POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





zaterdag 31 maart 2012

Zaak Saïdi-Chadli


De zaak Saïdi-Chadli dreigt volledig uit de hand te lopen en zet de PS in haar hemd. De man, Mohammed Chadli, een man van Marokkaanse afkomst, die 16 jaar illegaal in België verbleef, vooraleer hij door de politie op een vliegtuig naar huis werd gezet, en er door toedoen van PS-senator Saïdi – ook van Marokkaanse afkomst – “omwille van humanitaire redenen” terug van het vliegtuig werd gehaald, had heel wat op zijn kerfstok, zo blijkt ondertussen. Hij werd niet minder dan 42 keer opgepakt.  En zelfs met dit palmares slaagt de Belgische overheid er niet in om de man uit te drijven. Dankzij de PS dus.
“Premier di Rupo wast zijn handen in onschuld. Hij weigert elke vraag over het incident. Saïdi is geen minister. Theoretisch is zij aan hem geen verantwoording verschuldigd. Maar ze behoort wel tot zijn partij. Eén woord van de patron zou voldoende zijn om haar tot de orde te roepen. Maar hij zwijgt”, aldus een scherpe commentaar in Gazet van Antwerpen op dinsdag 27 maart. En de krant vervolgt: “Dat is flauw van Di Rupo en het bewijst eens te meer dat de PS haar eigen permissieve migratiepolitiek wil blijven doorzetten”.
Dat hebben we ondertussen al enkele keren mogen ervaren in de Kamer! 

vrijdag 30 maart 2012

Hoeveel Griekse scenario's?


Men zou de Euro kunnen redden als Griekenland kon worden gered. En als men Griekenland wou redden, dan moest men wel de euro in stand houden. Enfin, u kent het soort kromme redeneringen dat de jongste maanden over onze hoofden werden uitgegoten. Maar als we De Tijd mogen geloven (editie 20 maart 2012), dan zou het wel eens helemaal opnieuw kunnen beginnen: “Portugal zou binnenkort wel eens het nieuwe zorgenkindje van Europa kunnen worden”.
De vraag stelt zich met name steeds meer op het internationaal niveau of dit volgende Zuid-Europese land wel kan overleven zonder een tweede internationale financiële bijdrage. Zo zijn er verschillende berichten dat Portugal nog voor het einde van dit jaar een nieuw Griekenland wordt en dat het land dus bij de Europese Unie en bij het Internationaal Monetair Fonds om een tweede reddingspakket zal moet vragen.
De vraag die ik me dan stel: hoeveel Griekse scenario’s kunnen wij eigenlijk aan? Hoeveel steun zullen Spanje en Italië nog nodig hebben? En toch vreemd – op het eerste gezicht althans – dat Ierland, dat een van de eerste lidstaten was, dat financieel en economisch onderdoor ging, blijkbaar van het lijstje van ‘landen in de gevarenzone’ verdwenen is? Of vergis ik mij?

donderdag 29 maart 2012

Stijgende agressie tegen politie en dienstverlenend personeel


Uit cijfers die ik kreeg van de minister van Binnenlandse Zaken, Joëlle Milquet (cdH), blijkt dat het geweld tegen dienstverlenend en ander maatschappelijk personeel toeneemt: rechters, politiediensten, dokters, apothekers, verplegers, stadsambtenaren.
Op twee jaar tijd was er een stijging merkbaar van ongeveer 10%: 1.982 geregistreerde daden van agressie in 2008 tegenover 2.155 daden in 2010. Waren er in 2008 5 daden van agressie tegen dienstverlenend personeel, dan zijn dat er in 2010 al dagelijks 6. En ook in 2011 is er sprake van een stijging, als men afgaat op beschikbare,  voorlopige cijfers.
Ik was ook nieuwsgierig naar het aandeel van de regio’s in het totaal aantal geregistreerde daden van agressie tegen dokters, verplegers, brandweerlui, politie.  Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest piekt traditioneel hoog in de cijfers en tekent voor ongeveer 20% van de geregistreerde feiten. Het aandeel van het Waalse Gewest liep lichtjes terug van 25% naar ongeveer 23%, het aantal geregistreerde feiten van agressie tegen dienstverlenend personeel in het Vlaams Gewest was goed voor 54 à 57% - een lichte stijging van het aandeel de jongste jaren.

