Op de webstek van Dagelijkse Standaard verscheen een zeer
interessant artikel, een bijdrage die ik zelfs bepalend durf te noemen voor de
toekomst van Vlaanderen. Het gaat over de keuze van Vlaanderen bij het
uiteenvallen van de euro. Het verhaal begint bij de productiviteit en gaat zo:
“De productiviteit in Noord-Europa groeit sneller dan die in
Zuid-Europa. Vroeger, vóór de euro, was dat geen probleem. Door aanpassingen in
de wisselkoers werd het economische evenwicht hersteld. Met de invoering van de
euro hebben we echter de smeerolie uit het Europese economische systeem laten
lopen. Daardoor gaat Zuid-Europa failliet en moet Noord-Europa proberen de
economie daar met transfers op de been te houden. Maar de kwaal wordt daarmee
niet opgelost. Integendeel, de kwaal wordt steeds erger. Dit gaat door tot de
eurozone letterlijk barst in een Noord-Europees en een Zuid-Europees deel. Deze
Europese barst loopt niet ten Noorden van België, ook niet ten Zuiden van
België, maar dwars door België heen. Bovendien is het is niet de vraag óf de
euro valt, maar wanneer de euro valt.
Als Vlaanderen op dat moment onafhankelijk is, is er geen
twijfel over de plaats van Vlaanderen in de toekomst: Vlaanderen is een
onderdeel van Noord-Europa. Maar wat gebeurt er als op dat moment Vlaanderen
nog steeds onderdeel is van België?
In België gebeurt altijd wat de Franstaligen willen, want ze
vinden altijd een, weliswaar slinkende, groep Belgicistische Vlamingen die
liever de belangen van de Franstaligen behartigen dan die van hun eigen
kiezers. Lang geleden werd het al gezegd: België zal Latijns zijn, of het zal
niet zijn. Dat is helaas waar tot op de dag van vandaag.
Als op het moment dat de Euro valt België nog bestaat, zal
het land Latijns reageren, m.a.w. volgens de lijnen van de wensen van de
Franstaligen. België zal zich dus gedragen als een Zuid-Europees land en zal
gaan behoren tot Zuid-Europa. Vlaanderen wordt dus meegezogen naar Zuid-Europa
en alle economische tegenspoed die daarmee samenhangt. De afstand tussen de
Noord-Europese buren, Nederland, Duitsland en Groot-Brittannië enerzijds en
Vlaanderen anderzijds zal groter worden. De transfers zullen niet meer alleen
van Vlaanderen naar Wallonië gaan, maar ook van Vlaanderen naar Frankrijk,
Italië en Spanje. Vlaanderen zal verarmen en de aansluiting met Noord-Europa
definitief missen”.
Voor alle duidelijkheid: de auteur is wiskundig ingenieur en
heeft voor de olie-industrie in Nederland gewerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten