Nederland vervulde, in de ogen van progressief België, lange tijd de rol van ‘voortrekker’. Alles moest kunnen, veel was er toegelaten, en als toetje op de kersentaart had men er een gedoogbeleid. Dat nieuwe beleid zou ervoor zorgen dat de wietproductie en –handel onder controle van de overheid kwamen en dat de criminaliteit uit deze ‘sector’ zou worden geweerd.
In Nederland is men ondertussen op een onzachte manier wakker geschrokken. Enkele politiemensen deden in NRC Handelsblad (21.01.2009) over de gevolgen van het Nederlandse gedoogbeleid een boekje open: “De onderwereld is in Nederlands steeds meer met de bovenwereld verweven geraakt en softdrugs zijn de verbindende schakel”. Schattingen spreken van jaarlijks 2,4 miljard euro dat in Nederland aan crimineel vermogen wordt verdiend met wietproductie- en handel.
Volgens de twee agenten, twee politiecommissarrissen die werken op vooruitgeschoven posten in de strijd tegen de georganiseerde misdaad is “het door de opkomst van de wietteelt en export in Nederland nauwelijks nog mogelijk een onderscheid te maken tussen onderwereld en bovenwereld. Hennep is de rode draad in veel vormen van criminaliteit: moord, mensenhandel, cybercrime”.
Volgens de beide armen van de wet is het alleen opsluiten van deze criminelen niet meer genoeg. Men moet ze ook financieel kaalplukken. “We gingen altijd op zoek naar de kilo’s en de kerels. Dat moet anders. We moeten ook hun geld en dure spullen afnemen”.
Criminaliteit, overlast en druggebruik gaan samen. Wij van het Vlaams Belang roepen al heel lang dat hier een harder beleid op zijn plaats is. Want de verwevenheid met criminaliteit “is een onverwacht nevenproduct van ons gedoogbeleid”, waarschuwen de Nederlandse politiemensen. Is men dan in België soms ziende blind? Waarom hier geen debat ten gronde?