Geweld tegen politie vooral in Vlaams Gewest.
Het aantal agressies tegen politiemensen maakt ongeveer de helft uit van het totaal aantal daden van agressie tegen dienstverlenend personeel: 1.021 feiten in 2010. Merkwaardig genoeg wordt 65% geregistreerd in het Vlaams Gewest (661), ongeveer 20% in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en ‘slechts’ 15% in het Waals Gewest. Het personeel van onderwijsinstellingen wordt in verhouding dan weer veel vaker agressief benaderd door de leerlingen in het Waals Gewest: 38,5% van de geregistreerde f

woensdag 28 maart 2012

Met een baksteen in de maag


Men kent het gezegde: elke Vlaming heeft een baksteen in de maag. Het is zowat het eerste waar doorsneekoppels aan denken, eens ze getrouwd of bij elkaar in trekken: de aankoop van een huis. Maar gelet op de aankoopprijs van particuliere woonsten in Vlaanderen wordt dit steeds moeilijker. Ik verneem trouwens dat hypothecaire leningen bij banken steeds vaker worden afgesloten met een terugbetalingsperiode van…30, ja, zelfs 40 jaar. Begin dan maar eens een woning te kopen als je 30 jaar oud bent, nietwaar?
Ik vroeg een tijd geleden aan de minister van Economie, Johan Vande Lanotte, naar de evolutie van de aan- en verkoopprijzen van woningen in dit land. Onroerend goedprijzen blijken inderdaad de jongste tijd nogal de hoogte ingeschoten, te oordelen naar zijn antwoorden. Zo leer ik uit zijn antwoord dat particuliere woonsten tussen 2005 en eind 2010 met niet minder dan 33,8% gestegen zijn: gemiddelde betaalde je in 2005 voor een woning 157.000 euro, terwijl dat in 2010 reeds 210.000 euro was. De stijging in het Vlaams Gewest bedroeg 33,5%, in het Waals Gewest bijna 35% en in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest bijna 37% (van 264.604 euro in 2005 naar 361.810 euro in 2010).
Appartementen zijn trouwens nog sterker gestegen: met ruim 34% met name. Van 141.000 euro naar 189.000 euro.
Maar een mens valt dan helemaal van zijn stoel als de woningprijzen. De minister bezorgde mij cijfers over een periode van 17 jaar, van 1994 tot 2010. Daar merk ik een stijging van de gemiddelde aankoopprijs van een woning in een stedelijk gebied met 300%: van 71.329 naar 220.470 euro. De stijging wordt iets minder groot in landelijke gebieden: van 54.000 euro naar 157.778 euro, een stijging met amper 292%. 

dinsdag 27 maart 2012

België als Franse kolonie


Natuurlijk is België louter formeel en juridisch bekeken een soevereine, onafhankelijke staat. Maar de radicale Vlaamse Beweging kijkt al jaren met een kritisch oog naar Frankrijk en naar de houding van Franstaligen in België. Het lijkt wel alsof de elite in dit land met het grootste gemak eigendommen, belangen, energie en mensen afstaat aan Frankrijk.
In “De Wereld Morgen” besteedt Dirk Barrez (15.03.2012) aandacht aan het fenomeen kolonie. “Essentiëler om te spreken van een kolonie is de vraag of de opbrengsten en rijkdommen van een samenleving of land niet onterecht wegvloeien naar een ander land. En of het ene land over de macht beschikt om zijn wil op te dringen en het andere land een voortdurende aderlating op te leggen”.
U heeft het al begrepen: in twee dossiers, de banken aan de ene kant, en het energiedossier maken duidelijk dat België zich in een ondergeschikte positie bevindt ten opzichte van Frankrijk. “België is het enige welvarende land dat in de financiële crisis van 2008 zijn grootste bank verkocht aan een ander land”. Tegen een lage prijs. Sedertdien gaat een geldstroom van ongeveer 30 miljard euro richting Frans moederhuis, ongeveer 1/12de van het totale bruto nationaal product van België, rekent de auteur ons voor.  En dan zwijgen we nog over dat tweede financiële dossier, Dexia.
Het energiedossier is al even erg: het bedrijf Electrabel (goed voor 15 miljard euro omzet) is veruit het dominante zwaargewicht in de Belgische energiesector. “Al even belangrijk is dat Belgische politici er ook in dit geval in zijn geslaagd om een zo cruciale activiteit in de handen van het buitenland te doen belanden, en opnieuw is dat land Frankrijk”. GdF Suez is het moederbedrijf, en is zelf voor meer dan 1/3de rechtstreeks in handen van de Franse staat. Opnieuw dus een jaarlijkse geldstroom richting Frankrijk, netto ter waarde ongeveer van 2 miljard euro richting het Franse GdF Suez.
De kern van het betoog van Dirk Barrez: “Een politieke elite van een samenleving die een dusdanige afroming van rijkdom organiseert ten nadele van haar eigen burgers, gedraagt zich dus feitelijk als de uitvoerend gouverneur in dienst van het ‘moederland’. België wordt beheerst door een elite die haar eigen belangen najaagt door zich in te schrijven in deze koloniale relatie”.
Zoekt u nog argumenten voor een onmiddellijke Vlaamse onafhankelijkheid? Eigen financiële middelen, en beheer van eigen energiemiddelen: dit allemaal kan niet meer in Belgisch staatsverband, dat is ondertussen duidelijk. Wie ook de machthebbers zijn of worden in België, het blijven Belgische machthebbers. Alleen zonder Belgisch staatsverband kan een eigen financieel en energiebeleid nog lukken. 

