POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





vrijdag 28 november 2008

Groenland op weg naar onafhankelijkheid

Groenland, een eiland halfweg tussen Europa en Canada, valt al 300 jaar onder Deens gezag, maar wordt hoofdzakelijk – voor 90% als we de kranten mogen geloven – door Inuits bewoond. De 39.000 kiezers van dit eiland hebben zich zeer onlangs in een referendum uitgesproken voor meer autonomie. Eigenlijk hebben ze een cruciale stap gezet in de richting van volledige onafhankelijkheid.

Het referendum, dat trouwens met de volle steun van het moederland Denemarken georganiseerd, gaf een duidelijke meerderheid aan separatisten te zien: meer dan 75% van de Inuits verklaarde zich akkoord met de uitbreiding van de eigen bevoegdheden over een 30-tal domeinen. Niet alleen wordt de eigen Inuittaal, het Kalaallisut, de officiële taal op het eiland, maar belangrijker misschien is het feit dat de Groenlanders voortaan zélf het grondstoffenbeleid zullen bepalen. Als je weet dat Groenland rijk is aan petroleum, aardgas, goud, diamant, uranium, zink en lood, dan heb je het plaatje volledig. Daarnaast krijgen ze volledige bevoegdheid over politiezaken, over het rechtsysteem, over de kustwacht.

U vond de steun van het moederland Denemarken al vreemd? De steun wordt al minder “vreemd” als u weet dat Groenland economisch nog steeds een stuk achter loopt op de economie van Denemarken, en dat Denemarken jaarlijks nog steeds 400 miljoen staatssteun in de richting van Nuuk stuurt.

Dit Groenlands verhaal heeft enkele consequenties voor Vlaanderen en België. Als de wereldgeschiedenis een bepaalde richting uitgaat, dan is het toch wel dat een groeiend deel van de wereld kiest enerzijds voor autonomie voor kleinere, etnisch meer homogene stukken (wegens de mogelijkheid om daar met een bepaalde democratische consensus de zaken te organiseren?) en anderzijds voor een bundeling van kleinere staten op niveaus die hoger liggen dan de oude, jacobijnse en kunstmatige staten van vroeger.

Een tweede opmerking: het zijn juist die bevoegdheden die voor Groenland levensnoodzakelijk zijn, die zij na dit succesrijke referendum zal opnemen: grondstoffenbeleid, economisch beleid, het veiligheids- en rechtsysteem.

Wanneer neemt Vlaanderen gewoon die bevoegdheden die voor haar verdere bestaan levensnoodzakelijk zijn? Worden wij dan werkelijk het laatste onafhankelijke volk op deze aardkloot? En als een volk van zegge en schrijve 50.000 inwoners onafhankelijk kan worden, waarom dan de Vlamingen niet?

donderdag 27 november 2008

Welke bal?

Omdat Vlaams minister Keulen weigert een wettige situatie – de niet benoeming van burgemeesters die zich niet aan de taalwetten hebben gehouden en die voortdurend blijven provoceren en schoppen – om te zetten in een onwettige, maar voor de Franstalige politici gunstige omstandigheid, valt zowat gans Franstalig België over hem en hebben dezelfde politici de zogenaamde communautaire dialoog stilgelegd.

Men moet het de Franstalige politici maar eens nadoen. Niet alleen houden zij de onwettige toestand van de niet-splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde door de niet ophoudende reeks van belangenconflicten in stand, politiek Vlaanderen wordt in de kwestie van de burgemeesters onder druk gezet om toe te geven op het vlak van de benoeming. De argumenten zijn ouder dan de straat: “In deze moeilijke tijden van financiële en economische crisis mogen de Vlamingen het land niet in een bijkomende crisis, een institutionele crisis storten”. Zij eisen van Vlaams minister-president antwoord op twee vragen: is de beslissing van Keulen een eensgezinde beslissing? En wat zijn de gevolgen voor de communautaire dialoog?

Voor Franstalige politici is elke aanleiding goed om de zogenaamde communautaire dialoog stil te leggen, te vertragen en zinledig te maken. Want welk nieuw feit zou minister Keulen dan wel moeten hebben om de drie incivieke burgemeesters wél te moeten benoemen? De grote ‘Belgische’ pers staat bol van de persartikels in de zin van “Bal in kamp van Vlamingen”. Maar wélke bal? Franstaligen spelen alleen politieke spelletjes. Welke communautaire dialoog trouwens? Welke toegevingen zouden de Franstalige politici daar al gedaan hebben? Deze niet-gebeurtenis komt hen heel aardig uit om het nog eens duidelijk aan de Vlamingen te laten weten: er komt géén communautair akkoord.

Dit mag dan de les zijn die de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen uit deze minicrisis kunnen trekken: de Franstalige politici weten eens te meer perfect wat de achillespees is van het zogenaamde Vlaams front. Het gebrek aan eenheid, het gebrek aan politiek en strategisch denken en handelen.

Vanzelfsprekend verwachten diezelfde Franstalige politici een ‘geste’ van minister-president Peeters om de dialoog-die-er-geen-is weer op gang te trekken. Wedden dat die prijs wél zal kunnen in deze barre financiële en economische tijden?

woensdag 26 november 2008

Barometer op zware recessie, handelsbalans in het rood

De economische conjunctuur zakt als een pudding ineen, aldus een bericht in Het Laatste Nieuws (25.11.2008). Niet alleen lopen de orderboekjes van de bedrijven leeg, ook het algemeen vertrouwen van consumenten en ondernemers zakte in november tot het laagste peil in 15 jaar.

De conjunctuurbarometer van de Nationale Bank zakte in november met niet minder dan 23,7 punten, tegenover 14,8 punten in oktober. Economen – aldus een bericht in De Morgen – hadden een kleinere achteruitgang voorspeld, min 17 punten. Economen van belangrijke bankinstellingen in ons land verwoorden het zo: “De barometer staat nu net boven het niveau van het begin van jaren 90 en het begin van de jaren 80”. Een recessie is nu bijna onvermijdelijk, aldus financiële experts.

