Lange tijd gold Nederland zowat als het ‘gidsland’ voor progressieven over gans Europa, en vooral dan in België. Sinds de moord op Pim Fortuyn en op Van Gogh zijn daar ettelijke politiek correcte dogma’s doorprikt en kan er opnieuw over alles worden gediscussieerd, zonder politieke oogkleppen. Nederland is (samen met Denemarken) zowat hét land van de vrije meningsuiting geworden. Sindsdien is het echter door het Belgische intellectuele toplaagje geschrapt als ‘gidsland’. Toevallig?
Zo is ook de veiligheid in de scholen en het daarmee samenhangende onveiligheidsgevoel een belangrijk onderwerp geworden. NRC Handelsblad bijvoorbeeld wijdde er op 12.04.2009 een interessante bijdrage aan, waar ze in België nog een punt kunnen aan zuigen. De titel zegt al heel wat: “Scholen melden gemiddeld 42 incidenten per jaar”. Enkele belangrijke vaststellingen? Daar gaan we:
1. Alle leerlingen worden in de scholen door de politie regelmatig gecontroleerd. Onaangekondigde controles op wapens. 25 agenten komen de school binnen en controleren de leerlingen. “Alle 336. De leerlingen ondergingen de controle op wapens en verdovende middelen heel rustig. Alsof ze het wel een veilig idee vonden. Ik word gecontroleerd, dus jij wordt ook gecontroleerd.”
2. Inzake veiligheid in scholen bestaat in Nederland sinds kort een nultolerantie: “Veiligheid is op scholen een groot thema. Donderdag spraken de staatssecretarissen van Onderwijs met de Tweede Kamer af dat middelbare scholen elk ‘incident’, van diefstal tot cyberpesten, voortaan moeten melden”.
3. Het probleem van krachtdadig optreden zou wel eens bij de leraars zelf kunnen liggen. Zo zegt een adviseur in NRC Handelsblad: “De angst van leraars om op te treden tegen agressie is een probleem. Ze zijn vaak bang voor de groep of de familie van leerlingen”.
Tenslotte drukt dit Nederlandse dagblad een lijst af van de bedragen die in de Rijksuitgaven 2008 voorzien waren voor specifieke onderwijsdoeleinden. Veiligheid gaat met 90 miljoen euro lopen, en het wegwerken van taalachterstand bij jonge kinderen (bedoeld zijn in hoofdzaak allochtone kinderen) met meer dan 60 miljoen euro. Het lijstje van andere doeleinden is groot (extra voor schooluitval, vereenvoudiging speciaal onderwijs, kleinschalig onderwijs, enzovoort) is lang maar krijgt maar een fractie van de 2 voornaamste doeleinden, die niet toevallig zéér nauw verbonden zijn met de ‘voordelen’ van de multiculturele maatschappij…
