VOKA-voorzitter – de Vlaamse werkgeversorganisatie – Urbain Vandeurzen kon niet duidelijker zijn: “De staatshervorming en het socio-economische kunnen niet losgekoppeld worden. Zonder staatshervorming komt immers de sociale zekerheid in het gevaar. De federale regering moet immers opdraaien voor de sociale zekerheid en dus ook voor de vergrijzing. Het huidige systeem, waarbij de deelregeringen maar voor 20% verantwoordelijk zijn voor de eigen inkomsten, moet worden omgekeerd, waarbij de inkomsten voor een groot deel geregionaliseerd worden (…)” (Het Laatste Nieuws, 04.09.2008). Open VLD en vooral de grote lichten Somers en De Gucht kunnen het goed in de oren knopen: er komt geen socio-economisch herstel zonder grondige staatshervorming.
Wat het Vlaams Belang en een groot deel van de Vlaamse beweging al jarenlang stellen, wordt hier met de grootst mogelijke klaarheid herhaald: wie denkt genoegen te kunnen nemen met wat socio-economische maatregelen, gerommel in de marge zeg maar, en omwille van de moeilijkheden die dit in de relaties met de Franstaligen kan veroorzaken, liever de moeilijke gesprekken over een grote staatshervorming uit de weg gaat, kan het maar beter vergeten. De Vlaamse ondernemers eisen ruime bevoegheidsoverdrachten.
Maar er is meer, en ook hier is Urbain Vandeurzen zeer duidelijk in zijn waarschuwing aan de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen: “De Vlaamse partijen moeten de stekker uit het stopcontact van de federale regering trekken, indien er binnen 2 of 3 maanden geen duidelijkheid is over de staatshervorming, een sterk begrotingsbeleid en een goed loonakkoord”.
Op basis van een nuchtere analyse van de feiten – de meerderheid in dit land die fundamentele beslissingsniveaus wil veranderen en een minderheid die dit systematisch blokkeert – komt VOKA eigenlijk tot dezelfde conclusies als de groeiende, politieke emanatie van het Vlaams onafhankelijkheidsstreven: het federale België werkt niet meer. En als het werkt, is het tegen Vlaamse welvaart, Vlaamse tewerkstelling.