Een andere tegenvaller – maar alles hangt natuurlijk met alles samen, de ene achteruitgang haakt in op de andere – is wel dat de handelsbalans steeds roder kleurt. België raakt steeds sneller zijn status van exportland kwijt. Zo steeg de uitvoer in ons land met 4,7% tot 18,56 miljard euro, maar de invoer naar ons land steeg met 14,9% tot 20,44 miljard euro. Een historisch tekort op de handelsbalans van 1,9 miljard. Het tekort, dat werd opgemeten in de maand augustus, is 6 maal groter dan een jaar voorheen.

Noteren we voor de volledigheid dat Vlaanderen traditioneel goed is voor ongeveer 80% van de uitvoer in dit land en men beseft de precaire toestand voor de Vlaamse economie. Meerder experts waarschuwen dan ook dat onze concurrentiekracht voortdurend verslechtert, zodanig dat menigeen de woorden “structurele verslechtering” in de mond neemt.

dinsdag 25 november 2008

Na Frank, Filip. Met de dood bedreigd.

Nog geen week geleden werd Frank Vanhecke, oud-voorzitter van het Vlaams Belang, van zijn parlementaire onschendbaarheid ontheven. Een klacht, die in normale juridische en politieke omstandigheden niet eens tot vervolging aanleiding zou kunnen geven, dreigt nu uit te lopen op een politieke afrekening.
In het weekend werd bekend dat Vlaams Belang-fractieleider in het Vlaams Parlement, Filip Dewinter, met de dood bedreigd wordt door een allochtone rapgroep 'The Cicatris'. Filip Dewinter: 'Dit rapnummer is een regelrechte oproep tot moord. Dit soort van diaboliserende rapteksten die aanzetten tot het plegen van een moord heeft maar een bedoeling: een gek aanzetten om de daad bij het woord te voegen...' Het nummer, waarvan we de tekst hieronder weergeven, is vrij op You Tube te zien en is zeer duidelijk wat de strekking betreft.
Filip Dewinter heeft klacht ingediend wegens het oproepen tot geweld en doodsbedreigingen tegen de betrokken allochtone rappers. Dewinter hoopt dat de overheid en het gerecht kordaat zullen reageren tegen deze rapteksten die nu massaal via internet verspreid worden.


Tekst 'Filip Dewinter je kan de K K Kanker krijgen'

(citaat uit het VRT journaal over de lancering van het lied “o nee alweer een moskee”)

The Cicatris en Phycho
Filip Dewinter en het Vlaams Belang, je kan de K K Kanker krijgen motherfuckers
Filip Dewinter van het Vlaams Belang, de vergelijking met de hoeren van de Cu Clux Clan
Kanker racist met een grote mond, je zal sterven door middel van een dodelijke schotwond
De uitspraken die je maakt zal je betalen met je leven, op een dag of een nacht zullen ze het je afnemen
Hetgene wat je niet kent begin je te haten, gebruik je ons geloof om bekend te geraken
Bekend raken, dat zal je zeker doen, met een kogel in je kop en je kan er niets aan doen
Dit is mijn mening en nog van veel anderen, we staan te sterk en je zal ons niet kunnen veranderen
Moslims dit, wat, de Marokkanen dat, eigen volk eerst zijn nog woorden van die klootzak
Filip Dewinter maak maar dat ik je niet tegenkom, want the Cicratis zal ontploffen als de bom
Kamikazepiloten met mijn eigen beleid en als het moet dan neem ik de hele overheid
Het is tijd voor rellen, tijd voor revolutie, dood aanFilip Dewinter zijn de woorden van Cicatris
Cicatris en Psycho moeten zoiets verspreiden, Filip Dewinter je mag de K K Kanker krijgen
Cicatris en Psycho moeten zoiets verspreiden, Filip Dewinter je mag de K K Kanker krijgen

Ik ben Vlaming, en daarom hecht ik belang, toch ben ik geen voorstander van het Vlaamse Belang
Je hebt zoveel mensen in jullie laten geloven, jullie brachten beterschap, maar Fuck het was gelogen
Met jullie negatieve beleid maak je het al niet beter dan die kleine met zijn snorretje van een 60 jaar geleden
Filip, ik gooi nooit met verwijten zonder feiten, maar vanaf nu zal je toch beter wat gaan zwijgen want op het einde van je liedje ga je België op je dak krijgen
Je hebt een hopeloos gedacht en criminele intenties stijgen en dat is wat je te wachten staat
Je vocht met iedereen in de Vlaamse straat , vrijheid van meningsuiting is wat jullie nu gebruiken en een koekje van eigen deeg is wat ik begin te ruiken
Het is gedaan met mooie woorden en racistische moorden, want nu begin ik mij zwaar aan je te storen
Je hebt recht op een eigen mening, ja dat vind ik wel ok, maar met je haat tegen het vreemde sleur je de hele wereld mee
Ik kom je niet zeggen dat je door men hand gaat sterven, maar ik kom je vertellen waaraan de meeste mensen denken
Gedaan met subtiliteit en de randen af te tasten, we maken ons klaar want de bom zal barsten

Cicatris en Psycho moeten zoiets verspreiden, Filip Dewinter je mag de K K Kanker krijgen
Cicatris en Psycho moeten zoiets verspreiden, Filip Dewinter je mag de K K Kanker krijgen
Cicatris en Psycho moeten zoiets verspreiden, Filip Dewinter je mag de K K Kanker krijgen

Ik heb me klaar gemaakt en ik zal niet wachten. Het duurt niet lang voordat wij jou gaan pakken. Vlaams Belang en Filip Dewinter, je wordt nu door ons gehinderd, motherfuckers

