POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





vrijdag 31 augustus 2012

Niet meer schoolinbraken tijdens zomermaanden


Regelmatig leest men over inbraken en diefstallen in schoolinstellingen tijdens de zomervakantie en andere vakantieperiodes. Nochtans blijkt uit cijfers die Volksvertegenwoordiger Peter Logghe (Vlaams Belang) van de minister van Binnenlandse Zaken, Joëlle Milquet (cdH) ontving, dat juist de zomermaanden op het vlak van geregistreerde inbraken en pogingen tot inbraak de kalmste maanden zijn. Zo is de maand juli goed voor gemiddeld 4,8 (2006) tot 5,6% (2011) van alle geregistreerde inbraken in schoolinstellingen, en de maand augustus 5,3% (2006) tot 5,38% van de schoolinbraken.
De ‘drukste’ maanden op het vlak van inbraken en pogingen tot inbraken in scholen en aanverwante gebouwen zijn mei en juni, waar men gemiddeld 11,5% en 10,8% van de inbraken en pogingen registreert, en oktober met ook gemiddeld tussen 8,5 en 10%.
Het aantal geregistreerde inbraken en pogingen tot diefstal in scholen blijft wel op een vrij hoog peil hangen: in 2006 waren er 3.234 inbraken in scholen vastgesteld, wat een gemiddelde van 62 misdrijven in scholen betekent. In 2010 was dat aantal gedaald tot 2.511, een gemiddelde van nog altijd 48 daden per week, maar in 2011 zou het aantal terug stijgen tot ongeveer 3.000 inbraken of pogingen tot inbraken.
Ook opmerkelijk is het feit dat er de jongste jaren in schoolinstellingen in het Waals Gewest gemiddeld meer inbraken en pogingen tot inbraken worden geregistreerd dan in het Vlaams Gewest. Gemiddeld 22 per week in het Waals Gewest, gemiddeld 20 per week in het Vlaams Gewest. 

donderdag 30 augustus 2012

Zonder België omdat het moet, of blijven we het toch verder mét België proberen?


Op de jongste editie van de IJzerwake werd het Duitse jong-konservatieve weekblad Junge Freiheit gratis verspreid. Voor de gelegenheid stond het weekblad in het teken van Vlaanderen en de strijd voor Vlaamse onafhankelijkheid. Enkele van de hoofdartikels waren voor de gelegenheid zelfs in het Nederlands vertaald. Een mooi en lovenswaardig initiatief. Al bleek de vertaling niet altijd even geslaagd.
Het weekblad opent elke uitgave met een uitgebreid en interessant interview. Voor deze ‘Vlaamse’ uitgave werd professor Maddens van de KULeuven geïnterviewd, een man die zijn scherpe kritische pen in het verleden nooit heeft gespaard, noch voor België, noch voor een soms inspiratieloze Vlaamse Beweging.
Zo herhaalt hij in deze uitgave zijn thesis dat het goed mogelijk is dat de V-partijen na de nationale en regionale verkiezingen van 2012 de meerderheid in Vlaanderen zouden kunnen behalen en dus een regering zouden kunnen vormen, een regering die een pro-autonomistische koers zou varen en het Vlaams-Belgisch conflict in een nieuwe fase zou kunnen brengen.
Inderdaad, een hypothese die we nu en dan eens horen. Alleen: wat blijft van die strategie over als N-VA elk gesprek, elk coalitiegesprek met het Vlaams Belang weigert? Zoals journalist Buts in haar artikel verder in het weekblad schrijft: “N-VA stelt zichzelf voor als een ongevaarlijke versie van het Vlaams-nationalisme. Weliswaar streeft ze naar onafhankelijkheid als ver einddoel, maar tot die dag zullen nog vele federaliseringsprojecten volgen (…) N-VA zelf zegt tegen het cordon sanitaire te zijn, maar weigert gesprekken over samenwerking. Nochtans zijn bepaalde programmapunten van het Vlaams Belang “niet noodzakelijk vals te noemen”.
Volgens Junge Freiheit heeft N-VA met andere woorden de sleutel in handen. Maar of ze die ook zal gebruiken, eventueel met als gevolg dat ze macht moet inboeten? 

