Je moet maar durven. Wekenlang komt Brussel in het nieuws met zware rellen, met opstootjes, met nieuws over brandweermannen die door jongeren uit de buurt worden verjaagd. Zware inbreuken dus, die zo erg zijn dat ze ook door de internationale pers worden gebracht. Op een bepaald moment worden zelfs oorlogswapens aangetroffen, maar de politie wordt verhinderd om die te verwijderen. En op zo’n moment als burgemeester meedelen “dat er eigenlijk geen groot probleem is”…
Moureaux, de PS-burgemeester van Molenbeek, wil immers niet verder gaan dan: “Er is wel een harde kern van recidivisten, die incidenten veroorzaken. Maat dat gaat om niet meer dan 150 personen. Die groepen zijn zeer mobiel en gewelddadig” (De Standaard, 03.10.2009). Dat het om een regelrechte drugsoorlog gaat, wil hij ook niet gezegd hebben, maar wel dat het drugsprobleem een rol speelt: “De uitbreiding van het druggebruik is niet te verwaarlozen. Het kruispunt van de Ribaucourtstraat en de Leopold II-laan heeft al 20, 30 jaar een traditie van drugshandel”. Maar de drugshandel steekt steeds weer de kop op. Blijkbaar.
Burgemeester Moureaux heeft er trouwens een handje van weg om te liegen of op zijn minst de waarheid wat te verdraaien. Op de vraag of hij het normaal vindt dat kinderen van 12 jaar ’s nachts op straat rondhangen, zegt hij: “Ik heb ook liever dat ze binnen blijven. Maar veel families leven in een precaire situatie, samen op één of twee kamers. Ik begrijp dat de ouders hun kinderen dan moeilijk binnen kunnen houden”. Dit verhaaltje blijkt al niet helemaal te kloppen, want iets verder spreekt hij een meisje aan dat hogere studies heeft afgemaakt, terwijl haar broers in de gevangenis zitten. Hoe dat komt? “Omdat ik altijd thuis moest blijven en mijn broer altijd op straat rondhing”. Dus misschien toch juist plaats genoeg voor de dochter?
Het is gewoon het cultuurverschil dat ook hier weer aan de oorsprong ligt van de zware conflicten. Arabische, Noord-Afrikaanse culturen vinden het normaal dat meisjes niet buiten komen en thuis helpen, terwijl de kemphaantjes buiten op straat het territorium verdelen. In Noord-Afrika en in de Arabische landen, maar niet hier. Alleen is de burgemeester blijkbaar te bang om op te treden. Zo ontkent hij het feit dat er no-go-zones zijn, en zegt hij dat er pas rellen ontstonden toen de politie overging tot het aanhouden van een jongere in de buurt. Waarmee de burgemeester met deze bewering natuurlijk juist wél aantoont dat er no-go-zones zijn in Molenbeek. Waarom zouden er anders rellen uitbreken als de politie iemand arresteert bij het vaststellen van een inbreuk. Breken er soms rellen uit in Roeselare als iemand wordt aangehouden bij het vaststellen van een inbreuk? Wat is dat toch allemaal voor lulkoek?
Angst, vermomd als tolerantie, niets anders, mijnheer de burgemeester.
