POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





vrijdag 26 oktober 2012

Huurders hebben geen geld voor eigen huis


Waarom zou je huur betalen, als je met dat geld een eigen woning kan verwerven, door een lening af te betalen? Men kent de juiste redenering om liever een eigen woning kopen dan verder, eindeloos, te huren. Meer dan 4 op de 10 huurders in dit land denken, volgens een persbericht in Het Nieuwsblad (17.10.2012), dat ze gelukkiger zouden zijn als ze hun eigen huis zouden bezitten: tot daar lijkt de redenering van decennia geleden nog steeds te kloppen.
Wat echter een stuk moeilijker lijkt te worden, is het verwerven zélf van de woning. Acht op de tien huurders blijven huren omdat ze zich geen eigen huis kunnen veroorloven. Het lijkt ten eerste steeds moeilijker om de huurprijs op te hoesten en tezelfdertijd nog wat geld aan de kant te zetten.
Door de zeer sterke stijging van de aankoopprijs van woningen nemen twintigers volgens het persbericht zware risico’s op zich, zware afbetalingslasten. Gemiddeld spenderen burgers in dit land 600 euro per maand aan de afbetaling van een woning. Bij twintigers ligt dat bedrag hoger. Bijna vier op de tien zou een bedrag van meer dan 1.000 euro per maand betalen. En dan maar hopen dat men kan blijven werken, natuurlijk. 

donderdag 25 oktober 2012

Recordaantal burgers onder armoedegrens


Een schokkend bericht voor het ontwikkeld land waarin we leven: Vorig jaar “moest 15,3% van de Belgen rondkomen met een inkomen dat onder de armoedegrens ligt”. Het hoogste niveau sinds het begin van de economische crisis. De cijfers zijn afkomstig van de Algemene Directie Statistiek van de FOD Economie.
In 2010 lag dat cijfer nog op 14,6%, en ook de jaren daarvoor lag dat cijfer tussen 14,6 en 14,7%. Het risico is groter voor vrouwen dan voor mannen. Ook gepensioneerden hebben een grotere kans op armoede: 20%! Alleenstaande ouders hebben het ook bijzonder moeilijk, met een kans van 38,5%. 

woensdag 24 oktober 2012

Hoe werkelijkheidsvreemd is justitie?


Ik wil natuurlijk niet alle rechters over dezelfde kam scheren – ik zou wel gek zijn – en ik wil mij ook niet inlaten met de opdracht van justitie – de scheiding van de machten, net wat u zegt. Maar als politicus en als bezorgde burger kan men toch niet anders dan onthutst nota nemen van sommige beslissingen van sommige rechters.
Neem nu het geval van deze man. Hij zou zich jarenlang vergrepen hebben aan heel jonge kinderen en zat daarvoor een tijdje in voorhechtenis in de gevangenis. Na zijn vrijlating ging hij echter opnieuw over de schreef. Dan zou men toch denken dat zo iemand onmiddellijk wordt opgepakt en opgesloten? Niets daarvan. Het openbaar ministerie vond effectieve gevangenisstraf niet nodig.
Dit is echter niet alles. Datzelfde openbaar ministerie vindt de kans op recidive bij de man nog steeds groot. “Hij kan zich moeilijk beheersen als hij alleen is met kinderen en is dan ook een gevaar voor de samenleving”. Kan iemand nog volgen? Desondanks stelde het parket gevangenisstraf met uitstel voor. Los van het vonnis door de rechter moet mij toch van het hart dat ik de redenering écht niet begrijp. Een gevaar voor de maatschappij, grote kans op recidive en toch vrij laten lopen….?

dinsdag 23 oktober 2012

Meervoudige verslaving neemt toe


Uit verschillende onderzoeken zou een sterke verhoging van het aantal meervoudige verslaafden zijn gebleken, mensen dus die verschillende soorten drugs combineren. In haar antwoord op een schriftelijke vraag  verschaft de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, mevrouw Laurette Onkelinx (PS) heel wat cijfergegevens, die deze trend inderdaad lijken te bevestigen, al moet er voor de oudere cijfers wel gewaarschuwd worden voor fouten en dubbele tellingen. Zo steeg het totaal aantal opnames in ziekenhuizen ten gevolge van middelengebruik van 2002 tot en met 2010 met ongeveer 13% (van 29.279 tot 33.022), maar steeg het aantal opnames door polygebruik in dezelfde periode met 23% (van 6.023 naar 7.386 opnames). 
De minister gaf op mijn vraag ook cijfers vrij gebaseerd op de leeftijd van patiënten in de ziekenhuizen. Terwijl er voor wat betreft de opnames van de monogedrogeerde patiënten bijna voor alle leeftijdscategorieën een daling waar te nemen is – met uitzondering van de 50- tot 70-jarigen – is de stijging van de opnames ten gevolge van polydrugs in bijna alle leeftijdscategorieën merkbaar. Vooral groot is de stijging bij de 50-plussers (+57%), en 40-plussers (+27%).
Verder opmerkelijk bij de analyse van het vele cijfermateriaal, vind ik, is het hoog aandeel van opnames in Vlaamse ziekenhuizen van patiënten met een drugproblematiek. In 2010 kwam 63% van alle patiënten met een monodrugprobleem in ziekenhuizen in het Vlaams Gewest terecht, een stijging van 4 procentpunten ten opzichte van 2002. Het aandeel voor ziekenhuizen in het Waals Gewest daalde ondertussen van 32,5% naar 28%.
Bij de problematiek van de polydrugs is die trend nog duidelijker: in 2002 kwam 65,3% van de patiënten in een ziekenhuis in het Vlaams Gewest terecht, in 2010 is dat aantal opgelopen tot net geen 70%. Ondertussen daalde het aandeel in ziekenhuizen in het Waalse Gewest van bijna 26% naar 22%. Polydrugs vormen een probleem, vooral in het Vlaams Gewest. 

