POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





donderdag 19 maart 2009

Economische recessie duurt langer dan Belgische meerderheid had gehoopt.

Voor een land met communautaire problemen van de omvang zoals België die momenteel voor zich heeft, komt een economische of financiële crisis niet helemaal ongelegen. Niet helemaal ongelegen omdat het op die manier soms wel lukt de gelederen weer te sluiten. Zoiets in de zin van “als we nu niet allemaal achter de federale regering gaan staan, en onze communautaire problemen even naar de achtergrond schuiven, gaan we allemaal naar de haaien”…Op voorwaarde dat de economische en financiële crisis niet te lang duurt, natuurlijk.

Ik heb u dus niét gezegd dat de sanhedrins van de Belgische macht deze economische crisis hebben uitgelokt als cement voor de eenheid van het land. Ik zeg alleen dat dit voor de unitaristen misschien een kans van slagen had. Het ziet er echter naar uit dat de crisis langer zal duren dan één jaar.

Zo meldt het Internationaal Monetair Fonds dat de economie in België met 2,5% zal krimpen, terwijl de Nationale Bank van België én het Planbureau het nog hielden op een krimp van 1,9%. Erger, vooral dan voor onze kinderen en kleinkinderen, is het feit dat door de inkrimpende economie en de daarmee samenhangende vermindering van inkomsten en groei van de werkloosheid, de schuldgraad in België zal groeien in 2009 tot 91,8%, om in 2014 verder te blijven stijgen tot 96%.

De begroting zal hierdoor verder ontsporen tot een vette 4,5% en zal de 4 daaropvolgende jaren nauwelijks afnemen.

Als daarenboven België niet in staat blijkt om de voor de Vlaamse economie noodzakelijke maatregelen te nemen – die anders zullen zijn dan voor de zuiderburen – dan zou het wel eens kunnen dat de roep om volledige zelfstandigheid nog luider weerklinkt in de kringen van Vlaamse ondernemers. Het ziet er voor België niet goed uit omdat de kassen leeg zijn, en de investeringsruimte van de overheid bijzonder klein aan het worden is. Ook de exorbitante schuldgraad heeft een hypotheek op België gelegd, die het maar niet lijkt te kunnen lichten.

Alleen de politici van de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen kunnen de boel nu nog verknoeien.