere schriftelijke vragen ook al gemerkt,
en ook collega en senator Yves Buysse had het in een schriftelijke vraag aan de
regering als antwoord kunnen narekenen: beroepsziektes in België zijn vooral
een kwestie van Franstaligen. Er is sprake van kwaadaardige, en vooral zéér
hardnekkige virussen.
Uit cijfers van het Fonds voor de Beroepsziekten en
gepubliceerd in Het Laatste Nieuws, blijkt dat er in België 55.758 mensen
tijdelijk of permanent aan een beroepsziekte lijden en een vergoeding krijgen.
In de meeste gevallen gaat het om rugpijnen (20%), inderdaad ‘de gemakkelijk
detecteerbare rugpijnen’.
55% van de aanvragen tot beroepsziekten is afkomstig uit
Wallonië, 42% uit Vlaanderen en 2,6% uit Brussel. Maar ja, in dat laatste gewest ligt de
werkloosheid al een stuk hoger dan het nationaal gemiddelde zeker?
donderdag 17 november 2011
“Te investeren in stedelijke vernieuwing wijken onveilig…”
Is het bovenstaande tekstfragment u compleet en totaal
onduidelijk? Ons ook, en elke Nederlandssprekende burger wellicht. Nochtans
proberen media ons met de regelmaat van een klok wijs te maken dat het de goede
kant opgaat met de kennis van het Nederlands en dat steeds meer Franstaligen de
stap zetten naar een actieve kennis van onze taal.
Een eigenaardige illustratie van deze Belgische mantra
konden wij in de pers lezen. Een persbericht van de burgemeester van onze
tweetalige hoofdstad met name – u weet wel, die stad die ook pretendeert alle
troeven in handen te hebben om dé Europese hoofdstad te zijn en te blijven –
zet een ander wel in een ‘bijzonder’ daglicht. Geniet u even mee van de tekst?
“Sinds 1994, de Stad Brussel is om te investeren in
stedelijke vernieuwing wijken onveilig. Met dit wijkcontract ‘Bloemenhof’ als
de 14de ontwerp, de Stad is de Brusselse gemeente met de meeste
wijkcontracten op zijn naam staan. In het bijzonder de 25 miljoen aandelen van
het programma rond drie belangrijke gebieden van de interventie met elkaar
verbonden door een groene netwerk: Fontainas pool, Slachthuis pool en Papenvest
pool, met verschillende soorten operaties (huisvesting, openbare ruimte,
infrastructuur, en sociaaleconomische activiteiten) voor de openbare ruimte en
de buurt te verbeteren, te verhogen en te diversifiëren het aanbod van
recreatieve activiteiten en nieuwe opleidingen en het maken van de
werkgelegenheid voor de lokale jeugd. De persconferentie is om details van het
programma van acties te bedoelen en kunt u alle transacties in de wijkcontract
te ontdekken”.
De man die de tekst zou hebben opgesteld, wordt in
verschillende kranten als “tweetalig” opgevoerd. Maar – u zal het ongetwijfeld ook gelezen
hebben – “het zal niet meer gebeuren”.
woensdag 16 november 2011
Werkloosheid in Belgisch perspectief: Vlaamse en Waalse cijfers
Terwijl het aantal werklozen in Vlaanderen in oktober 2011
opnieuw onder de 200.000 gedaald is, een werkloosheidsgraad van 6,5 procent,
blijft Franstalig België kampen met werkloosheidscijfers die aan doen als
cijfers die van een ander continent afkomstig zijn.
Vlaanderen telde eind oktober 191.568 niet-werkende
werkzoekenden, 5,9 procent minder dan in oktober vorig jaar. In september van
dit jaar waren dat er nog 200.140. Vooral de daling bij de 50-plussers in
Vlaanderen valt op.