maandag 22 oktober 2012

Haalt antifascisme vrijheid van meningsuiting onderuit?


In het land van de vrije meningsuiting, Groot-Brittannië, is momenteel een discussie bezig met interessante insteken en mogelijk zeer verregaande gevolgen. En laat mij maar onmiddellijk duidelijk stellen dat de webstek van Michael Coleman niet mijn stijl is, en het ook nooit zal zijn. De praatjes en bewoordingen van dit BNP-gemeenteraadslid zijn er altijd net over, u weet wel wat ik bedoel.
Maar omwille van zijn boodschappen op zijn eigen persoonlijke weblog werd de man veroordeeld tot een gevangenisstraf van 8 maanden en 240 gemeenschapsdienst. Het hem tenlastegelegde misdrijf? Het posten van zijn ideeën op zijn weblog…De klacht tegen Coleman werd neergelegd door een Labourgemeenteraadslid, die van mening was dat “een overweldigende meerderheid van onze bevolking de meningen en boodschappen” beledigend vond.
Meer en meer journalisten in Groot-Brittannië beginnen zich bedenkingen te maken dat “wat een uitstekende dag voor Coleman’s politieke tegenstanders is, wel eens een heel slechte dag voor de Britse vrijheid zou kunnen worden”.  Immers, hetzelfde zeer uitgesproken antifascistische Labour-gemeenteraadslid wil verantwoordelijke voor de politie worden in de stad van Coleman. Ze pleit voor een “zerotolerantie” voor “haatmisdrijven” op basis van ‘ras, godsdienst, seksuele oriëntatie, lichamelijk gebrek, nationaliteit, leeftijd of gender’.
Steeds meer commentatoren maken de bedenking dat vrijheid van meningsuiting niet deelbaar is. Ofwel hebben we het – iedereen dus, ook diegenen die niet altijd even frisse ideeën verspreiden – ofwel hebben we het niet.  Gegeven het feit dat vrijheid van meningsuiting het hoeksteen zelf van echte democratie is, werpt de criminalisering van een persoonlijke weblog toch wel de vraag op wie de democratie hier aan het ondergraven is?  

vrijdag 19 oktober 2012

Hervorming van financieringswet leidt tot nog meer transfers


Gisteren had ik het uitgebreid over het nieuwste VIVES-rapport waaruit bleek dat de transfers in deze jaren gestegen zijn van 12 naar 16 miljard euro. Ondanks alle mooie beloften van federale excellenties, mooie en dure woorden van Franstalige politici dat het allemaal anders zou worden – het Marshallplan voor Wallonië werkt, u weet wel…  Niets dus, nada, niente.
Maar er is nog meer slecht nieuws op komst: de hervorming van de Bijzondere Financieringswet zal ertoe leiden dat de transfers vanuit Vlaanderen nog zullen toenemen.  “Er is een gunstige impact van de overdracht van een aantal bevoegdheden naar het Vlaams Gewest en van de hervorming van de solidariteitsbijdrage op de transfers. Maar die wordt gecompenseerd door de ongunstige impact van de herfinanciering van Brussel (iets wat ook BDW accepteerde trouwens), van de instelling van het overheidsmechanisme en van de hervorming van de btw-dotatie” (Het Laatste Nieuws, 11.10.2012).
Volgens de VIVES-onderzoekers zullen de transfers vanuit Vlaanderen met 4% verhogen in 2012 en met 19% in 2030 – u leest het goed.  Het Waalse Gewest zou ongeveer dezelfde bedragen blijven ontvangen, terwijl het Brusselse Gewest gedurende deze periode ongeveer “eenzelfde bedrag aan bijkomende transfers ontvangt door toedoen van de hervorming van de BFW als het bedrag dat extra uit Vlaanderen wegstroomt”.
Dankt België op beide knieën, beste mensen. Zoals u dagelijks merkt, is de Belgische constructie zowat de beste garantie voor het continu en structureel afromen van het door u zuinig opgespaarde geld.  Elk jaar minstens 16 miljard euro naar het zuiden en tegen 2030 een stijging van niet minder dan 19%!  