woensdag 29 augustus 2012

Verzekeraars in minder goede papieren – premies zullen stijgen


Verzekeringsmaatschappijen moeten winst maken, en moeten bepaalde winstresultaten halen, willen zij de vergunning voor een bepaalde sector of voor bepaalde verzekeringsproducten niet verliezen. En ik weet wel dat verzekeringsmaatschappijen niet onmiddellijk het meest boeiende gesprekonderwerp zijn, maar ze zijn nu eenmaal nodig in het leven, al is het maar om de (financiële) gevolgen van bepaalde levensbedreigende risico’s te spreiden.
Een van de elementen van de vermelde winstresultaten is de combined ratio, de verhouding tussen de uitbetaalde schade op jaarbasis en de geïnde premie (of om het meer technisch te maken: het is de loss ratio vermeerderd met de kosten van herverzekeringscommissie. De loss ratio is de verhouding (uitgedrukt in percentage) tussen schadelast en premie-inkomen, gemeten over een periode van meerdere jaren, waaruit de winstgevendheid van een risico blijkt). Die combined ratio moet in elk geval onder de 100% blijven, willen verzekeringsmaatschappijen nog winst maken.
Welnu, uit cijfers die ik van minister van Economie, Johan Vande Lanotte (SP.A) ontving, blijkt dat de combined ratio voor de ganse markt in 2011 net boven de 100% uitkomt, een stukje beter dan in 2010, maar niettemin te hoog. Traditioneel daarin betekenen de autopolissen (b.a. en omnium) daarin een belangrijk deel. Meestal ligt de combined ratio nogal hoog, en dat blijkt ook uit de cijfers van de minister: het cijfer ligt constant op 104%, een verlies dus.
Alarmerend is in elk geval de hoge combined ratio bij de brandverzekering: was men in 2008 nog goed voor een ratio van 96,5% - een lichte winst dus – dan steeg dit cijfer in 2009 tot net onder 100% en tikte in 2010 zelfs af op 107,5% - een verlies dus.
Redenen zijn er voldoende, maar in elk geval spelen de opwarming van de aarde en de klimaatsveranderingen hierin een belangrijke rol. Stormen, overstromingen, bosbranden met schade aan particuliere woningen: het moet allemaal door verzekeraars worden betaald. Als je dan weet dat zowat alle verzekeraars waar ook ter wereld als herverzekeraar optreden voor andere verzekeringsmaatschappijen, dan heb je zowat het ganse plaatje.
Er zitten dus premieverhogingen in de lucht, zeker bij de brandverzekeringen. 

dinsdag 28 augustus 2012

Nog steeds veel minderjarigen betrokken bij criminele feiten


Hoewel er nu al jaren sprake is van een dalende trend in het aantal geregistreerde criminele feiten waarbij minderjarigen betrokken zijn, blijft het als ouder toch schrikken als men leest dat er dagelijks 14 criminele feiten worden geregistreerd waarbij min 15-jarigen betrokken zijn als verdachten.  Zo blijkt uit cijfers die ik van de minister van Binnenlandse Zaken, Joëlle Milquet (cdH) kreeg dat het aantal geregistreerde criminele feiten met minderjarigen – minder dan 15 jaar – van 7.000 feiten in 2007 daalde naar 5.298 in 2011.
Het aantal criminele feiten gepleegd door of met medeplichtigheid van de min 15-jarigen is in verhouding het grootst in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. De meeste criminele feiten gepleegd door of in samenwerking met jongeren zijn diefstallen en afpersing, misdrijven tegen de lichamelijke integriteit, beschadiging van eigendommen (waaronder brandstichting en vernieling).
Opmerkelijk is verder dat criminele daden met geweld bij jonge daders blijkbaar in de lift zit. Feiten met geweld vertegenwoordigen 45,4% van het totaal aantal feiten door min 15-jarigen in 2007, in 2008 is dat al 51,9%, in 2009 60,6%, in 2010 63% en in 2011 al 66,7%. En geweld komt in verhouding meer voor in het Vlaams Gewest.  Criminele feiten mét geweld door jongeren zijn duidelijk in opmars in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, het enige gewest waar er sprake is van een stijging in absolute cijfers.  

maandag 27 augustus 2012

Populisme: links of rechts?


