In het najaar kan het hard waaien. Het ziet er trouwens naar uit dat het in het najaar in België sowieso ook hard zàl waaien. Stormen zal het!
Iedereen in en rond de politiek merkt namelijk dat de federale pudding nog meer in elkaar is gezakt na de regionale verkiezingen van 7 juni laatstleden. Commissies komen bij gebrek aan interesse van parlementsleden van de meerderheid (!) niet meer samen, de plenaire zitting op donderdag zakt weg in lethargie. Premier Van Rompuy zoekt een 2de adem en denkt dat hij die na het zomerreces zal vinden ook.
Dit zal trouwens niets te vroeg zijn. De berichten uit de economische en financiële wereld staan op storm. “De nv België staat de komende jaren voor een reusachtige uitdaging. De ontsporende begroting moet worden rechtgetrokken en daarvoor moet worden gesaneerd (…) In 2010 moet ons land volgens de Nationale Bank 7 miljard euro extra inkomsten vinden of besparen”, aldus een verslag in De Tijd (18.06.2009) dat eraan toevoegt dat het grootste zorgenkind de eigen federale begroting wordt en de sociale zekerheid daarin.
De OESO, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, is véél pessimistischer dan de Nationale Bank en het Planbureau. Het valt trouwens op dat ook onder een christendemocratisch coalitie, deze overheid steevast blijft uitgaan van het meest optimistische scenario, in plaats van zich realistisch op het slechtste scenario voor te bereiden. De OESO denkt – in tegenstelling met de NBB en het Planbureau die uitgaan van een krimp van ongeveer 3,5% - dat de economie in België dit jaar zal krimpen met minstens 4%. Met andere woorden: de verwachte sanering wordt nog een stuk zwaarder voor deze regering, voor deze regeringen.
Voeg daarbij de beloftes van CD&V en N-VA om Vlaanderen eindelijk een fundamentele staatshervorming te bezorgen en je ziet het onweer zo opsteken. Het gevaar is zeker niet denkbeeldig dat Vlaanderen in ruil voor de borrelnootjes van CD&V en N-VA financieel zwaar over de brug zal moeten komen. Het Vlaams Belang is niet bereid om deze financiële toegevingen te doen, zoveel moet duidelijk zijn.
