POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





dinsdag 31 januari 2012

Zelfverdediging tegen drugs


Al jaren pleiten wij als politieke partij tegen het legaliseren van allerlei drugs en voor een hardere aanpak van het drugsfenomeen. Drugsdealers moeten uit het straatbeeld, zijn criminelen en moeten ook als dusdanig worden aangepakt. Overlast kan men vermijden, maar dan moet men als consequentie erbij durven nemen dat er opgetreden moet worden. Hard en intensief, ik weet het. Maar de maatschappelijke kost van de overlast door drugs is onhoudbaar, zeker in een aantal stedelijke gebieden.
Waar ze er zeker kunnen over mee spreken, is het gebied rond de Zavelstraat in Antwerpen. Afgelopen zomer waren er al vrij zware incidenten geweest tussen winkeliers, bewoners en drugsdealers, meestal illegalen die er hun illegale handeltje kwamen opzetten. Bewoners en winkeliers waren hierover niet opgezet, en omdat het beleid nalatig was, sloegen ze de handen in elkaar en deden het dan maar zelf.
Het stadsbestuur van Antwerpen schrok, en beloofde beterschap. Zo zouden illegalen na hun arrestatie “niet meer snel op straat loslopen”, aldus de overheid. En staatssecretaris De Block zou snel werk willen maken van een centrum voor illegale criminelen. ‘Zou’, ‘zou’.
Het is opnieuw tot incidenten gekomen tussen winkeliers en drugsdealers.  Een zaakvoerder zag 3 mannen dealen, stapte erop af en vroeg hen op te hoepelen. De dealers konden er niet mee lachen en kort daarna werd de zaakvoerder omsingeld door een tiental kerels. Hij kon nog net ontkomen in zijn winkel.
De mensen zijn het beu. Zo zegt een woordvoerder van de winkeliers in Gazet van Antwerpen (13.01.2012): “Het is allemaal mooi (die aankondigingen van acties allerhande), maar de winkeliers willen eindelijk eens resultaten zien die blijven. Ik hoop niet dat ze in de Korte Zavelstraat moeten wachten tot het centrum voor illegale criminelen er eindelijk staat”.


maandag 30 januari 2012

Vlaamse export piekt


Vlaanderen blijft de motor van dit land, van de economie en van de financiële draagkracht. Dit economisch weefsel bedreigen, raken aan de lonen en de financiële draagkracht van de Vlamingen, de belastingen nog meer verhogen: België, en het Belgische beleid, hebben blijkbaar niet door dat ze de tak waarop ze zitten aan het afzagen zijn.
Uit cijfers die in De Tijd verschenen (op 17.01.2012) blijkt dat “in de eerste 9 maanden van 2011 de Vlaamse export met 12,76% steeg op jaarbasis, aldus het Vlaamse exportagentschap Flanders Investment and Trade”. De export was van januari tot en met september 2011 goed voor “213,15 miljard euro, wat hoger is dan de waarde voor de economische crisis”.
Interessant is te noteren dat de interesse in Rusland stijgende is. “Met een stijging van de Vlaamse export met 44% is Rusland de beste leerling in de BRIC-klas, er is hoe langer hoe meer interesse in Rusland”, aldus een Vlaamse economische vertegenwoordiger in Sint-Petersburg.
Bevrijdt dit economisch weefsel van het Belgisch carcan en een verdere doorgroei wordt allicht een stuk gemakkelijker. 

vrijdag 27 januari 2012

Politisering en graaicultuur gaan rustig door


Ondanks alle mooie en hoogdravende woorden als transparantie, afscheid nemen van de oude benoemingscultuur, het efficiënt maken van instellingen en nog van dat fraais, blijkt de oude, typisch Belgische politiek van politieke benoemingen gewoon zijn gang gaan.
Zo werd in verschillende kranten melding gemaakt over de botsing tussen twee meerderheidspartijen over de samenstelling van de Raad van Bestuur van Dexia België. De lijst van de 9 namen voor de Raad van Bestuur verdeelt de regering – men vraagt zich soms af of er wel één thema overblijft waarover deze regering niet verdeeld is? De partijen binnen Di Rupo hebben namelijk eigen namen.
Zo vermeldt De Morgen bijvoorbeeld dat in de omgeving van Financiën te horen is dat de lijst “een puzzel met compromissen” is. Hoezo, puzzel? Er is trouwens niet alleen ruzie in het kiekenkot wat de vooropgestelde namen betreft, maar ook wat de inhoud van de opdracht aan het headhunterskantoor Egon Zehnder betreft.  Maar goed, de namen dan: “Volgens verschillende partijen wil de PS absoluut dat de Luikenaar Guy Quaden, ex-voorzitter van de Nationale Bank, in de Raad van Bestuur van DBB zal zitten. Maar Zehnder had voor een andere PS’-er gekozen.
Daarnaast stellen commentatoren zich vragen bij de rol van Eric Kirsch, de kabinetschef van minister Vanackere. Kirsch, aldus de krant, leidt de procedure voor de benoeming bij Dexia Bank België, maar is ook kandidaat om sp.a’-er Vanden Bossche te vervangen als voorzitter van de Raad van Bestuur bij een ander groot bedrijf, Brussels Airport.
Eén pot nat? En als dan al eens een lid van de meerderheid verklaart: “Laat ons stoppen met deze spelletjes”, dan weet men uit plaatsvervangende schaamte niet wat men zou moeten doen: lachen of wenen. 