Als men het over populisme heeft in de pers, dan krijg ik de indruk dat de gevestigde partijen en hun persorganen het zich bijzonder gemakkelijk maken. Populisten van allerlei slag – meestal gaat het dan om ‘identitaire’ partijen, partijen die gaan voor de bescherming van een nationale identiteit, voor de verworvenheden (democratische, sociale, economische, taalkundige) die met die identiteit samengaan – worden gemakkelijkheidshalve door hen in het uiterst rechtse verdomhoekje geduwd.
Gemakkelijk, want er is géén verweer mogelijk: je zit als populistische partij in het hoekje waar de slagen vallen, je bent maatschappelijk ‘out’, en je wordt door de politieke beslissingsmakers nooit als ‘serieus’ aanzien.
In het rechtse hoekje dus, terwijl dit beeld natuurlijk niet met de werkelijkheid overeenstemt. Toch niet als je de partijen op de sociaal-economische links-rechts-schaal plaatst, waar links staat voor staatsinterventie en rechts staat voor ondernemerschap en liberaal kapitalisme. Neem nu een partij als New Zealand First. Een wat vreemd land, want de oorspronkelijke bewoners, de Maori’s, werden er verdrukt door de blanke nieuwkomers, vooral uit Angelsaksische landen.
Een nieuwe invasie dreigt vanuit Azië, en schattingen voorspellen dat tegen 2021 minstens 13% van de bevolking uit Aziaten zal bestaan. Een revolutionaire bevolkingsverandering die samengaat met de langste economische recessie die het land ooit heeft gekend. Het gevolg is een verschrikkelijke ‘braindrain’ van de knapste koppen van Nieuw-Zeeland.
In 1978 werd de jonge advocaat Winston Peters als afgevaardigde voor de conservatieve National Party in het parlement gekozen. Het merkwaardige aan Peters was zijn afstamming: half-Schots en half-Maori.  Een godsgeschenk voor de National Party die hiermee haar blazoen tegenover de Maori’s kon oppoetsen. Hij werd fractiewoordvoerder voor Maori-aangelegenheden, en in 1990 werd hij zelfs Minister voor Maori-aangelegenheden, maar moest het jaar daarop al aftreden na een dispuut over buitenlandse zaken.
Peters kwam in 1993 als onafhankelijke kandidaat op en kreeg 90,8% van de stemmen in zijn kieskring achter zijn naam. Hetzelfde jaar richtte hij een eigen partij op, New Zealand First, die zich tegen immigratie, politieke correctheid, enzoverder richtte. Eerst met 2 parlementairen vertegenwoordigd, waren dat er in 1996 al 17. De National Party vormde met NZF een coalitie en Peters werd vice-ministerpresident.  De spanningen tussen National Party en New Zealand First liepen in die periode echter zo hoog op, dat Peters tussen 2005 en 2008 in coalitie ging met Labour.
Is New Zealand First een populistische partij? Ongetwijfeld. Maar is ze links of rechts? De zogenaamde 15 partijbasispunten zijn een combinatie van een kleine, goed georganiseerde staat met beperkte belastingen, gekoppeld aan eisen naar een protectionistische economische politiek en maatregelen om het milieu streng te beschermen.  Men wil besparen op ontwikkelingssamenwerking, en de immigratiecijfers drastisch beperken, men wil investeringen in gezondheid en ontwikkeling, onderwijs en er moeten maatregelen komen tegen corruptie.
Links of rechts? Zegt u het maar…