maandag 26 maart 2012

Stijging aantal moorden in België – méér steekpartijen in Brussel


Op enkele van mijn schriftelijke vragen antwoordde minister van Binnenlandse Zaken, Joëlle Milquet (cdH) met  cijfergegevens. Zo blijkt het aantal moorden en doodslagen in België in 2010 op een recordhoogte te zitten: 937 pogingen en ‘geslaagde’ moorden en gevallen van doodslag. Het aandeel van het Vlaamse Gewest bedraagt al jaren ongeveer 48 à 49%, het Waalse Gewest tekent voor ongeveer 37-38% en de rest van het aantal moorden en pogingen grijpen in Brussel plaats. Gemiddeld worden elke dag 2,5 gevallen van moord of doodslag geregistreerd.
Het aantal steekpartijen daalde dan weer lichtjes ten opzichte van ‘zware jaren’ als 2008 en 2009. In 2008 werden er 836 steekpartijen geregistreerd, in 2009 866. In 2010 daalde het aantal registraties tot 781 – wat niet betekent dat het aantal steekpartijen ook daadwerkelijk lager lag (niet alle steekpartijen worden met name aangegeven, misschien daalt de aangiftebereidheid wel). Opmerkelijk is in elk geval de daling van het aantal registraties in zowel het Vlaamse (-9% van 2007 tot en met 2010) als in het Waalse Gewest, terwijl het aantal geregistreerde steekpartijen op 4 jaar tijd in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest steeg met 35%. Een zorgwekkende ontwikkeling nietwaar?

vrijdag 23 maart 2012

Begrotingstekort kon in 2010 al onder de 2% zitten


U kent onze kritiek op de Belgische bewindsploeg, op de paarse net als op de neo-paarse: weinig of geen structurele maatregelen om het begrotingstekort dicht te rijden, teveel lastenverhogingen. Het Vlaams Gewest dat weer massaal zal opdraaien voor bijkomende lasten. En het feit dat men véél en véél te laat in actie schiet. Een algemeen Europees verschijnsel lijkt het wel, waarbij het zuiden van Europa vaak een andere insteek blijkt te hebben dan het noorden van Europa.
Professor economie Wim Moesen (KUL) bekijkt het allemaal door zijn economische bril en komt tot dezelfde slotsom. Hij denkt dat de Belgische bobijn ongeveer op is, en dat volgende maatregelen – en die zitten er nu al aan te komen – zeker wél worden gevoeld: “Over enkele maanden moet er al gestart worden met de begrotingsopmaak van 2013, en die maatregelen zullen we voelen. De grote structurele ingrepen komen er nu aan. Dat zal niet anders kunnen”.
En verder: “Bij de begrotingsopmaak eind vorig jaar vond men 11,3 miljard euro met in totaal 154 maatregelen. Iedere maatregel was goed voor gemiddeld 75 miljoen euro. Bij deze begrotingscontrole waren er 119 maatregelen nodig om een goede 2 miljard euro bij elkaar te schrapen. Het gemiddelde was nog maar 20 miljoen euro per ingreep”.
Met andere woorden: de kleine maatregelen die men nu heeft genomen, had men eigenlijk al veel vroeger kunnen nemen. In 2010 was het begrotingstekort, aldus de berekeningen van professor Moesen, dan al onder de 2% kunnen geraken. Waarom die maatregelen dan niet uitgerold werden? Blijkbaar waren er belangen, waren er diensten die ontzien moesten worden?
En om af te sluiten: De regering heeft zich vooral tijd gekocht. De échte ingrepen liggen nog voor ons. 