donderdag 26 januari 2012

Brussel islamiseert…


…en dit tegen een snel ritme. Volgend bericht, dat ik in De Morgen terugvond (18.01.2012) illustreert een en ander zo treffend dat commentaar of duiding hierbij totaal overbodig is: “In Brussel kiezen meer leerlingen voor islam dan voor katholieke godsdienst of zedenleer. Dit blijkt uit cijfers van het Franstalige Centre de recherche et d’information sociopolitique (CRISP). In het lager en het secundair onderwijs volgt meer dan 4 op de 10 kinderen islamles. In de basisschool volgt maar 23% katholieke godsdienst.”
In Wallonië verandert de toestand ook veel sneller dan ik mij had voorgesteld, maar “toch nog meer dan 1 op de 2 kinderen volgt er katholieke religie. In Vlaanderen is dat 82%” (voor alle duidelijkheid: in die cijfers werd het katholieke net niet meegerekend).


woensdag 25 januari 2012

Haatzender RTBF


Vlaanderen wordt voortdurend om de oren geslagen dat het solidair moet blijven met de andere, minder gefortuneerde landsdelen, dat het zich niet eng en bekrompen op zichzelf mag terugplooien en dat het – vooral – respect moet tonen voor andere culturen en andere visies. Vlaanderen is de enige gemeenschap in dit land waar een politieke partij, het Vlaams Blok, veroordeeld werd, u zal zich dit herinneren. Er is dus reden om “Belgische waakzaamheid” aan de dag te leggen, of niet?
Een Vlaamse, gepensioneerde professor moraalfilosofie heeft het Waalse politieke praatprogramma ‘Mise au point’ onderzocht en komt tot de vaststelling – die wij allang hadden gemaakt – dat “de RTBF een haatcampagne voert tegen Vlaanderen” (verslag in Het Nieuwsblad op 19.01.2012). “De Franstalige openbare omroep schildert Vlaanderen voortdurend af als de vijand”. N-VA wordt er bijvoorbeeld neergezet als een gevaarlijke partij die geen akkoord wil, als een extreem-rechtse en separatistische partij. “Je kan je toch niet voorstellen dat hetzelfde gebeurt met Elio Di Rupo in De Zevende Dag”, aldus de professor.
Neen, inderdaad, mevrouw. Maar de haatcampagnes van de Franstaligen tegen alles wat uitgesproken Vlaams is, kende in het verleden ook al een triest hoogtepunt toen het Vlaams Blok uiteindelijk veroordeeld werd – ook op basis van zeer arbitraire argumenten trouwens. Ook toen vonden de Franstaligen aan Vlaamse kant collaborateurs om hand- en spandiensten te leveren.
Voor ons kadert dit allemaal in een groter geheel. België, en vooral de Franstaligen binnen België, hebben veel te verliezen bij een grote mate van Vlaamse onafhankelijkheid. Zij weren zich dus als een kat in het nauw. En dat daarbij zelfs een openbare omroep – betaald inderdaad met het belastinggeld van de Franstaligen – wordt gebruikt? De vergelijking die in Canvas werd gemaakt met ‘Mille Collines’, wat betreft de methode, was dus niet eens zo van de pot gerukt. 

dinsdag 24 januari 2012

Dit wordt een ‘goede staatshervorming’, Vlaanderen ten bate!


