Het ene verontrustende feit volgt op het andere, en de vervanging van de ene minister van Justitie door een volgende heeft uiteindelijk niet gezorgd voor een trendbreuk. Een schokkend voorbeeld hiervan is juist één week oud: “Het jeugdgerecht in Brussel heeft namelijk andermaal een jonge geweldenaar vrijgelaten door plaatsgebrek in gesloten jeugdinstellingen. Een 16-jarige kickbokser verwondde enkele dagen daarvoor 3 agenten tijdens een identiteitscontrole en een ondervraging” (Het Laatste Nieuws, 02.03.2009).
Het Brusselse parket stelde hem ter beschikking van de jeugdrechter, die “hem meteen weer vrijliet wegens plaatsgebrek in gesloten instellingen. Het is de zoveelste keer dat het jeugdgerecht jonge delinquenten naar huis stuurt omdat er geen geschikte opvang gevonden wordt”.
Het publiek is unisono woedend en neemt de zoveelste flater van Justitie niet langer: “De Vilvoordse jongere kwam niet vrij door plaatsgbrek, maar door gebrek aan beleid”, aldus een lezer in Het Laatste Nieuws, 03.03.2009). Een andere lezer merkt schamper op: “Resultaat van dit alles: (de dader) kan gaan opscheppen tegen zijn vrienden over zijn heldendaad. Frustratie en onbegrip alom bij de Vilvoordse politie, de burgemeester en meer dan de helft van de volwassenen”.
Klap op de vuurpijl was de verklaring van de minister van Justitie, die aankondigde dat hij jonge misdadigers strenger wil aanpakken. Gaan we dan eindelijk naar een jeugdsanctierecht? Ik wens minister De Clercq geluk, hij zal het ‘enthousiasme’ van de Franstalige politici in elk geval aan den lijve ondervinden, vrees ik. Zijn verklaring aan de pers dat de feiten “niet ernstig genoeg waren” om de gewelddadige tiener in een gesloten instelling op te sluiten, en dat hij eigenlijk in een halfopen instelling moest worden opgesloten, kan juridisch-technisch wel kloppen, maar getuigt toch van een onvoorstelbare wereldvreemdheid. Vooral als bijvoorbeeld in De Standaard te lezen is (04.03.2009) dat er in de halfopen jeugdinstelling van Ruiselede wel nog plaats was tijdens het weekend, en dat de vraag waarschijnlijk zelfs nooit is gesteld.
Tja, de kloof tussen het beleid en de burger….