donderdag 18 oktober 2012

Transfers Vlaanderen – Franstalig België pieken op 16 miljard euro


Voor die lezers die de Vlaamse pers regelmatig en aandachtig lezen: herinnert u zich de commotie bij de voorstelling van het boek van de Warandewerkgroep over de financiële transfers van Vlaanderen naar Franstalig België? De commotie was er ten eerste omdat het fenomeen van de systematische, continue en structurele transfers van Vlaanderen naar Franstalig België inderdaad heel duidelijk werden aangetoond, en ten tweede omdat ook het bedrag van die transfers op een vrij duidelijke en herrekenbare manier werd weergegeven.
Franstalig politiek België stond op zijn kop! De Franstalige academische wereld riep op om een tegenmanifest op te stellen, maar daar moeten we nog steeds op wachten, blijkbaar. En de becijferde transfer van ongeveer 12 miljard euro werd niet langer betwist.
Het Leuvense onderzoeksinstituut Vives heeft het onderzoek naar de transfers van noord naar zuid verdergezet en komt met een actualisering van de cijfers: de totale Vlaams-Waalse geldstromen lopen op tot 16 miljard euro. “Een verandering is niet in zicht”, aldus een – overigens zeer interessant – verslag in Trends (12.10.2012).
De minst belangrijke groep van de klassieke transfers, die in de federale begroting zonder sociale zekerheid en zonder interestlasten (onder andere de ambtenarenwedden) namen in omvang af, net als de transfers via de financieringswet (maar dat zal opnieuw veranderen mét de nieuwe wet). De belangrijkste noord-zuidgeldstromen bleven die in de sociale zekerheid, aldus het economisch tijdschrift: “die stegen van 3,5 miljard in 2007 naar 3,8 miljard in 2009”. 

woensdag 17 oktober 2012

CD&V: stop graaicultuur in uw eigen rangen!


CD&V, en bij uitbreiding alle systeempartijen, krabt zich de haren uit het hoofd. Het lijkt wel alsof het langdurig aan de macht zijn en blijven van bepaalde politieke partijen hun geloofwaardigheid volledig onderuit haalt. Het lijkt soms alsof een of andere natuurwet ervoor zorgt dat elke politieke partij, die te lang aan de macht is, uiteindelijk in elkaar stuikt en de prijs betaalt.
CD&V is zeker niet de enige politieke partij met dat probleem. Kijk naar de sp.a, jarenlang goed voor percentages boven de 20%, kijk naar Open VLD. Maar toch: CD&V. Misschien moet men er inderdaad wel eens de hand in eigen boezem durven steken en bepaalde “fenomenen” in de rand van de partij aanpakken.
Neem nu Europees parlementslid en voormalig Belgisch Eerste Minister Jean-Luc Dehaene. Ooit één van de opkomende sterren bij het ACV, jong aanstormend Vlaams talent. Geen bevlogen prater, geen dure woorden, maar een doener, iemand die het voor de gewone mens ging doen.
Ondertussen zijn het woorden in de wind gebleken. Eén dag is alvast te kort om alle mandaten op te sommen – onbetaalde maar ook heel wat betaalde – waar deze vriend van de gewone man ondertussen mee is begiftigd. En hoewel leden van het Europees parlement deontologisch verplicht zijn te vertellen welk financieel belang ze in het gewone leven al hebben, vertikte deze vriend van de gewone man het steeds. Deze week kreeg men Dehaene dan toch zover: 77.000 aandelenopties bij brouwer AB Inbev. De totale marktwaarde vandaag: 5,3 miljoen euro. Als hij vandaag zou verkopen, bedraagt zijn winst hierop 3,2 miljoen euro, en betaalt hij hierop amper 2,58% belasting.
Voor alle duidelijkheid: het gaat om bedragen in euro, niet in Belgische frank.
Misschien moet de CD&V zich toch eens afvragen waar de belangen van de gewone, kleine Vlaamse man en vrouw in dit alles zitten?

dinsdag 16 oktober 2012

Europa holt het asielrecht uit


Zegt de naam Marc Bossuyt u nog iets? Deze professor emeritus van de Universiteit van Antwerpen  was in een vorig leven Commissaris-Generaal voor de Vluchtelingen en is momenteel voorzitter van het Belgisch Grondwettelijk Hof. Hij is, weet journalist de Wit in Gazet van Antwerpen op 2 oktober, al lang een criticus van de te ruime manier waarop het hof van Straatsburg “omspringt met de bevoegdheden over afgewezen asielzoekers, wat een terugkeerbeleid ten zeerste bemoeilijkt”.
Er worden enkele voorbeelden opgesomd, waar het Europees Hof van de Rechten van de Mens tussenkwam om het begrip ‘foltering’ op een dusdanige manier in te vullen, dat niemand in de toekomst nog KAN worden teruggestuurd.  “Een opsluiting van 2 uur in een overval politiekantoor in een zaak tegen Turkije werd als “foltering” gedefinieerd.  In een zaak tegen België werden “de armoedige levensomstandigheden van een illegaal die naar Griekenland was teruggestuurd” ook als “foltering” aangeduid.
Een asielzoeker die geen opvang kreeg van de regering, maar wel van een niet-gouvernementele organisatie: “foltering”!  Bossuyt windt er geen doekjes om: door een aantal arresten van het zogenaamde Europees Hof voor de Rechten van de Mens wordt het voor de lidstaten onmogelijk nog een eigen asielbeleid te voeren. Illegalen met kinderen kunnen bijna nooit meer worden opgesloten.  Kinderen met hun illegale moeder opsluiten, kan ook al niet meer.  Hoe een land nog echt weerspannige illegalen mét kinderen kan verwijderen, is niet duidelijk.
Zover zijn we dus: de democratische wil van het volk wordt door dit Europees Hof van de Rechten van de Mens volledig buiten werking gesteld. Marc Bossuyt pleit voor een Europees Asielhof, dat zich met asielkwesties zou bezighouden. En hoezeer wij ook zijn analyse onderschrijven, de oplossing die hij voorstelt, kunnen wij niet onderschrijven. Omdat een Europees Asielhof net zo aanmatigend zal oordelen en handelen als het Europees Hof van de Rechten van de Mens momenteel doet. 