donderdag 22 maart 2012

Er broeit iets in Brussel


Er is geen sprake van een interne moslimoorlog in Brussel, zo klinkt ten alle kante de geruststellende boodschap in de nasleep van de brandstichting (met dodelijke afloop) door een extremistische soenniet in een sjiitische moskee in Brussel. Het was het werk van een eenzaat, van een oncontroleerbare gek misschien zelfs.
Toch mogen we de ogen niet sluiten voor het oprukken van de islam, en vooral voor de doorbraak van de radicale salafisten in Brussel, aldus professor Felice Dassetto (in Het Laatste Nieuws, 14.03.2012): “(…) in Brussel het aantal extreme soennieten, de zogenaamde salafisten, zienderogen toeneemt”.  Hoeveel het er dan wel zijn?  “Hoeveel salafisten Brussel intussen telt, is vooralsnog niet bekend. Maar vele duizenden is geen overschatting. Ze zijn super georganiseerd dankzij geldstromen die rechtstreeks uit Saoedi-Arabië komen”.
Waarom ze zo gevaarlijk zijn, kan men zich afvragen. Want eigenlijk verwerpen ze gewoon de Westerse wereld, waarmee ze liefst niets te maken hebben. Ze leven in een volledig aparte, parallelle wereld. “Verder is alles wat ook maar enige westerse schijn heeft, verboden: alcohol, muziek, make-up, noem maar op”.
Gevaarlijk is juist het feit dat het om twee parallelle werelden gaat. Twee aparte werelden met aparte regels. En zolang er maar 5 of 10 van die salafisten zijn, is de invloed van die zogenaamde parallelle wereld onder controle. Maar met duizenden salafisten alleen al in de hoofdstad, wordt die controle al een stuk moeilijker, om niet te zeggen onmogelijk. Die zogenaamde parallelle wereld wil trouwens niet geregeld worden door Europese rechtsregels, maar de druk zal groeien om ook de sharia-rechtspraak toe te laten. Dan is het hek natuurlijk helemaal van de dam, en staat niets de uitroeping van een Brussels kalifaat nog in de weg. Brussel is momenteel al één van de Europese steden met de grootste moslimaanwezigheid. 

woensdag 21 maart 2012

Ook digitale kloof tussen Vlaamse en Waalse bedrijven


Een klein bericht in De Tijd trok mijn aandacht – het dateert ondertussen van vrijdag 2 maart maar het heeft aan actualiteit niets aan waarde ingeboet. “Digitale kloof tussen Vlaamse en Waalse bedrijven”. Een klein niemendalletje, zal u misschien zeggen, een detail in deze tijden van besparingen, begrotingsmaatregelen en dergelijke. Akkoord, maar tezelfdertijd symptomatisch misschien voor het verschillend ondernemersklimaat in België?
“Tussen ondernemingen in het noorden en het zuiden van het land gaapt een digitale kloof, zo blijkt uit een inventaris door de directmarketingspecialist Email-Brokers. Van de 27.500 e-commercesites zijn er twee derde Vlaamse en slechts een vijfde Waals” (De Tijd, 02.03.2012).

dinsdag 20 maart 2012

Regering niet zinnens om brandstofaccijnzen te verlagen!


Terwijl kranten het uitschreeuwen dat “de koopkracht van de burgers langs de pomp wegvloeit” (De Morgen, 16.03.2012) en dat de prijs van het woon-werkverkeer steeds grotere happen uit het gezinsbudget neemt, is de regering nochtans niet zinnens om – excuseert u mij de flauwe woordspeling – gas terug te nemen.
Zoals u allemaal weet, tikt de klok bij een stijging van de brandstofprijzen tweemaal. Hoe hoger de brandstofprijzen, hoe meer inkomsten voor de staat. Door het feit dat de accijnzen bij ons ook zo hoog liggen, betaalt de burger nog een tweede keer.
Verschillende partijen – zoals het Vlaams Belang, maar ook andere – hadden daarom voorgesteld om een negatief cliquetsysteem in te voeren, zodat de hoogte van de accijnzen zou dalen bij een stijging van de brandstofprijzen, zodat de burgers aan de pomp de stijging minder voelen.  In 2010 ontving de overheid 4,58 miljard euro aan accijnzen, in 2012 zal dat bijna 6 miljard zijn.
Ik ondervroeg staatssecretaris Verherstraeten naar de intenties van de overheid. Ik zei er het volgende: “Het lijkt wel of dit land het leven voor de autobestuurders bijzonder moeilijk wil maken. De verzekeringspremies stijgen, de keuringen worden duurder en de brandstofprijs is hoger dan ooit. Graag had ik meer informatie over de evolutie van de inkomsten uit de accijnzen op brandstof. Waarom kan het omgekeerde cliquetsysteem niet worden ingevoerd? Welke maatregelen zal deze regering nemen om autorijden betaalbaar te maken?
Waarop de Staatssecretaris het volgende antwoordde: “Aangezien de Belgische accijnzen op brandstof ongeveer overeenkomen met die in de buurlanden, vrees ik niet dat de mensen massaal in het buitenland brandstof gaan aankopen. De invoering van het omgekeerde cliquetsysteem staat niet in het regeerakkoord. Bovendien zou een verlaging van de brandstofaccijnzen in de huidige budgettaire situatie een verhoging op een andere post betekenen. Het regeerakkoord voorziet in geen enkele specifieke maatregel om de impact van de dure aardolieproducten te beperken. “
Het financieel uitpersen kan dus rustig zijn gangetje gaan.