vrijdag 24 augustus 2012

Frans boek over populisme


Er bestond een bepaalde politieke progressieve strekking, ook bij politicologen en sociologen, om alles wat de linkse partijpolitieke macht en invloed kon beschadigen of aantasten, eenvoudigweg als ‘fascisme’ af te schilderen. Geef je tegenstander de meest absolute stempel en je hebt het belangrijkste werk al geleverd: je hebt je tegenstander elk menselijk statuut afgenomen.  Dat bepaalde politieke bewegingen en/of partijen ten gronde niets met fascisme te maken hebben, is eigenlijk maar bijkomstig, belangrijk is vooral je politieke tegenstanders te kelderen.
Op die manier werden radicale vormen van Vlaams-nationalisme in het verleden in het verdomhoekje geduwd. En het lijkt wel alsof dit vandaag opnieuw aan het gebeuren is. Liggen steeds minder mensen wakker van het ‘fascisme’ dat aan een heropleving bezig zou zijn, dan lijkt het wel dat bepaalde media het ‘populisme’ als nieuwe erfvijand hebben ontdekt.  Populisme dus als het nieuwe fascisme.
Gelukkig zijn er nog ernstige auteurs die een nieuw politiek-maatschappelijk fenomeen als het populisme met wat meer diepgang bestuderen. Zo iemand is de Franse auteur Vincent Coussedière,  die met zijn jongste boek het publiek dwingt om bestaande ideeën, bepaalde intellectuele gewoonten en gemakkelijke zekerheden zoals de verdeling van de politiek in links en rechts, in vraag te stellen. Coussedière baseert zich op de werken van Durkheim, maar neemt afstand van elke identitaire invulling van het woord ‘volk’.
De kern van de stelling van Coussedière is het feit dat hij de “gauchistische ideologie” verantwoordelijk maakt voor de ontwaarding van de band tussen volk en de politieke vertegenwoordiging. Links is voor hem “de aanpassing van het marxisme aan het ontbreken van klassen en van klassenbewustzijn”, wat volgens hem uitmondde in een echte mythologie die haar echte betekenis, de weigering om het volk als volk te erkennen, perfect wist te maskeren.  De ideologie van 68 met name “vroeg aan de maatschappij om de bijzonderheid van het individu te erkennen”. Als de linkse, Franse ideologie zo goed aansloeg op de Amerikaanse universiteiten, dan komt dit omdat de intellectuelen zich radicaal van de burgermaatschappij hadden verwijderd. Deze linkse ideologie vindt haar beslag trouwens in het Europees Charter voor de Rechten van de Mens, die de verantwoordelijke burger heeft vervangen door een abstract individu dat alleen maar rechten lijkt te hebben.   
Voor wie de Franse taal goed beheerst, interessante vakantielectuur:
Coussedière, V., “Eloge du populisme”, 2012, éditions Elya (collection “Voies Nouvelles”). 

donderdag 23 augustus 2012

There’s is something rotten in the state of Belgium



De verschillende, opeenvolgende incidenten in Brussel waarbij vooral jonge allochtonen politieagenten zwaar fysiek aanvallen, krijgen dan toch enige weerklank in de nationale pers. Zo schrijft Luckas van der Taelen in De Standaard: “Wie de problemen met allochtonen in de grootstad durft te benoemen,  bezondigt zich zogezegd aan stimatisering. Het omgekeerde is waar: alles op zijn beloop laten gaan, dat is discriminatie.”
De groene politicus – die hiervoor binnen de kortste keren trouwens door zwaargewichten in zijn eigen partij werd afgebrand – meent dat het lakse beleid in België faalt en noteert verder: “Het is een bijzonder gevaarlijke combinatie van factoren voor jongeren (benoem dan toch de categorieën, mijnheer van der Taelen…) die te vaak in een negatieve spiraal terechtkomen. Die is niet enkel sociaal-economisch (tiens,tiens..), hoe graag sommige marxisten dat ook blijven geloven. Allochtone jongeren zitten snel vast in een werkloosheidsval waar ze niet uit geraken. Dat heeft veel te maken met een andere nefaste cocktail: gebrekkige opleidingen en een onbestaande arbeidsethiek (tiens, ik dacht dat die gasten naar België kwamen om een betere toekomst voor zichzelf op te bouwen…). Er is een sociale druk die individuele responsabilisering afwijst. Wie zijn lost in eigen handen neemt, zet zich buiten de groep”.  En dan is het nu wachten op daden van Groen! Wetsvoorstellen, protestacties, maatregelen waarmee de groene partij de allochtonen op hun verantwoordelijkheid wijst.
Geef ons dan maar de commentaar van leerkracht Borremans in Knack (14.08.2012): “De problemen die we vandaag met bepaalde jonge allochtonen kennen, hebben te maken met ontwortelingsmechanismen. Deze zijn vooral te wijten aan de verstoorde gezagsverhoudingen in het gezin, een opvoeding met achterdocht t.o.v. de heersende structuren, de islamitische huwelijksmoraal die moeders onmachtig maakt, een sterk eergevoel, aanpassingsstress, de onderwijs- en kennisachterstand van ouders, een noodlottige gedoogcultuur”.
Aan dit gedogen moet in élk geval een einde komen: “Maar wat we zeker niet mogen schuwen, is de noodzaak om duidelijk te maken dat onze gedragscodes, regels, afspraken noodzakelijk zijn om tot een goede samenwerking te komen. Deze codes gelden – zonder uitzondering – voor iedereen. Het heeft geen zin om de geldende normen te verzwakken, af te bouwen om zo de toenemende problemen te verdoezelen”. 