De woonkredieten, we kunnen niet anders dat het ook even over de woonkredieten te hebben natuurlijk. Als er iets is, dat de (jonge én minder jonge) Vlamingen bezighoudt, dan is het wel de bouw of de aanschaf van een eigen woning. Het is een vorm van belegging, een vorm van pensioensparen, zeker. Maar door het afbetalen van een lening, legt men zichzelf ook een zekere discipline op, en verwerft men een onroerend goed.
Omdat België voor de (meerderheid van) Vlamingen als constructie allang niet meer voldoet, en de Vlaams-nationale druk op de andere, traditionele Belgische partijen stilaan onwerkbaar werd, zelfs in Belgisch verband, werd, eerst mét N-VA, dan zonder N-VA, een nieuwe regering gevormd met enkele beperkte overdrachten van bevoegdheden. Onder andere: de fiscale aftrek voor woonkredieten wordt vanaf 2014 op federaal vlak stopgezet, want die bevoegdheid gaat naar het Vlaamse niveau.
Alléén: toen dit ook nog eens met zoveel woorden op het federale niveau werd gezegd, bleek men op Vlaams niveau van niets te weten. De Vlaamse minister van Financiën bleek uit de lucht te vallen en “over deze maatregel is nog niet gesproken in de Vlaamse regering”. 
Niet alleen is er nog niet over gesproken – wat raar is, want ook in het voorstel De Wever was de overheveling van woningkredieten voorzien – maar ook over het bedrag dat moet worden voorzien, bestaat de grootste onenigheid. Zo schrijft Het Laatste Nieuws (20.01.2012): “De federale overheid schat dat het om 1,436 miljard euro gaat, waarvan 929 miljoen euro naar Vlaanderen wordt overgeheveld. Maar hoogleraar Huyghebaert gaat er evenwel van uit dat het systeem op termijn véél meer zal kosten: 4,87 miljard euro of drie keer zoveel”.
Wie gaat dat betalen? Op deze manier wordt de burger helemaal uitgekleed. Hoe zal men – gegeven de moeilijke economische toestand, de financiële krapte en de stijgende armoede – de mensen aanzetten om een eigen woning te verwerven? Wat zal de schade zijn voor de bouwnijverheid? Dit is geen land meer, en alle zekerheden vallen als los zand uit de handen van de Vlamingen. Dank!

maandag 23 januari 2012

Is een debat over islamofobie überhaupt mogelijk?


In Brussels Journal  van 3 januari 2012 verscheen een interessant verslag van een debat over islamofobie, een verslag van de hand van K.E. Pas op, vooraleer u verder leest: islamofobie wordt door de (politiek correcte) organisatoren niet omschreven als beledigende gedragingen en andere irrationele of psychopathologische aandoeningen in dezelfde aard als agorafobie, maar wel “de vraag of ‘angst voor de islam’ een fundamenteel probleem wordt in onze samenleving”.
U kent het politiek correct discours: het zijn de Europeanen zélf die schuld hebben aan alles, ook aan de angst voor de islam. Want de islam is in wezen een godsdienst als alle andere, een godsdienst met conservatieve en minder conservatieve strekkingen, en de islam is in wezen een vredelievende en vrijheidslievende godsdienst. Waarbij dezelfde politiek correcte commentatoren toch steeds voorbij gaan aan de vaststelling dat er blijkbaar wel angst voor de islam bestaat, terwijl angst voor het oprukkende en agressieve boeddhisme als iets volstrekt irreëel wordt beschouwd. Waarom toch?
Het debat vond plaats op 1 december 2011 in Daarom, het Marokkaans cultuurcentrum aan de Wolvengracht in Brussel, zo lezen we. De (voormalige) directeur van het zogenaamde Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding, Jozef De Witte, kwam met cijfergegevens en probeerde aan de hand hiervan aan te tonen dat de discriminatie ten opzichte van moslims verhoogd is. Maar omgekeerd waren er natuurlijk wel minder cijfergegevens voorhanden: hoeveel discriminerende handelingen stellen moslims zelf? En als men de ernst van de toestand in veel islamitische landen (verkrachtingen, pogroms, moordpartijen) dan lijkt het hier nog mee te vallen, of niet?
Een Vlaming die in islamitische landen werkt, zorgde voor wat tegenwind, en zette uiteen “hoe het ‘islamofobie’-verhaal door moslims wordt misbruikt om het debat over moderniteit uit de weg te gaan. Elke tegenspraak over de problemen in en met de islam wordt tegenwoordig de kop ingedrukt met de dooddoener dat die in de kaart speelt van de Westerse ‘islamofobie’.  Niet dat er geen fobie in het spel is – maar de echte fobie gaat uit van de moslims. Vrije religieuze en intellectuele uitingen van minderheidsreligies kom in Turkije niet tegen”, aldus de man in kwestie.
Jozef De Witte ziet het blijkbaar helemaal anders, en offert alle Westerse vrijheden zonder enige aarzeling op het offer van het discriminatieverbod op.  Zo stelt hij het moeizaam bereikte hoofddoekvrije toestand in Antwerpse scholen fundamenteel terug in vraag: “Hoofddoeken weigeren wegens ‘neutraal’ of wegens klantenprotest, kan niet”. In welke eeuw en in welke maatschappij leeft die man? Mét het CGKR tégen Europa. Tot we er helemaal hebben gelegen. 