De 50-plussers maken wel nog altijd meer dan een kwart uit
van het totale aantal werkzoekenden in Vlaanderen. De daling bij de allochtone
werkzoekenden en die bij de zeer langdurig werklozen (langer dan twee jaar)
zijn daarentegen zeer bescheiden.
dinsdag 15 november 2011
Waar blijven de protesten van onze grote intellectuelen? Waar blijven de protestbijeenkomsten?
Om uiterst-rechts tegen te houden, komen ze op straat
natuurlijk. Om tegen het – overigens onbestaande – ‘nazistisch monster’ op te
komen, zijn ze met oneindig veel: de dapperen, de moedigen, de onversaagbaren
van het linkse front. De Verdedigers van het Geloof van de Universele
Verklaring van de Rechten van de Mens (mét hoofdletter natuurlijk).
Tenzij de vijand van het universeel recht van vrije
meningsuiting de islam is, natuurlijk. Want die islam, die strijdbare
veroveringsgodsdienst intimideert op haar manier. Geen gezemel, geen gezever
met-duizenden-woorden-die-uiteindelijk-niets-zeggen. Néén. De militante islam
vernietigt gewoon wat haar in de weg steekt.
Het Franse satirische weekblad Charlie Hebdo, dat naar
aanleiding van de Tunesische verkiezingen met een licht aangepaste versie op de
markt wilde verschijnen, onder de titel ditmaal van Charia Hebdo, heeft
het mogen meemaken. De redactie werd gewoon in brand gestoken. Ook de Belgische
webnetbeheerder van Charlie Hebdo werd met de dood bedreigd.
De vraag wordt dus steeds indringender: in hoeverre is de
islam compatibel met onze Europese cultuur van verdraagzaamheid en pluralisme?
In hoeverre is de islam compatibel met onze democratische waarden? In hoeverre
kan islam leven en zich ontwikkelen in een cultuur van scheiding van kerk en
staat en van (juridische en wettelijke) gelijkheid van man en vrouw?
Het aantal incidenten en de hevigheid van de incidenten de
jongste jaren laten toch niet onmiddellijk het beste verhopen. Niet? Gelukkig
hebben we onze Grote Intellectuelen, die met ronkende verklaringen op druk
bijgewoonde protestbijeenkomsten het Westen opgeroepen hebben tot grote
waakzaamheid. Of heb ik dat laatste alleen maar gedroomd?
maandag 14 november 2011
Aantal elektrische wagens blijft zéér beperkt
In België spreekt men veel over ‘hernieuwbare energie’ en
het feit dat dat de toekomst is voor het energiebeleid. Alleen gebeurt er
bijzonder weinig om die energie ook daadwerkelijk te promoten – en als het
wordt gepromoot, gebeurt dat dan vaak op de verkeerde manier, zie de
groenestroomcertificaten.
Ik vroeg de Staatssecretaris voor Mobiliteit, Etienne
Schouppe (CD&V), naar het aantal inschrijvingen van het aantal elektrische
voertuigen. In de eerste 7 maanden van 2011 werden er 3 elektrische voertuigen
in geschreven op naam van een persoon en 97 op naam van een bedrijf. In 2010
waren dat er 2 en 44.
Op 21 september 2011 waren er 1.663 elektrische voertuigen –
inclusief vrachtwagens en bussen – ingeschreven. Het totaal aantal in België
ingeschreven voertuigen was op 21 september opgelopen tot 6,85 miljoen
voertuigen, meer dan 100.000 meer dan eind 2010. Dieselwagens maken met 4,29 miljoen de
meerderheid uit. 43.939 op gas en benzine, 230 op aardgas, op benzine en elektriciteit,
enzovoort.
Nog veel werk aan de winkel.
donderdag 10 november 2011
Forse groei hypothecaire kredieten en aangroei achterstallen
Op mijn schriftelijke vraag naar de evolutie van het aantal
hypothecaire kredieten en de evolutie van de achterstallen van betalingen,
antwoordde minister van Financiën, Didier Reynders, met een pak cijfergegevens.