Dewinter Filip vond zichzelf in zijn natte dromen , ik ben je ergste nachtmerrie mijn tijd is gekomen,
Om jou te verdelgen want ik heb niks te verbergen, ik ben een van de laatste dappere Belgen
Met je uitspraken zal je niet ver geraken, behalve je dood zal jij behalen.
Ik loop je tegemoet want ik kan je vertellen, we zijn het beu, Marokkanen en Belgen
Maak me niet kwaad, mijn gedachten zijn te ziek, ik maak korte metten met je rechtse tactiek
Schoten in het donken, een mes in je rug, de haat die je verspreid pakt je terug,

Wij hebben nu een liedje voor jou, hypocriete klootzak
Heb je niets geleerd met Theo Van Gogh en Pim Fortuyn ?
Jij bent je weg aan het bewandelen en misschien wordt dat je dood
Let op je woorden en nog meer op je daden
Dit is Cicatris en Psycho , wij zien dit niet als een grap

(citaat zevende dag CGKR)

maandag 24 november 2008

Voorbode zware recessie

Niet alleen de verkoopgolf die op de Europese beurzen, maar ook het laagste consumentenvertrouwen sinds 15 jaar zouden een voorbode kunnen zijn van een zware recessie, aldus verschillende woordvoerders van banken en van studiebureaus. Voor de Belgische overheid toch op zijn minst indicaties dat een groeicijfer van 1,2% allerminst realistisch is en dat dus ook de begroting aan een ernstige herziening toe is.

Vooreerst de verkoopgolf op de Europese beurzen. “De vrees voor recessie en dalende bedrijfswinsten duwden de aandelenmarkten naar verliezen die opliepen tot meer dan 4%. De aandelenmarkten noteren op het laagste peil in 5,5 jaar. Nooit zijn de beurzen zo oververkocht als nu. Het zijn vooral de grondstoffen- en bankaandelen die weer een pak slaag kregen”, aldus een verslag in Het Laatste Nieuws (21.11.2008).

Uitzonderlijke beursverkopen zijn er nog geweest. Het is vooral de combinatie met het zeer lagen consumentenvertrouwen dat economen en andere experts verontrust. Het is volgens hen de voorbode van een zware recessie. “Zij voorspellen dat de Belgische economie volgend jaar voor het eerst sinds 1993 krimpt. De vermindering van de economische activiteit is slecht nieuws voor de arbeidsmarkt. Economen zien het aantal werklozen in 2009 met 25.000 tot 50.000 eenheden toenemen”, zo schrijft De Tijd op 21.11.2008. Andere bankiers vrezen dat er nog lijken uit de kast zullen vallen. Zo zou er vooral bezorgdheid bestaan over hefboom- en private equityfondsen.

Tenslotte weet dezelfde financiële krant te melden dat de groeiprognoses voor heel volgend jaar variëren van -0,1% (ING en Dexia) tot -0,5% (Fortis en denktank Itinera). Benieuwd hoe de Belgische regering hierop zal reageren. Het zal in elk geval ertoe leiden dat de spanningen tussen de politieke partners in deze zogenaamde regering nog zullen toenemen. Vooral de liberalen zouden wel eens de neiging kunnen beginnen voelen om zich te profileren, wat in de afgelopen weken misschien minder gemakkelijk was omdat haar ministers voortdurend onder vuur lagen.

vrijdag 21 november 2008

Frank crimineel?

De groot-inquisiteur van het politiek correcte establishment en – niet toevallig – journalist bij De Morgen, T. C., moet het voorzeker uitgejubeld hebben: oud-VB-voorzitter en Europees parlementair Frank Vanhecke is zijn parlementaire onschendbaarheid kwijt, en dit voor een niet door hem geschreven artikel in een plaatselijk VB-krantje. Hierin werden islamieten ten onrechte met de vinger gewezen voor vernielingen op een kerkhof, iets waarvoor Frank zich nadien ook heeft verontschuldigd. Hij was met andere woorden enkel de verantwoordelijke uitgever, de schrijver zélf van het artikel is trouwens gekend.

Tot daar niets aan de hand? De verontschuldigingen waren niet voldoende voor de politiek correcte scherpschutters, en Frank moest hangen. Ondanks een krachtig pleidooi van oud-EU-perschef Guido Naets, die de andere Europese parlementairen bezwoer niet mee te stappen in dit politiek proces, is er toch een massale politieke afrekening gevolgd. Hoewel er toch veel waren zoals Frieda Brepoels (N-VA), die weliswaar afstand namen van onze partij maar tezelfdertijd krachtig stelden dat “politieke processen niet in een democratie thuishoren” (Gazet van Antwerpen, 19.11.2008).

Het is duidelijk dat de Belgische politieke bovenlaag een nieuwe aanslag op de vrije meningsuiting heeft gepleegd. Als zelfs Europese topparlementairen als de Duitse christendemocraat Klaus-Heiner Lehne over de opheffing van Frank Vanhecke zegt: “De heer Vanhecke heeft wellicht naar Belgisch recht een volledige verweermogelijkheid”, dan weten we het wel ongeveer. Het wettelijk kader werd hier even ‘creatief op zijn Belgisch’ gebruikt om een politieke lynchpartij te organiseren. Dit is een zeer kwalijke evolutie in een rechtsstaat. De democratie is opnieuw een stuk armer.

Helemaal te gek voor woorden is de commentaar van een andere zogenaamde kwaliteitskrant, De Standaard. Daar heet het dat het Vlaams Belang van Vanhecke een martelaar maakt(19.11.2008). Men heeft er in een bepaalde pers toch wel het handje van weg om de zaken gewoonweg om te draaien. Niet de partij maakt van Vanhecke een martelaar, maar het gerecht doet dat. Het gerecht dat zogezegd een politiek neutrale opstelling moet aanhouden. We weten ondertussen allemaal beter.

donderdag 20 november 2008

België kost minder dan Vlaanderen?