maandag 19 maart 2012

Dit is paars


Deze regering is een zoveelste uitgave van paars geworden. Om meer dan een reden trouwens. Maar als er iets is dat ons enorm doet denken aan paars, dan wel de reeks van eenmalige maatregelen om het begrotingsgat (proberen) dicht te rijden en op een tekort van maximaal 2,8% uit te komen;
Eenmalige maatregelen, zoals de taks die de verzekeringsmaatschappijen moeten voorschieten op de groepsverzekeringen (en die op de een of andere manier toch verrekend zullen worden). Het uitstellen van de levering van legerhelikopters bijvoorbeeld. Accijnzen die weeral eens de hoogte ingaan.  Collega Barbara Pas noemde het in De Zevende Dag terecht een “3 Suisses”-catalogus, vole eenmalige lapmiddelen.
Opmerkelijk is wel de houding van CD&V in deze. Tijdens de eerste uitgave van de paars-regering liep zij – samen met Vlaams Belang – storm tegen deze eenmalige maatregelen, die zij tot op de grond afbrandde. Eenmalige maatregelen waren niet alleen economisch en financieel ongezond en contraproductie – wat je nu binnenkrijgt middels die eenmalige maatregelen, betaal je straks, later, dubbel en dik terug – maar het was bijna immoreel van paars om met dit soort maatregelen (géén structurele maatregelen met andere woorden) uit te pakken om de begroting in evenwicht te krijgen.
En nu dit…Er zijn nog weinig zekerheden in het leven. 

vrijdag 16 maart 2012

Hoe zou het nog in Wallonië zijn?


U herinnert zich ongetwijfeld  de schandalen in Charleroi, schandalen die zich vooral afspeelden in, rondom en in de omgeving van (oud-) burgemeester Jean-Claude Van Cauwenberghe. Het ging om belangenvermenging, vriendjespolitiek, zelfbediening en financieel gesjoemel.  “Dat systeem werd in 2005 en 2006 door justitie met een lange reeks corruptiedossiers ten val gebracht”, aldus een verslag in Knack (07.03.2012). Het volledige schepencollege kwam in opspraak, en verschillende politici verdwenen in de gevangenis. In Wallonië werden ongeveer 25 lokale gemeenten of steden door deze schandalen getroffen.
Niemand zal ook de felle uitspraak van PS-voorzitter Di Rupo vergeten: “J’en ai assez de tous ces parvenus” – ze moesten er allemaal uit. Wég de rotte plekken, wég de rotte appelen. Nu moest er dringend een nieuwe politieke cultuur komen in Wallonië.
In de bijdrage in Knack, met de welluidende titel ‘De teleurstelling is enorm’, kan men lezen dat er eigenlijk niets is veranderd. Veel van het politiek personeel is gewoon blijven zitten, sommigen hebben gewoon een ander politiek petje opgezet.
Zo was er bijvoorbeeld de kwestie van het organigram van de stedelijke ambtenarij, een schema dus waarop duidelijk te zien zou zijn wie aan het hoofd staat en wie dus verantwoordelijk is. De nieuwe coalitie rond de PS vroeg 6 maanden tijd om dat organigram op te stellen. Vijf jaar later is het er nog altijd niet. En zo kan men nog een tijdje doorgaan.
Nieuwe politieke cultuur? Neen, veel liever – én veel gemakkelijker – om Vlamingen te schofferen en het Vlaams Belang als ondemocratisch te bestempelen natuurlijk. 

donderdag 15 maart 2012

Vlaamse ondernemers waren nooit zo pessimistisch


De KMO-barometer, waarmee de zelfstandigenorganisatie UNIZO driemaandelijks de koorts bij de kmo’s opmeet, is voor het vierde kwartaal op rij gedaald. De topman van UNIZO zegt dat hij dergelijke cijfers nog nooit heeft meegemaakt in de twintig jaar dat hij de Vlaamse ondernemers vertegenwoordigt.
Naar verklaringen moet de topman niet lang zoeken: “de onzekere economische situatie, de verschillende reeds besliste en nog te beslissen lastenverhogingen en de inflatie die de loonkosten doen toenemen”.  De Vlaamse ondernemers zijn het vertrouwen in de overheid kwijt, aldus nog de UNIZO-voorzitter.
De cijfers ogen dan ook verschrikkelijk: 40% van de kmo’s heeft minder werk dan vorig kwartaal, 40% heeft minder winst dan vorig kwartaal, 37% verwacht een verslechtering van de financiële situatie, 17% stelt dit kwartaal al minder mensen tewerk, 18% vreest komend kwartaal mensen te moeten ontslaan, en 38% heeft meer last van wanbetalers.
Het Vlaams Belang wijst er in haar gloednieuw sociaal-economisch programma op dat de Vlaamse ondernemers en de kmo’s in het bijzonder meegesleurd worden in de negatieve Belgische spiraal. 

