Werklozen doen iets terug voor de maatschappij

Langdurig werklozen in Groot-Brittannië zullen voortaan opgevorderd worden om gemeenschapswerk te verrichten. Het gaat onder meer om het legen van vuilnisbakken, koken voor bejaarden of werken in een zorginstelling. Willen die werklozen dit niet doen, dan zouden zij eventueel zelfs hun uitkering kunnen verliezen.

Een goede maatregel, vind ik. Ik heb ook voorgesteld – tijdens een verkiezingsdebat van de sociale sector in september 2012, of was het juli – om leefloners en werklozen in te schakelen in een systeem van verplichte gemeenschapsdienst. De meerderheid in Roeselare – christendemocraten en socialisten – gruwden alléén al bij de gedachte: “mensonwaardig”, “respectloos tegenover de mensen”.

Nochtans vind ik dat mensen die van de gemeenschap een uitkering ontvangen, zoals een leefloon of een werkloosheidsuitkering, hiervoor iets mogen – moeten – terugdoen. Men moet als steuntrekker begrijpen dat dit niet zonder voorwaarden gebeurt, en dat de gemeenschap een dienst terug verwacht. En op de opmerking van een aantal mensen, dat dit een “mensonwaardige maatregel” zou zijn, gebruik ik het volgende argument: integendeel! Dit is zowat de meest menswaardige maatregel die men kan nemen. Door die mensen te verplichten gemeenschapsdienst te doen, breng je hen terug een bepaalde levensritme bij, leg je hen een bepaalde discipline op, en leer je hen weer omgaan met een normale, en regelmatige dagindeling.

Een goede maatregel dus, althans dat is mijn mening.