Oud-Kamervoorzitter Herman De Croo, belgicist en royalist, probeert met een pamflet de Vlaamse onafhankelijkheidsgedachte onderuit te halen. Want, is zijn centrale stelling, “de boedelscheiding kost miljarden”. De splitsing van België in twee deelstaten veroorzaakt een jarenlange chaos, zal miljarden euro’s kosten en niemand wordt er beter van”. De televisie-uitzending Bye Bye Belgium is blijkbaar uitgewerkt, en de belgicisten moeten met iets nieuws op de proppen komen.

Want, zeg nu zelf, de argumenten van De Croo snijden wel hout natuurlijk. Betekent de splitsing van België chaos? We leven al 18 maanden met z’n allen in de meest geordende staat van de wereld, mijnheer De Croo, uw eerste argument gaat dus op. Het opdoeken van België zal miljarden euro’s kosten? Niemand betwijfelt dat een boedelscheiding geld zal kosten, ook het Vlaams Belang is aan het rekenen geslagen. België kost de hardwerkende Vlamingen natuurlijk géén geld! Je zou je op de duur gaan afvragen waarheen al dat belastinggeld dan wel verdwijnt?

“Hou België maar, dat is goedkoper”, aldus Herman De Croo. Wie alvast wel beter is geworden van België, dat is het de koninklijke familie. Die kreeg er dit jaar zomaar – dankzij een indexsysteem dat voor de rest voor geen enkele burger geldt – 6% loonopslag bij. Excuses: deze familie krijgt geen loon, maar dotaties. Royale dotaties trouwens, nu al goed voor ruim 13 miljoen euro. En niet alleen de koning, maar ook zijn kinderen. En vergeten we alsjeblieft niet dit bedrag van 13 miljoen te verhogen met allerlei ‘verborgen’ uitkeringen, zoals vergoedingen voor reizen, verwarming, veiligheid, herstellingskosten aan bepaalde gebouwen, enzovoort.

Ondertussen zijn de vele verontwaardigde lezersbrieven in de Nederlandstalige kranten zelfs tot in Laken gelezen, want de stelende eksters van Laken zullen zich waarschijnlijk moeten tevreden stellen met ‘maar’ een loonopslag van 300.000 euro. Een peulschil dus. En inderdaad, mijnheer De Croo, hou België maar.

woensdag 19 november 2008

Financiële crisis deint nog uit

Zoals al vroeger op deze weblog gesteld, verandert de wereldwijde financiële crisis meer en meer in een economische crisis, al blijven banken en andere financiële instellingen nog steeds de hoofdmoot van de problemen veroorzaken. Zo halveerde de Italiaanse bank Unicredit haar winst (hoewel ze hiermee beter deed dan algemeen gevreesd), en kwam de Franse zakenbank Natixis uit met een zwaar verlies (ongeveer 700 miljoen euro).

Dichter bij huis ging de Nederlandse bankverzekeraar ING voor het eerst in het rood, met 478 miljoen euro om juist te zijn. Ook het gekende American Express wankelt, en zoekt voor 3,5 miljard euro steun bij de overheid. En misschien meest tekenend is het feit dat de Europese economische reus, Duitsland, bekend maakte dat het zich officieel in een economische recessie bevindt. De Oostenrijkse baksteen- en dakpannenfabrikant Wienerberger sluit na een ontgoochelend derde kwartaal wereldwijd zo’n 27 productievestigingen, waarvan 2 in België (in Westmalle en in Steendorp, Vlaanderen dus).

In eigen land klaagt windenergieleverancier C-Power dat het bij de banken moeilijker aan krediet geraakt. C-Power dat in bijkomende windmolens op de Noordzee wil investeren, heeft zo’n 500 miljoen euro nodig en klopt nu noodgedwongen bij de overheid aan. Als aanvulling misschien nuttig te vermelden dat deze regering windenergie steeds aanduidt als een sterk alternatief voor de uitstoot van broeikasgassen…

De Europese beurzen sloten op 12 november 2008 allemaal fors lager af. Het winstalarm van de Zwitserse verzekeraar Swiss Life en verliezen van de grondstoffenwaarden waren hiervoor gedeeltelijk verantwoordelijk. En tenslotte: door de aanpassing van het noodplan voor de Amerikaanse banken komen ook de Belgische banken opnieuw zwaar onder druk.

Allemaal berichten uit een drietal kranten op één dag (13 november). Deze crisis is nog lang niet voorbij. Misschien moet ze juist nog in alle hevigheid losbarsten. Het is wachten op een volgende EU-lidstaat die zich in recessie verklaart.

Weinig hoopgevend is in elk geval de futloze indruk die de Belgische indruk bij dit alles geeft, verlamd als ze is door de scherpe communautaire tegenstelling en door de groeiende breuk tussen liberalen en socialisten. Wanneer trekt Vlaanderen eindelijk de stekker uit het stopcontact?

dinsdag 18 november 2008

Stop het gedoogbeleid

De hypocrisie ten top ! Jarenlang een drugsgedoogbeleid promoten en verdedigen en nu tot de conclusie moeten komen dat het niet alleen niet heeft gewerkt, maar dat juist door dat beleid de zware, georganiseerde criminaliteit en plus jarenlang vrije baan werd gegeven, dat is zo ongeveer wat criminoloog Brice De Ruyver, in een vroeger leven raadgever van premier Verhofstadt, is overkomen.

De conclusies van een rapport in opdracht van de Europese regio Maas-Rijn konden moeilijk nog harder klinken: Het Nederlandse drugsbeleid is volledig ontspoord. De teelt van cannabis voor de fameuze coffeeshops zit in handen van criminele organisaties, die door een gebrek aan samenwerking van politie en justitie vrij spel hebben (verslag in De Standaard, 15.11.2008).