woensdag 22 augustus 2012

Toename opzettelijke brandstichtingen


Uit cijfers die ik van de Minister van Justitie, mevrouw Annemie Turtelboom (Open VLD) ontving, blijkt dat het aantal opzettelijke brandstichtingen in België in de periode van 2007 tot en met 2011 opmerkelijk gestegen is: van 4.601 brandstichtingen in 2007 tot 5.431 in 2011, een stijging van 18%.
Het arrondissement Brussel kent het hoogste aantal zaken, gevolgd door de arrondissementen Charleroi, Luik en Bergen. De instroom van deze 4 parketten maakt iets meer dan de helft uit van de totale instroom van België. Minister Turtelboom laat verder weten dat voor opzettelijke brandstichting tussen 1 januari 2007 en 31 december 2011 ruim 24.800 zaken op de correctionele parketten binnenkwamen, met 6.531 gekende verdachten. Wel opmerkelijk vind ik dat hiervan slechts 26,35% reeds werd gedagvaard. En dat bijna 50% van de verdachten een zondergevolgstelling kreeg. 

dinsdag 21 augustus 2012

Sterke stijging aantal in beslag genomen cannabisplanten


Uit cijfers die de minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH), openbaar maakte in antwoord op mijn schriftelijke vraag valt af te leiden dat het aantal effectief in beslag genomen cannabisplanten op diverse locaties in een periode van 4 jaar tijd (2008 tot en met 2011) met 78% gestegen is (van 115.040 naar 205.410 plantjes).
Gerekend op basis van het recente wetenschappelijke onderzoek van de UGent, “Yilcan”, rekent met op een oogst van 48 gram marihuana, wat de marktwaarde van de gevonden planten in 2011 brengt op ongeveer 40 miljoen euro (1,6 miljard Belgische frank).
Wat de vastgestelde capaciteit betreft, is de stijging nog meer spectaculair. De kweekcapaciteit van de in beslag genomen plantjes bedroeg in 2008 177.190 eenheden, in 2011 was dit aantal opgelopen tot 337.955 planten, een stijging van 90%.
Opmerkelijk is verder dat de ontmanteling van cannabisplantages vooral – bijna uitsluitend – een kwestie is in de Vlaamse provincies. 200 plantages werden ontdekt in Antwerpen, 111 in Vlaams Brabant (een verviervoudiging op 4 jaar tijd), West-Vlaanderen 138 (een verdubbeling), Oost-Vlaanderen 128, en Limburg 238 plantages (ook bijna een verdubbeling op 4 jaar tijd). 

maandag 20 augustus 2012

Véél winkeldiefstallen worden gewoonweg niet vervolgd – vooral in Franstalig België


Het was al algemeen erkend dat slechts een minimaal aantal winkeldiefstallen door handelaars wordt aangegeven. Nochtans komen winkeldiefstallen veelvuldig voor, en zijn ze verantwoordelijk voor een serieus omzetverlies bij zelfstandigen.
Het belangrijkste argument waarmee handelaars uitpakken om een aangifte te doen, is het feit dat deze winkeldiefstallen toch niet worden vervolgd. En daar blijkt inderdaad een en ander te schorten, zo blijkt uit cijfers die Minister van Justitie, mevrouw Annemie Turtelboom (Open VLD), bekendmaakte op mijn schriftelijke. Opmerkelijk zijn vooral de zaken die door de parketten zonder gevolg worden geplaatst.
Eerste opmerkelijk gegeven is de stijging van het aantal zaken dat op de parketten is binnengekomen: een stijging van 41% op 4 jaar tijd. Van 12.463 zaken in 2007 naar 17.638 in 2010.
Tweede fenomeen: het aandeel van de aangegeven winkeldiefstallen stijgt vooral in de grote centra Brussel en Antwerpen. Het aandeel van de winkeldiefstallen die op de parketten binnenkomen, is voor wat Brussel betreft, gestegen van 18% naar bijna 25%, en wat Antwerpen betreft, van 9,45% naar 11,12%.
Zeer opmerkelijk zijn de grote aantallen zaken die “zonder gevolg” worden geplaatst. Al zijn er duidelijke verschillen. Gemiddeld genomen worden 61,3% van alle zaken ‘winkeldiefstallen’ op de parketten zonder gevolg geplaatst. Bijna alle Vlaamse parketten zitten onder dit percentage: Antwerpen 47,5%, Dendermonde 35,2%, Kortrijk 50,7, Oudenaarde 50, Gent 60%. Alleen Mechelen zit op het ‘nationaal gemiddelde’: 62%.
Alle Franstalige parketten en het parket in Brussel plaatsen met andere woorden veel meer dan hun Vlaamse collega’s winkeldiefstallen zonder gevolg. In Charleroi is dat bijna 64%, in Bergen 69,6, in Doornik 75,5%, in Luik 66%, in Namen 75,2% en in Brussel 79,6%. Cijfers waar men duidelijk vraagtekens moet bij plaatsen.
Tenslotte wordt de minnelijke schikking gemiddeld in 4% van de gevallen toegepast als middel om de winkeldiefstal te beslechten. Enkele Vlaamse parketten vallen op met duidelijk andere cijfers wat de minnelijke schikking betreft: in het arrondissement Leuven bijvoorbeeld wordt 22% van de zaken winkeldiefstallen voor de rechtbank afgesloten met een minnelijke schikking, in Hasselt 30% en in Dendermonde 15,5%. 

