In De Tijd kan men lezen dat de minister van Financiën, Didier Reynders (MR), zich géén zorgen maakt over de ontsporende begroting: “De schuld zal weer dalen wanneer de financiële sector de overheidssteun van vorig jaar terugbetaalt” (24.06.2009), aldus de minister bij de voorstelling van het jaarverslag van de staatsschuld. Ondertussen stijgt de schuldgraad opnieuw voor de eerste keer sinds 15 jaar.
De woorden van de minister doen mij toch wat denken aan de gevleugelde woorden van wijlen Mathot senior (niet toevallig PS) over het gat in de begroting. “Het gat is er vanzelf gekomen, het zal wel weer vanzelf verdwijnen”.
Men moet er in elk geval niet aan denken de belastingdruk nog te laten stijgen in dit onzalige landje. Zo merkte Eurostat, het Europese instituut dat zich met het bijhouden statistieken bezighoudt, op dat de belastingdruk beduidend hoger ligt dan het EU-gemiddelde. Op het vlak van de algemene belastingdruk komt ons land juist na Denemarken en Zweden en tikt ons land af op een druk van 44%, terwijl het Europees gemiddelde op 39,8% zit (De Standaard, 23.06.2009).
“Nog groter is de kloof inzake inkomensbelasting. Met 53,7% als hoogste aanslagvoet staan we opnieuw op de derde plaats, liefst 16% boven het EU-gemiddelde”. Ook inzake vennootschapsbelasting pieken we torenhoog in Europa. Met 34% als hoogste schaal staan we ook hier op de 3de plaats, ruim 10% boven het EU-gemiddelde.
Van de ganse eurozone heeft België de hoogste fiscale druk. Als we dan beseffen dat Vlaanderen de motor is van de Belgische economie, dat de werkloosheid in Vlaanderen een stuk lager ligt dan de Belgische en dus de Franstalige werkloosheid, dan beseft iedereen dat Vlaanderen ook het gros betaalt in deze belastingen. De Vlaamse motor sputtert. De Vlaamse motor heeft dringend bijkomende, eigen beleidsinstrumenten nodig om opnieuw op volle toeren te draaien. Bijkomende fiscale druk zou wel eens dodelijk kunnen zijn voor het economische weefsel in Vlaanderen.
Maar ondertussen maakt minister Reynders zich géén zorgen. Mooi is dat!