Zo stelden de onderzoekers Fijnaut en De Ruyver vast: “Een aantal coffeeshops is uitgegroeid tot verbinding par excellence tussen de gewone gebruiker en de zware (georganiseerde) criminaliteit (…) Gebruikers kunnen er via de voordeur een kleine hoeveelheid cannabis halen, maar niemand let op de achterdeur. Wie bevoorraadt de coffeeshops? Die vraag heeft men nooit willen beantwoorden en nu is de situatie onbeheersbaar”.

Als enige heeft het Vlaams Belang steeds en overal het gedoogbeleid van Nederland, dat later ook het beleid werd in België afgekeurd. Zo stelden wij in een veiligheidsbrochure: “In een poging om zich populair te maken bij jongeren, voerde de eerste regering Verhofstadt bij wet een toelating in voor het gebruik van zogenaamde softdrugs. In de praktijk was het drugbeleid van Verhofstadt trouwens een voortzetting van het gedoogbeleid en de “alles kan, alles mag”-mentaliteit van de opeenvolgende CVP-regeringen.

Nu zit men dus in Nederland en in België met de gebakken peren. Zal men het eindelijk aandurven om ons programma uit te voeren? Zal men het aandurven om het eigen failliet toe te geven? Het Nederlandse christen-democratische CDA maakt er in elk geval géén problemen van om het complete Nederlandse gedoogbeleid ter discussie te stellen. Wie volgt in België?

maandag 17 november 2008

Verdubbeling medische kosten illegalen op 4 jaar tijd

Uit het antwoord van minister Arena op mijn schriftelijke vraag bleek dat de kosten voor dringende medische hulp en tegemoetkoming voor in ons land verblijvende illegalen op minder dan 5 jaar tijd gewoonweg verdubbeld zijn.

Uit het antwoord van de minister blijkt bijvoorbeeld dat er in 2003 voor 11.414 illegaal in België verblijvende personen medische hulp werd verstrekt, en dat dit in 2006 bijvoorbeeld al opgelopen was tot 23.275 personen.

De kosten zélf voor de dringende medische tussenkomsten, hetzij in verpleeginstellingen hetzij buiten verpleeginstellingen, swingen ten andere ook aardig de pan uit. Zeker gelet op deze precaire financiële tijden, deze periode van economische recessie en koopkrachtverlies moet men zich de vraag stellen in hoeverre dit allemaal nog kan, zonder dat hier strenger op noodzaak en dergelijke wordt nagezien. Men kan namelijk niet om de vermoedens heen dat hier fameus veel medisch toerisme wordt betaald, allemaal op kosten van jan Modaal.

Zo stegen de kosten voor medische tussenkomst in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest van 9.701.282 euro in 2003 naar 22.198.157 euro in 2007, in Vlaanderen stegen de medische kosten voor illegalen van 5.689.245 euro in 2003 tot een bedrag van 10.367.334 euro in 2007. De cijfers voor 2007 zijn ten andere slechts voorlopige cijfers, het betreft statistieken die gebaseerd zijn op de terugbetalingen door de staat van de door het OCMW verleende hulp. OCMW’s hebben wettelijk 1 jaar tijd om hun kostenstaten in te dienen. Slechts in april 2009 zullen de correcte kosten voor medische bijstand aan illegalen bekend zijn, maar lager dan de genoemde bedragen zullen ze dus niet liggen, wellicht nog een stuk hoger.

Voor het ganse grondgebied zijn de kosten voor medische bijstand aan illegalen in ons land van 2003 tot 2007 gestegen van 17.213.000 euro tot 35.839.000 euro. Ongeveer 1,4 miljard franken. Het moet toch mogelijk zijn deze kosten beter onder controle te krijgen! Het Vlaams Belang dringt erop aan dat hierover dringend een maatschappelijk debat wordt gevoerd. Het is meer dan tijd dat de gewone belastingbetaler een duidelijk zicht krijgt op deze fenomenale stijging van medische kosten, allemaal door dezelfde belastingbetaler te betalen trouwens.

vrijdag 14 november 2008

Franstalig anti-Vlaams racisme

Het is een nationale sport om af te geven op de Vlamingen : ze zijn bekrompen, provincialistisch en vooral ‘racistisch’. Zie de zogenaamde wooncode in de Vlaamse Rand rond Brussel. En als bepaalde beschuldigingen dan nog eens door ‘feiten’ kunnen worden gestaafd, dan is een bepaalde Franstalige pers er als de kippen bij om dit ‘nieuwsfeit’ op de eerste pagina te brengen. Je weet maar nooit dat de Franstalige politieke wereld hier munt kan uit slaan en op die manier de positie van de Franstalige medeburgers (nog) kan versterken.

Dat moet La Dernière Heure hebben gedacht, toen ze het verhaal brachten van een Franstalig 14-jarig meisje dat op 10 oktober laatstleden door een hele bende Vlaamse schoolvrienden na school met een breekmes – niet minder dan 38 arm sneden in de arm, alsjeblieft – zou bewerkt zijn omdat ze het had gewaagd op straat Frans te spreken met een vriendin. Tijdens de ondervraging door de politie wist de Franstalige echter geen enkele naam te noemen. Ze wijzigde daarenboven verschillende keren haar verklaringen, wanneer ze werd geconfronteerd met dingen die niet konden. De politie vermoedt met andere woorden dat er van het bloedstollende verhaal niet veel klopt. Heeft La Dernière Heure al verontschuldigingen aan de Vlaamse gemeenschap aangeboden? Volstrekt niet, wat had u gedacht?

Het Vlaams Belang heeft hierop onmiddellijk gereageerd en eiste in een persmededeling dat minister van Justitie Vandeurzen (CD&V) hiertegen zou optreden. Want volgens de Franstalige krant is de etnische Vlaamse achtergrond van de vermeende ‘daders’ van doorslaggevend belang geweest voor het ‘stellen van de daad’. En als Vandeurzen letterlijk hemel en aarde kan verzetten om Frank Vanhecke nog snel voor de Europese en de Vlaamse verkiezingen zijn parlementaire onschendbaarheid – op minstens dubieuze gronden – kan afnemen, dat kan hij ook in dit geval toch moeilijk achterwege blijven?