vrijdag 17 augustus 2012

Allen tegen Assad


Uit de commentaar van succesauteur,  Midden-Oostenexpert en Professor dr. Peter Scholl-Latour in het conservatieve Duitse weekblad Junge Freiheit: “Een echte kans op succes voor de opstand in Syrien tegen machthebber Basjar al-Assad zou er echt niet zijn, als buitenlandse krachten er niet op uit zouden zijn het regime te val te willen brengen. Tot die coalitie behoort onder andere Saoedi-Arabië, dat uit religieuze overwegingen het laatste seculiere regime in het Arabisch-islamitische werelddeel wil vervangen. Tot die coalitie behoort ook Qatar, als geld- en wapenleverancier, Qatar dus dat ook in Libië al een fundamentele rol heeft gespeeld. En tot die coalitie behoren ook de VS, voor wie Syrië de verbinding van Iran naar de Middellandse Zee vormt. De VS willen op deze manier verhinderen dat Teheran haar relaties met de sjiïtische Hesbollah in Libanon verder uitbouwt.
Wat komt er, eens Assad zal gevallen zijn? De moslimbroeders van Syrië zijn een stuk radicaler dan die van Egypte, dat is gekend. Er moet mee worden gerekend dat de Alawieten, die als religieuze minderheid een belangrijk aantal hoge functies uitoefenden, het slachtoffer zullen worden van een bloedbad. Ook de 10 miljoen christenen, die door Assad werden beschermd, zullen onder enorme druk komen te staan. Het zou hen wel eens kunnen vergaan zoals de geloofsbroeders in Irak”. 
De vraag is dus allang niet meer: voor of tegen Assad, maar wel: wat nà Assad? Zoals in eerdere uitgaven van de zogenaamde Arabische Lente – Marokko, Tunesië, Egypte, Libië, enzovoort – heeft Europa ook nu weer géén antwoord.  

donderdag 16 augustus 2012

Nationale Bank en Planbureau door Di Rupo in hun blootje gezet?


In het Knack-magazine van donderdag 9 augustus lezen we een sterk verhaal over de wijze waarop in dit land aan politiek wordt gedaan. In tegenstelling tot wat Di Rupo de jongste maanden voorhield, blijkt dat de economie in België te krimpen, wat een nieuwe begrotingscontrole onmiddellijk na de vakantie noodzakelijk maakt.  “In het tweede kwartaal is de Belgische economie gekrompen met 0,6% (…) Een forse krimp. Volgens Geert Noels, hoofdeconoom van Econopolis, was het tweede kwartaal van 2012 het slechtste in 19 jaar(…)”. 
Ook het derde kwartaal zou er behoorlijk negatief uitzien, en de meeste economen gaan er vanuit dat er over het ganse jaar 2012 geen economische groei zal zijn.
De cijfers op zich zijn “een blamage voor het Planbureau, de Nationale Bank en de regering-Di Rupo. Want half mei ging het Planbureau er nog van uit dat de Belgische economie in 2012 met 0,1% zou groeien”.  En premier Di Rupo verklaarde tot verbazing van velen in het begin van juni: “Ik denk dat de economische groei dit jaar 0,5 of 0,6% zal bedragen, terwijl die in de eurozone min 0,3% is”.
Wat is er gebeurd? Gaan we in België de Griekse toer op, met vervalste cijfers en vervalste boekhouding? Volgens Knack heeft het allemaal met begrotingscontroles te maken. “De plotse opwaartse bijstelling van de groeiverwachting door de Nationale Bank en het Planbureau in juni lijkt vooral geïnspireerd door verlangens van de regering om een makkelijke begrotingscontrole te kunnen hebben”. Het verschil tussen deze gemakkelijke controle en de controle op basis van echte ‘groei’-cijfers  - eerder krimpcijfers dus – bedraagt ongeveer 1 miljard euro. 

