POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





woensdag 30 april 2008

Omgekeerd 'racisme' - ongestraft.

De vraag was niet of het pamperen van allochtonen – uit louter humanitaire redenen? Uit angst om voor ‘racist’ te worden uitgescholden? Uit politiek-electorale overwegingen? – uiteindelijk de autochtonen in het verkeerde keelgat ging schieten, de vraag was eerder: wanneer zou dit gebeuren en met welke intensiteit?

Een Brusselaar klaagt de politie aan voor antiblank racisme, aldus Het Laatste Nieuws (28.04.2008). Een autochtone werknemer wilde het bedrijf, waar hij werkte, verlaten. Hij moest dit normaal rechts doen (éénrichtingsverkeer), maar ging nu linksaf, “omdat Afrikaanse autoverkopers al enkele uren de hele straat inpalmden met hun illegale handeltje”, aldus de advocaat van de man.

Het shockerende komt nu: “In plaats van de straat vrij te maken, besloot de politie de autochtone werknemer te beboeten (…) Nochtans belde het bedrijf vorig jaar zo’n 700 keer naar de politie om de ‘bezetting’ van de straat aan te klagen. Maar er verandert niets. Eigenlijk vraagt de politie met deze boete aan mijn cliënt om gewoon binnen te blijven”.

Kon deze Brusselaar dan niet op de verkeersborden letten, die toch aanduidden dat het om een éénrichtingsstraat ging? “Op het moment van de boete waren de éénrichtingsborden weg. Gestolen, verdwenen (…) Ik denk dat blanke mannen beboeten het simpelst is. Die zorgen niet voor rellen. Van Afrikanen heeft zo’n patrouille van twee man veel meer schrik”.

Resultaat: de ‘mensen’ hebben het door. Zogenaamd racisme is er alleen als het gaat om autochtone, blanke, Vlaamse of Belgische daders tegen allochtone slachtoffers. Kan het dan verbazen dat een extreem cynische en politiek absoluut niet correcte tekenfilm als “South Park” dan zo geliefd is bij de jongeren?
a

dinsdag 29 april 2008

Dringend groeicijfer aanpassen!

Geruime tijd geleden wezen we er al op: het gaat niet goed met onze economie en onze welvaart, en vooral Vlaanderen moet hier wel bij de les blijven: als het niet oppast, wordt Vlaanderen opgezogen in het Belgisch moeras en wat de Belgen de “Belgische” economie noemen, is eigenlijk vooral Vlaamse economie, dat weet u.

De groei van de “Belgische” economie, dus, staat onder zware druk, het ondernemersvertrouwen daalt: “De hoge olieprijs, dure euro en de kredietcrisis eisen ook bij de Belgische bedrijfsleiders hun tol. Ze zien de toekomst erg somber in. Deze maand kelderde de index van het ondernemersvertrouwen van 1,2 naar -7,9, het laagste peil in bijna 3 jaar. Nooit eerder donderde de barometer van de Nationale Bank in één maand zo fel naar beneden”, aldus een bericht in Het Laatste Nieuws, 24.04.2008).

Vooral handelaars zagen de bui al een tijdje hangen: “De nieuwe schoenen- en kledijcollecties blijven door het slechte weer in de rekken hangen”, aldus een woordvoerder van Fedis. Er is echter duidelijk meer aan de hand dan alleen maar het slechte weer, blijkt nu.

Slecht nieuws dus voor deze regering Leterme: “De regering gaat uit van een groei van 1,9%. Dat percentage wordt allicht erg onrealistisch. Eerder verlaagde het Internationaal Monetair Fonds zijn groeiprognose voor ons land al tot 1,4%”, weet een voorzichtige De Standaard (24.04.2008). Vlaams-nationalisten moeten in elk geval de slechte economische cijfers en verwachtingen aangrijpen om het zelfstandigheidsdebat bij Vlaamse ondernemers opnieuw nog wat aan te blazen.

maandag 28 april 2008

Dit is het Belgisch 'sociaal' beleid.

Met 1 mei in het verschiet is het nuttig en goed te onderzoeken hoe ‘sociaal’ het Belgisch beleid met de eigen Vlaamse werknemers omspringt. En dan blijft de continue achterstelling van Vlamingen in allerlei openbare diensten opvallen.

Zoals geweten vormen de Nederlandstaligen in dit land minstens 60% van de bevolking, de Franstaligen hooguit 40%. Toch bezetten zij nog altijd een onevenredig aantal arbeidsplaatsen in Belgische federale instellingen. De bevolkingsverhoudingen laten weerspiegelen in het aantal ambtenaren in dit land: voor België is dit duidelijk een brug te ver, nog altijd.

Ik stelde de vraag aan mevrouw Onkelinx naar de taalaanhorigheid van de ambtenaren bij de POD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmlieu, en kreeg van haar de volgende verhelderende antwoorden:

2005

377 Nederlandstalige contractuelen (45%)
575 “ statutairen (53,5%)

Tegenover 463 Franstalige contractuelen (55%)
En 500 statutairen (46,5%)

In 2006 was dit:

362 N. contractuelen (47%)
631 N. statutairen (54%)

Tegenover 408 F. contractuelen (53%)
En 531 F. statutairen (46%)

In 2007 evolueerde dit als volgt:

292 N. contractuelen (47%) tegenover 330 F. contractuelen (53%)
581 N. statutairen (53%) tegenover 510 F. contractuelen (47%)

In totaliteit zijn er 51% Nederlandstalige ambtenaren en 49% Franstalige ambtenaren. Een echte verbetering van deze toestand is absoluut niet zichtbaar.

Zo, op die manier weten we toch weer waar onze lieve belastingscenten naar toe gaan.

vrijdag 25 april 2008

Vlaanderen màg geen taaleisen stellen.

Soms denk je te dromen als je bepaalde Franstalige politici en beleidsmensen bezig hoort, en voel je eigenlijk alleen maar gênante schaamte.

Zo is recent gebleken dat in de 2de helft van 2007 slechts 140 Waalse werkzoekenden in Vlaanderen een job hebben gevonden en in het eerste kwartaal van 2008 nog minder: slechts 46. De aandachtige lezer zal zich misschien herinneren dat Vlaams minister-president met plannen rondliep om op korte termijn 50.000 Waalse werkzoekenden voor Vlaamse bedrijven te kunnen werven. Neen dus!

Zoals het échte Franstaligen betaamt, ligt de schuld voor het falen van het beleid – weeral – bij de bekrompen Vlaamse ondernemers. “Vlaamse werkgevers stellen te hoge taaleisen. Ze vragen voor bepaalde werkposten kandidaten die perfect tweetalig zijn (…). Sommige Vlaamse bedrijven, vooral in Vlaams-Brabant, hebben al Franstaligen in dienst. Ze hanteren quota voor Franstalige werknemers. Dat doen ze uit vrees voor een verfransing van hun bedrijf”, aldus een woordvoerder van het Waalse Forem in De Morgen (23.04.2008). Je moet toch maar durven!

