Twee berichten deze week in de pers. Vooreerst in de Franstalige Metro (16.09.2008) waar men meedeelt dat de grootste verzekeraar ter wereld, AIG, wel eens het volgende slachtoffer zou kunnen zijn van de financiële crisis in Wall Street, en dit ten gevolge van een sterke verweving van de Amerikaanse verzekeringsonderneming in financieel risicovolle producten (zogenaamde ‘credit default swaps’). Zo verloren de aandelen van de verzekeraar sinds het begin van het jaar bijna 90% van hun waarde. AIG zou nu een overbruggingskrediet van niet minder dan 40 miljard dollar hebben aangevraagd. Uiteindelijk springt de Amerikaanse overheid bij met een lening van ruim 80 miljard euro (en nationaliseert de facto de verzekeraar).
Op dezelfde dag geraakte bekend dat de grote Amerikaanse Bank Lehman Brothers failliet zou gaan en dat een overname door andere banken niet onmiddellijk uit te sluiten viel. Wat Luc Van der Kelen in Het Laatste Nieuws (16.09.2008) tot de volgende commentaar verleidde: “De nationalisatie van de twee grootste hypotheekverstrekkers in de States gaf al een indicatie dat de crisis veel dieper is dan de meesten hadden verwacht. Wat zondagnacht is gebeurd, is ongezien. Het nummer drie van de Amerikaanse banken is virtueel failliet en het nummer vier is overgenomen door nummer vijf”.
Is men in België op zoiets voorbereid? Is men in Europa klaar voor deze financiële uitdagingen? Hoe zit het met de noodscenario’s? Een woordvoerder van de CBFA laat in De Morgen weten: “Die scenario’s zijn wel niet tot in het detail uitgewerkt, omdat daarvoor overleg met de buurlanden nodig is. Dexia bijvoorbeeld is Frans-Belgisch, en Fortis is Nederlands-Belgisch”.
Het probleem zit hem vooral in de juiste verdeling van de lasten, die niet tot in de details geregeld zijn. Een weinig rooskleurig vooruitzicht, zeker niet voor de klanten van die banken, die nadelige effecten van de Amerikaanse financiële crisis mogen verwachten. Reden temeer waarom wij hierover enkele mondelinge vragen hebben gesteld. Maar zolang de commissie Financiën en Begroting niet bijeenkomt, is er geen vuiltje aan de lucht. En is het wachten op een antwoord.
