POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





vrijdag 12 december 2008

Rake Nederlandse kijk op Vlaanderen

Derk Jan Eppink voorstellen hoeft eigenlijk niet meer. Wie de afgelopen decennia de Vlaamse pers aandachtig las, botste regelmatig op de scherpe pen van deze Nederlandse journalist. Hij werkte zich in de Belgische problematiek in en groeide uit tot een specialist in de materie. Een Nederlander kijkt naar België, en schrijft zijn bevindingen neer. In het Nederlandse dagblad Trouw, toch ook niet één van de minste.

“België heeft een ingewikkelde psychologie. Vlamingen vormen een demografische meerderheid, die zich gedroeg als een verdrukte minderheid. De Franstalige taalgroep is een culturele minderheid die zich superieur voelde. Met de emancipatie van Vlaanderen tot sterkste regio ging dat wringen. Het voormalig ‘klein boerke’ werd plotseling economisch en politiek sterker. De Franstalige minderheid verdedigt zich door die vroegere boerkes uit te maken voor ‘racisten, separratisten en egoïsten’, zodat ze de oude, ondergeschikte plaats weer innemen”.

Voor het eerst werkt die psychologische intimidatie niet meer, weet de Nederlander. Vlamingen zouden hun meerderheid inzetten om bijvoorbeeld Brussel-Halle-Vilvoorde te splitsen. De vraag is natuurlijk wel, geachte heer Eppink, of de Vlamingen durven doorgaan, ook als de Franstalige politici alles blijven blokkeren?

Vlamingen zijn niet rancuneus en egoïstisch, weet de journalist verder mee te geven. “Ze betalen jaarlijks ongeveer 6 miljard euro om armere Franstaligen in Brussel en Wallonië op de been te houden via sociale uitkeringen. Dat bedrag is hoger dan de netto-bijdrage van Nederland aan de EU”. De Vlamingen betalen dat bedrag al jaren zonder morren, terwijl Wallonië er economisch niet op vooruit gaat.

Ook op het probleem Brussel laat de journalist zijn licht schijnen: “Als het ooit tot een deling komt, kiest Brussel niet voor Vlaanderen, noch voor Wallonië, maar voor Europa: Capitale de l’Europe. De stad bestaat uit 19 gemeenten, in de praktijk lokale bolwerken van partijen en politieke families. De ene helft van de stad is burgerlijk liberaal, de andere islamiseert in hoog tempo. De gemiddelde werkloosheid is 20% en in migrantenwijken als Molenbeek en Anderlecht tot 60%. Na het Frans is de tweede taal van Brussel niet meer het Nederlands maar het Arabisch. De islam is de grootste religie in de hoofdstad van Europa”.

Woorden om over na te denken.