Zo blijkt uit de cijfers dat het aantal nieuwe hypothecaire kredieten op 4 jaar
tijd, van 2007 tot 2010, met 33% gestegen is: van 263.250 naar 350.398. De
stijging is nog meer spectaculair als men ook 2011 meerekent. Ten opzichte van
de eerste 8 maanden van 2009 werden er in de eerste 8 maanden van 2011 bijna
34% meer hypothecaire kredieten afgesloten, ten opzichte van de eerste 8
maanden van 2010 bedraagt de stijging 19%.
Uit de cijfers die de minister bezorgde, blijkt tevens dat
de stijging van de kredieten nagenoeg volledig te wijten is aan de leningen die
aangegaan werden voor de aankoop en/of verbouwing van een bestaande woning:
alles samen werden er 207.000 van deze kredieten verleend in 2010, tegenover
slechts 158.000 in 2006. De rest zijn financieringen van nieuwbouwwoningen.
Ik wilde verder ook weten of de burgers een groter bedrag
lenen dan vroeger. De minister antwoordde dat aangezien de prijzen van
residentieel vastgoed sterker stegen dan het gemiddelde bedrag van de
kredieten, de geleende som (de verhouding tussen het kredietbedrag en de prijs
van de woning) recent een duidelijk neerwaartse trend vertoont. De burgers
lenen in verhouding dus minder, terwijl ze in absolute bedragen wel méér geld
opnemen.
Tenslotte wou ik weten of het aantal wanbetalingen toeneemt.
Uit het antwoord van minister Reynders valt in elk geval af te lezen dat het
aantal uitstaande wanbetalingen fors is toegenomen, van 24.364 openstaande
wanbetalingen voor hypothecair krediet in 2007 tot 28.185 eind augustus 2011.
Het positieve nieuws is wel dat het aantal nieuwe wanbetalingen afneemt: van
9.775 in 2009 tot 8.668 eind augustus 2011.
woensdag 9 november 2011
Libië, tussen moderniteit en identiteit?
De voorzitter van de Nationale Overgangsraad, Moestafa Abdel
Jalil, heeft blijkbaar nogal wat commotie losgemaakt, toen hij aankondigde dat
de “sharia de basis van de wetgeving” in Libië zal uitmaken. Door zijn Westerse
partners hierover op de vingers getikt, haastte hij zich om hieraan toe te
voegen: “Wij zijn gematigde moslims”. Maar opnieuw met een zijsprongetje: “De
sharia, hierin gesteund door een vers in de koran, laat polygamie toe”.
De sharia dient momenteel als referentie voor de wetgeving
in verschillende landen: soennitische landen in de Golf, maar ook bij sjiieten
in Iran of in Pakistan. Er zijn veel interpretaties van, en verschillende regels
spreken elkaar tegen.
Maar zo komen wij natuurlijk tot de kern van de zaak. De
militaire interventie in Libië – waar wij als Vlaams Belang steeds met grote
terughoudendheid hebben gewaarschuwd voor mogelijke gevolgen – gebeurde onder
het mom van de democratische waarden en het herstel van de rechtstaat in Libië.
Maar wat als in naam van dezelfde democratie en dezelfde rechtstaat de Libiërs
beslissen om een of andere, al dan niet gematigde vorm van islam in te voeren,
gecombineerd met de toepassing van de sharia en het toelaten bijvoorbeeld van
polygamie.
Hoe soeverein zal Libië zijn? En zal op dat moment niet
opnieuw zeer duidelijk worden dat het Universele Verklaring van de Rechten van
de Mens eigenlijk alleen slaan op de Europese humanistische cultuur, en dat ook
mensenrechten in zeer belangrijke mate cultureel gedetermineerd zijn?