woensdag 14 maart 2012

Een man van het verleden


De nieuwe voorzitter van Ecolo heeft zijn ‘entree’ in Vlaanderen alvast niet gemist, waarbij hij in elk geval duidelijk heeft getoond wat democratie in België betekent: schrijft een partij zich niet in in het Belgisch politiek discours van status quo en ‘laat maar waaien’, dan wordt dit partij door Franstalig België onmiddellijk, sofort, als ondemocratisch bestempeld.
Reddy De Mey, die in het laatavondprogramma Reyers Laat zijn verhaal als journalist, als getuige van de ramp met Herald kwam doen, werd door Deleuse ontmaskerd als ‘fascist’.  Wat opmerkelijk is, is vooral dat in de commentaar over dit vrij banale incident ook doorklinkt hoe dit land in elkaar zit en hoe de Franstalige invulling van democratie op geen enkel vlak nog overeenkomt met de Vlaamse visie op democratie.
Ook opmerkelijk is de scherpe commentaar van bepaalde journalisten. Neem nu Eric Donckier in Het Belang van Limburg: “Op basis van wat zegt hij dat (het VB geen democratische partij is)? Bij ons weten is de partij niet buiten de wet gesteld. Doet de partij mee aan verkiezingen. Heeft het vertegenwoordigers in Kamer en Senaat en in het Vlaamse en het Brusselse parlement. Respecteert ze de besluitvorming. Heeft ze nog nooit een staatsgreep gepleegd” (07.03.2012).
In een democratie, gaat Donckier verder, gaan men met elkaar in discussie en probeert men elkaar en de bevolking te overtuigen van bepaalde standpunten.
Deleuze is een man van het verleden, aldus de journalist. Wij kunnen het niet beter samenvatten.   

dinsdag 13 maart 2012

Dagelijkse kost: hoezo?


Vijf maanden geleden werd een basisschool in het Brusselse Molenbeek het toneel van vrij zware schietincidenten. Bij de ingang van de schoolcrèche begonnen drugsdealers op elkaar te schieten. Op klaarlichte dag en een half uur voor de schoolbel zou gaan. Directie, leerkrachten, ouders en leerlingen gingen de straat op om meer veiligheidsmaatregelen te eisen.
Amper 5 maanden later is het weer zover en gaapt opnieuw een kogelgat in de schoolpoort van de basisschool. Volgens de politie gaat het over een ruzie in het Albanese criminele milieu en kan men hier weinig aan doen. De burgemeester van Molenbeek zegt letterlijk: “Deze zaak wordt opgeklopt. Schietpartijen zijn dagelijkse kost in Brusselse gemeenten, de politie bracht me zelfs niet op de hoogte van dit incident. Dat had trouwens niets te maken met de school”.
Niets te maken met de school…het zal je kind maar wezen dat het slachtoffer wordt van een schietincident in Brussel. We mogen ons ook nooit laten wijsmaken dat dit allemaal tot de “normale zaken des levens behoren”, want veiligheid is een recht van de burgers. Ze betalen (veel) belastingen en mogen dus op zijn minst verwachten dat hun veiligheid door de staat wordt gewaarborgd.
Is dit de maatschappij waarin wij willen leven? Is dit de maatschappij waarin onze kinderen moeten opgroeien? Waar schietpartijen dagelijkse kost zijn?  

maandag 12 maart 2012

Om het eigen vel te redden, snel de principes over boord! Welkom in PS-land


 Je kent ze wel, die progressieve krachten, de opperpriesters van het nieuwe geloof (zoals wijlen Jef Anthierens ze ook omschreef, of nog “de rode bidsprinkhanen”): ze zijn republikeins omwille van hun afkeer van erfelijke regimes, en er valt nog wat voor te zeggen ook trouwens.
Alleen, als de rode broeders geconfronteerd worden met de werkelijkheid, blijken ze opeens heel wat van hun republikeinse ideeën af te zweren. Vooral als blijkt dat het gros van de bevolking niets moet hebben van hun rode ideeën. En vooral als blijkt dat de eenheid van het land – op een kunstmatige manier – bijeengehouden wordt …door het meest conservatieve instituut dat er bestaat, de erfelijke monarchie. Zoals men vroeger christenen voor het socialisme had, heeft men nu socialisten voor de monarchie.
Zo is er Philippe Moureaux, naar eigen zeggen republikein met het hart (aldus een verslag in De Morgen op 06.03.2012) maar monarchist met het hoofd. Hij wil dat “koning Albert aanblijft om de regeringsvorming van 2014 te begeleiden”.  
Zegt hij letterlijk: “Ik denk dat we koning Albert nog nodig hebben. Het zou goed zijn als hij er nog was bij de vorming van de volgende regering”. Vlamingen en Franstaligen kunnen namelijk geen regering meer vormen, en zonder het masseerwerk van de koning – gevolgd ongetwijfeld door het uitdelen van lintjes en barontitels – zouden we allicht allang op zoek zijn naar de uitgang.
De koning dus in dienst van de status quo, om de eenheid te behouden en om de Franstalige voorrechten in stand te houden. Op kosten van de Vlamingen.