Vlaamse arbeiders die in de vorige eeuw in de Waalse mijnen gingen werken, hadden in elk geval veel minder noten op hun zang. En nu kennen we ook de strekking van het integratiebeginsel: je moet je maar aanpassen als je je als Nederlandstalige in Wallonië vestigt. Als je als Franstalige in Vlaanderen komt wonen, moet je je helemaal niet aanpassen, integendeel, je kan er steeds opnieuw blijven eisen dat de Vlamingen zich aan jou aanpassen.

Zielige Vlaamse overheid die dit allemaal over zich laat gaan!

donderdag 24 april 2008

Mensen zijn 'rechtser' dan gedacht.

Wij van het Vlaams Belang gaan wel eens door voor ‘aartsconservatieven’, ‘verzuurden’ en ‘fossielen’. Hoewel geen zinnig mens hieraan nog geloof hecht, is dit toch een beeld dat – althans in de perceptie van een bepaalde pers – is blijven hangen.

Daarom is de grote enquête van P-Magazine (22.04.2008) zo belangrijk: Deze omvraag inzake waarden en normen toont namelijk aan dat onze partij politieke standpunten verdedigt die in de Vlaamse samenleving ‘mainstream’ zijn, dat ze dus gedeeld worden door een ruime meerderheid van de Vlaamse bevolking. Nu behoort P-Magazine niet tot het bundeltje tijdschriften waar ik mij elke week door worstel, maar voor dit nummer maak ik graag een uitzondering.

De resultaten van de enquête – die na te lezen zijn in het nummer van 22 april – stemmen ons hoopvol om twee redenen:

a. Op verschillende maatschappelijke vlakken lijken de meeste Vlamingen er nog altijd zeer gezond-rechtse standpunten op na te houden. Inzake verbod van drugs zijn tussen 65 en 80% van de ondervraagden voor een totaal verbod, of het nu gaan om hallucinerende paddenstoelen, cocaïne of heroïne. Niet minder dan 46% van ondervraagden wil de monarchie gewoon afschaffen, wat nog eens bewijst dat de n.v. België zijn laatste troeven, de emotionele verbondenheid met allerlei Belgische instellingen, aan het verliezen is. Ongeveer 61% van de mensen heeft schrik voor een groeiende islamisering van onze maatschappij en 20% wil de multiculturele samenleving terugschroeven – 45% vindt ze ‘onvermijdelijk’, wat niet wil zeggen dat ze voor een uitbreiding van de multiculturele samenleving zijn. Ongeveer 50% van de ondervraagden wil nieuwe migranten alleen toelaten als ze in levensgevaar in eigen land verkeren (wat neerkomt op het voorheen gebruikte asielrecht). Er is met andere woorden geen maatschappelijk draagvlak in Vlaanderen voor een nieuwe, al dan niet economische, migratie, er is geen maatschappelijk draagvlak voor een nieuwe regularisering van illegalen.
b. Nog verheugender is de vaststelling dat de ondervraging gebeurde onder tieners, twintigers en dertigers. Inderdaad, dit zijn onze kiezers van morgen.


Voor wie de resultaten zelf nog eens wil nalezen: www.p-magazine.com

woensdag 23 april 2008

Enkele reacties op de blunder van Justitie

Het bericht eerder deze week en eind vorige week dat Justitie enkele jonge allochtone criminelen zonder verdere commentaar heeft laten lopen, heeft enorm veel kwaad bloed gezet. De criminelen werd gevat nadat ze op enkele politiecombi’s hadden geschoten, u zal het zich herinneren.

Zo merkt een lezer op: “Jongeren beschieten de politie, duwen agenten omver in het tumult, en als enkele jongeren worden opgepakt, eisen hun vrienden aan het politiebureau hun vrijlating. Een parketmagistraat vindt dat er geen reden is om ze langer vast te houden. Maar durf het niet aan om op de straat te spuwen of over te geven, of je wordt gestraft”.

“Agenten zijn opgeleid om de openbare orde te handhaven. Maar als het parket beslist om deze misdadigers niet te straffen, wat belet hen het morgen opnieuw te proberen?”, vraag een andere lezer zich af”, aldus een andere lezer. Of nog een andere lezer: “Waarom niet even streng zijn als in hun land van herkomst? Dan zouden de allochtone jongeren die hier de wet willen dicteren, wel minder van hun neus maken. Nu worden ze hier nog teveel in de watten gelegd”.

Als Justitie inderdaad niet heel snel het geweer van schouder verandert, dan zou de waardering die veel burgers nog hebben over de Justitie, wel eens volledig kunnen verdwijnen. En als er geen vertrouwen meer is van de burger in politie en Justitie inzake zijn veiligheid, welke opties heeft hij dan nog? Ik hoop dat men zich terdege bewust is van het feit dat Justitie met dynamiet aan het spelen is.

dinsdag 22 april 2008

Wanneer valt in België het doek?

De mondiale kredietcrisis grijpt verder om zich heen, meldt de zakenkrant De Tijd (17.04.2008). Zo zag de 3de grootste Amerikaanse zakenbank JPMorgan Chase zijn winst in het eerste kwartaal van 2008 met zomaar eventjes 50% zakken tegenover vorig jaar. Twee andere grote banken zouden dezelfde richting uitgaan. “Wachovia, de 4de bank van de VSA, meldde eerder deze week al een verlies over het eerste kwartaal”. Alle grote Amerikaanse banken blijken aan te kijken tegen zware verliezen.

De oorzaken van deze reusachtige verliezen zijn de rode cijfers bij de Morganbank en die verliezen zijn dan weer te verklaren door de kredietcrisis. Dat de gevolgen zwaarder zijn, dan eerst ingeschat blijkt ook uit een mededeling van de G7 (Duitsland, Canada, Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië, Japan en de VS), die de banken wereldwijd nog 100 dagen de tijd geven om informatie te bezorgen over hun potentieel verlies als gevolg van de crisis rond de subprimekredieten. De G7 nemen zich ook voor om maatregelen te nemen, maatregelen op het vlak van risicobeheer en maatregelen om het niveau van de eigen fondsen bij de banken te verhogen.

“De gouverneurs van de centrale banken van de G7 geven in hun slotverklaring toe dat ze de omvang van de crisis ten onrechte hebben geminimaliseerd”.

Als je dit besluit leest, dan denk je toch: nu moet de Belgische overheid toch ook in actie komen? Maar hier te lande verneem je slechts heel zelden iets over de negatieve gevolgen van de kredietcrisis voor de Belgische banken. Maakt men zich op regeringsvlak wel voldoende zorgen? De 3de hoogste belastingdruk ter wereld. Inflatiecijfers om ‘u’ tegen te zeggen. Sterk verminderde koopkracht bij de mensen, dus minder aankopen. Energieprijzen en prijzen voor primaire levensbehoeften die de pan uitrijzen. En de zorgwekkende toestand van de overheidsfinanciën om het plaatje volledig te maken. Wanneer valt het doek definitief?

maandag 21 april 2008

Justitie blundert

Blijkbaar gaat de ontwrichting van de maatschappij voor sommige magistraten niet snel genoeg en hebben ze daarom besloten de straatcriminaliteit nog een handje toe te steken? Blijkbaar kan het fenomeen van de ‘no-go’-areas niet snel genoeg een feit zijn, want hoe kan men anders de beslissing van het Brusselse parket begrijpen? Hoe werkelijkheidsvreemd is onze Justitie bezig?

