In een opmerkelijk werkstuk wordt ingegaan op de financiële
toestand van België en de verschillende gewesten. En de alles behalve
verrassende conclusie luidt: “In geval van scheiding van de geldstromen in drie
autonome gewesten zou Brussel er even erg aan toe zijn als Griekenland, zou
Wallonië gewoonweg failliet zijn, en zou Vlaanderen aan de top staan in Europa.
Vlaanderen zou geen schulden hebben maar wel een tegoed van 195 miljard euro.
In de (Belgische) werkelijkheid zal Vlaanderen met een molensteen om de hals
meegesleurd worden op de zuidhelling van Europa”.
De auteur van de korte studie (9 bladzijden met vooral
cijfermateriaal) analyseert het primair saldo, het begrotingssaldo, de
overheidsschuld en de schuldratio, en komt op die manier tot opvallende
uitspraken.
Wat het primair saldo bijvoorbeeld betreft, alle ontvangsten
dus min alle uitgaven, behalve de interestlasten. Op Belgisch niveau is er
bijna altijd een overschot – van 1990 tot vandaag. Vlaanderen heeft altijd een
overschot dat bijna altijd groter is dan het geconsolideerd bedrag op Belgisch
niveau. Wallonië heeft bijna altijd een tekort, Wallonië is nooit in staat
geweest om een cent te betalen voor de interesten op zijn aandeel in de
overheidsschuld, laat staan om die schuld af te betalen.
Op het vlak van het begrotingssaldo zijn er ook wel enkele
aardige uitsmijters: Op Belgisch niveau is er in de regel (sinds 1950) een
tekort. In de jaren 2000 tot en met 2006 was er een overschot. Maar Vlaanderen heeft behalve één jaar (1990)
altijd een begrotingsoverschot, zelfs met een stijgende trend tot aan de
financieel-economische crisis. Wallonië heeft altijd een begrotingstekort, net
zoals Brussel trouwens.
De overheidsschuld dan: de totale Belgische schuld stijgt
tot in 1998, blijft ongeveer constant tot in 2007 en stijgt dan aanzienlijk in
de laatste 3 jaar, tot 341 miljard euro in 2010. De Vlaamse schuld daalt
voortdurend. Van 64 miljard euro in 1990 tot 0 euro in 1999. Vanaf 1999 heeft
Vlaanderen een tegoed dat stijgt tot 194 miljard euro. De Waalse schuld – u had
het al geraden – stijgt voortdurend. Van 128 miljard euro tot 480 miljard euro,
net als de Brusselse schuld, die in 2010 55 miljard euro bedroeg.
Om af te sluiten, de schuldratio. Op Belgisch niveau
bedraagt de schuldratio al sinds 1983 meer dan 100 en is opgelopen tot 134 in
1993. Vanaf 1994 daalde hij dan weer, maar de laatste jaren gaat het weer in de
richting van 100. Na Griekenland en Italië heeft België vandaag de derde
hoogste schuldratio in de Eurozone. De
Vlaamse schuldratio bedroeg 63 in 1990, net boven de EU-norm van 60 die als een
maximum voor gezond begrotingsbeleid gezien wordt, en is sindsdien stelselmatig
gedaald tot 0 in 1999. Vanaf dan heeft Vlaanderen een vorderingsratio. De
Waalse schuldratio start al dramatisch op 286 en stijgt voortdurend naar een
schijnbaar onmogelijk cijfer van 508 in 2010. De Brusselse schuldratio start op
85 en eindigt voorlopig op 151, waarmee Brussel op Grieks niveau komt.