Men zou het nog gaan geloven ook, toch als men de Vrije Tribune van professor Matthijs (van de VUB) aandachtig leest (De Morgen, eind december). Er was een tijd dat nagenoeg àlle progressieven het nodig vonden om schamper te doen over elke Vlaams-nationale verzuchting, eis, actiepunt, maar die tijd lijkt te verdwijnen.
Ook progressief Vlaanderen begint te beseffen dat dit België niet meer werkt, gewoonweg omdat het niet kàn werken. “In 2008 was het Beter Bestuur in België (BBB) ver weg. Het jaar was ontegensprekelijk een ideale voedingsbodem voor de shows van Geert Hoste: koninklijke verkenners, de koninklijke bemiddelaars, informateurs, formateurs, B-H-V-alarmbellen, belangenconflicten, bevoegdheidsconflicten, een regering zonder programma, Fortis, Dexia, het einde van de kartels, de nooit opgediende borrelnootjes van de staatshervorming”.
“De rode draad in het hele politieke verhaal is het steeds wederkerende dossier van de staatshervorming. Inderdaad, het federale politieke systeem werkt niet en rijdt zichzelf eindeloos vast in allerlei uitzichtloze procedures”.
Waarmee de academische wereld alvast één analyse van het Vlaams Belang en van de gehele radicale Vlaamse Beweging onderschrijft: dit land werkt niet meer en dit land kàn ook niet meer werken. Tijd voor andere remedies, tijd voor andere oplossingen. Waarmee ik alvast niet wil gezegd hebben dat de experts, dat de politicologen, dat de professoren en andere specialisten zich massaal achter het Vlaams Belang scharen. Maar één zaak is duidelijk: het argument alsof deze zware socio-economische crisis nu geen communautair gehakketak meer verdraagt, verdwijnt naar de achtergrond. Professor Matthijs verwoordt het zo: “Zonder een staatshervorming is dit land niet meer ernstig te besturen en budgettair te beheren”.
Nu hoeft een staatshervorming voor ons niet meer, wat we nodig hebben is een onafhankelijke Vlaamse staat, maar goed, professor Matthijs zet een stapje, en met hem de academische wereld.