vrijdag 20 januari 2012

Er komt geen registratie van etnische achtergrond bij criminelen


“Weten is meten”, zegt het spreekwoord. Men moet eerst kwantificeren, om een beleid in deze of gene materie met enige kans op succes op te zetten. Op het vlak van criminaliteit zijn ze op dit vlak in Nederland al een heel stuk verder dan België. Registratie van etniciteit, vooral dan van zware misdaden, is er ingeburgerd, en laat in elk geval aan Justitie toe dat de criminaliteitsproblematiek beter in kaart wordt gebracht en de criminaliteit efficiënter en doelgerichter kan worden aangepakt. Professor Juliaan Van Acker noemde in een interview met De Morgen het verzwijgen van de etnische achtergrond van criminelen volkomen achterhaald. De vorige minister van Justitie antwoordde (in de senaat) dat hij in principe niet tegen dergelijke registratie was, en ook mevrouw Turtelboom (dan als ontslagnemende minister van Binnenlandse Zaken) antwoordde op een aantal schriftelijke vragen dat dit mogelijk moest kunnen worden.
Nu dezelfde mevrouw Turtelboom minister van Justitie is geworden, wou ik wel eens een stand van zaken krijgen: wanneer wordt de etnische achtergrond van zware criminelen geregistreerd? Op welke manier zal er worden geregistreerd? En welke eventuele juridische of andere hindernissen moeten nog overwonnen worden? Wanneer zou de minister met een concreet voorstel naar het parlement komen?
Groot was mijn verbazing toen ik op 10 januari van de minister moest vernemen dat er verschillende problemen zijn, dat er géén definitie van etniciteit bestaat, en dat er vooral geen politiek draagvlak bestaat om zware criminaliteit ook etnisch op te volgen. Het gaat om een gevoelig thema, mijnheer Logghe, want verwijzen naar de etnische afkomst zou bepaalde vooroordelen wel eens kunnen bekrachtigen.
Ik heb de minister geantwoord min of meer officiële cijfers volgens dewelke 1 op 3 van de gevangenen illegaal in ons land verblijft en dat minstens de helft van alle gevangenen van vreemde origine is, op zijn minst even vooroordeelbevestigend zijn. En dat de enige oplossing erin bestaat, niet om het probleem weg te moffelen, maar wel om het aan te pakken.
Dus: nog een zaak waarin deze regering haar beloftes niet houdt.

donderdag 19 januari 2012

Stoort de Grondwet u? Zet ze dan (tijdelijk) buiten werking!


Bij wijze van boutade zegt men wel eens dat in België alles kan. En dat er maar uiterste beschermingsmuur was om het gefoefel en gesjoemel een beetje tegen te houden: de Grondwet! De oudere lezers zullen zich een opgewonden Eerste Minister Leo Tindemans (CVP) herinneren, die vanop het sprekersgestoelte in de Kamer luid uitriep: “De Grondwet is géén vodje papier. Ik ga nu naar de koning om het ontslag van deze regering aan te bieden”. Veel kon gebeuren, maar de Grondwet, daar bleef je af.
Nu valt ook dit laatste schaamlapje. Het vorige parlement had een reeks artikels voor herziening vatbaar verklaard, zodat dit parlement kon overgaan tot een grondwetsherziening en dus staatshervorming. Helaas, er werden niet genoeg artikels voor herziening vatbaar verklaard. In alle haast had “men” vergeten dat men ook de Senaat ingrijpend wou veranderen. Oeps, krachtens artikel 195 van de Grondwet zou men dus de Senaat niet grondig kunnen wijzigen.
Er is een uitweg, een typische Belgische uitweg. Eventjes in de onwettelijkheid duiken, heet dat dan. Artikel 195 is namelijk zelf voor herziening vatbaar verklaard. De 8 partijen (de meerderheid plus ecolo-groen) zullen met name de regel dat artikels maar kunnen gewijzigd worden, als ze door het vorige parlement voor wijziging vatbaar werden verklaard, tijdelijk schrappen voor de duur van deze regeerperiode.
Handig toch? De Grondwet stoort u? Zet hem dan gewoon tijdelijk even buiten werking. Voor de duur van de storing bijvoorbeeld. Het wordt tijd dat de (radicale) Vlaamse Beweging ook even “creatief” buiten de lijntjes kleurt, als u het mij vraagt. De Belgen hebben in elk geval bijzonder weinig last van wettelijkheid. 