PS links en progressief? Alleen als het hen niets kost, zoveel is duidelijk. Alleen als het hen wat opbrengt. 

vrijdag 9 maart 2012

Hypothecaire achterstallen in Wallonië dubbel zo hoog


Ik had vragen aan de minister van Financiën betreffende de evolutie van het aantal achterstallen van hypothecaire kredieten. Uit het vele cijfermateriaal dat de minister van Financiën, Steven Vanackere (CD&V), verstrekte, blijkt dat het aantal sinds 2007 geleidelijk aan blijft stijgen: van 55.900 tot 57.979. Ook het aandeel van het aantal achterstallen ten opzichte van het totaal aantal hypothecaire kredieten staat weer op het hoogste peil, 2,10%, na een eerder ‘zacht’ 2008 (met slechts 2,03% achterstallen).
Het zijn vooral de regionale cijfers die op een problematische situatie wijzen. Zo zijn er over de ganse lijn steeds méér betalingsachterstanden op hypothecaire kredieten in het Waalse Gewest (Vlaanderen zit op een cijfer variërend van 23.614 tot 25.332, Wallonië 25.506 tot 26.562). En ook het aandeel van de achterstallen in de totaliteit van hypothecaire kredieten verschilt sterk van gewest tot gewest.  In het Vlaams Gewest betekenen de achterstallen zo’n 1,5%, in het Waalse Gewest ligt dat cijfer eigenlijk nooit onder de 3%. 

donderdag 8 maart 2012

Schijnhuwelijken nemen steeds toe


In Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg lezen we dat vorig jaar niet minder dan 10.728 huwelijken in België de stempel ‘verdacht’ meekregen. Een absoluut record, aldus de beide Corelio-kranten en een stijging van 15% ten opzichte van 2010. Waarom het aantal blijft stijgen? Het is duidelijk: het blijft een ‘gemakkelijke’ manier om aan een verblijfsvergunning te geraken en je verwerft er als vreemdeling ook nog eens de Belgische nationaliteit. En mocht het toch uitkomen, dan ben je niet eens zeker dat de verblijfsvergunning wordt ingetrokken. Er bestaat ook géén automatische intrekking van de nationaliteit bij vaststelling van schijnhuwelijk.
Het blijken – nog eens: volgens de diensten van DVZ zelf – vooral mensen met een Marokkaanse, Turkse of Algerijnse nationaliteit die huwen om aan verblijfspapieren te geraken.
In België worden elk jaar ongeveer 40.000 koppels in de echt verbonden. Daarvan is dus ongeveer 11.000 schijnhuwelijk. Méér dan 25%.
En neen, het wetsontwerp waarbij de regering een en ander zou verscherpen, is nog niet klaar. Wanneer dit er komt? En of het er komt? 

woensdag 7 maart 2012

Iedereen ziet toch dat criminaliteit piekt, of niet?


Op de webstek van een Vlaamse krant, Het Laatste Nieuws, kon men op zondag 4 maart om 11 u 00 volgende nieuwsberichten sprokkelen:
-          Gewapende overval op juwelier aan De Keyserlei in Antwerpen
-          Dronken vrouw die bed in brand steekt op de spoedafdeling
-          Man dreigt woning in brand te steken, wordt opgepakt. Agente gewond
-          Carjacking in Komen, na een mislukte overval in het noorden van Frankrijk
-          In het Antwerpse wordt een krantenwinkel overvallen – met gebruik van wapens
-          Na een gewelddadige handdiefstal in de omgeving van Brussel worden twee ‘jongeren’ geklist
-          In de provincie stelt men het verdacht overlijden van een baby vast
-          In Berchem is er een dodelijke schietpartij, waarbij een Turkse huiseigenaar een Albanese huurder neerschiet
-          In de Vlaamse Rand rond Brussel wordt een mannelijk gevonden
-          In het Waasland Shopping Center wordt een winkeldief betrapt.

Dit betreft alleen de zaken die het nationale nieuws halen, en die belangrijk genoeg geacht werden om op de webstek van een grote krant te plaatsen. De oogst van één weekend. Of de heren en dames politici, vooral ministers, dan geen kranten doornemen?

