Voor zover er nog twijfel over mocht bestaan: er komen dus geen zogenaamde bodyscans in onze luchthavens, niet als het van staatssecretaris Didier Schouppe (CD&V) afhangt in elk geval. De aanleiding tot vragen van parlementairen lag natuurlijk voor de hand: De mislukte aanslag van een islamitische fundamentalist op kerstdag vorig jaar op een vlucht van Nederland naar de VS. Nederland kondigde onmiddellijk aan over te gaan tot bijkomende veiligheidsmaatregelen op zijn luchthavens, zoals het invoeren van bodyscans. Ook Groot-Brittannië meldde onlangs over te gaan tot deze veiligheidsmaatregelen, en andere Europese landen denken hetzelfde te doen. In het verleden had ik de vorige ministers van Binnenlandse Zaken hierover al ondervraagd, net als andere collega’s trouwens.
Op de gemeenschappelijke vragen van collega Baeselen (MR), Roland Defreyne (Open VLD), Jan Mortelmans (Vlaams Belang) en ikzelf naar de mogelijkheid van het invoeren van deze bijkomende lichaamsdetectie, antwoordde de minister vrij omfloerst dat een primaire toetsing eigenlijk het gemeenschappelijk Europees standpunt zal zijn, en dat daarna nog een volgende toetsing moet gebeuren: de wetgeving op de privacy.
Wij hebben het antwoord er eigenlijk moeten uitsleuren: zolang er géén Europees gemeenschappelijk standpunt is inzake de invoering en de toepassingsmodaliteiten van de bodyscans is er geen sprake van om deze beveiligingmaatregelen in te voeren. Neen, en daarenboven is er ook onze privacywetgeving, nietwaar? Op mijn vraag waarom Groot-Brittannië en Nederland, twee landen die de privacywetgeving hoog in het vaandel voeren, dan precies minder problemen hebben om de bodyscans vooralsnog in te voeren, bleef de heer staatssecretaris het antwoord schuldig.
Onze regering wacht dus af. ‘Rustige vastheid’ noemen ze zoiets? De bevolking mag dus op de beide oren slapen.