Allemaal vragen die iedereen zich stelt bij de beslissing van het Brusselse parket om jonge straatcriminelen, allochtonen, na amper één dag opnieuw vrij te laten. Twee politiewagens werden door de ‘jongeren’ beschoten, waarop de politie de daders probeerde te vatten. Hierop werden de agenten omstuwd door een groep ‘jongeren’. Uiteindelijk slaagden ze erin enkele heethoofden te arresteren. De parketmagistraat heeft vrijdag beslist om hen terug naar huis te laten gaan.

Sommige politievakbonden reageren ontzet: “Het zou ons niet verbazen dat de politiemannen de volgende keer gewoon zullen doorrijden. En dat ze ons eens uitleggen waarom de parketmagistraten die kerels niet in de cel stopt. Zijn ze dan geen gevaar meer voor de openbare orde? (…) De jonge criminelen houden er een fijn ‘gevoel’ aan over. Ze kunnen herbeginnen” (Het Laatste Nieuws, 19.04.2008).

Naast de gerechtvaardigde en gemotiveerde demotivatie bij steeds meer politieagenten is het rechtvaardigheidsgevoel bij veel burgers opnieuw geschokt. Justitie blijft werkelijk rondjes draaien en slaagt er niet in een behoorlijk veiligheidsgevoel uit te dragen.

vrijdag 18 april 2008

CGKR en Vlaams Belang: zelfde cijfers!

De huidige en de vorige bewindvoerders bleven het jarenlang herhalen: het Vlaams Belang had het verkeerd voor met haar “invasie van migranten”, en trouwens, officieel was er officieel een migrantenstop van kracht in ons land sinds 1974. Nu blijkt uit krantenberichten dat deze migratiestop eigenlijk een flop was: “De statistieken tonen aan dat er sinds 1974 nog flink wat vreemdelingen naar dit land kwamen. Met meer dan 90.000 immigranten was 2005 zelfs een recordjaar. Sinds halfweg de jaren 80 van de vorige eeuw kent de toestroom van vreemdelingen een continue groei” (De Standaard, 11.04.2008).

De manier, waarop op de migranten – ondanks deze officiële migrantenstop, wij herhalen het – toch ons land binnenkwamen: familiehereniging, studeren in België en asiel. Niet minder dan 2.000.000 “Belgen” zou op die manier een allochtone achtergrond hebben, 1 op 5 dus!

Die lezers die menen dat dit weer een of ander spectaculair bericht van de fantasten van het Vlaams Belang zou zijn, willen we toch onmiddellijk waarschuwen: deze cijfers zijn te vinden in het jaarverslag Migratie van het zogenaamde Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding, u weet wel, de Belgische instelling met als enig doel de bestrijding van het Vlaams Belang.

Directeur De Witte waarschuwt – op identieke wijze als het Vlaams Belang – de politieke wereld voor de lichtzinnigheid waarmee deze pleit voor nieuwe, economische migratie. Politici lijken er gerust in te zijn, omdat ze dit keer ‘hersenen’ in plaats van ‘spieren’ importeren. Directeur De Witte vindt dat ook “Indiase hooggeschoolden voor integratieproblemen zullen zorgen”. Ik wil echter ook graag eens wijzen op de problemen van de 3de en 4de generatie migranten, migranten die hun plaats niet vinden, die niet werken, en die een anti-Europees wereldbeeld koesteren. Zolang een bepaalde categorie migranten, die hier al verblijven, niet op de arbeidsmarkt geraken, is het toch eigenlijk zinloos om voor allerlei knelpuntberoepen opnieuw een migratie op gang te brengen. Het ‘oude’ migrantendeel wordt op die manier gediskwalificeerd tot een subproletariaat, tot een tikkende tijdbom.

Is De Witte een gecamoufleerde Vlaams Belanger?

donderdag 17 april 2008

België importeert nu meer dan het exporteert!

In januari 2008, aldus het Instituut voor de Nationale Rekeningen (INR), ging de Belgische handelsbalans ernstig in het rood: 1,3 miljard euro. Voor het eerst sinds 15 jaar importeerde dit land meer dan het exporteerde, aldus De Morgen (16.04.2008). In januari 2007 – juist een jaar daarvoor – kende de Belgische handelsbalans nog een overschot van 0,3 miljard euro.

Is dit alarmerend? Dramatisch hoeft het niet te zijn, als het zou gaan om een eenmalig feit of om een extreem slechte maand. Alleen: de slechte evolutie werd al enkele keren voorspeld. En vooral: het heeft er de schijn van dat dit een blijvende evolutie is. De “negatieve groei” van de handelsbalans verdient dus zeker onze aandacht: “Het is voor het eerst in meer dan 15 jaar dat er een tekort ontstaat op de Belgische handelsbalans. Dat is een belangrijk signaal dat onze concurrentiekracht er fors op achteruitgaat. En dat voor een land als België dat er prat op gaat een exportland te zijn”, aldus een woordvoerder van Petercam in de krant.

Wat geldt voor België, geldt nog meer voor Vlaanderen. België mag dan al een typisch exportland zijn, Vlaanderen is nog altijd goed voor 80% van de export en moet dus dubbel aandachtig zijn. Zeker als de woordvoerder van Petercam benadrukt dat “we inderdaad fors terrein verliezen. Zeker ten opzichte van onze buurlanden. Vooral Duitsland doet het beter. Dat land heeft nochtans te kampen met dezelfde handicaps als België: hoge loonkosten en concurrentie van de lageloonlanden”.

Heeft men bij het INR de negatieve evolutie wel wat zien aankomen, dan lijkt men er toch erg geschrokken. Zo zijn er nog geen cijfers voor februari 2008, “door een vertraging bij het ontvangen van douanegegevens, toe te schrijven aan de wijzigingen in de procedures voor het verzamelen van de gegevens”. Wij hopen dat het waar is.

Een zaak staat als een paal boven water: wil Vlaanderen deze negatieve trend ombuigen, dan moet het dringend de instrumenten in eigen handen krijgen om hieraan te werken. België als federaal land is ‘op’ en kan met zijn ingewikkelde federale structuur geen antwoorden meer bieden. Méér Vlaanderen dus.

woensdag 16 april 2008

"Laat de moeders toch thuis"

Steeds meer kinderen hebben ernstige psychische problemen en verminken zich of denken zelfs aan zelfmoord. Steeds vaker worden ouders ook geconfronteerd met ‘nieuwe’, ‘moderne ziektes: ADHD, enzovoort. Verontrustende signalen waar geen enkele ouder doof of blind mag voor zijn en die blijkbaar ook de politieke wereld aan het binnensijpelen zijn.