maandag 15 oktober 2012

Het einde van de natiestaat?


Voor een pak liberalen en andere Belgicistische christendemocratische politici is het nationalisme ‘passé’, “de wereld is ons dorp en dat is maar goed ook”, dat soort zeer hoogstaande redeneringen wordt nu opgevoerd om de “Belgische constructie” te redden. Bedoeling van de nieuwste verdedigingslijn van “oude Belgen” als Marc Eyskens en Guy Verhofstadt is het Vlaams-nationalisme te counteren, maar dat had u natuurlijk ook al begrepen. Dat politici als Eyskens en Verhofstadt hierin de eerste viool (proberen te) spelen: wie kan zich hierin verwonderen, de Belgische folklore heeft natuurlijk ook haar voorzitter en secretaris nodig.
Juist deze dagen verscheen een interessant boek van Thierry Baudet, conservatief filosoof van amper 29 jaar, waarin hij de thesis verdedigt dat met het vervagen van de natiestaat – want die moet in de eengemaakte, geglobaliseerde wereld verdwijnen – ook de verworvenheden van de democratische rechtsstaat op het spel worden gezet.
In de natiestaat worden universalisme en particularisme verenigd, aldus een commentaar op de webstek Liberales: “binnen de grenzen van de natiestaat zijn haar wetten voor iedereen hetzelfde, tegelijkertijd vormt het rechtstelsel de uitdrukking van de wensen van een specifiek volk”.  De natiestaat is met andere woorden de meest geschikte staatsorganisatie om de wensen van een volk te vertegenwoordigen. Het is ook de meest democratische organisatievorm – misschien kunnen de heren Eyskens en Verhofstadt op welke democratische manier zij een “eengemaakte, geglobaliseerde wereld” willen organiseren? Op de manier waarop de EU haar bevolking wetten in de maag spiest waar niemand om heeft gevraagd? Met hetzelfde onvoorstelbaar gebrek aan democratische controle van de EU?
Thierry Baudet gaat verder: een van de aanvalsgolven op de natiestaat komt vanuit het multiculturalisme. Het bejubelen van de diversiteit op hetzelfde grondgebied, zeg maar. “Het gaat om een filosofie die stelt dat het idee van een nationale cultuur (….) niet langer bruikbaar, zelfs ongewenst is. Het accent wordt niet langer gelegd op wat mensen delen, maar juist op hun verschillen. Als die verschillen vervolgens vanuit officiële kanalen worden aangemoedigd, dan ontstaat een reëel gevaar van rechtspluralisme”.
Verschillende gemeenschappen dus, die met hun eigen rechtssysteem controle organiseren en recht spreker. De Europese rechtsstaat erodeert, aldus Baudet.

“Het einde van de natiestaat” is een boek dat liefst een zo ruim mogelijke verspreiding kent.  Een belangrijk boek, voor de ganse Vlaamse Beweging. 

zaterdag 13 oktober 2012

Verkiezingspubliciteit in het Arabisch en het Frans…in Roeselare?


Naïeve Roeselarenaars die denken dat integratie, het spreken van onze taal en het respecteren van onze waarden en normen, deel uitmaakt van het Vlaams regeringsbeleid, zijn er stilaan aan voor de moeite. Burgers die morgen een nieuwe bestuursploeg voor Roeselare kiezen, kunnen best eens goed nadenken.
‘Onze’ burgervader, Luc Martens, vindt het bijvoorbeeld nodig om in het Frans en in het Arabisch naar moslimstemmetjes te hengelen. In Roeselare! Een stad zonder faciliteiten tussen haakjes, een stad zonder taalproblemen, een stad die niet op de taalgrens ligt. Een verkiezingspamflet in het Frans en in het Arabisch. Vastgehecht aan het pamflet in het Nederlands. En verspreid in Krottegem.
De boodschap van het pamflet en van de talen waarin de pamfletten zijn opgesteld, is duidelijk:  Inburgersplichtige allochtonen moeten zich niet aanpassen, wij zullen ons wel aanpassen aan uw gewoonten en uw taal. Spreken inburgersplichtige allochtonen onze taal niet? Geen probleem, dan richten wij ons toch gewoon tot hen in hun taal.
Om een stemmetje meer likt de kat de kandeleer? Hoe plat kan men gaan? En hoe kan men aan vreemden respect vragen voor het Nederlands, als men zelf weinig of geen respect opbrengt.
Wie zo mogelijk nog verder gaat, is kandidaat Driss Manzate op de SP.A-lijst. Een pamflet naar aanleiding van de “Elections communales du 14 octobre 2012”. Heeft deze man al ooit van onze taalwetgeving gehoord? Deze “candidat muselman dans la ville de Roeselare” windt er trouwens geen doekjes om en heeft zijn eisenplatform in het Frans gesteld. Onderaan wordt de tekst – slecht, overigens – vertaald in het Nederlands. Want in het Frans staat bijvoorbeeld heel duidelijk dat Hallalmaaltijden moeten voorzien worden in schoolinstellingen, terwijl in het Nederlands staat dat men de mogelijkheid moet onderzoeken… Misleiding van de burgers, minachting van onze taalwetten, minachting van de Nederlandse taal.