dinsdag 14 augustus 2012

Klinkt het u bekend in de oren?


Dat Griekenland niet alleen economisch en financieel zo lek was als een zeef, wisten we al. Maar via gerichte vragen aan de verschillende ministers was onze fractie in de Kamer er ook al geruime tijd achter gekomen dat Griekenland zowat de zwakste schakel in het Europese migratiebeleid moet zijn.  Al jaren zijn er bewijzen dat de grens tussen Turkije en Griekenland een van de meest ‘doorlaatbare’ is van gans de Europese Unie – en dat wil wat zeggen.
Ondertussen is er een nieuwe regering in Griekenland, en geraakten er nieuwe immigratiecijfers bekend: in de eerste zes maanden van dit jaar werden ongeveer 45.000 vreemdelingen opgepakt, die over geen geldige verblijfspapieren beschikten. 45.000!  De meeste personen kwamen uit Afghanistan, Pakistan en Albanië.
De conservatieve minister voor openbare orde, Nikos Dendias, heeft een verscherping van de voorwaarden aangekondigd om de Griekse nationaliteit te verkrijgen, want er wordt teveel misbruik van gemaakt. “En ook tegen illegalen moet en zal harder worden opgetreden”, aldus dezelfde minister. Want, zo is gebleken, ongeveer 50% van moorden en roofovervallen in Griekenland wordt uitgevoerd door vreemdelingen. Klinkt het u bekend in de oren?

maandag 13 augustus 2012

Klinkt het u bekend in de oren?


Tijdens mijn vakantie in Zuid-Tirol kon ik er niet naast kijken: Zuid-Tirol is boos. Zuid-Tirol is zo boos dat zelfs de zeer gematigde nationalisten van de SVP – de Südtiroler Volkspartei – ermee dreigen de Italiaanse deur achter zich dicht te klappen.
Italië zit met een schuldenberg die je ongeveer met die van België kan vergelijken. Italië zit op een dusdanige schuldenberg dat dit (kunstmatige) land op de rand van het faillissement staat. De opeenvolgende regeringen van socialisten, christendemocraten en liberalen in de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw bakten er gewoon niets van, en uiteindelijk leidden opeenvolgende crisissen tot een implosie van de traditionele politieke wereld: christendemocraten verdwenen ongeveer, van de socialisten bleef ook niet veel over, om over de rest maar te zwijgen;
De schuldenkwestie geraakte echter ook onder de regeringen Berlusconi niet opgelost, en dus dreigt het faillissement. De regering Monti – een technocratenregering die door de EU-commissaris Monti wordt geleid, niet eens democratisch verkozen dus – zoekt geld, véél geld. En zoals het stelende eksters past, grijpt het daar waar het geld zit: Italië probeert de rijke autonome provincie Zuid-Tirol te laten opdraaien voor een belangrijk deel van de schuld.
Zo werd bekend dat Rome eraan denkt om Zuid-Tirol voor 1,3 miljard euro bijkomend fiscaal te belasten. Een immens bedrag als je bedenkt dat het volledige staatshuishouden van Zuid-Tirol 5,1 miljard euro bedraagt. Een enorme transfermachine dus. Komt de situatie u bekend voor? 

