De lijst met blunders bij Justitie wordt stilaan toch wel héél lang, zelfs naar Belgische normen. Een begin van opsomming van enkele parels van de laatste jaren? Het begon al met het totaal verkeerd lopen van de pogingen tot informatisering of vernieuwing van informatisering van Justitie, het zogenaamd Feniksplan dat de Belgische belastingbetaler uiteindelijk miljoenen euro’s heeft gekost. Dank u, mevrouw Onkelinx! Het was, zoals ondertussen voldoende bekend, geld over de balk.
Iets later werd het Themisplan gelanceerd, een hervormingsplan voor een hertekening van de gerechtelijke structuren. Ook dat plan werd een tijdje later opgeborgen.
Ondertussen zijn er de overvolle gevangenissen, een van de toeristische trekpleisters van dit land. De verschillende fracties van het Vlaams Belang klaagt deze toestand al jaren aan, en dringt al jaren aan op de snelle start van het bouwen van nieuwe gevangenissen. Ook een dossier waar maar geen schot in komt. Zelfs de noodzakelijke werken aan oude en bestaande gevangenissen worden niet of maar gedeeltelijk uitgevoerd, dit vooral omdat in het verleden verschillende overheidsdiensten om de hete brij heen draaiden en niet wilden opdraaien voor de kosten. Op die manier maakt men van de vrijheidsberoving van criminelen natuurlijk een lachertje en slaagden meer dan 20 gevangenen er in, gewapend met een soeplepel alstublieft, uit de gevangenis van Dendermonde te ontsnappen.
Er is de (Vlaamse) vraag naar een écht jeugdsanctierecht en naar jeugdgevangenissen. Als gevolg daarvan moeten de veiligheidsdiensten jongeren die betrapt worden op extreem agressief geweld, uit de instelling van Everberg laten vertrekken: er is géén plaats!
De kwestie van de procedurefouten dan. Natuurlijk moeten de rechten van de verdediging worden gerespecteerd, nogal wiedes: daarop berust tenslotte de Europese rechtsstaat. Maar dat men de moordenaar van agente K. wegens een procedurefout vrij moet laten gaan, gaat toch te ver? Dat ondertussen 15 zware gangsters voor het Gentse gerecht werden vrijgesproken wegens een banale procedurefout, gaat toch té ver? Vooral als men leest dat de “fout” hierin bestaat dat een bepaalde proceduriële zitting in aanwezigheid van de openbare aanklager én de verdediging gebeurt, terwijl Justitie in Gent eerst het parket hoorde en dan pas de verdediging. Op basis hiervan worden dus in eerste instantie 15 criminelen vrijgelaten, en misschien later nog eens een honderdtal!
Men moet het publiek toch eens proberen uit te leggen op welke manier een procedurefout de misdadigheid van de daden vermindert? Alleen omdat het parket en de verdediging niet op hetzelfde moment in dezelfde ruimte aanwezig worden, verlaten tientallen misdadigers breed lachend de gevangenis. Als slachtoffer heb je die luxe dus niet. De criminelen – zware jongens, stuk voor stuk – lachen de gerechtelijke wereld uit. Ze lachen de slachtoffers uit, en ze lachen u en mij uit. Dit is België.