Welk spel is hier bezig? Bestaat onze stad uit twee steden? Een Nederlandssprekende stad en een Frans-Arabischsprekende stad? Autochtone Roeselaarse burgers kunnen beter eens goed nadenken voor zij hun stem aan de burgemeester of aan de sp.a geven. 

vrijdag 12 oktober 2012

Minder migratie en toch rijker worden?


Lobbyisten van het nieuwe, multiculturele geloof blijven ons om de oren slaan met argumenten pro-multicul. Het zou in de lijn van de geschiedenis zelf liggen, we kunnen er niets tegen doen. Migratie is van alle tijden, en migratie is zelfs de bron, de grondoorzaak van vooruitgang. Migratie is een verrijking voor iedereen en wie dat allemaal niet wil aanvaarden, is een bekrompen egoïstisch wezen.
Wat de verrijking betreft, wordt daar steeds vaker aan getwijfeld, ook in ernstige studies. Zo is onlangs gebleken dat de Zweedse staat door verminderde immigratie in de komende 4 jaar niet minder dan 14 miljard euro zou kunnen besparen. In het komende jaar ligt het effect van minder migratie op een spaarsaldo van 1,3 miljard euro. De besparingen zouden vooral in de sectoren asiel en familiehereniging kunnen gerealiseerd worden. Dit althans zou blijken uit uitgaveprognoses van het Zweedse parlement zelf.  

donderdag 11 oktober 2012

Vlaamse jeugd leert geen Frans meer


Uit het steeds leerzame Journaal van Mark Grammens lezen we volgend bericht: “Volgens onderzoek door de universiteit van Antwerpen slaagt nog slechts 36% van de eerstejaars romanisten in een test aan het begin van het eerste jaar. Experts schrijven de geringere Franse taalvaardigheid van Vlaamse studenten toe aan de alomtegenwoordigheid van het Engels, maar anderen noemen het een vicieuze cirkel: het zijn de leraren die zelf moeite hebben met Frans en daardoor te weinig eisen stellen aan hun leerlingen.  Meer en meer wordt Franse les gegeven in het Nederlands”.
Het is vreemd, schrijft Mark Grammens verder,  dat de experts angstvallig vermijden om de politieke toestand in hun uitleg te betrekken, hoewel het duidelijk is dat met het afnemen van de sympathie voor Franstalige landgenoten ook de waardering voor hun taal vermindert.
“Men vraagt zich af hoelang de Vlaamse regering en parlement nog zullen aanvaarden dat alleen Vlaanderen het Frans oplegt als tweede taal in het onderwijs. Walen hebben de keus tussen Frans en Engels en in het oosten van het land het Duits. Die keuzevrijheid bestaat niet in Vlaanderen. Paradoxaal genoeg bestond die vrijheid wel zolang het onderwijs niet gesplitst was en een eigen Vlaamse bevoegdheid werd. Het is Vlaanderen zélf dat op grond van de culturele autonomie het Frans verplicht heeft gesteld als tweede taal”.
Scherp op de snee, zo kennen we Mark Grammens natuurlijk. Maar ondanks het feit dat zijn redenering klopt natuurlijk, vind ik het een echte verarming dat we de Franse taal steeds minder machtig zijn. Taalrijkdom is toch altijd één van de grote kwaliteiten van de Vlamingen geweest, en samen  met onze centrale ligging in Europa was dat goed voor economische welvaart. Men mag toch hopen dat Vlaanderen niet al zijn kwaliteiten verliest? 