Geconfronteerd met nieuwe problemen hebben politici de neiging – vooral diegenen die geen eigen mening hebben – om allerlei ‘experts’, ‘ervaringsdeskundigen’ en andere specialisten aan te trekken om met “meningen” voor te dag te komen en om het probleem op te lossen. Liefst zien de politici experts opduiken die ook het politiek correcte jargon respecteren en zich dus niet te buiten gaan aan ‘shockerende’ ideeën. Meestal wordt het een rond-de-pot-draaierij, zij het op hoog niveau.

Maar soms, heel soms, krijg je dan weer waar voor je geld. Zoals depressiespecialist Bob Vansant in Het Laatste Nieuws (14.04.2008) de koe bij de horens vat bijvoorbeeld: “Kinderen worden veel te jong aan hun lot overgelaten. Meteen na de geboorte al worden ze ‘voor adoptie’ aan de kindercrèche afgestaan, terwijl ze op dat moment veel geborgenheid en liefde en nestwarmte nodig hebben”.

Of wat dacht je van deze opvatting? “Geef moeders en vaders de mogelijkheid thuis te blijven voor de opvoeding van hun kinderen. Die vrijheid hebben ze vandaag niet. De overheid beslist dat ze hun kinderen moeten wegdoen. Minister van Welzijn Vanackere trekt 8 mln. Euro uit voor de uitbreiding van de kinderopvang beneden de 3 jaar. Dat is geld dat depressies kweekt. Studies bevestigen telkens opnieuw dat een kinder onder de 3 jaar eigenlijk niet in een groep thuishoort”.

Officiële voorstellen van het Vlaams Belang blijken in de bewoordingen van Bob Vansant een ruime meerderheid van de burgers aan te trekken: “Als je financieel geen nadeel zou hebben en je zou kunnen thuisblijven voor de opvoeding van je kind beneden de 3 jaar, wat zou je doen? In een Engels onderzoek zegt 78% van de vrouwen dat ze dan thuis blijven. Dat zegt genoeg. Wij zijn tegen onze natuur bezig”.

Het voorstel van Open VLD-voorzitter Somers om meer kinderpsychiaters aan te trekken, vindt Vansant larie en apekool: “Meer psychiaters en psychologen is een zwaktebod van onze samenleving. Als je er meer psychotherapeuten tegenaan gooit, ga je de problematiek bevestigen. Je gaat zeggen: die kinderen zijn ziek. Terwijl de samenleving ziek is.”

Geef ons meer Vansant’en!

dinsdag 15 april 2008

Waarom maar 10?

Dat Justitie in België achter de feiten aanholt, is al langer dan vandaag geweten. Dat de politieke wereld hierin een verpletterende verantwoordelijkheid draagt ook. Maar of de politieke wereld hieruit dan conclusies trekt en het logge (excuseert u mij de flauwe woordspeling) schip een andere richting uitduwt, is blijkbaar minder evident.

Neem nu de maatregel waardoor buitenlandse criminelen hun straf moeten uitzitten in het land van herkomst. Als jaren dringt het Vlaams Belang aan op zo’n maatregel. Pierre Stukken, de Antwerpse buschauffeur die twee jaar onschuldig opgesloten zat in een gevangenis in Tanger, distantieert zich van ,,de uitspraken van leden van het Vlaams Belang'' op een partijmeeting dinsdagavond waar hij te gast was. Volgens onze partij de beste manier om die criminelen duidelijk te maken ,,dat criminaliteit in ons land niet gedoogd wordt''. Een voorstel dat door de overgrote meerderheid van onze burgers gedeeld wordt. Een voorstel dat ook steeds meer politieke partijen overnemen.

Alleen: in de praktijk komt er maar weinig schot in de zaak. Zo moest minister van Justitie, Jo Vandeurzen (CD&V) inderdaad het magere resultaat erkennen van maar 10 gevangenen die overgebracht zijn naar hun land van herkomst om daar hun gevangenisstraf uit te zitten. Maar 10, op een gevangenispopulatie van 10.000. Zo kennen we België wel, natuurlijk.

Wat heeft paars al die jaren gedaan? Wat mag de burger van deze regering verwachten? Ook nu weer “durft” men niet genoeg inzetten op een fundamentele omvorming van het veiligheids- en justitieel beleid. En dat is jammer, zéér jammer.

maandag 14 april 2008

Dit is toch geen regering?

In de pers, in de wandelgangen, op allerlei activiteiten en vergaderingen probeert men ons de indruk te geven dat deze regering daadkrachtig is. Men wil ons de perceptie verkopen dat er wel degelijk maatregelen in de steigers staan om de koopkracht van de mensen op te krikken. Dat er eindelijk een grote staatshervorming zal worden gerealiseerd. Dat er nu écht iets in Justitie zal worden ondernomen. Kortom: dat dit land ‘eindelijk’ opnieuw een echt beleid zal kennen.

Maar intussen worden de burgers elke dag enkele illusies armer. Zo stijgen de facturen voor primaire consumptiegoederen op een periode van enkele maanden met niet minder dan 5%. Zo was deze meerderheid het eens geraakt – in de aanloop naar deze regering – om de btw op nieuwbouw te verhogen naar 21%, waardoor ongetwijfeld een ganse groep hoofdzakelijk jonge paren het heel wat moeilijker zullen krijgen om een huis aan te kopen. Ook de bouwsector protesteerde hevig. Onze fractie zorgde in de Commissie Financiën en Begroting voor zoveel weerwerk dat de verhoging opnieuw ter discussie staat: CD&V en Open VLD vooral zouden hun staart intrekken. Dank u, Hagen en Barbara!

Zo laat minister Dewael (Open VLD) in Het Belang van Limburg (07.04.2008) noteren dat de Franstaligen toch goed moeten begrijpen dat er een staatshervorming absoluut noodzakelijk is. Voorzitter Somers (Open VLD) vindt dan weer dat Leterme dringend een regeringsprogramma moet hebben §06.04.2008). En begroting of niet, duidelijk is in elk geval dat dit land met enorme problemen heeft te kampen: de inkomsten werden – opnieuw! – overschat, ondanks waarschuwingen van allerlei internationale instanties dat onze economische groei geen 1,9% zou bedragen, maar maximaal 1,4. Op het vlak van de btw op de nieuwbouw staan Vlamingen tegenover Franstaligen. Er zijn de drie FDF-burgemeesters in de faciliteitengemeenten die Vlaanderen provoceren.

In het Zilverfonds werd vorig jaar (toen de socialisten er ook nog bij waren) geen énkele euro gestort. Dit jaar zal het – aldus De Tijd – niet anders zijn. Het Rekenhof vreest dat er ook geen geld voor nieuwe gevangenissen zal zijn, alle verkiezingsbeloften van de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen ten spijt. Met een persmededeling staken de Vlaams Belang-Volksvertegenwoordigers die zitting hebben in de commissie Justitie, hun ontgoocheling niet onder stoelen of banken en stelden we vast dat er geen enkele trendbreuk is naar extra bevoegdheden voor de gemeenschappen. Zelfs het door CD&V zo verguisde Instituut voor Gerechtelijke Opleiding blijft een Belgisch bastion.

En ondertussen rollen de meerderheidspartijen vechtend over de straatkeien. Voor ons niet gelaten, maar dan moeten ze achteraf niet komen janken…

vrijdag 11 april 2008

De repressie duurt voort...