woensdag 18 januari 2012

Graaicultuur zonder schaamte, zonder grenzen…


Socialisten riepen vorig jaar moord en brand toen in de pers allerlei berichten over de bonussen voor allerlei bankiers bekend geraakten. Nu zal je in mij absoluut géén voorstander vinden van die ongebreidelde graaicultuur, van die cultuur van altijd meer, nog meer en als het even kan, nog iets meer. Maar de socialisten zijn toch wel de absolute hypocrieten als het over graaicultuur en schaamteloos geld achterover drukken gaat. Ten bewijze enkele cijfergegevens over een Franse socialist, bijna even presidentskandidaat, en toen toch weer niet… DSK!
De vrouw van DSK, Anne Sinclair (eigenlijk Anne Rosenberg) is de dochter van één van de belangrijkste Franse eigenaars van kunstgalerijen. Via haar vader dus was Anne Sinclair erfgename van een zeer belangrijke kunsterfenis. Voerden de socialisten indertijd geen vermogensbelasting in, zal u zich misschien afvragen? Inderdaad, maar een goede vriend van de familie, Laurent Fabius – niet toevallig ook een socialist – zorgde er wel voor dat kunstvoorwerpen buiten de vermogensbelasting bleven.
De DSK’s bouwden een zeer ruim onroerend vermogen – buiten Frankrijk natuurlijk, opnieuw konden ze op die manier ontsnappen aan de vermogensbelasting. In Marokko heeft  het socialistisch echtpaar 7 luxehotels,  9 restaurants, een verzekeringsmaatschappij en twee textielfabrieken in eigendom. Niet slecht geboerd, nietwaar?
DSK ontvangt een jaarlijks loon uitbetaald van 860.000 euro van het IMF (vrijgesteld van belastingen natuurlijk). Hij is eigenaar van een huis in Washington, met een oppervlakte van 1.100 m2. Er staan hem 3 chauffeurs ter beschikking, 9 huisbedienden, 5 secretarissen en 4 bodyguards.
In het roerend vermogen van mevrouw DSK, Anne Sinclair dus, vind men schilderijen terug met nogal wat waarde. Zo is er het schilderij “Femme en rouge et vert” (van Fernand Léger), met een geschatte waarde van 32,4 miljoen euro, “Les Nyphéas” van Claude Monet met een straatwaarde van ruim 30 miljoen euro, en “Odalisque, harmonie bleue” van Matisse, met een straatwaarde van 33,6 miljoen euro.
In Frankrijk wordt links, en zeker dit soort links, sinds lang “La Gauche Caviar” genoemd. Wat deze graaicultuur, dit schaamteloos oppotten van vermogen nog met de verdediging van de belangen van de gewone, arbeidende Fransman te maken heeft, mag links mij eens proberen uit te leggen.

dinsdag 17 januari 2012

Uitverkoop van faciliteitengemeenten, de facto uitbreiding van Brussel en een blancocheque van 500 miljoen euro: Franstaligen kunnen tevreden zijn.


Op zaterdag 2012 was ik erbij, in Leuven. Op de jaarlijkse, druk bijgewoonde nieuwjaarsreceptie van de Vlaamse Volksbeweging. Met veel schoon volk: professor Jef Roos, voormalig KBC-topman Remi Vermeiren. Professoren, bedrijfsleiders en – vooral – veel Vlaamse actievelingen. Professor Bart Maddens en VVB-voorzitter Guido Moons schetsten een weinig fraai beeld van de onderhandelingen en vooral van de beleidsnota en de akkoorden over de financiering en de staats-“mis-“vorming.
Vooral professor en politicoloog Bart Maddens had geen hoge hoed op van de dames en heren die dit akkoord hadden onderhandeld en ondertekend. “Deze staatshervorming zet België definitief op het spoor van een federale staat met 3 evenwaardige gewesten”. Vlaanderen wordt de minderheidspositie toebedeeld (want staat tegenover 2 partners), terwijl het de demografische meerderheid heeft in dit land. Vlaanderen verliest de controle en de bevoegdheden in Brussel en mag daarenboven nog eens 500 miljoen euro per jaar ophoesten. De uitverkoop van de faciliteitengemeenten en de de facto uitbreiding van Brussel maken de synthese volledig, waarbij vooral moet gewezen worden op de “onzuivere” splitsing van B-H-V en de calamiteuze splitsing van het gerechtelijk arrondissement.
De samenvallende verkiezingen maken de minderwaardige positie van het Vlaamse Gewest volledig, en er komt geen eigen fiscaal beleid op het vlak van de personenbelastingen: waarom dan nog resoluties stemmen in het Vlaams parlement? Scherp was de professor ook voor de chaotische bevoegdheidsverdeling die nog versterkt wordt door de akkoorden van Di Rupo 1, alsof men op die manier de Vlaamse bevoegdheden nog méér wenst onderuit te halen. De transfers dan: ja, er komt responsabilisering, maar alléén voor Vlaanderen. Alléén als Vlaanderen zijn cijfers niet haalt, volgt er sanctionering. Want Brussel en het Waals Gewest kunnen nog minstens 20 jaar rekenen op de Vlaamse transfers…Allemaal mooi geregeld.
De blokkeringsmechanismen blijven allemaal mooi overeind, en daardoor beschikken de Franstaligen zowat over een “institutioneel vetorecht”. De conclusie was dan ook zeer duidelijk: de Vlaamse traditionele partijen blijken op communautair vlak weinig of niet betrouwbaar, aldus nog professor Maddens. Waarbij hij naar mijn mening wel iéts te braaf bleef voor de N-VA die tenslotte met haar voorstellen toch wel bijzonder dicht – en dan druk ik mij nog voorzichtig uit – bijzonder dicht in de buurt kwam van dit akkoord…Maar het zal allicht mijn slecht karakter zijn, zeker?
Al bij al een zeer geslaagde voormiddag. 