woensdag 10 oktober 2012

Migratie door de bril van 10 Nederlandse wetenschappers


In het Vlaams-progressieve weekblad Meervoud verscheen in de oktoberuitgave een samenvatting van de conclusies van 10 Nederlandse wetenschappers onder leiding van Joost Niemöller (oud journalist van De Groene Amsterdammer) over het fenomeen migratie in Nederland. Uit een onderzoek van 2008 was bijvoorbeeld gebleken dat 57% van de ondervraagden vond dat het toelaten van grote groepen migranten “de grootste vergissing uit de Nederlandse geschiedenis” was. Slechts 10% was pro. De wetenschappers wilden een aantal gegevens toetsen en kwamen uiteindelijk tot 14 voor de multicul-lobby zeker zeer stuitende conclusies:
1.       Bij de immigratie van niet-Westerse allochtonen hebben enkel migranten zelf en werkgevers economisch voordeel.
2.       Immigratie legt een zware druk op de verzorgingsstaat.
3.       Uit sociologisch onderzoek blijkt dat de mensen als gevolg van de immigratie minder vertrouwen hebben in de gemeenschap, in de politiek en in mekaar.
4.       Naarmate de scholen etnisch divers zijn, gaan de prestaties naar omlaag. Ze gaan extra omlaag als er moslimleerlingen in de school zitten.
5.       De ene groep integreert langzamer dan de andere, ook onder niet-Westerse immigranten. Chinezen bijvoorbeeld presteren ver boven het gemiddelde.
6.       Het IQ van Turkse en Marokkaanse immigranten ligt met een relevante factor ver onder het gemiddelde.
7.       Nederland is het dichtstbevolkte land van Europa en krijgt dus extra-problemen van infrastructuur, milieu, volkshuisvesting en gezondheidszorg.
8.       Immigranten maken zich vaker schuldig aan crimineel gedrag.
9.       Door een multicultureel integratiebeleid vindt de integratie trager plaats.
10.   Moslims integreren het slechtst. Dat heeft onder meer te maken met door de islam opgelegde huwelijkspatronen die interetnische huwelijken verhinderen.
11.   Vergrijzing kan nooit door immigratie opgevangen worden.
12.   De macro-economische inbreng van zogenaamde etnische ondernemers is zeer beperkt.
13.   Kennismigratie is eerder uitzondering dan algemeen.
14.   Volgens onderzoek van Gallup gaan immigranten er wel materieel op vooruit, maar niet qua levensgeluk.
Kan iemand mij de verrijking aanduiden van de multiculturele wanboel waar we dankzij het lobbywerk van progressief Vlaanderen (Nederland, Duitsland, Denemarken, Groot-Brittannië, Frankrijk, etc.) in terecht gekomen zijn?
(Joost Niemöller, “Het immigratietaboe. 10 wetenschappers over de feiten”, Uitgeverij Van Praag, Amsterdam, 2012, 357 pagina’s).

dinsdag 9 oktober 2012

EU past zich aan aan de islam


Het filmpje ‘The Innocence of Muslims’ heeft hoge golven geslagen. Overal kwamen moslims (soms gewelddadig) op straat, een Amerikaanse ambassadeur en verschillende personeelsleden van de ambassade kwam om het leven, en in verschillende Arabische, Afrikaanse en zelfs Europese steden deden zich ernstige rellen voor.
Was het filmpje een provocatie? En wat als het dat was? Feit is dat het Westen, en de Europese Unie op kop, zich berouwvol op de borst klopten, alsof zij allemaal een collectieve schuld op zich hadden geladen. Europees parlementsvoorzitter Martin Schulz – geflankeerd door twee traditioneel uitgedoste Arabieren – ging hierin zéér ver, en de Nederlandse krant De Volkskrant berichtte hierover: Hij zei “dat alle aanwezigen het eens zijn over de noodzaak van veroordeling van de blasfemische en vernederende anti-islamfilm. Hij zei dat hij persoonlijk de inhoud én de verspreiding veroordeelt. En dat westerse en islamitische waarden elkaar niet uitsluiten en gecombineerd moeten worden voor een vredige toekomst”.  Hij zei bijvoorbeeld letterlijk: “Wij moeten een manier vinden om een maximum van onze burgers te overtuigen andere opinies en religies te respecteren en tolereren”.
De reactie van De Volkskrant willen we u niet onthouden, want ze getuigt van veel moed: “Hij faalde uit te leggen dat in het gelaagde cultuurlandschap van Europa blasfemie en belediging relatieve begrippen zijn. En dat moeten blijven, wil je van tolerantie kunnen reppen zoals hij, o ironie, zelf doet. Hij faalde te zeggen waar het op staat: dat alle onsmakelijke meningen en cultuuruitingen in onze wereld permanent gewogen worden in een vrije botsing van meningen. Dat dit het cruciale verschil is tussen vrije landen en dictaturen. Dat het verschil moet blijven. Omdat deze vrijheid, hoe onvolmaakt ook, het hoogst haalbare is.  Schulz faalde te erkennen dat dit een groter goed is dan de ‘vrede’ die hij belooft door zijn mix van niet nader omschreven ‘islamitische’ en ‘westerse’ waarden. In dat laatste faalde hij nog het meest: in plaats van de taboes waar de zeloten om vroeger af te wijzen, beloofde hij Europa tot dezelfde naargeestigheid te bekeren”.

maandag 8 oktober 2012

Gevolgen van het Waalse Marshallplan?


