Uit cijfers die ik onlangs van minister van KMO’s, Zelfstandigen, Landbouw en Wetenschapsbeleid Laruelle (MR) ontving, blijkt dat het aantal starters tussen 2004 en 2007 flink is gestegen. Telde België in 2005 ruim 59.000 startende ondernemingen, dan was dit cijfer in 2007 al gestegen tot bijna 80.000 (79.571 om precies te zijn, of een stijging op 2 jaar tijd van 35%).
Het bedrijfsleven blijkt vandaag nog altijd grotendeels een Vlaamse zaak te zijn, ook op het vlak van startende ondernemingen. De Vlaamse starters zijn met zo’n 47.496, wat de 60% ruim overschrijdt. Waalse starters maken daarentegen slechts 25% uit van het totaal aantal beginnende ondernemingen. In Vlaanderen doen vooral startende land- en tuinbouwondernemingen het goed – ze vertegenwoordigen 72% van het aantal startende Belgische ondernemingen in die sector – evenals de bedrijven in de dienstensector met 68% van het totaal aantal starters.
Vlaanderen blijft een KMO-land. Wallonië haalt zijn achterstand op Vlaanderen niet in. Dit blijft, ondanks alle peptalk aan beide kanten van de taalgrens, een land met twee verschillende economische snelheden.
