POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





dinsdag 6 september 2011

Scepsis Vlaams Belang bij Libië-operaties

Nog steeds proberen politieke partijen in Amerika, maar ook in Europa, en vooral in Europa, ons te overtuigen van het nut van de militaire acties in Libië. “De democratie”, de “mensenrechten” enzovoort: ze staan allemaal op het spel, en dankzij de inzet van de Westerse vliegtuigen en het resultaat ervan, de bombardementen, zal dit allemaal binnenkort in onze schoot vallen. Als rijpe vruchten als het ware.
Tijdens de laatste week van augustus werd een bijzondere commissie Buitenlandse Zaken en Defensie bijeengeroepen, om de debatteren over de “vooruitgang” van de operaties en over de val van Khadaffi en de toekomst van het Libië. Opnieuw heeft fractievoorzitter Gerolf Annemans hier voor een aantal dissonante geluiden gezorgd. De scepsis van het Vlaams Belang is alleen maar toegenomen, aldus Gerolf. Het resultaat dat de voorstanders van interventie ons voorspiegelden staat nu minder dan ooit vast. Wat met de democratie? Wat met radicaal-islamitische groeperingen?
Onze scepsis wordt in elk geval gedeeld door een webblog als die van Express.be. Daar lazen we volgend bericht: “De Al Qaeda-fundamentalist, Abdelhakim Belhadj, is de leider van de Libische rebellen die vorige week de stad Tripoli veroverden op de troepen van Muammar Gaddafi. Dat schrijft correspondent Pepe Escobar in een column op de Asia Times Online. Het nieuws wordt ook bevestigd door de Arabische krant Asharq Alawsat. Volgens Escobar hebben Talibanbronnen bevestigd dat Belhadj de nieuwe baas van Al Qaeda is in Libië. Belhadj ook bekend als Abu Abdallah al-Sadek is een Libische jihadist die eind de tachtiger jaren van vorige eeuw in Afghanistan werd opgeleid door een fundamentele islamitisch-Libische groep. In de nasleep van 9/11 werd hij door de Amerikanen opgepakt, gemarteld en in 2007 aan Gaddafi ‘cadeau gedaan’.
In ruil voor een 407 bladzijden tellende bekentenis waarin ze het einde van de jihad tegen Libië aankondigden, werden Belhadj en nog een aantal companen van zijn LIFG (Libyan Islamic Fighting Group) in 2010 door Saïf Al Islam Gaddafi vrijgelaten. Omdat de nummer twee van al Qaeda, Zawahiri, in 2007 de fusie van LIFG met AQIM (Al-Qaeda in de Islamistische Mahgreb) had aangekondigd, werden beide entiteiten de facto één, met Belhaj als emir.
In februari besloot Belhadj onder invloed van de omstandigheden de jihad tegen Gadaffi opnieuw uit te roepen en zijn manschappen in te zetten in de strijd tegen de dictator. Van bij het begin van de onlusten in Libië zei Gaddafi trouwens dat Al Qaeda daar de hand in had. Niet ten onrechte blijkt. Nu de overwinning een feit is heeft Belhadj al verklaard genoegen te zullen nemen met niets minder dan een bevrijd Libië onder de shariawet”.
De democratie? De mensenrechten? De scheiding van kerk en staat? De rechten van de vrouw? Het zal allemaal nog “een poosje” moeten wachten, vrees ik.

Geen opmerkingen: