Plaatsvervangende schaamte. Wilfried Martens moest vorig jaar in het kader van een dringende formatieopdracht wat eerder dan gepland uit Disneyland terugkeren. In het kader van deze “dienst voor het vaderland” eiste hij compensatie. Voor zijn dochter… En zo geschiedde!
Mevrouw Martens jr. wordt dus arrondissementscommissaris…in West-Vlaanderen. Natuurlijk blijft Martens wonen waar ze altijd al heeft gewoond, in Gent, maar – zoals ze zelf zegt – ze heeft voldoende bindingen met onze provincie: haar man is namelijk afkomstig uit West-Vlaanderen en zelf heeft ze in Kortrijk gestudeerd. Lees: al wie met vakantie naar onze mooie provincie komt, en ooit al een lief in West-Vlaanderen heeft gehad, kan hier arrondissementscommissaris worden.
De kwestie is heel gewoon: mevrouw Martens jr. was een postje beloofd omdat haar vader de formatie vlot had getrokken. Men heeft dus een politiek postje gezocht. Een politieke benoeming eerste klas dus. Bekwaamheid doet niet ter zake, alleen de juiste partijlidkaart telt.
Want wie zit de examencommissie voor, die moest oordelen over de kandidatuur van mevrouw Martens jr.? Niet toevallig de provinciegouverneur van West-Vlaanderen, een CD&V’er.
Voor de naïevelingen: denk vooral niet dat alleen CD&V hier kilo’s boter op het hoofd heeft. Niet toevallig komt er een SP.A-kleurige arrondissementscommissaris in Limburg – inderdaad, met een SP.A-gouverneur – en in Oost-Vlaanderen wordt het een VLD-arrondissementscommissaris, de gouverneur is een Open VLD’er.
Iedereen postje binnen, iedereen tevreden? In elk geval blijft de hardwerkende Vlaming, Honoré Gepluimd, met een zeer wrang gevoel zitten. Hadden de traditionele partijen niet eens en voorgoed afscheid genomen van deze vriendjespolitiek? Waren ze niet allen voorstander van goed bestuur, van transparant bestuur en van bekwame mensen eerst?
En tot slot: het is algemeen geweten dat de job van arrondissementscommissaris totaal voorbijgestreefd is en eigenlijk totaal geen inhoud meer heeft. Maar dat is maar bijzaak, zeker? Je moet al erg verzuurd zijn om daar een punt van te maken, allicht.
