In een interessante bijdrage in De Morgen (11.04.2009) bevestigt professor Koen Schoors enkele stellingen van onder meer het Vlaams Belang, namelijk dat dit land (vanuit een gevoel voor onverschilligheid?) in snel tempo aan een grote uitverkoop is begonnen: “De beslissingscentra verschuiven naar het buitenland, en dat is nooit goed. Op belangrijke momenten zul je merken dat niemand onze belangen verdedigt. Zo worden we een wingewest”.
Het werd al duidelijk met ArcelorMittal dat de Belgische overheid bereid was toe te geven aan de chantage, al was het maar om enkele Waalse jobs te redden. Daarvoor moest de wet dan maar wijken. “Terwijl de Europese Unie ons land verplichtte om tegen 2012 nog 4,8 miljoen ton broeikasgassen minder uit te stoten, vroeg staalreus ArcelorMittal extra CO2-rechten om een nieuwe hoogoven in Wallonië te kunnen opstarten. Normaal moet een bedrijf dat te veel uitstoot, daarvoor flink betalen, maar Arcelor wilde gratis rechten, met als argument dat er anders jobs zouden sneuvelen”. De boete werd kwijtgescholden. Jobs gered? Neen hoor, onlangs werd bekend dat ArcelorMittal in ons land 2 hoogovens sluit. ‘Tijdelijk’.
Een andere belangrijke sector: de energie. Suez fuseerde of ging op in het Franse GdF. Verhofstadt, en na hem Leterme (met in zijn zog minister Magnette) maakten zich sterk dat de strategische belangen van België degelijk beschermd zouden zijn door het installeren van een Gouden Aandeel, een vetorecht in beslissingen die België rechtstreeks zouden aanbelangen. “Het was overeengekomen”, klonk het unisono. Tot we voor een 2-tal weken van Minister Magnette zelf moesten vernemen dat het Gouden Aandeel er niet komt…Leugenaars!
Derde grote zaak: de verkoop van Fortis. Een eerste potentiële koper, Deutsche Bank, werd er door de Franse overheid op gewezen dat ze zich moest terugtrekken, want “België behoort tot de Franse belangensfeer” (Mark Grammens in Journaal). “De Franse staat wordt uiteindelijk hoofdaandeelhouder door nieuw uitgegeven aandelen BNP op te kopen, tegen een tarief dat bijna 3 keer zo laag ligt als wat België betaalde” (aldus De Morgen). Een bank die met Belgisch overheidsgeld werd gered, werd op deze manier naar het buitenland verkast.
De winsten gaan naar Frankrijk, de investeringen zullen in de eerste plaats in Frankrijk gebeuren, en als er dan toch jobs moeten sneuvelen, zullen ze zeker niet in Frankrijk vallen. Dit danken wij dus allemaal aan onze Belgische toppolitici.
Merkwaardig toch, dat elke uitverkoop richting Frankrijk gaat, en dat alle mogelijke Duitse of Nederlandse interesse in “Belgische kroonjuwelen” – herinner u de interesse van KLM in Sabena – steeds weer getorpedeerd wordt. Toevallig? Of juist niet?