vrijdag 10 augustus 2012

Méér samenlevingscontracten in Wallonië dan huwelijken


Uit cijfers die minister van Justitie, Annemie Turtelboom (Open VLD) op mijn schriftelijke vraag  bekendmaakte, was enkele maanden geleden al gebleken dat het aantal echtscheidingen in België de jongste jaren een dalende trend kent: in 2008 waren er nog 68.258 echtscheidingen, een cijfer dat in 2010 daalde tot ongeveer 50.000 – een vermindering met ongeveer 26%.
Ik kreeg nu ook cijfergegevens binnen van de evolutie van het aantal geregistreerde huwelijken en samenlevingscontracten, waaruit ook een aantal opmerkelijke evoluties af te lezen zijn. Het aantal huwelijken daalde in de periode van 2007 tot en met 2011 van 87.486 tot 80.614, een vermindering met ongeveer 9%. Het aantal samenlevingscontracten steeg in dezelfde periode van 48.324 naar een ongekend recordaantal van 78.884, een verhoging van 63%.
Het aantal huwelijken in Vlaanderen tussen 2007 en 2012 daalde met 5%, maar de daling was vooral merkbaar in Wallonië – met een verlaging van het aantal geregistreerde huwelijken van 15%. Huwelijken worden voor 65% afgesloten in het Vlaamse Gewest, in het Waalse Gewest slechts 30%. Het aantal samenlevingscontracten komen in verhouding dan weer het meest voor in het Waalse Gewest, waar het aantal geregistreerde samenlevingscontracten voor het eerst het aantal geregistreerde huwelijken oversteeg (26.418 samenlevingscontracten tegenover 24.125 huwelijken). 

donderdag 9 augustus 2012

Chinese bezetting van Tibet en het magere protest van België


Er zijn van die plaatsen in de wereld waar een Vlaams-nationalist eigenlijk niet anders kan, dan diepe solidariteit te voelen. Neem nu Tibet. China beschouwt Tibet als een ‘Chinese provincie’ en gedraagt er zich ook naar: het doet er alles aan om de authentieke, originele cultuur ongedaan te maken, de taal, de geschiedenis af te nemen en de “sinoïsering” zo volledig mogelijk door te voeren.
China is een belangrijke handelspartner, en gelet op het belang van de economie in deze geglobaliseerde wereld verwondert het allicht niemand dat het internationaal protest zo stilletjes weerklinkt. Nochtans heerst ook in Tibet een echte oorlogstoestand, en worden regelmatig mensen opgepakt.
De Tibetaanse monniken zijn het hart van het verzet en reeds in 2009 vonden de eerste zelfverbrandingen plaats als vorm van protest tegen het Chinese beleid. Op mijn schriftelijke vraag antwoordde de minister van buitenlandse zaken, Didier Reynders (MR),  dat er sinds die dag “een onrustwekkende stijging van zelfverbrandingen is geweest. Tot op heden hebben in totaal meer dan 40 Tibetaanse monniken en nonnen zichzelf in brand gestoken, van wie de meesten aan hun verwondingen zouden zijn bezweken”.
Wat doet België? Het kaart de problematiek aan – aldus de minister – en ze “uiten hun ongerustheid over de recente gebeurtenissen in de regio en de mensenrechtenproblematiek”. Ik meen mij te herinneren dat de ingreep in Libië een stuk luidruchtiger gebeurde…

woensdag 8 augustus 2012

Onze gezondheid wordt goed beschermd


In het onvolprezen viertiendaags opinieblad van Mark Grammens – Journaal – wordt met de regelmaat van een klok met scherp geschoten op alles wat in dit ‘gezegende’ landje verkeerd en dat is nogal wat, zoals we allemaal weten.
In de recentste uitgave, die van 26 juli/9 augustus, ontleen ik volgende typische bijdrage, op pagina 4840, onder de titel “Uw gezondheid wordt goed beschermd”. “Het Belgische ministerkomitee voor Gezondheidszorgen kwam bijeen en bleek thans uit zeven ministers te bestaan. Te weten: vier Franstaligen (Wallonië, Brussel en Franse Gemeenschap), twee Vlamingen en één Duitstalige. Franstaligen leven minder lang dan Vlamingen”.
Typisch omdat het illustreert hoe en op welke manier het Belgisch federaal model werkt en vooral niet werkt.
Ter afsluiting: het opinieblad van Mark Grammens is te verkrijgen op volgend adres: Stationsstraat 200 te 1770 Liedekerke. De verantwoordelijke uitgever houdt er volgend jaar, april 2013 om precies te zijn, definitief mee op. Het blad kan nog op abonnementsbasis worden besteld tot april 2013.