Franstalige politici durven ons wel eens om de oren slaan: neen, het gaat niet slecht in Wallonië, en ja, de economie trekt er fors aan. Ten bewijze – maar het is eerder een cirkelredenering, een typische fout in ‘logische redeneringen’ – wordt dan steevast weer het Marshallplan opgevoerd, deze financiële impuls zou er namelijk voor zorgen dat de Waalse economie er binnen de kortste keren weer bovenop geraakt.
Was het maar waar! In De Standaard  (29.09.2012) kon men lezen dat de Vlaamse export de eerste helft van dit jaar goed was voor 148 miljard euro, een stijging van 3,22%. De import naar Vlaanderen steeg in dezelfde periode maar met een half percent, tot 146,4 miljard euro. Vlaanderen kende met andere woorden een exportoverschot, een handelsoverschot, altijd een goede zaak in economie.
De grootste stijgers zijn de exportcijfers naar de zogenaamde nieuwe economieën, met als uitschieter Rusland – een stijging van 41,6%. Maar ook de export naar China (+ 15%), naar de Verenigde Staten (+ 34,6%) en naar Nederland (+6,6%) trok goed aan.
Wat ons in dit verband vooral interesseert: het aandeel van de Vlaamse export in de totale Belgische export? “Het Vlaamse aandeel in de totale Belgische export bedraagt nu zo’n 83,1%, een stijging met 1% ten opzichte van het eerste semester van 2011. Daarmee bevestigt Vlaanderen zijn status als exportmotor van België. Wallonië is goed voor 14,8% en Brussel voor 2,1%”.
Ooit, ooit zullen de gevolgen van het Marshallplan voor Wallonië toch wel eens zichtbaar worden, zeker? 

vrijdag 5 oktober 2012

Aantal gewapende overvallen in België : 32 per week


Diefstallen gewapenderhand of met geweld of met wapens: het is en blijft een plaag in België. Uit recente cijfers die de minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH) bekendmaakte als antwoord op mijn schriftelijke vraag blijkt dat in 2011 wekelijks 32 gewapende overvallen plaatsvonden, op jaarbasis zijn dat er 1.665. Evenveel als in 2007 en  in 2010, en 400 minder dan in het recordjaar 2009 (toen waren er meer dan 2.000 op jaarbasis).
Opvallend is in elk geval de regionale opdeling van de gewapende overvallen. Zo is het Waals Gewest goed voor niet minder dan 891 overvallen met geweld, met wapens of met zware bedreiging, 53,5% van het totaal aantal in 2011. In het Vlaams Gewest werden 25% geregistreerd en in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest 21,2%. Het aantal gewapende overvallen in het Waals Gewest ligt dus zeer hoog, en vertoont in het loop van de afgelopen jaren een stijgende tendens: in 2007 bedroeg het aandeel 49%, nu al 53,5%.
Opmerkelijk in de aangebrachte cijfergegevens zijn de gewapende overvallen op apotheken – een stijging van 20% van 2007 tot 2011. Ook hierin vertegenwoordigt het Waals Gewest, net als bij de gewapende overvallen op dagbladhandels, ruim 55% van het totaal aantal geregistreerde overvallen. Wat de supermarkten betreft, stijgt het Waals aandeel in de gewapende overvallen naar 80%.
Charleroi telde in 2011 niet minder dan 245 gewapende overvallen, en Luik 322. Voor Antwerpen bedroeg het aantal gewapende overvallen in 2011 113 feiten, en Gent telde amper 30 feiten.  Het aantal gewapende overvallen in de 3 zwaarst getroffen steden in Wallonië (Luik, Charleroi en Bergen) is goed voor 73% van het totaal aantal in Wallonië geregistreerde feiten. 

donderdag 4 oktober 2012

Newspeak – aflevering 38


De linkse krant De Morgen kondigde onlangs aan dat zij het woord ‘allochtoon’ niet meer in de mond zal nemen en het woord ook niet meer zal afdrukken. De krant werd prompt gevolgd door de regering Di Rupo – wat de liberale medestanders à la MR en Open VLD zeker véél plezier zal doen. Het cultureel-politiek-intellectuele bovenlaagje voelt al langer dan vandaag aan dat de multiculturele mayonaise niet pakt en steekt het tandje bij. Op 21 september riep ook minister van Binnenlandse Zaken, Joëlle Milquet, op om het woord ‘allochtoon’ niet meer te gebruiken.
Het statement van links doet mij terugdenken aan de jaren 80 van de vorige eeuw toen het woordje ‘gastarbeider’ te beladen klonk. Had het teveel verwijzingen naar het tijdelijke karakter van de aanwezigheid van (vooral Italiaanse, Spaanse en later Turkse) buitenlandse arbeiders op ons grondgebied? Voor Lanoye, zowat de opperpriester in het ganse gebeuren, de kers op de taart zeg maar, voor schrijver Lanoye betekende allochtoon zoveel als “makak”. En voortaan gebruikt de politiek-correcte kaste in dit land dus “Belg met Marokkaanse wortels”. Tot ook dat weer als “makak” zal klinken zeker.
Een ding is zeker: de Newspeak, het politiek-correct taalgebruik van de totalitaire maatschappij, door Georg Orwell in zijn beklemmende roman “1984” zo treffend beschreven, rukt verder op. Elke dag sterft de vrijheid een stukje. Identiteit als begrip is de vijand van alle politieke-correcte legioenen, van links tot (liberaal-) rechts. En het was – meen ik toch – SP.A-coryfee Termont die ooit zei dat hij het ten zeerste betreurde dat de socialistische beweging in Vlaanderen twee keer de historische boot miste: die van de Vlaamse Beweging en die van de (kritiek op de) multiculturele samenleving.  