maandag 16 januari 2012

Steeds méér kabinetsmedewerkers per minister


Terwijl het beleid in andere Europese landen steeds meer de tering naar de nering zet, de administraties probeert slanker en efficiënter te maken en de kabinetten van de ministers te beperken tot een paar onmiddellijke medewerkers van de ministers in kwestie, verzwaren de ministeriële kabinetten nog. De excellenties sleuren steeds zwaardere hofhoudingen achter zich aan.
Zo heeft De Morgen berekend dat “de leden van de regering Di Rupo gemiddeld elk 43,5 kabinetsmedewerkers krijgen. In de vorige federale ploeg was dat nog 40,5” (09.01.2012). Het kan niet op. Wij zetten ze even op een rijtje:
-          Monica De Coninck (Werk – sp.a): 32
-          Paul Magnette (Overheidsbedrijven – PS): 50
-          Maggie De Block (Asiel en Migratie – Open VLD): 32
-          Melchior Wathelet (Leefmilieu en energie – cdH): 37
-          Pieter De Crem (Landsverdediging – CD&V): 32
-          Philippe Courard (Sociale Zaken – PS): 30
-          John Crombez (Fraudebestrijding – sp.a) : 24
-          Olivier Chastel (Begroting – MR) : 34
-          Servais Verheirstraeten (Staatshervorming – CD&V) : 24
-          Hendrik Bogaert (Ambtenarenzaken – CD&V): 24
-          Joëlle Milquet (Binnenlandse Zaken – cdH): 60
-          Johan Vande Lanotte (Economie – sp.a): 60
-          Steven Vanackere (Financiën – CD&V): 69
-          Sabine Laruelle (Middenstand en Landbouw – MR): 38
-          Elio Di Rupo (Eerste Minister – PS): 56
-          Annemie Turtelboom (Justitie – Open VLD): 34
-          Didier Reynders (Buitenlandse Zaken – MR): 59
-          Laurette Onkelinx (Sociale Zaken – PS): 78
-          Vincent Van Quickenborne (Pensioenen – Open VLD): 54
Voor werkverschaffing zorgen de dames en heren ministers wel. Maar of het land er beter door wordt? Voor de volledigheid merk ik nog op dat onze politieke fractie in een vorige legislatuur al wetsvoorstellen had ingediend om de kabinetten van de ministers in te perken. Vooralsnog zijn deze wetsvoorstellen niet in de pers gekomen, maar waarschijnlijk moeten we nog even wachten op het kopieerwerk van N-VA, nietwaar? 

vrijdag 13 januari 2012

Welzijnskloof tussen Vlaanderen en Wallonië steeds groter


Wat doorgaat voor de Belgische verzorgingsstaat, presteert naar Europese normen maar middelmatig. Dat althans zijn de resultaten van een studie aan de Luikse universiteit, en de cijfers werden uitvoerig becommentarieerd in De Tijd (28.12.2011).
Uit de studie – gebaseerd op vijf criteria: armoede, ongelijkheid, langdurige werkloosheid, voortijdig afhaken op school en levensverwachting – blijkt dat België is afgezakt naar de middenmoot van Europa (België trekt onze welvaart naar beneden). Dit land staat op de 11de plaats in de rangschikking van 27 lidstaten. Als de kostprijs, die de efficiëntie van het systeem uitdrukt, mee in rekening wordt gebracht, zakt dit land zelfs naar de 19de plaats.
“Nog frappanter”, aldus een verslag in het Nieuwsblad, “zijn de resultaten wanneer dezelfde berekening wordt gemaakt voor Vlaanderen en Wallonië. De Vlaamse verzorgingsstaat komt dan uit tussen de toplanden van de Europese Unie. Wallonië zakt nog verder naar beneden en belandt in de kelder van de rangschikking, tussen Portugal en Spanje, en niet ver van landen als Bulgarije en Roemenië”.
Voor de professoren, die deze studie hebben uitgevoerd, zijn de resultaten ‘verontrustend’. De Belgische politieke context maakt deze groeiende kloof ‘extra explosief’. Waar blijven de Vlaamse vakbonden, de werknemersverenigingen die zogezegd de belangen van de Vlaamse arbeiders zouden verdedigen, om op te roepen tot actie? Waar blijft het Vlaamse middenveld om eindelijk maatregelen te eisen? Ziet dan niemand hoe ook onze Vlaamse welvaart – en dus ons welzijn – mee naar de donder gaat in dit Belgische kostelijk, onefficiënt carcan?