België wil zijn huid duur verkopen, zo blijkt. Gisteren maakte de voorzitter van het Europees Parlement bekend dat de Belgische minister van Justitie Jo Vandeurzen met spoed vraagt de parlementaire onschendbaarheid op te heffen van Europees Parlementslid Frank Vanhecke, ten einde hem te kunnen vervolgen op basis van de racismewet. U weet wel: de wet die de rest van de wereld ons benijdt, de wet die het opiniedelict in België invoerde, met als enige bedoeling om het Vlaams Belang te stoppen.

Heeft Frank zich dan schuldig gemaakt aan enige racistische daad misschien? Helemaal niet. Aanleiding is een klacht die werd ingediend door SP.A-burgemeester Freddy Willockx tegen een uitgave van Vlaams Belang Sint-Niklaas. De feiten dateren van april 2005. In dat lokaal blad stond een kort artikel over een geval van vandalisme, waarin gesteld werd dat de daders allochtonen waren. Toen die stelling werd tegengesproken door de burgemeester (de daders waren minderjarigen zodat de identiteit niet werd vrijgegeven en ook niet controleerbaar is), verspreidde het Vlaams Belang onmiddellijk een rechtzetting in alle brievenbussen van de stad.

Racisme? Daden van racisme? Frank Vanhecke was op geen enkele manier rechtstreeks betrokken, stellen voorzitter Bruno Valkeniers en woordvoerder Joris Van Hauthem in een persmededeling. Het zal veel Europese politici ongetwijfeld interesseren hoe de Belgische Justitie flaters aaneenschakelt, maar tezelfdertijd wel massale middelen inzet om Vlaams-nationale politici te vervolgen.

Er zit natuurlijk een communautair kantje aan het verhaal: Het is namelijk zonneklaar dat de Belgische staat zich van een in wezen futiel dossier wil bedienen om een kopman van de Vlaamse onafhankelijkheidspartij aan te pakken. Dit dossier werd trouwens met inzet van heel veel overheidsmiddelen voorbereid door PS-minister Laurette Onkelinx, en wordt nu loyaal uitgevoerd door de CD&V'er Vandeurzen. Het spreekt voor zich dat het Vlaams Belang onverkort achter Frank Vanhecke blijft staan en deze schandelijke poging tot politieke afrekening met alle politieke en wettelijke middelen zal bekampen.
België is een taai beestje. En katten in het nauw maken rare en soms gevaarlijke sprongen. Nog een reden temeer om dit land, dat nooit ons vaderland zal kunnen zijn, zo snel mogelijk tot een deel van de geschiedenis te maken.

donderdag 10 april 2008

Staatskas leeg en fiscale druk 3de hoogste ter wereld..

Volgens de goed ingelichte De Tijd (09.04.2008) dreigt er al een eerste begrotingsontsporing. “Het kastekort van de federale overheid is in het eerste kwartaal met 1,9 miljard euro gestegen, terwijl het juist zou moeten dalen. Dat betekent dat ingrijpende maatregelen nodig zijn om de begroting weer op het goede spoor te zijn”.

De ontsporing zou vooral te wijten zijn aan tegenvallende inkomsten, inkomsten dus die veel lager liggen dan oorspronkelijk begroot (typisch voor paars, maar blijkbaar een kwaal die naadloos verder gezet wordt in deze ‘regering’). De begroting heeft deze regering gebaseerd op een economische groei van 1,9 terwijl experts blijven volhouden dat de échte economische groei veel magerder zou uitvallen. De experts hebben gelijk gekregen – maar merkwaardig is toch dat ook CD&V, die vroeger met wat spottende meewarigheid neerkeek op het geknoei van paars, nu zelf blijkbaar “vergeet” rekening te houden met bijvoorbeeld rapporten van het IMF. De economische krant voegt er veelbetekenend aan toe: “Niemand (in de regering) ontkent dat er een fundamenteel probleem is”.

Het tekort dreigt dus groot te zijn, veel groter dan oorspronkelijk begroot. Elke normale mens ziet dan twee mogelijkheden:
- ofwel moet men de uitgaven verminderen
- ofwel moet men de inkomsten doen stijgen.

Wat een mogelijke stijging van de inkomsten betreft, kan men vandaag in dezelfde De Tijd lezen dat België – althans volgens een bericht op de webstek van het Amerikaanse zakenblad Forbes – op de 3de plaats staat wat de rangschikking van de hoogste belastingsdruk ter wereld. Voor ons komen alleen nog Frankrijk en Nederland. De lijst rangschikt landen op basis van de belastingsdruk. De optelsom zeg maar van de hoogste percentages van de vennootschaps- en personenbelasting, de belasting op de grote fortuinen, de sociale bijdragen van werkgevers en werknemers en het hoogste BTW-tarief. En zoals geweten wil deze regering blijkbaar de BTW op nieuwbouw naar 21% brengen….Waar gaat dit allemaal eindigen?

woensdag 9 april 2008

Iedereen moet zich aanpassen

Dat de radicale islam niet alleen in België voor ernstige problemen zorgt, weet eenieder die zich een klein beetje voor de buitenlandse politiek interesseert. Het recentste bezoek van de Turkse premier Erdogan aan Duitsland, illustreerde de gespannen verhoudingen tussen de (radicale) islam en Europa. Hij riep er op een massabijeenkomst de Turken in Duitsland op zich vooral niet te assimileren en Turks te blijven.

Het Westen, en Europa in het bijzonder, blinken meestal uit in een ‘mossel-noch-vis’-aanpak van de islam. Van de imams en de islamieten in ons land bijvoorbeeld wordt gevraagd dat ze de wetten van dit land kennen en naleven, ze moeten zich houden aan de grondwet en ze moeten de scheiding van kerk en staat aanvaarden. Maar voor de rest mogen ze hun eigen gebruiken, hun eigen gewoonten, hun identiteit ten volle behouden, wat zeg ik, ze mogen en kunnen die ten volle beleven en ze worden er nog voor gesubsidieerd ook.

Hier en daar hoor je zelfs stemmen opgaan die pleiten voor het toelaten van de Sharia-wetten in onze samenleving, al is het maar om op die manier allerlei zaken tussen allochtonen in hun eigen rechtssysteem te behandelen.