woensdag 3 oktober 2012

Bijna 5 groepsverkrachtingen per week


Uit het antwoord van minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH), op mijn schriftelijke vraag blijkt dat het aantal aangiftes van groepsverkrachtingen in een periode van 5 jaar (2007 – 2011) weliswaar met ongeveer 20% is gedaald, maar dat wekelijks nog minstens 4 groepsverkrachtingen plaatsgrijpen, 232 op jaarbasis om correct te zijn.
Uit de cijfers blijkt verder dat het aandeel van de aangiftes in het Vlaams Gewest lichtjes stijgt, van 42% naar 45,6%, terwijl het aandeel van de aangiftes in het Waals Gewest licht is gedaald: van 37 naar 32,7%. Het aandeel van het aantal aangiftes in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest blijft onveranderd op 21%. Groepsverkrachtingen blijken in hoofdzaak een (groot-) stedelijk fenomeen te zijn: ongeveer de helft van alle aangiftes hebben betrekking op groepsverkrachtingen in grote steden of in Brussel hoofdstad (samen 110 in 2011, 147 in 2007).
Groepsverkrachtingen gebeuren vooral in woningen (bijna 40%) en op of rond de openbare weg (28%). Stijgende tendens is waar te nemen bij de aangegeven groepsverkrachtingen in de horeca (13 gevallen in 2011, slechts 5 in 2007), in allerlei vervoermiddelen (in 2007 slechts 6 maal, in 2011 al 10 keer). 

dinsdag 2 oktober 2012

Steeds meer gepensioneerde zelfstandigen trekken naar buitenland


Ik stelde een tijd geleden de vraag aan minister van Zelfstandigen, KMO’s en Landbouw, minister Sabine Laruelle, de vraag hoeveel zelfstandigenpensioenen in het buitenland worden uitbetaald. Het Laatste Nieuws publiceerde het antwoord – zonder vermelding van vraagsteller of politieke partij:
“Een toenemend aantal gepensioneerde zelfstandigen krijgt zijn pensioen in het buitenland uitbetaald. Op 1 januari 2007 ging het om 13.978 mensen. Dit aantal was op 1 januari 2011 gestegen tot 16.514 (+18,2 procent). Dat blijkt uit cijfers van federaal minister van Middenstand Sabine Laruelle (MR).
Frankrijk is de populairste verblijfplaats voor gepensioneerde zelfstandigen die hun oude dag buiten België willen slijten. Er verblijven momenteel 5.878 gepensioneerde zelfstandigen, gevolgd door Spanje (2.289), Nederland (1.395), Italië (1.164), Griekenland (842), Portugal (614), Duitsland (585), Luxemburg (470), Canada (357), VS (339) en Zwitserland (314).

Frankrijk is in de periode 2007-2011 ook de grootste stijger (van 4.811 tot 5.878), gevolgd door Nederland (van 1.136 tot 1.395) en Spanje (van 2.014 tot 2.289)”.
Waarom vertrekken steeds meer gepensioneerde zelfstandigen naar het buitenland?  Om een centje bij te verdienen, ongetwijfeld. Omwille van het betere weer: dat zal ook wel. Maar misschien ook omwille van het fiscaal regime? Omwille van het algemeen veiligheidsgevoel? Omwille van het gevoel zich in België als tweederangsburger behandeld te voelen? 


maandag 1 oktober 2012

Betalingsproblemen bij Rampenfonds blijven aanslepen


Uit het antwoord dat de minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Joëlle Milquet (cdH) verstrekte op mijn schriftelijke vraag blijkt dat het Rampenfonds nog steeds achterwege blijft bij het uitkeren van schadevergoedingen bij rampen. In 2011 bijvoorbeeld werden 7 rampen door de federale overheid erkend, en werden er bij de provinciegouverneurs 1.330 schadedossiers ingediend, waarvan 1.025 in het Vlaams Gewest, 297 in het Waals Gewest en 8 in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Door de diensten van minister Milquet werden betalingsorders overgemaakt aan de Nationale Kas voor Rampenschade – het zogenaamd Rampenfonds – voor een totaal bedrag van 6.009.346 euro – 5.621.590 euro voor het Vlaams Gewest, 379.524 voor het Waals Gewest en 8.232 euro voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
De minister erkent in haar antwoord de liquiditeitsproblemen van het Fonds voor Algemene Rampen, en stelt vast dat er slechts 4.540.488 euro effectief werd uitbetaald (75% van de werkelijk ingediende schadeclaims dus), waarvan 4.319.726 euro aan bedrijven en particulieren in het Vlaams Gewest, 220.762 euro in het Waals Gewest. In het verleden had ik nochtans al verschillende keren aangedrongen op snellere uitbetaling van rampenschade, maar ik stel vast dat bedrijven en particulieren in het Vlaamse Gewest andermaal wachten op de uitbetaling van ongeveer 1.200.000 euro schadevergoeding.