Overal, in het ganse Vlaamse land, worden gemeentebesturen gevraagd om opnieuw geld te storten in de Gemeentelijke Holding, een grote aandeelhouder van Dexiabank. Waarover gaat het? En waarom verzet het Vlaams Belang zich tegen deze kapitaalverhoging?
De Gemeentelijke Holding, waarvan bijvoorbeeld mijn stad Roeselare een aandeelhouder is, is een van de grootste partijen in de bank Dexia. De financiële crisis eind vorig jaar zorgde bijvoorbeeld al voor het boeken van nul meerwaarde op de dividenden in onze stad. Maar er is meer: met de financiële crisis pompte de Gemeentelijke Holding (de belastingbetaler, u en ik dus), samen met andere aandeelhouders, in Dexia in die periode al eens 500 miljoen euro. Maar door de forse koersdalingen van Dexia kwam de Holding zelf ook in de problemen, omdat de leningen door de Dexia-aandelen waren gewaarborgd. Die borg voldeed niet meer, en dus moest de federale overheid met de gewesten bijspringen. Ze verleenden een staatswaarborg van 800 miljoen euro, een waarborg die loopt tot 30 september 2009. Een verlenging van die staatswaarborg wordt afhankelijk gesteld van structurele ingrepen bij de Gemeentelijke Holding en vooral van de versterking van het eigen vermogen – voelt u het al komen, dames en heren?
Het verzet tegen de kapitaalverhoging is groeiende in Vlaanderen: steden als Leuven, Lokeren, en Gent, hebben al laten weten dat ze zich verzetten tegen de zoveelste kapitaalinjectie. Ook het Vlaams Belang verzet zich in alle gemeenteraden met hand en tand tegen de geplande kapitaalverhoging. In de gemeenteraad heb ik het verweer aan een aantal argumenten opgehangen:
Vooreerst het totaal ‘onbekende’ van het avontuur waarin men zich stort. Ik heb een aantal keren aangedrongen om de gevolgen van de mogelijke kapitaalverhoging voor onze stad te mogen weten. Men bleef het antwoord schuldig. Hoe diep zullen de gemeenten, die al geen financiële overschotten hebben, moeten gaan om deel te nemen aan de kapitaalverhoging? In het geval van Roeselare gaat het om een maximale deelneming van 835.000 euro – in Belgische franken: 33 miljoen – toch geen onbelangrijk bedrag in tijden van crisis?
‘Men’ belooft een dividenduitkering van 13% over 10 jaar. Althans: ‘bij een normale, positieve evolutie van de markt’. Dit kittelt toch aan alle kanten? Hoe groot is de kans dat onze stad ooit dividenduitkering zal zien? Wat zijn de resultaten bij een marktevolutie zoals we die de laatste maanden, ja, jaren, hebben meegemaakt?
Wat als de steden en gemeenten geen geld liggen hebben voor de kapitaalverhoging? Moeten zij dan geld gaan lenen om aandelen te kopen? Mag dat zomaar? ‘Spelen’ met het geld van de belastingbetaler.
Een aardig kantje aan het ganse verhaal is dat Waalse en Brusselse gemeenten blijkbaar zouden aandringen op een dringend akkoord over de kapitaalverhoging, terwijl het verzet vooral van Vlaamse gemeenten zou komen – uit spaarzaamheidsredenen. België: geen communautair verhaal? In België is àlles communautair. Hoe sneller we dat beseffen, hoe beter.