donderdag 12 januari 2012

De ene meerderheid in België is de andere niet…


In een scherp commentaarstuk confronteert politicoloog Bart Maddens (KULeuven) de Franstaligen met het feit dat de regering Di Rupo zelfs geen meerderheid heeft aan Vlaamse kant, en dat dit ongezien is in een federaal land als België. Zo haalt hij de Franstalige constitutionalist en cdH-senator Francis Delpérée aan: “La règle veut que chaque ministère soit assuré d’une majorité suffisante au sein des deux grandes communautés qui composent l’Etat et, plus concrètement, au sein de chacun des groupes linguistiques de la Chambre des représentants”. En Maddens haalt Delpérée verder aan, die dus reeds in 2000 schreef dat het staatshoofd slechts een regering kan benoemen die aan die voorwaarde voldoet.
Want de senator van cdH-snit is zeer expliciet in zijn bewoordingen: “Il ne suffit pas que le roi nomme sept ministres d’expression française et sept ministres d’expression néerlandaise et se contente d’observer qu’ils disposent ensemble d’une majorité nationale. Il faut encore qu’il s’assure que le gouvernement soit politiquement et linguistiquement équilibré. En clair, chaque aile du gouvernement doit disposer d’une majorité dans son groupe linguistique, à la Chambre des représentants ». Als zelfs een Franstalige senator én constitutionalist dit schrijft, dan kan er geen twijfel over bestaan : Di Rupo is een ongrondwettelijke regering.
Maar er is meer en erger: tijdens het senaatsdebat over de regeringsverklaring enkele weken geleden “verklaarde (Delpérée) dat er geen vuiltje aan de lucht was met een regering zonder meerderheid in een van de taalgroepen. Precies het tegenovergestelde van wat hij generaties rechtsstudenten aan de UCL van buiten heeft laten blokken. Of toch niet zo vreemd. Want wat de auteur eigenlijk bedoelt in zijn handboek, maar natuurlijk niet met zoveel woorden zegt, is dat er geen regering mag komen zonder een Franstalige meerderheid. Dat is in zijn ogen de geest van de Grondwet: de pariteitsregel voor de federale regering dient om de Franstalige minderheid te beschermen”. 

woensdag 11 januari 2012

Waarom kan dit niet in België?


In verschillende media konden wij eind vorig jaar enkele verhelderende bijdragen lezen over het Zweeds pensioenmodel. Iedere Zweed (en Zweedse, vanzelfsprekend) krijgt er elk jaar een oranje envelop, waarop een overzicht van de bijdragen die hij al betaald heeft voor zijn pensioen.
“Als Zweed weet je heel precies wat je bijdraagt en de financiële consequenties wanneer je beslist vroeger te stoppen met werken”, aldus een verslag in onder andere De Morgen (21.12.2011). In Zweden bestaat er een flexibele pensioenleeftijd tussen 61 en 67 jaar, maar je kan er ook opteren om deeltijds te werken (systemen van 25, 50 of 75% werken) waardoor je verder pensioenrechten opbouwt.
Hoe anders toch in België nietwaar? Hier liggen niet alleen de pensioenen – ondanks forse bijdragen van werknemers en werkgevers – een heel stuk onder het Europese gemiddelde, maar daarenboven ontvangt u, evenmin als ikzelf trouwens, omzeggens nooit automatisch berichten over de ‘stand van zaken’ betreffende uw pensioen.
Transparantie, glazen plafond, een goed bestuur: allemaal mooie en dure stadhuiswoorden, die niets betekenen tot men ze in de praktijk ziet gebracht, bijvoorbeeld in Zweden. En dat tegen een belastingdruk die in dezelfde lijn ligt als die in België. Maar waar men geen financiële en fiscale transfers kent zoals die tussen Vlaanderen en Franstalig België – zouden die er voor iets kunnen tussen zitten?  

dinsdag 10 januari 2012

Met België naar de dieperik….