Oud-voorzitter Frank Vanhecke heeft wegens racisme aangifte gedaan bij het zogenaamde Centrum voor Gelijke Kansenbeleid en Racismebestrijding. Benieuwd wat dit CGKR nu weer uit de mouw zal toveren om niet te moeten optreden. Het is namelijk al lang geweten dat antivlaams racisme géén racisme is. Of bewijst het CGKR het tegendeel?

donderdag 13 november 2008

Franstalige politici? Géén interesse in SCK

Zijn er eigenlijk nog wel dossiers in dit land die niet communautair geladen zijn? De Vlaamse parlementairen van de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen moeten toch meer en meer tot het besef komen dat dit land compleet onbestuurbaar is geworden omdat hier twee volkeren – onder dwang – samenleven, die op zowat elk facet van het bestaan een andere visie hebben. Deze zogenaamde Vlaamse parlementairen zijn in elk geval sinds 5 november opnieuw een desillusie rijker: ook het SCK-dossier, het nucleair onderzoekscentrum van Mol, zorgt voor een bepaalde communautaire onrust.

In de Commissie Bedrijfsleven – met de voorzitter collega Bart Laeremans – ging het die woensdag om de vraag of de federale overheid dit tweede belangrijkste nucleair onderzoekscentrum van Europa nog wel kansen wil geven. De mensen van SCK zelf kwamen op uitnodiging van de Commissie hun zegje doen.

Wat bleek bij de aanvang van de vergadering? Op één uitzondering na, een collega van Ecolo-Groen, had geen énkele Franstalige parlementair interesse voor dit onderwerp. Commissievoorzitter Bart Laeremans en ikzelf hekelden in onze tussenkomst dan ook zwaar deze Franstalige onverschilligheid en vroegen ons af of dit geen budgettaire gevolgen zal hebben. Immers: het onderzoekscentrum – met zijn 630 rechtstreekse en ongeveer 1.200 onrechtstreeks jobs – vraagt al geruime tijd bijkomende middelen om massaal in te zetten in een nieuw en grootschalig onderzoeksproject MYRRHA, en rekende hiervoor op Europees en federaal geld. De Overheid vroeg het SCK om te voldoen aan allerlei administratieve, financiële, structurele en andere randvoorwaarden. SCK legde een volledig klaar en afgewerkt dossier in juli 2007 neer. En sindsdien…niets meer. SCK moet sindsdien maar wat aanmodderen.

O ja, voor ik het vergeet: op het einde van deze Vlaams-Vlaamse dialoog in de Commissie Bedrijfsleven kwam een woordvoerster van de PS binnengewaaid. Zij kwam de commissieleden nog eens duidelijk maken dat ze géén interesse had voor dit Vlaams dossier.

woensdag 12 november 2008

Discriminerende vakbond veroordeeld

In elk normaal land staat de overheid in voor de uitbetaling van de werkloosheidsuitkeringen. In elk normaal land, alleen in België gebeurt dit door de kleurvakbonden, die hiervoor van de overheid de riante som van 168 miljoen euro ‘administratiekosten’ uitgekeerd krijgen. Het spreekt bijna vanzelf dat deze vakbonden er dus alle (geldelijke) belang bij hebben dat dit lucratief systeem wordt bestendigd. Dat zij hiervoor de belangen van de Vlaamse werknemers wat opzij moeten schuiven? Dat zij hiervoor op het meest reactionaire belgicistische standpunt moeten staan, ook als dit de belangen van de Vlaamse werknemer schaadt? Voor wat hoort wat, zoals het spreekwoord zegt.

Partijen die België willen opdoeken en die daarenboven vinden dat de belangen van de Vlaamse werknemers door andere vakorganisaties worden verdedigd, dan door de gekende kleurvakbonden, worden door dezelfde kleurvakbonden meedogenloos bestreden. Bestreden tot op het vlak van de verdediging van de arbeidsbelangen zelf. Zo moesten meer dan 400 Vlaams Belang-kandidaten tijdens de jongste gemeenteraadsverkiezingen in 2006 en vroeger al de Vlaamse parlementsverkiezingen van 2004 het meemaken dat ze opeens uit hun vakbond werden gezet. Zomaar, omdat ze kandidaat waren voor een politieke partij.

Een Vlaams Belang-kandidaten spande tegen deze ondemocratische gang van zaken een proces aan. De rechtbank van Eerste Aanleg te Antwerpen oordeelde nu dat de uitsluiting van deze dame onwettig was. Wij zijn hierover verheugd, dat spreekt vanzelf: de systeemvakbonden die altijd beweren dat ze ‘tegen discriminatie’ en ‘voor de democratie’ zijn, zijn door het oordeel van de rechtbank immers ontmaskerd als organisaties die er discriminerende en ondemocratische methoden op na houden.

In een persmededeling naar aanleiding van de uitspraak in Eerste Aanleg beklemtoonde het Vlaams Belang dat het niet ‘tegen de vakbonden’ is, maar wel tegen het machtsmisbruik, de onwettige praktijken en het belgicisme van de top van de drie monopolievakbonden. De vakbonden moeten de belangen van de Vlaamse werknemers verdedigen, meer vragen we niet.

Ondertussen hebben ook tientallen ex-ACV-leden die kandideerden voor het Vlaams Belang het ACV in gebreke gesteld omdat zij onwettig werden uitgesloten. Eens te meer volgen op onze woorden daden, en zo zou het ook moeten gaan in de politiek, niet?

vrijdag 7 november 2008

Stop het geknoei en splits bhv.