maandag 5 maart 2012

Nieuws uit de 6: interessant als steeds


Op deze webstek heb ik al enkele keren gewezen op het belang van een tijdschrift als “De Zes”, een niet-partijpolitiek tijdschrift dat informeert over de zes faciliteitengemeenten en dat bedoeld is als steun voor het behoud van het Nederlands karakter van de zes faciliteitengemeenten – die trouwens alle zes integraal op Vlaams grondgebied liggen.
In het februari-aprilnummer van dit jaar opnieuw veel informatie. Bijvoorbeeld over de burgemeester van Linkebeek die het gemeentelijk informatieblad misbruikte om de Vlaamse overheid te beschuldigen van het overtreden van de democratische keuze van de Linkebekenaars.
Dit lieten de hoofdredacteur, de verantwoordelijke van “De Zes”, en de voorzitter van het Komitee der Randgemeenten niet over zich gaan en dienden klachten in bij de gouverneur van Vlaams-Brabant. “In een brief aan het schepencollege gaf de gouverneur ons volledig gelijk en tikte hij het college voor de zoveelste maal op de vingers”, aldus de drie heren, die de bevolking van Linkebeek van deze terechtwijzing op de hoogte brachten.
“Carrefour”, het blad van de francophonen in de Vlaamse Rand rond Brussel, liet al verstaan dat de burgemeester het niet kon appreciëren: “Quelle perte de temps, quelle situation grotesque, quelle mauvaise plaisanterie”.
De Vlaamse strijd gestreden, zegt u? De taalkwestie een achterhaald vraagstuk, een non-event?
U kan “De Zes” steunen met een abonnement van 3 euro of een steunabonnement van 13 euro. U stort op rekeningnummer BE82 4366 2473 9168 van het Komitee der Randgemeenten. Momenteel verschijnt “De Zes” op 75.000 exemplaren!

vrijdag 2 maart 2012

De puinhoop van de schijnhuwelijken


Al jaren wordt van verschillende kanten aangedrongen op een correcte, maar scherpe aanpak van het fenomeen schijnhuwelijk. De vorige minister van Justitie, de heer De Clerck (CD&V) verklaarde bijvoorbeeld dat er snel wetsvoorstellen moesten komen om een en ander bij te stellen. Onze analyse bleef al die jaren dezelfde: zolang men de nationaliteitsverwerving niet automatisch schrapt als een huwelijk als schijnhuwelijk wordt ontmaskerd, zolang men de verblijfsvergunning niet automatisch doet vervallen bij de ontdekking van een schijnhuwelijk, is alle moeite ‘umsonst’.
De vorige minister beloofde beterschap. Maar helaas, in 2012 lijkt er niets veranderd en staan we nog steeds ter plaatse te trappelen. Ik wilde van de minister weten welke evolutie de schijnhuwelijken kennen, en vooral hoeveel verblijfsvergunningen en nationaliteiten er voor vervallen werden verklaard als gevolg van het schijnhuwelijk – met in het achterhoofd natuurlijk de bedenking dat iemand een schijnhuwelijk afsluit om in België te kunnen blijven en er de nationaliteit te verwerven.
Ik kreeg van de minister enkel wat cijfergegevens door, weinig, want zoals ze verklaarde “door het College van procureurs-generaal worden vooralsnog geen gevalideerde statistische gegevens verstrekt”.
Maar de federale politie publiceerde wel volgende cijfers betreffende de geconstateerde schijnhuwelijken (en pogingen): 1.703 in 2008, 2.359 in 2009 en 2.376 in 2010. Waarbij de minister opmerkte dat er sprake kan zijn van een verhoging…omdat er meer aandacht aan wordt besteed. Terwijl de vorige minister volhield dat er méér schijnhuwelijken dan vroeger waren, maar gewoon minder controle: ja, wat is het nu?
In totaal telde het parket 202 nietigverklaringen van het huwelijk. Niet meer, alhoewel de minister toegaf dat het cijfer waarschijnlijk veel hoger zal zijn. Zij kon geen cijfers bezorgen betreffende het intrekken van de nationaliteit ten gevolge van schijnhuwelijk, waardoor ik ervan uitga dat er omzeggens geen zijn geweest. En op vraag van collega Lanjri (CD&V) antwoordde Staatssecretaris voor migratie, Maggie De Block (Open VLD), eerder deze week dat er volgens haar inlichtingen één (1 dus) repatriëring was uitgevoerd op basis van schijnhuwelijk. Eén!
Men is er nog lang niet in dit land. Het moet eigenlijk zelfs nog beginnen. 

donderdag 1 maart 2012

En maar betalen, mensen…


Op de webstek van de vereniging Vlaamse Onafhankelijkheid kon men het volgende lezen: 
Elke Vlaming, van baby tot bejaarde, betaalt 4 euro (160 fr.) per dag om de geldstroom van Vlaanderen naar Wallonië in stand te houden. Voor een gezin van 4 personen is dat per jaar 5.840 euro (235.550 fr.).  Dus dat Vlaams gezin schenkt om de 5 jaar gratis een luxeauto van  29.200 euro (1.177.700 fr.) aan Wallonië.
 Met dat uitgespaarde geld kan Vlaanderen nieuwe gebouwen voor  gehandicapten, ouderlingen  en schoolkinderen financieren, duizenden nieuwe sociale woningen bouwen en het vergrijzingsprobleem  aanpakken.
Nuttige informatie dus, en op een aanschouwelijke manier gebracht. www.vlaamseonafhankelijkheid.be