POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





woensdag 27 januari 2010

De PS en haar ‘parvenus’


Enkele jaren geleden werd de PS ‘getroffen’ door een reeks schandalen, die de indruk gaven dat de PS eigenlijk rot was tot op het bot. PS-manitoe Elio Di Rupo kondigde toen met veel bombast aan, met grote tremelo’s en veel Italiaanse emotie, dat het nu wel genoeg was geweest en dat hij komaf zou maken met de ‘parvenus’ in de partij. Welnu, het lijkt er heel sterk op dat de heer Di Rupo nog wat werk voor de boeg heeft. Michel Daerden zit nog altijd op zijn plaats, terwijl er elke dag wel ergens een nieuw feitje opduikt dat wijst op verregaande normvervaging bij de heer Daerden zelf en bij even verregaande belangenvermenging.

Nieuw feit? “Gisteren, toen bleek dat het omstreden revisorenkantoor van Daerden senior en junior de boekhouding van de Franstalige openbare omroep RTBF ter harte neemt. Het contract daarvoor werd in 2003 ondertekend door de Waalse minister van Begroting, niemand minder dan Michel Daerden. Dat is het vierde dossier met minstens een zweem van belangenvermenging”.

Jarenlang kon het revisorenkantoor van Daerden publieke contracten van de Waalse overheidsinstellingen binnenhalen dankzij de invloed en druk van enkele (minstens 2) PS-eminenties. In 2004 bijvoorbeeld vertrouwde senior de audit van Sofico toe aan zijn zoon. Mét medeweten van Di Rupo. Ondertussen is er sprake van minstens 15 contracten.

Een normale minister in een normaal land zou onmiddellijk ontslag nemen, zeker als er zoveel duidelijke aanwijzingen zijn van belangenvermenging. Professor Vuye, professor staatsrecht aan de Universiteit van Namen, is in De Morgen (21.01.2010) zeer scherp: “Michel Daerden, notoir dronkenlap, zanger, ‘Paris Match’-fotomodel, stand-upcomedian, bedrijfsrevisor en minister van Pensioenen, bewijst dat Eyskens destijds gelijk had toen hij verklaarde dat hij overal ontslag had moeten nemen, maar niet in België”.

Dit land, beste lezer, zou dus het vertrouwen van zijn burgers moeten verdienen? Op deze manier verdienen zij in het beste geval onze blijken van wantrouwen, afkeer en walging. Ook omwille van onze geestelijke hygiëne zouden wij eigenlijk zo vlug mogelijk afscheid moeten kunnen nemen van België. Ook omwille van dit soort zaken, die blijkbaar maar blijven duren. Dag, mijnheer Di Rupo met uw ‘parvenus’.