Voor wie het door de ellende op de financiële markten en de neergaande economische ontwikkelingen in Europa en de wereld zou vergeten: precies een jaar geleden keurde de kamercommissie Binnenlandse Zaken de wetsvoorstellen voor de splitsing van BHV goed. Met deze wetsvoorstellen werd tegemoet gekomen aan het arrest van het Grondwettelijk Hof van mei 2003, en met de stemming in de commissie – waar onze fractie op de voorste rijen zat – kwam een einde aan een lange carrousel. Dachten we.

U zal zich echter herinneren dat de Franstalige politici onmiddellijk en met medeweten van de zogenaamde Vlaamse meerderheid (daarover straks nog wat meer) een nieuwe carrousel van “belangenconflicten” hebben op gang getrokken om een stemming in de Kamer te beletten en om op die manier de mogelijkheid te bieden dat de Franstaligen ter compensatie voor de splitsing van B-H-V toegevingen in de Vlaamse Rand rond Brussel kunnen afdwingen.

Het was een goed idee van een bont allegaartje van Vlaams-nationale verenigingen om naar aanleiding van de eerste verjaardag van deze stemming in de commissie Binnenlandse Zaken de zogenaamde Vlaamse regeringspartijen aan hun verdomde plicht te herinneren. Want waarom talmen de Vlaamse partijen? De reden is voor de werkgroep BHV (Halle-Vilvoorde-Komitee, de Vlaamse Volksbeweging en het Taal Aktiekomitee) in hun persmededeling maar al te duidelijk: de carrousel moet beletten dat de Franstaligen de federale regering doen vallen.

Er is meer, en dit wordt niet in de persmededeling vermeld: Vlaams minister-president Peeters heeft er bij de Franstaligen zelf op aangedrongen om een tweede belangenconflict op te starten, zodat de Vlaamse zogenaamde meerderheidspartijen op hun beide oren kunnen verder slapen en er kunnen van uitgaan dat deze materie niet opnieuw op de regeringstafels ligt voor de Vlaamse en Europese verkiezingen van juni 2009. Met andere woorden: de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen hopen dat ze op dat moment niet afgerekend zullen worden door de kiezer. Niets anders dan politieke spelletjes en dat op de kap van de Vlaamse Rand rond Brussel. De Vlaamse Beweging duldt geen verder uitstel en vraagt dan men eindelijk de wetsvoorstellen in de Kamer worden gestemd.

Het is misschien overbodig om te besluiten dat ook het Vlaams Belang ten volle deze eisen onderschrijft? Gisteren hebben we de Kamervoorzitter naar aanleiding van de eerste verjaardag een verjaardagskaart overhandigd, met daarop de feestelijke wens om eindelijk komaf te maken met deze schande voor Vlaanderen.

donderdag 6 november 2008

Jarenlang geknoei bij Financiën

U loopt niet warm bij de idee dat u maandelijks een enorm bedrag richting schatkist ziet verdwijnen ? En u heeft het al helemaal niet voor Belgische belastingen? Ik ook niet. Over de reden zijn we het eens: België kent de derde hoogste belastingdruk in de wereld, maar ter compensatie hiervan worden we maar zeer matig bedeeld met allerlei sociale bijdragen. Onze pensioenen bijvoorbeeld behoren tot de lagere binnen de Europese Unie.

Aan de andere kant moeten we natuurlijk wel erkennen dat een staat, ook een Vlaamse staat, centen nodig heeft om haar taken uit te voeren. Daar kan niemand onderuit. Maar het beleid van de federale minister van Financiën, Didier Reynders (MR), verstevigt in elk geval wel het discours om zo snel als mogelijk tot een eigen, volledig uitgebouwde Vlaamse fiscaliteit te komen. Zo zal iedereen zich nog wel de ‘rekenfout’ van 800 miljoen euro herinneren, die de belastingdiensten van Reynders in 2006 maakten.

Ook de informatisering van de Belgische fiscaliteit is zo’n soap, zij het een allesbehalve goedkope soap. Verschillende peperdure projecten – zoals het Feniksproject – van honderden miljoenen euro werden afgevoerd. Uit een intern rapport van de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) blijkt dat men de fiscale gegevens van België niet meer vertrouwt. “De OESO-landen zullen de Belgische gegevens die hen op papier worden aangeleverd, niet langer controleren. Bovendien wensen ze zelf geen gegevens meer uit te wisselen met België”. België staat internationaal eens te meer voor aap.

Maar er is meer: de aanwerving van contractuele ambtenaren bij de fiscus is gebaseerd op een systeem van dienstbetoon en vriendjespolitiek. Aan Vlaamse kant komen veel ambtenaren uit Aalst en blijken er aangeworven door een kabinetsmedewerker van Reynders, niet toevallig een VLD-schepen van die regio. Wie er wil werken, wordt ook vriendelijk aangemaand om lid te worden van de liberale vakbond.

Belangrijk voor de burgers, aldus een woordvoerder van Financiën, is dat “het disfunctioneren van Financiën ervoor zorgt dat gewone werknemers meer belastingen betalen”. Wie noemde Reynders ooit “de slechtste minister van Financiën in 100 jaar”? Inderdaad, CD&V. Heeft u al sindsdien al één opmerking gehoord van dezelfde zogenaamde Vlaamse partij in de richting van Reynders? Integendeel, diezelfde “slechtste minister” mocht opnieuw dit belangrijke departement leiden.

Wie gelooft al die mensen nog?

woensdag 5 november 2008

Economen slaan alarm

« De financiële crisis heeft niets met de communautaire schijnproblemen te doen », zo kan men wel eens lezen in de systeempers. Of ook “dankzij de financiële crisis slaagt deze regering er eindelijk in om een goed bestuur neer te zetten”. Helaas, de volgende citaten uit een interview in Knack (29.10.2008) met 3 Leuvense economen zullen de veelgeplaagde Belgische geesten geen goed doen, vrezen we. De titel alleen al: “Alleen staatshervorming kan ons land financieel redden”.