Aan de andere kant van de wereld, in Australië, geloven ze in een heldere en klare aanpak. De Australische regering verzet zich tegen toepassing van de Sharia in Australië, met als duidelijke boodschap dat wie zich in Australië komt vestigen, zich te gedragen heeft naar de Australische wetten. Punt. Zo gaf een leidinggevende figuur in de Australische regering – tijdens een ceremonie met moslimleiders – in verdekte termen te kennen dat sommige radicale geestelijken zou kunnen worden gevraagd het land te verlaten, indien zij niet accepteren dat Australië een seculaire staat is en zijn wetten door een parlement werden gestemd. "Indien deze niet uw waarden zijn, indien u een land wil dat de Shari-wet, of een theocratische staat heeft, dan is Australië niets voor u", zei hij op de Nationale Televisie. Gevraagd of hij bedoelde dat radicale geestelijken gedwongen zouden worden te vertrekken, zei hij dat, diegenen met dubbel staatsburgerschap mogelijk zou kunnen worden gevraagd naar het andere land uit te wijken .
De minister van onderwijs op zijn beurt vertelde later aan reporters dat moslims die de plaatselijke waarden niet willen aannemen zouden moeten verdwijnen. "Eigenlijk zijn dit mensen die geen Australiër willen zijn en die niet willen leven volgens de Australische waarden of deze begrijpen, wel dan, kunnen deze beter het land verlaten", zei hij. En hij besloot: "Het idee van een Australië om een multi-culturele gemeenschap te zijn, heeft enkel gediend om onze soevereiniteit en onze nationale identiteit te verdunnen. En als Australiërs hebben wij onze eigen cultuur, onze eigen maatschappij, onze eigen taal en onze eigen levensstijl".

Iedereen moet zich aanpassen

Dat de radicale islam niet alleen in België voor ernstige problemen zorgt, weet eenieder die zich een klein beetje voor de buitenlandse politiek interesseert. Het recentste bezoek van de Turkse premier Erdogan aan Duitsland, illustreerde de gespannen verhoudingen tussen de (radicale) islam en Europa. Hij riep er op een massabijeenkomst de Turken in Duitsland op zich vooral niet te assimileren en Turks te blijven.

Het Westen, en Europa in het bijzonder, blinken meestal uit in een ‘mossel-noch-vis’-aanpak van de islam. Van de imams en de islamieten in ons land bijvoorbeeld wordt gevraagd dat ze de wetten van dit land kennen en naleven, ze moeten zich houden aan de grondwet en ze moeten de scheiding van kerk en staat aanvaarden. Maar voor de rest mogen ze hun eigen gebruiken, hun eigen gewoonten, hun identiteit ten volle behouden, wat zeg ik, ze mogen en kunnen die ten volle beleven en ze worden er nog voor gesubsidieerd ook.

Hier en daar hoor je zelfs stemmen opgaan die pleiten voor het toelaten van de Sharia-wetten in onze samenleving, al is het maar om op die manier allerlei zaken tussen allochtonen in hun eigen rechtssysteem te behandelen.

Aan de andere kant van de wereld, in Australië, geloven ze in een heldere en klare aanpak. De Australische regering verzet zich tegen toepassing van de Sharia in Australië, met als duidelijke boodschap dat wie zich in Australië komt vestigen, zich te gedragen heeft naar de Australische wetten. Punt. Zo gaf een leidinggevende figuur in de Australische regering – tijdens een ceremonie met moslimleiders – in verdekte termen te kennen dat sommige radicale geestelijken zou kunnen worden gevraagd het land te verlaten, indien zij niet accepteren dat Australië een seculaire staat is en zijn wetten door een parlement werden gestemd. "Indien deze niet uw waarden zijn, indien u een land wil dat de Shari-wet, of een theocratische staat heeft, dan is Australië niets voor u", zei hij op de Nationale Televisie. Gevraagd of hij bedoelde dat radicale geestelijken gedwongen zouden worden te vertrekken, zei hij dat, diegenen met dubbel staatsburgerschap mogelijk zou kunnen worden gevraagd naar het andere land uit te wijken .
De minister van onderwijs op zijn beurt vertelde later aan reporters dat moslims die de plaatselijke waarden niet willen aannemen zouden moeten verdwijnen. "Eigenlijk zijn dit mensen die geen Australiër willen zijn en die niet willen leven volgens de Australische waarden of deze begrijpen, wel dan, kunnen deze beter het land verlaten", zei hij. En hij besloot: "Het idee van een Australië om een multi-culturele gemeenschap te zijn, heeft enkel gediend om onze soevereiniteit en onze nationale identiteit te verdunnen. En als Australiërs hebben wij onze eigen cultuur, onze eigen maatschappij, onze eigen taal en onze eigen levensstijl".

dinsdag 8 april 2008

Reacties op het "jongeren"-geweld

De programmapunten van het Vlaams Belang laten er weinig onduidelijkheid over bestaan: wij zijn voor een harde aanpak van de criminaliteit en voor een nultolerantie, zoniet moeten we ervoor vrezen dat in bepaalde gebieden de gewone, brave burgers gewoon aan hun lot zullen worden overgelaten. Zo kan men in het programma lezen: “Onze partij wil de invoering van een afdoende streng jeugdsanctierecht om het hoofd te bieden aan criminele jongeren. Laksheid is troef bij Justitie en dat is bij uitstek het geval inzake de aanpak van jeugdcriminaliteit. De wetten beantwoorden tevens niet langer aan de hedendaagse realiteit. Het Vlaams Belang meent dat de meeste problemen in de centra voor bijzondere jeugdzorg te herleiden zijn tot het ontbreken van een evenwichtig jeugdsanctierecht. Dit jeugdsanctierecht moet de plaatsing en begeleiding van probleemjongeren ondubbelzinnig sturen. Het Vlaams Belang bepleit dat jongeren wél aansprakelijk kunnen worden gesteld voor hun daden. Dit is vaak rechtvaardiger tegenover de familie van ontspoorde jongeren. Deze moet nu financieel opdraaien voor probleemgedrag, enkel omwille van een leeftijdsgrens. Anderzijds moet de overheid ouders die manifest en aantoonbaar in hun opvoedingstaak tekortschieten een sanctie opleggen, bijvoorbeeld door verplichte inhoudingen op het kindergeld. Jongeren moeten bij een aantal vergrijpen de kans krijgen hun straf in te korten of te voorkomen via de deelname aan speciale tuchtstages. Nog steeds is het voor de jeugdrechter formeel niet mogelijk een straf op te leggen aan jongeren, hij kan alleen beschermingsmaatregelen nemen. En dan nog is het aantal gesloten opvangplaatsen uitermate beperkt: amper 200 in heel het land. Nederland heeft er meer dan vijf keer zoveel, zodat men daar over veel meer tijd beschikt om te werken aan de reïntegratie”.

In het licht van de zware incidenten met jongeren in Antwerpen en Denderleeuw (met jongeren van Afrikaanse afkomst) moeten de politici inderdaad dringend keuzes maken. Anders zullen de burgers, zoals uit veel reacties blijkt, zelf de keuze maken. Zo schrijft een lezer (Het Nieuwsblad 04.04.2008): “Controles kunnen inderdaad wat soelaas brengen, maar een repressief optreden zal veel efficiënter zijn. In het geval van het Antwerpse busincident ging het om asielzoekers die amok maakten. Nadat ze hun straf hebben uitgezeten, zouden ze beter het land uitgestuurd worden”. Of een andere: “Die jonge gasten weten dat ze binnen de kortste keren weer vrij rondlopen en lachen ermee. Een paar maanden de gevangenis in is de enige remedie. Gevangenissen overvol? In Marokko zitten ze met 20 in een kot”.

