De snelbelgwet was een draak van een wet, die de Vlamingen gewoon door de strot werd geduwd om de Franstaligen te plezieren. Er bestond en er bestaat in Vlaanderen geen maatschappelijk draagvlak voor, zoveel is duidelijk. Vlamingen vinden nationaliteit geen vodje papier. Vlamingen willen trouwens in algemene zin dat bestaande wetten worden nageleefd. Wie de wetten overtreedt, moet worden gesanctioneerd. Sancties moeten worden uitgevoerd. Is de Vlaming hierin legalistischer dan de Waal? Feit is in elk geval dat hij op dat vlak dichter bij de Nederlander staat dan bij de Franstalige wereld.
Niet alleen de snelbelgwet stoort de modale Vlaming, ook met het Belgische asielbeleid – of liever: wat ervoor moet doorgaan – heeft de Vlaming het moeilijk, omdat uit allerlei gegevens, en uit hetgeen hij dagelijks op straat meemaakt, hem toch de perceptie geeft, dat het bij het gros van de asielzoekers gaat om economische vluchtelingen. Mensen dus die niet omwille van politieke redenen hun land ontvluchten (en zich dus op asielrecht zouden kunnen beroepen), maar gewoon willen meeprofiteren van de Europese welvaart.
De Russische ambassadeur in ons land weet waar die stroom vluchtelingen op af komt. De sterke toestroom van Russische vluchtelingen in ons land valt toe te schrijven aan het Belgische “superliberale asielbeleid” (Het Laatste Nieuws, 20.01.2009). Uit de statistieken blijkt dat de asielzoekers vooral Tsjetsjenen zijn. “Dat is paradoxaal, want de situatie in Tsjetsjenië is aan het normaliseren. In de meeste gevallen gaat het dan ook om economische vluchtelingen, die zich voordoen als politieke vluchtelingen. Er wordt duidelijk misbruik gemaakt van de superliberale asielwetgeving in België”.
