Wat heeft deze crisis uiteindelijk opgelost? Wat heeft de benoeming van Van Rompuy tot formateur uiteindelijk opgebracht? Niets, daar is iedereen ongeveer van overtuigd. Onze bedenkingen zijn ongeveer dezelfde die men ook in de buitenlandse pers kan lezen. Wat zal Herman Van Rompuy, die ongetwijfeld een schrander, een intelligent man is, aan dit België kunnen remediëren? Wat zal deze man, die sowieso eerder gericht is op de status quo der dingen, voor Vlaanderen aan meerwaarde opbrengen?
Even duidelijk is dat de politiek in dit land hiermee niet aan geloofwaardigheid wint. Alleen Leterme en Vandeurzen vervangen, zonder ook maar aan Reynders te durven raken, getuigt van weinig politieke moed. Het is voldoende de tekst op de weblog van ex-minister Vandeurzen te lezen, om te begrijpen dat het ganse kernkabinet in een zeer vroeg stadium op de hoogte was van mogelijke contacten met het gerecht in de Fortiszaak.
Dit is oude wijn in oude zakken. Dit is de oude CVP ten top. Het Vlaams Belang reageerde dan ook onmiddellijk: “De enthousiaste Franstalige reacties op de aanstelling van Van Rompuy tot formateur verbazen allerminst. Dat het Belgische staatsbelang primeert op de Vlaamse verkiezingsbeloftes, bewees Van Rompuy al toen hij in aanloop naar de eerste regering-Leterme als ‘verkenner’ mocht opdraven. Van meet af aan pleitte hij ervoor om het communautaire dossier los te koppelen van de regeringsvorming – waardoor de Vlaamse eisen de facto werden begraven.
Vorige week bracht Olivier Maingain zijn eis nogmaals in herinnering om elk debat over de staatshervorming uit te stellen. Het FDF wordt op zijn wenken bediend: met een ‘bon belge’ als Van Rompuy aan het hoofd van een Belgische regering die zelfs geen meerderheid heeft aan Vlaamse zijde, blijft het communautaire status quo ongetwijfeld gehandhaafd”.
Van de ene schending van verkiezingsbelofte naar een andere, naar een nieuwe. Vlaanderen wint met deze nieuwe regering niets. En zo starten we 2009!