De mensen zijn het werkelijk kotsbeu, zo blijkt: “Hoe lang moeten wij dit nog tolereren? Hoe ver ligt de grens van verdraagzaamheid? Waar blijft de reactie ook dit keer van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding? Deze misdadigers verdienen het niet hier te wonen”, aldus een lezer van Gazet van Antwerpen ’04.04.2008).

Voor een keer is zelfs Brice De Ruyver te pruimen: “Zo hebben we in 2003 ingegrepen toen een bende Roemeense jongeren de stad teisterde. In samenspraak met het parket zijn er 100 gerepatrieerd. Dat was een krachtig signaal, want het probleem was opgelost”.

Wie niet horen wil, moet voelen. Overdreven? Neen, de rechtvaardigheid zelve, voor de daders en voor de slachtoffers.

maandag 7 april 2008

Federaal werklozenbeleid én subsidies

Laat mij vooraf stellen dat ik het niemand toewens. Ik stel alleen vast dat de werkloosheidsgraad in Vlaanderen en in Franstalig België mijlenver uit elkaar ligt en overduidelijk aangeeft dat het om twee verschillende “landen” gaat.

Maar sommige berichten moet je toch tweemaal lezen om goed te beseffen wat er staat. Zo kan men in Het Laatste Nieuws (04.04.2008) lezen dat “Wallonië twee werklozen telt die al 36 jaar onafgebroken uitkeringen ontvangen. De recordstempelaars worden gevolgd door 4 zielen die het al 35 jaar rooien met hun blauwe kaart. 5.301 Walen stempelen 20 jaar of meer en 23.753 minstens 10 jaar”.

Nu, nog eens, dit is hoogstwaarschijnlijk ook een ramp voor de betrokken Waalse werknemers. Ofwel zijn ze inderdaad ‘beroepsstempelaars’ en dan moest de Waalse overheid hier sanctioneren. Ofwel zijn het sukkelaars, die door de Waalse overheid onvoldoende werden gestimuleerd – als het moet onder zachte dwang – om werk te zoeken en te vinden. Maar het wordt helemaal gek als je leest dat “de Waalse regering haar subsidies niet kwijt geraakt” (Metro 04.04.2008). Wallonië heeft een enorm probleem van jeugdwerkloosheid, dat is algemeen gekend. Om de meer dan 50.000 werkloze jongeren onder de 25 aan het werk te krijgen, voorzag de Waalse overheid in subsidies. Wat blijkt nu? Nog maar 100 bedrijven hebben een beroep gedaan op dat subsidiesysteem om jonge en laaggeschoolde werklozen in dienst te nemen.

Een logische conclusie uit dit alles moét toch zijn, kan toch niet anders zijn dat een zorgzame overheid de gewesten zou responsabiliseren voor het eigen beleid. Stop de miljardentransfers en laat Wallonië zichzelf uit deze staat van afhankelijkheid tillen.

vrijdag 4 april 2008

Elk jaar + 250!

Het schandaal van het federale verkeersveiligheidsfonds haalde we al enkele keren aan op de webstek van het Vlaams Belang zelf. Onze partij dringt er dan ook al heel lang op aan dat het fonds en het volledige mobiliteits- en verkeersbeleid wordt geregionaliseerd, zodat de beide volkeren zelf kunnen beslissen én beschikken over het veiligheidsgeld.

Tot hier toe staan in Vlaanderen zo’n 1.500 flitspalen in alle maten en met allerlei opdrachten, in Wallonië en Brussel staan er géén 100! Nochtans wordt de opbrengst van de verkeersboetes die het gevolg zijn van de flitspalen federaal geïnd en volgens een federale verdeelsleutel gestort in de kas van de 196 verschillende politiezones. Zo kreeg de politiezone Gent in 2006 een bedrag van 445.645 euro, Leuven 372.313 euro, en de politiezone rond Durbuy, La Roche en 8 andere landbouwdorpen er rond 642.506 euro. Op die manier zou 57% van het geld naar Wallonië stromen. Zo merkte Arne Dormaels van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) op dat “we het dit jaar niet opnieuw berekend hebben, maar de wanverhouding van vorig jaar blijft bestaan”. Eric Donckier vat het schandaal perfect samen in Het Belang van Limburg: “Wel ergerlijk is de vaststelling dat goed 83% van de verkeersboetes in Vlaanderen wordt geïnd en amper 5% in Wallonië, maar dat meer dan de helft van de inkomsten van het Verkeersboetefonds terugvloeit naar Wallonië” (30.01.2006).

Blijkbaar zijn ze toch wel zeer hardhorig in België én in Vlaanderen. Vlaanderen besliste namelijk om jaarlijks minstens 250 flitspalen bij te plaatsen. “Flitspalen schieten als paddestoelen uit Vlaamse grond”, kopt Metro (04.04.2008). Hebben wij dan iets tegen méér verkeersveiligheid soms? Wel integendeel, juist omdat wij vòòr meer verkeersveiligheid zijn, vinden wij het absoluut noodzakelijk dat dit verkeersveiligheidsfonds wordt geregionaliseerd. Een reden hiervoor ligt in de totaal andere visie die de Franstaligen hebben op het verkeersbeleid. Mogen wij in dit verband nog eens herinneren aan de woorden van Di Rupo, in een vroeger lever Waals minister-president (PS): "Vlamingen moeten maar eens aanvaarden dat er tussen de regio’s verschillen in ethische gevoeligheid bestaan. Het dossier van de onbemande camera’s is in Vlaanderen bijvoorbeeld niet ethisch geladen, maar in Wallonië wél. Wij beschouwen het als een onaanvaardbare inbreuk op het privéleven zomaar gefotografeerd te kunnen worden met om het even wie naast je in de auto” (Humo, 22 juli 2003.

Geen problemen met bijkomende controles, maar dan alleen op voorwaarde dat de lat niet ongelijk wordt gelegd tussen Vlaanderen en Wallonië. Met andere woorden, met het plan van de regering (ontwerp van programmawet) om alleen “de aangroei van de beschikbare middelen uit het Verkeersveiligheidsfonds” aan de gewesten uit te keren, kunnen wij absoluut geen genoegen nemen. Dit is – opnieuw – véél te weinig.

donderdag 3 april 2008

'Jong' geweld in Antwerpen

Dat de criminaliteit elke dag beter beheerst wordt in dit land, kunnen we elke dag merken. Zo is er sprake van een toenemende agressie op de bussen in onze grote steden, met als absolute piek Antwerpen. Op tien dagen tijd telt men er 4 zware daden van agressie. Maar niet alleen in Antwerpen. Van 2001 tot 2007 is het aantal agressiedaden tegen personeelsleden op De Lijn in Vlaanderen (zonder Brussel) toegenomen van 64 naar 96 – een toename van 50%.

Tijdens het jongste zware incident in Antwerpen werd een 62-jarige politieman door ‘jongeren’ – eigenlijk gaat het om allochtone jongeren – in elkaar geslagen. In kritieke toestand, maar gelukkig buiten levensgevaar, werd hij naar het ziekenhuis gebracht. De burgemeester van Antwerpen hoopt dat de daders streng gestraft zullen worden: “Als jongeren over de schreef gaan, moet daar altijd gevolg aan gegeven worden. Zo simpel is het. Als de daders 24 uur na de feiten fluitend de straat kunnen oplopen, vechten we tegen de bierkaar”.