Hoe soeverein zal Libië zijn als men verneemt dat Qatar met
belangrijke financiële stimuli het land infiltreert. Het heeft met bijzonder
enthousiasme enorm geïnvesteerd in de anti-Khadaffi-troepen, en het emiraat
speelt de islamitische kaart, ook in Libië. Zo verweet de politieke vleugel van
de Nationale Overgangsraad onlangs aan Qatar dat het de wapenlevering gewoon
verder liet doorgaan, ook als de andere buitenlandse machten hun levering en
hun inzet hadden stopgezet.
Tot hier toe zag ik geen enkel argument om onze argwaan
tegen deze militaire interventie in Libië te ontkrachten.
dinsdag 8 november 2011
Wordt brandverzekering straks duurder?
Zelfs parlementsleden beschikken niet over een glazen bol,
maar er zijn een aantal aanwijzingen dat de brandverzekering in de komende
jaren wellicht duurder zal worden. Er is natuurlijk eerst en vooral de wil van
de (opeenvolgende) regering (en) om het rampenfonds zoveel mogelijk overbodig
te maken en vooral het gebruik ervan drastisch te beperken. Eén van de
mogelijkheden daartoe zou er kunnen in bestaan dat men de brandverzekering
verplicht maakt én dat men de basisbrandverzekering verplicht uitrust met een
aantal bijkomende waarborgen, zodat het Rampenfonds een stille dood kan
sterven, of zich kan beperken tussen te komen in een minimaal aantal gevallen.
Het Rampenfonds is een ramp op zich – maar dat weet natuurlijk elke burger die
in het verleden een beroep moest doen op dit fonds…
Er is meer. Het lijkt er wel op dat de winstcijfers die de
brandverzekeraars jaar na jaar voorleggen, toch wel aan enige druk blootgesteld
zijn. In de verzekeringen hanteert men
een verhouding S/P om te kijken naar de rendabiliteit van bepaalde
producten. S/P betekent dat men de
betaalde schadevergoedingen uitzet tegenover de verdiende premies. En de verhouding evolueert negatief in de
afgelopen jaren. Zo bedroeg de verhouding S/P voor wat betreft particuliere
woonsten van 46,55% in 2005 naar 49,17% in 2009, wat betekent dat de winst dus
onder druk komt en dat er voor bepaalde brandverzekeraars niets anders zal op
zitten dan de premies verhogen. Wat betreft de ondernemingen is de evolutie nog
scherper: in 2005 bedroeg de verhouding S/P 53,82%, in 2009 was die verhouding
opgelopen tot 67,40%.
De overkoepelende verzekeringsonderneming Assuralia heeft de
afgelopen maanden al meegedeeld dat de schadelast van de verzekeraars sterk is
opgelopen door de zware stormen in 2007 en 2009, en door de overstromingen in
2010. De premies ging de afgelopen periode al met ongeveer 8% omhoog, en een
verdere verhoging is dus niet uit te sluiten, wel integendeel.
maandag 7 november 2011
Nooit zoveel faillissementen als in oktober
Het regent slechte economische berichten – het moet stilaan
voor iedereen duidelijk zijn dat een periode van schaarste en krapte
aangebroken is. Het handelsinformatiekantoor Graydon bijvoorbeeld liet onlangs
weten dat het aantal faillissementen in België gestegen is tot 1.123, een
cijfer dat nog nooit in een maand oktober bereikt werd. In vergelijking met vorig jaar een stijging
van ongeveer 25%.
Op jaarbasis ziet het er trouwens naar uit dat het aantal
faillissementen voor het eerst de magische kaap van 10.000 zou overschrijden.
Regionaal verspreid geven de faillissementscijfers het
volgende beeld: over de eerste 10 maanden van dit jaar genomen, daalt in
Vlaanderen het aantal faillissementen met 1,54%, in Brussel is er een stijging
van 12% en in het Waals Gewest een stijging van 10,55%.
vrijdag 4 november 2011
Eerste verkiezingen…en de moslims zijn al aan de macht. En wat nu?
