Groot nieuws in enkele kranten deze dagen: er zijn blijkbaar minder verkeersdoden in Vlaanderen en meer in Wallonië. Dit ondanks het feit dat de wegen er rustiger worden bereden, dat er veel minder vrachtwagenvervoer is in Wallonië en dat er veel minder mensen wonen. “Tijdens de eerste helft van het jaar vielen er in Vlaanderen 16 verkeersdoden minder dan in dezelfde periode vorig jaar, in Wallonië 16 meer”, aldus een verslag in De Morgen (21.09.2009).
Volgens een woordvoerder van de Vlaamse Automobilistenbond liggen de redenen voor het rapen: “Verkeersveiligheid heeft te maken met infrastructuur, wetgeving en controle, de wagens en met rijopleiding (…) Qua infrastructuur heeft Vlaanderen de laatste tijd zwaar geïnvesteerd om zwarte punten weg te werken. Over een degelijke handhaving met wetgeving en controle begint men nu pas te praten in Wallonië”.
Ik wil er graag aan toevoegen dat ook de op zijn zachtst gezegd ongelijke verdeling van het aantal flitspalen in Vlaanderen en Wallonië heel zeker zijn rol zal spelen. In Vlaanderen staan er 1.600 onbemande flitspalen, in Wallonië amper 200. Pleit ik hiermee voor het opdoeken van de flitspalen in Vlaanderen of voor het inplanten van 1.200 bijkomende flitspalen in Wallonië? Neen, maar wat mij, en heel wat Vlamingen met mij, stoort, is het feit dat wij in Vlaanderen een veel grotere pakkans hebben en dat de boetes door de Vlamingen betaald, in een federale kas verdwijnen, die door de Franstaligen buitenproportioneel geplunderd wordt. Vlaanderen betaalt minstens 85% van de boetes in dit verkeersveiligheidsfonds, en krijgt met moeite 40% uit dit fonds terug. Wallonië betaalt omzeggens niets en krijgt enorm veel: wat doet het met dit geld?
Laat elke staat wat mij betreft zijn eigen verkeers- en veiligheidsbeleid bepalen, op basis van eigen inzichten en noden, op basis van eigen inkomsten. Het kan toch niet eerlijker?