De 3 Leuvense professoren wijzen 3 fundamentele problemen aan. “Ten eerste: op het federale niveau is bestuurlijk immobilisme de regel in plaats van goed bestuur”. Ten tweede blijkt er totaal geen budgettaire ruimte meer om de noord-zuidtegenstellingen en de verschillen in socio-economische ambities nog langer op te lossen met geld. En tenslotte gaat “het land nog altijd gebukt onder de erfenis van het verleden”.

De staatshervormingen in België leidden onvermijdelijk tot consumptiefederalisme: “Want waarom zou je als gewest en gemeenschap de middelen efficiënt gebruiken als de federale overheid toch het geld uitdeelt? (…) Ook toen (in 2001) heeft de federale overheid het noodzakelijke geld (aan Wallonië) gegeven, maar structureel is er niets veranderd.

De Belgische financieringswet is niet het model van het buitenland, zoals de economen ons in dit interview leren: “Van alle uitgaven van de gewesten en gemeenschappen in ons land komt 68% niet uit de eigen middelen, maar van de federale overheid. Dat is 2 tot 4 keer meer dan in andere federale landen”. De professoren laten trouwens geen onduidelijkheid bestaan over de finaliteit van een grote staatshervorming: “Het voornaamste is dat federale dotaties aan de gewesten vervangen worden door een eigen personenbelasting in de gewesten (…) De opzet kan eventueel worden uitgebreid naar een deel van de vennootschapsbelasting voor de gewesten”, fiscale autonomie zeg maar.

Het is duidelijk dat de wind in Vlaanderen steeds harder zal waaien, naarmate het immobilisme van de Wetstraat toeneemt. Hoelang gaat deze kruik nog te water?

dinsdag 4 november 2008

Clerfayt blundert, keer op keer

Terwijl de financiële crisis met zware golven over de wereld slaat, het IMF bijvoorbeeld Oekraïne een lening van 16,5 miljard euro toekent en in Frankrijk bijvoorbeeld zes grote banken – waaronder BNP Paribas – leningen worden toegekend, slaagt een Franstalige staatssecretaris in de regering Leterme erin keer op keer verkeerde financiële informatie de wereld in te sturen, en de reeds wantrouwige burgers nog meer achterdocht te bezorgen. Staatssecretaris Clerfayt (FDF) is goed bezig!

In eerste instantie slaagde hij erin op een topontmoeting van het IMF (Internationaal Monetair Fonds) voor enkele weken luidop te verkondigen dat België gespaard zou blijven van de economische recessie. Als enig geïndustrialiseerd land…Hij kreeg zelfs de lachers niet meer aan zijn kant met zo’n opmerking.

De dag daarop, tijdens de presentatie van de begroting nog wel, speelde staatssecretaris Clerfayt het klaar ‘vergeten’ mee te delen dat deze regering de verlaging van de olieprijs slechts maar voor de helft in het voordeel van de klant te laten spelen. De andere helft zou opgaan in een verhoging van de accijnzen. Met andere woorden: de daling van de olieprijs wordt maar voor 50% door de burger gevoeld… Gewoonweg vergeten dus.

Zijn recentste blunder heeft alles te maken met KBC, de Vlaamse bank bij uitstek, en misschien niet toevallig KBC. Tijdens een televisie-uitzending van de Franstalige zender RTBf kwam hij doodleuk vertellen dat de regering wel moest tussenkomen, omdat KBC een liquiditeitsprobleem had (aldus een verslag in De Morgen, 27.10.2008), “een bewering die zowel het bedrijf (KBC) als talloze politieke verantwoordelijken vrijdag nog angstvallig hadden tegengesproken”. In een mededeling zag de staatssecretaris zich genoodzaakt een en ander recht te zetten: “De bank heeft geen enkel solvabiliteitsprobleem, want ze heeft meer eigen middelen dan reglementair vereist, en geen enkel liquiditeitsprobleem”.

Er stelt zich toch wel een ernstig geloofwaardigheidsprobleem in deze regering. En daarenboven moet men zich toch vragen gaan stellen over het verantwoordelijkheidsbesef van sommige – meestal Franstalige – excellenties. In een normaal bedrijf zou men al naar de beroepsaansprakelijkheidspolis voor bestuurders kunnen zoeken.

maandag 3 november 2008

Slechts 62% van ons heeft een baan

Het aantal actieve Belgen blijft erg laag, zeker als men dat bekijkt in Europees perspectief. Slechts 62% van de actieve bevolking is aan het werk, lager dus dan het Europees gemiddelde. En – het is een constante in alle studies, het wordt vervelend, maar we blijven het herhalen – er zijn enorme verschillen tussen Vlaanderen en Wallonië.

In de gehele Europese Unie wordt de doelstelling van 70% niet gehaald, dat blijkt vooreerst zeer duidelijk. In België – we verwijzen graag naar de cijfers op www.werk.belgie.be – is de werkzaamheidsgraad nog lager en ligt het met 62% een stuk lager dan het Europese gemiddelde van 65,4%.

Vlaanderen doet het beter met een werkzaamheidsgraad van 66,1%, Brussel en Wallonië hinken ondanks decennialange subsidiestromen van Vlaanderen en Europa naar Franstalig België, nog steeds ernstig achterop met een cijfer van 54,8% en 57%. Opvallend is de hoge werkloosheidsgraad in Franstalig België en Brussel.

Deze cijfers – op een Belgische webstek – zijn niet meer of niet minder te zien als overtuigende argumenten om eindelijk het arbeidsmarktbeleid te splitsen. Maar te vrezen valt dat Leterme zelfs hier niet in slaagt. Zo wordt Vlaanderen in een neerwaartse beweging met Wallonië en Brussel meegezogen. En we moeten er niet aan denken wat de toekomst brengt: de economische recessie staat voor de deur.