POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





maandag 19 september 2011

Gewogen en véél te licht bevonden: Geeft Vlaanderen de faciliteitengemeenten gewoon op?

Een kinderhand is snel gevuld, een Vlaamse kinderhand nog veel sneller. Men kent ondertussen de Franstalige strategie al om er niet in te trappen en toch, telkens opnieuw, trappen Vlaamse politici in de open val. Eerst stellen de Franstalige politici een bepaalde Vlaamse eis voor als “het einde van het land”, “een onmogelijk te slikken toegeving voor de Franstaligen”, “het bewijs van het separatisme van de Vlamingen”, enzovoort.
Uiteindelijk wordt dan een stukje toegeving op een ‘gouden bordje’ gepresenteerd, waarbij het al te duidelijk moet zijn – althans voor mensen met een slecht karakter – dat de ‘toegevingen’ van de Franstaligen in geen enkele verhouding staan tot de toegevingen die de Vlamingen hiervoor moeten ophoesten.
Met veel bombarie werd het aangekondigd: na 40 jaar wordt BHV gesplitst. Het Laatste Nieuws lijst de grote lijnen van het deelakkoord op. Een koele, afstandelijke analyse lijkt mij in deze aangewezen om de balans op te maken. 7 punten zijn van belang:
1. De splitsing van BHV: laat ons aannemen dat dit een Vlaamse ‘overwinning’ is.
2. De omvorming van de Senaat: communautair eerder neutraal, alhoewel…Vooral een besparing voor iedereen.
3. Kiesrecht in de 6 faciliteitengemeenten: de inwoners kiezen waar ze willen, in Vlaams-Brabant of in Brussel. Een duidelijke overwinning voor de Franstaligen.
4. Benoeming van de burgemeesters. Volgens Wouter Beke en Kris Peeters verandert er niets aan de volle bevoegdheid van Vlaanderen. Maar als de burgemeesters niet door Vlaanderen worden benoemd, kunnen ze in beroep gaan bij de tweetalige administratieve kamer van de Raad van State. De Franstaligen halen hier hun slag volledig binnen. Het is alleen wachten tot de kamer van de Raad van State wordt voorgezeten door een Franstalige voorzitter en …bingo.
5. Kiezers in het buitenland. De procedure wordt enorm versoepeld, ze hoeven zich niet meer vooraf in te schrijven, en leveren vooral de Franstaligen bijkomende stemmen. Opnieuw een toegeving voor dezelfde communautaire groep.
6. De Metropolitane gemeenschap komt er, deze nieuwe, uitsluitend door Franstalige politici bedachte en uitsluitend op Franstalige belangen gebouwde constructie. Franstaligen hebben nu al een andere, veel bredere invulling dan de Vlaamse interpretatie ervan. De uiteenlopende invulling kennende die Vlaamse en Franstalige politici indertijd aan de nieuwe juridische constructie faciliteiten hebben gegeven, en de uiteindelijke nefaste richting die het voor Vlamingen heeft genomen, lijkt dit op het zoveelste Trojaanse paard waarmee de faciliteitengemeenten volledig losgeweekt worden uit Vlaanderen en de Franstaligen verder stukken Vlaanderen zullen inlijven. Een Franstalige overwinning. Een onaanvaardbare toegeving van de Vlamingen.
7. Gerechtelijk arrondissement. Deze splitsing, waar de Vlamingen evenzeer sterk hebben op aangedrongen, wordt versast naar een werkgroep. De zoveelste koninklijke begrafenis.

Dit is géén Vlaamse overwinning, dit is zelfs geen eerbaar compromis. Blijvende inmenging over de grens. Een dubieuze rechtstaat. Een bonus voor weerbarstigheid. Liever geen splitsing dan deze, aldus de politieke directeur van de VVB, Peter De Roover. Een stelling die we volledig onderschrijven.

Geen opmerkingen: