POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





vrijdag 16 januari 2009

NMBS rijdt zichzelf de afgrond in

Het is niet omdat er een nieuwe Belgische regering is en een nieuwe voogdijminister, dat de overheidsbedrijven – op kop de NMBS en andere vennootschappen – plots efficiënter werken of soepeler draaien. Men had kunnen denken dat nu de ergste wintertemperaturen achter ons liggen, ook de ergste spoorproblemen van de baan zouden zijn: men kan zich niet erger vergissen!

De NMBS slaagt er nu al enkele weken niet meer in de meest normale dienstverlening tot een goed einde te brengen. Gebrekkige communicatie, als er al communicatie is, treinen die met honderden worden afgeschaft. Een praktisch voorbeeldje om de niet-treingebruikers wat wegwijs te maken? Dinsdagmorgen 7 u 15 in Kortrijk. De trein naar Brussel-Dendermonde wordt aangekondigd met een vertraging van 10 minuten. Enkele minuten later wordt dit 20 minuten en nog later moet men vaststellen dat dit 30 minuten is geworden op de berichtenblad. Een bericht waarom de trein te laat zou vertrekken? Nooit gezien, nooit gehoord. We weten niet eens of de trein vertrokken is, want de reizigers werden uiteindelijk naar een andere trein gestuurd, zodat men uiteindelijk met een vertraging van minstens 40 minuten in Brussel aan de dagtaak kon beginnen.

’s Avonds verliep alles vlot, ware het niet dat men blijkbaar niet op zoveel volk had gerekend. 2de klas volzet, dus proberen we een zitplaats te veroveren in 1ste klas. Ook volzet. Dan maar rechtstaan, op elkaar gepakt als sardienen. Wat het voordeel biedt dat men niet kan omvallen. En als men omvalt, valt iedereen om.

Of de woensdagmorgen dan wat vlotter ging? Tot Zottegem in elk geval wel. In Zottegem viel de trein dus helemaal stil. Niets meer. Een communicatie die zich beperkte tot de mededeling dat er een motordefect was en dat men de trein opnieuw zou opstarten. “Even geduld” dus. 20 minuten later vertrekt de trein. Denderleeuw, het volgende station dus, hetzelfde verhaal. Opnieuw stilstand. Opnieuw dezelfde communicatie. Ditmaal is er geen beweging meer in de trein te krijgen. De overvolle trein wordt op het perron van Denderleeuw uitgeschud en de vele honderden passagiers worden gedwongen in een andere, veel kleinere trein plaats te nemen, richting Brussel. Uiteindelijk loopt de vertraging op tot minstens 50 minuten. In de officiële statistieken zal u deze vertraging echter niet terugvinden: treinen die worden afgeschaft – en deze trein vertrok niet meer uit Denderleeuw, en werd dus afgeschaft – tellen niet mee in de telling van de vertraging van Belgische treinen.

Wat de Grote Heren als Jannie Haeck en Descheemaecker ook moge beweren, dit land slaagt er zelfs niet meer in zijn treinen op tijd te laten vertrekken en aankomen. België wordt heel snel een 3de wereldland. De overheid kan hier schamper over doen, maar zij is de enige die het blijkbaar nog niet beseft. De burgers ervaren het elke dag opnieuw.