Men zegt wel eens dat dokters, samen met brouwers en pastoors de eersten zijn die voelen dat er in de maatschappij iets fout gaat. Dit mag dan al overdreven zijn, of door de tijd ingehaald, feit blijft dat huisartsen, maar ook brouwers, vaak een seismografische rol vervullen, en eerder dan andere beroepen voelen dat er iets niet goed zit. Zo blijkt dat de crisis voor een recordaantal onbetaalde doktersrekeningen zorgt. Een eerste duidelijk uiting dat de “ergste crisis sinds 1930” in volle kracht toeslaat?
Het Belang van Limburg (21.04.2009) heeft ontdekt dat het aantal niet betaalde doktersrekeningen in februari 2009 54.000 bedroeg, terwijl dat in februari 2008 maar op 30.000 rekeningen sloeg, een verhoging met 82%. Op het moment dat een crisis toeslaat, doen verschillende fenomenen zich voor, weten de huisdokters. In eerste instantie komen de klanten niet meer op doktersbezoek, ze stellen het bezoek aan de dokter uit. Of ze kiezen onmiddellijk voor een opname in het ziekenhuis.
Als burgers toch op doktersbezoek komen, kunnen ze bijvoorbeeld een beroep doen op ‘gratis’ consultatie: de patiënt moet dan enkel het remgeld betalen (enkele euro’s en in veel gevallen zelfs helemaal niets). De rest van de bedragen wordt dan betaald via de ‘derdenbetalersregeling’ – de mutualiteiten. Dat recupereren gebeurt nu steeds vaker door tariferingsdiensten, zodat de huisartsen zelf zich op het belangrijke werk kunnen focussen, de zorg voor de patiënt.
Het zijn deze tariferingsdiensten die vaststellen dat het systeem derdebetaler steeds vaker wordt gevraagd. De toename doet zich – merkwaardig toch, of juist niet? – vooral voor in Vlaanderen en explosief massaal in de grootsteden. In buurten als Schaarbeek, Molenbeek en Borgerhout zien we een explosieve groei. “Een Brusselse arts zei me laatst dat als het derdebetalersysteem niet zou bestaan, hij nauwelijks nog inkomsten zou hebben”.
Het is duidelijk dat hospitalisatie en ziektekosten een flinke hap in de factuur betekenen, in de factuur van de burger en in de factuur van de overheid. Dit wordt dus een belangrijk gespreksthema in de komende jaren: hoe zorgt Vlaanderen ervoor dat een betaalbaar gezondheidssysteem behouden kan worden.