België doet het maar middelmatig meer op het vlak van sociale zekerheid en uitkeringen vanuit de sociale zekerheid: dat geraakte onlangs bekend. Ook opvallend en verontrustend was het nieuws dat de stads- en gemeentekassen zo goed als leeg zijn, en dat de gemeenten na de volgende gemeenteraadsverkiezingen alvast middels verhogingen van de belastingen naar nieuw geld zullen moeten zoeken.  De zogenaamde welvaartstaat België glijdt stilaan naar beneden, en het hardwerkende, Vlaamse deel glijdt mee naar beneden.
Onlangs maakte de Europese Commissie een rapport bekend over de arbeidsmarkt en de sociale situatie in Europa. Op basis daarvan besluit De Morgen (02.01.2012) dat niet minder dan 20% van de burgers van dit land in de armoede kan belanden. Bij alleenstaande ouders zou dat cijfer zelfs 35% bedragen.  Momenteel leeft ongeveer 15% van de bevolking in dit land in de armoede en dat is net onder het Europese gemiddelde van  16,5%.
Verontrustend noemt het rapport het feit dat 12,6% van de Belgische bevolking in een werkloos gezin leeft, wat op een stijging met 10% neerkomt. De stijging in Europa ligt iets lager. De evolutie in België is dus allerminst hoopgevend.  

maandag 9 januari 2012

Steeds meer mensen hebben het spelletje door


Uit een Vrije Tribune in De Morgen (!) van maandag 9 januari 2012, een Vrije Tribune van professor Marc Hooghe van de KUL:
“De N-VA heeft gekozen voor een scherpe oppositiestijl, en die giftige pijlen worden door de media gretig opgepikt. Dat is even wennen.
Op 22 december had ook het Vlaams Belang al opgemerkt dat enkel de dotatie aan de leden van de koninklijke familie werd bevroren en niet de civiele lijst (…) Twee weken geleden werd die interventie van het Vlaams Belang volstrekt genegeerd door de pers omdat alles wat van die partij komt, door de journalisten per definitie wordt beschouwd als poujadistische kletspraat. Als twee weken later een politicus van de N-VA met exact hetzelfde verhaal afkomt, dan krijgt dat wel automatisch aandacht op de voorpagina’s”.
Twee zaken leer ik uit deze Vrije Tribune:
1.       Steeds meer mensen hebben door dat N-VA gewoonweg kopieert, en hiervoor ook beloond wordt door de pers,
2.       En dat diezelfde pers een bericht al dan niet verwerpelijk vindt, afhankelijk van de afzender van het bericht.
3.       Tenslotte hebben ook steeds meer mensen het belachelijke van dit soort redeneringen van de pers door. N-VA zal dit soort stunts dus niet kunnen blijven herhalen, zonder zichzelf tezelfdertijd ook eindeloos belachelijk te maken.  

Bevolking stijgt sneller dan verwacht


De Cassandra’s onder ons krijgen weer al eens gelijk. Op het einde van vorig jaar kon men bijvoorbeeld in De Morgen een artikels lezen, waarin het Federaal Planbureau de prognoses voor de bevolkingsvooruitzichten tussen 2010 en 2060 naar boven toe corrigeert. De bevolking van België zal toenemen tot 13,5 miljoen tegen 2060, een stijging van niet minder dan 25%.
Hoezo toename van de bevolking? Hoezo, ondanks vergrijzing? Een verklaring zoekt het Federaal Planbureau onder andere in de hogere levensverwachting van mannen, de heropleving van de vruchtbaarheid en toenemende internationale immigratie (nog méér, hoor ik u al denken). Het zou zowel gaan om burgers die waren uitgeweken en die nu zouden terugkeren – waarom zouden ze dat dan wel doen? – als binnenkomende buitenlanders uit andere landen.
Dit land is al heel lang overbevolkt. Per vierkante kilometer wonen hier nu al veel te veel mensen.  En het mag dan al zo zijn dat Nederland globaal gezien misschien een iets hogere bevolkingsgraad per vierkante kilometer heeft, als we alleen Vlaanderen nemen, dan steken we met kop en schouders boven Nederland uit. Nederland heeft daarenboven hier en daar zijn open ruimtes weten te behouden, terwijl Vlaanderen één langgerekte, volgebouwde straat is geworden. Vol is vol, en Vlaanderen is meer dan overvol. Als het Federaal Planbureau ook voor Vlaanderen nog een bevolkingsstijging van 23% voorziet, wordt het toch wel heel dringend tijd dat de Vlaamse regering hier maatregelen neemt.