Nu zal er altijd meer vreugde in de hemel zijn voor die ene bekeerling dan voor de honderden andere gelovigen, maar het lijkt er toch sterk op dat een bepaalde linkerzijde in ons land het discours van ‘daders-zijn-evengoed-slachtoffers-van-de-onrechtvaardige-maatschappij-die-hen-geen-kansen-genoeg-heeft-gegeven” aan het verlaten is. Benieuwd hoe de andere progressieve krachten hierop zullen reageren.

Merkwaardig feit – dat blijkbaar nooit verder onderzoek vraagt – is toch wel dat bij deze extreme vormen van agressie steeds allochtone jongeren gemoeid zijn (herinner u de zaak De Moor, herinner u de zaak Patrick Mombaerts in Brussel). Nog merkwaardiger is het feit dat het in België verboden is om daarover statistieken aan te leggen, waardoor je bijna zou denken dat de overheid hier inderdaad iets te verbergen heeft. Is dat zo? En is het beste ontkrachtingsmiddel dan niet juist wèl cijfers bekend te maken, zodat het tegendeel kan worden bewezen?

Ook merkwaardig is de reactie van het bestuur van De Lijn. Een normale reactie zou zijn dat de bestuurders aandringen op meer bewaking, op meer toezicht op de bussen, op camera’s, enzovoort, enzovoort. Niet bij De Lijn: hier kondigt het bestuur aan dat ze het personeel spreekverbod zullen opleggen, omdat ze te loslippig zijn. Dit is gewoon té gek voor woorden!

Dit landje vertoont toch zeer eigenaardige totalitaire trekjes: spreekverbod, censuur op allerlei cijfermateriaal, partijen die men verbiedt.

woensdag 2 april 2008

Immigratie beperken: alleen in België racistisch?

Het Vlaams Belang pleit al jaren voor een objectieve berekening van de kostprijs van de immigratie, omdat de zogenaamde verrijking van de zogenaamde multiculturele samenleveing wel eens volledig in kaart mag worden gebracht. Ook pleiten wij ervoor om de zogenaamde familiehereniging ernstig te beperken. De uitwassen zijn namelijk zo frequent en zo ernstig dat men hieraan dringend paal en perk moet stellen.

Het Vlaams Belang kreeg voor zijn zogenaamd racistische voorstellen het ganse zogenaamde morele bovenlaagje van België over zich heen, van het zogenaamde Centrum voor Racismebestrijding en Gelijke Kansenbeleid over allerlei andere al dan niet gesubsidieerde zogenaamde antiracisten. Wij werden – en wij zijn – de officiële pispaal van het koninkrijk.

Daarom doet het deugd van tijd tot tijd gelijk te krijgen uit totaal onverwachte hoek. Zo leest men op de webstek van Het Laatste Nieuws (01.04.2008): “Toegenomen immigratie, vooral vanuit de nieuwe EU-landen, heeft Groot-Brittannië weinig of geen economisch voordeel gebracht, zegt een commissie van het Britse Hogerhuis in een vandaag uitgebracht rapport. De commissie pleit er dan ook voor het aantal immigranten omlaag te brengen en de mogelijkheid voor immigranten om partners of andere familieleden naar Groot-Brittannië te laten overkomen, te beperken”. Het Britse Hogerhuis: racistisch?

Slecht nieuws voor de multicul-profeten, die nog steeds geloven dat migratie alleen “verrijking” met zich meebrengt. Reeds in 2006 waren er trouwens reeds alarmerende berichten uit Groot-Brittannië. De voorzitter van de Britse lokale besturen (een soort V.V.S.G.) zei namelijk (verslag in De Tijd, 09.08.2006): “In het Verenigd Koninkrijk moeten de gemeenten de volgende jaren hun belastingen mogelijk verhogen om de dienstverlening aan Europese migranten in het land te kunnen financieren. Voor sommige gemeenten zou dit als gevolg hebben dat in de volgende vijf jaar een jaarlijkse belastingverhoging van 6% moet worden verrekend.” En nog volgens dezelfde woordvoerder onderschatte de regering Blair “zwaar het aantal immigranten dat in bepaalde Britse regio’s leeft”.

Hoe zit dat in België? Wanneer komen hier eindelijk eens cijfers op tafel? Of heeft men soms schrik dat ook bij ons de kosten van de zogenaamde multiculturele verrijking wel eens lelijk zouden kunnen tegenvallen? Wat belet het regime om onze vrees te ontmijnen met duidelijk en helder cijfermateriaal?

dinsdag 1 april 2008

De ene "Belgen" zijn toch weer gelijker dan de andere...

Dit is toch één van de fundamentele rechtsregels waarop onze Europese beschaving is gebouwd, een rechtsbeginsel waarmee zowat iedereen zich kan akkoord verklaren. Het zijn trouwens ook juist de storende inbreuken op het de jure gelijkheidsbeginsel en de voortdurende achterstelling van de Vlamingen in België die er in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw voor hebben gezorgd dat de Vlaamse Beweging heropveerde en een eerste stap in de natievorming kon realiseren: de culturele autonomie.

Nog steeds is er geen gelijkheid tussen Vlamingen en Franstaligen in dit land. Nog steeds worden regels beter nageleefd in Vlaanderen en heerst er een lakse controle (die soms neigt naar een zero-controle) in Franstalig België. Op een andere manier kun je toch bepaalde verschillen niet uitleggen.

Zo zijn vennootschappen, die in dit land actief zijn, verplicht om jaarlijks – en dit binnen bepaalde termijnen – hun jaarrekeningen neer te leggen, zeg maar: de financiële controlemechanismen aan de overheid overhandigen. Doen vennootschappen dat niet of doen ze dat laattijdig, dan kunnen ze hiervoor beboet worden. Uit recente cijfers van het ministerie van Justitie blijkt dat in verhouding tot het aantal vennootschappen die in Vlaanderen actief zijn, veel minder Vlaamse vennootschappen hun jaarrekeningen te laat of helemaal niet neerleggen, dan Waalse en Brusselse vennootschappen.

In Vlaanderen gaat het om cijfers rond de 30% (vennootschappen die meer dan 7 maanden te laat hun jaarrekeningen neerleggen), terwijl in Franstalig België cijfers circuleren rond de 40 à 45%. Hetzelfde verhaal wat betreft vennootschappen die hun jaarrekeningen niet neerleggen.

Dit kan betekenen:
- dat Vlaamse vennootschappen de regels door allerlei wetten opgelegd, beter naleven
- of dat de controle en het beboeten van malafide vennootschappen in Franstalig België niet of te laks gebeurt
- of een combinatie van de beide punten natuurlijk.

Men zou hier natuurlijk allerlei simplistische conclusies kunnen uit trekken, maar voor ons staat een zaak vast: het gelijkheidsbeginsel dat in elke staat, en zeker in elke federale staat, het cement van de staat uitmaakt, wordt in België dagelijks met de voeten getreden. Dit is inderdaad het einde van de rechtsstaat.