De onrust over de verkiezingsuitslag in Tunesië is vrij
groot, die indruk krijg ik toch als ik de vaderlandse pers hierover lees. En
dan mag men in een vrije tribune in De Morgen (27.10.2011) schrijven: “Toen ik
onlangs een toppoliticus van Ennahda ontmoette, had hij het een uur lang over
vrijheid, gelijkheid en democratie, zonder zelfs maar één keer het woord islam
te vermelden”, dan nog kan men mij niet overtuigen van het geruststellende van
deze boodschap.
Het is duidelijk dat deze Arabische wens naar meer
democratie – alle politiek correcte politici vielen elkaar bijna voortdurend
over de voeten dat deze democratiseringswens de ware, de echte en (bijna) de
enige achtergrond van de revolte was – zich héél anders vertaalt dan de grote
wijzen in het Westen wel hadden gedacht.
Bij de eerste vrije verkiezingen is het al zover.
“Verrassend is de bar slechte prestatie van de Progressieve Democratische
Partij , die steevast genoemd werd als de grote uitdager voor de (islamitische)
Ennahda”. Inderdaad, beste lezer, links
werd weggeveegd, en een islamitische partij werd de grote overwinnaar. Met
ongeveer 42% van de stemmen kan je toch wel van een overtuigende overwinning
spreken, of niet? De Tijd geeft als commentaar: “(De seculiere elite) vreest
dat de winst van de islamitische partij een voorbode is voor een radicalisering
en een toenemende invloed van de religie op het dagelijkse leven en in de
politieke besluitvorming”. De winst van
Ennahda is in elk geval véél groter dan de ergste pessimisten durfden voorspellen.
Toen fractievoorzitter Gerolf Annemans een aantal maanden
geleden waarschuwend uithaalde naar die Belgische partijen die per se de
Arabische lente met de Arabieren wilden binnenhalen, werd hij weggelachen en
weggehoond. Het lachen is een aantal van die heren ondertussen wel vergaan. En
we hebben nog maar een eerste verkiezing achter de rug…
donderdag 3 november 2011
Neen, Douane & Accijnzen kunnen de namaakgoederen niet meer tegenhouden, tenzij…
In de Commissie Financiën onderschreef minister van
Financiën, Didier Reynders (MR), mijn stelling dat door een gebrek aan
personeel Douane & Accijnzen de belangrijkste havens niet meer kan bewaken.
In 2009 onderschepten de diensten nog 2,8 miljoen stuks namaakgoederen, terwijl
dat in 2010 terugliep tot 1,7 miljoen stuks.
Uit een televisie-uitzending van Canvas was nochtans
gebleken dat België een logistieke draaischijf is voor de namaakgoederen. De schade voor onze eigen Vlaamse economie, voor onze Vlaamse kmo's moet dus enorm zijn, dat geeft ook de minister toe. Maar er is meer: de drugshandel en vooral de logistieke verzending van drugs zijn door het
strenger beleid in Nederland, naar België verplaatst. Het is overduidelijk dat
alleen een krachtdadige actie van Douane & Accijnzen hier en op andere
problemen een antwoord kan op bieden. Minister Reynders (MR) moest toegeven dat
de middelen ontoereikend waren. Uit cijfers blijkt immers dat het aantal
Voltijdse Eenheden van Douane & Accijnzen op 7 jaar met minstens 15% is gedaald
(van 4.166 in 2005 naar 3.523 in 2011). Het aantal werkuren daalde zelfs met
ongeveer 16%. Minister Reynders beloofde dat dit een prioritair aandachtspunt
voor de komende regering wordt. Eerst zien en dan geloven, zeker?
woensdag 2 november 2011
Vertrouwen van bedrijfsleiders in België kalft verder af
Uit een bericht uit Het Laatste Nieuws (26.10.2011) blijkt
dat “Belgische ondernemers de toekomst steeds somberder inzien. Voor de zevende
(7de) maand op rij zakt hun vertrouwen in de economie, aldus de
conjunctuurbarometer van de Nationale Bank”.
