Een bericht in De Standaard enkele dagen geleden (21.01.2009) maakt in elk geval duidelijk dat Vlaanderen zich best niet te veel wentelt in zelfgenoegzaamheid. De crisis stopt niet aan onze grenzen. Maar het maakt ook duidelijk dat het Belgische, onwerkbare carcan bedreigend is voor de zuurverdiende Vlaamse welvaart.
Tot enige tijd geleden werd ervan uitgegaan dat Vlaanderen slechts 29 regio’s in Europa economisch moest laten voorgaan. VIA-voorzitter Karel Vinck waarschuwde: “De nieuwste data leren dat we nog een plaatsje achteruit zijn gegaan. Vlaanderen is nu 31ste op 131 regio’s in de EU”.
Is het feit dat we één plaatsje achteruit gaan, dramatisch te noemen? Neen, want de Vlaamse regering kan natuurlijk wijzen op de moeilijke economische omstandigheden, de economische en de financiële crisis. Maar Vlaanderen zit ook nog steeds in het beknellend harnas dat België heet, en dat ons bevoegdheden ontzegt, die noodzakelijk zijn voor een mogelijke economische renaissance, en in elk geval voor de strijd tegen de economische crisis – men moet bijvoorbeeld maar denken aan het arbeidsmarktbeleid, maar men kan het gerust uitbreiden naar de gehele sociale zekerheid.
Opnieuw een argument om er met nog meer kracht tegenaan te gaan.