Qua percentpunten kan het resultaat trouwens tellen: van – 9,4 naar –
10,4 punten, op één maand tijd dus.
Dit is het laagste peil in twee jaar. Opmerkelijk is ook dat
het vooral om bedrijfsleiders gaat die in de dienstverlening actief zijn. Voor
het eerst sinds 2009, aldus de krant verder, hebben de zwartkijkers in die
sector de bovenhand op de optimisten. De bouwnijverheid en de handel doet het
eveneens slecht op het vlak van de ‘optimisme-barometer’.
België is niet onmiddellijk een land om fris en vrolijk van
te worden. Als men merkt hoe de afgelopen jaren de werkende mensen, de gewone
middenklasse, de twee-werkers, door het systeem als systematisch werden
leeggezogen… Als men merkt wat er van de sociale bijdragen – die men tussen
haakjes een gans leven betaald heeft – overblijft als men langs de kassa van de
pensioenen moet (of mag) passeren…Als men merkt welke bijkomende belastingen en
afschaf van belastingverminderingen op ons af komen…Ja, kan iemand mij
misschien duidelijk maken waar we het optimisme dan wel moeten zoeken?
dinsdag 1 november 2011
Vlaams Belang pleit voor langetermijnbeleid op vlak van energie, zonder taboes
Het Vlaams Belang is niet te spreken over de beslissing om de uitstap uit kernenergie te handhaven. Ook al is er nog onduidelijkheid over de timing, toch lijkt de principiële beslissing tot uitstap nu definitief genomen. Deze beslissing is ondoordacht, omdat wij hierdoor veel afhankelijker zullen worden van onzekere fossiele brandstoffen (gepaard met dure C02-rijke productie) én van de invoer van peperdure kernenergie uit Frankrijk.
Deze afhankelijkheid brengt de bevoorradingszekerheid, onze economische welstand en onze werkgelegenheid ten zeerste in het gedrang. In het licht van duurzame, toekomstige investeringen hamert het bedrijfsleven al jarenlang op de noodzaak van een stabiel energieklimaat en van een verzekerde productie. Door de tegenovergestelde weg in te gaan, jaagt men de grote bedrijven en de potentiële investeerders weg. Blijkbaar wil men bovendien geen rekening houden met de nieuwe behoeften van de toekomst, met name de explosieve groei van de elektrische voertuigen tijdens de komende decennia, en bijgevolg de grote nood aan bijkomende productiecapaciteit.
Het Vlaams Belang blijft voorstander van een goede, gebalanceerde mix van energiebronnen, waarbij kernenergie, vandaag goed voor 55% van onze productie, een dragende factor blijft. Met het Myrrhaproject in Mol voor de kerncentrales van de vierde generatie, beschikken we over een know-how die de wereld ons benijdt. Niet alleen de Europese Unie, maar zelfs een land als Zuid-Korea komt meewerken aan dit project.
In plaats van onze kip met de gouden eieren te slachten, pleiten wij voor een doordachte lange termijnstrategie zonder taboes, waarbij de bestaande kerncentrales de brug kunnen vormen naar de kernenergie van de volgende generatie.
We zijn voorstander van een zo divers mogelijk elektriciteitspark. Tegen 2025 zal het energieverbruik in ons land met bijna een derde stijgen. Als we deze groei kunnen opvangen door de bouw van gascentrales, warmtekrachtkoppeling en groene stroom zal dit reeds een succes zijn. Het is volkomen onrealistisch te denken dat we naast deze groei ook nog de vervangging van de nucleaire productie kunnen opvangen door bijvoorbeeld groene stroom.
Ondertekenden voor het Vlaams Belang: Joris Van Hauthem, Bart Laeremans en Peter Logghe
Abonneren op:
Posts (Atom)