POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





donderdag 27 juni 2013

Niemand gelukkig, maar niemand wil de consequenties trekken?

De columns van professor Bart Maddens van de KULeuven zijn nooit banaal. In een recente bijdrage kijkt hij terug op een televisiedebat tussen Bart Somers (Open VLD) en Ben Weyts (N-VA). De professor stelt vast dat er tussen de meeste Vlaamse partijen een meerderheid aanwezig is om een ander sociaaleconomisch beleid te gaan voeren, en “ze beseffen allebei dat dit niet kan binnen het huidige institutionele model met zijn talloze blokkeringsmechanismes”.
Heel juist van de arbiter, al wil ik er nog aan toevoegen dat het dezelfde traditionele Vlaamse partijen zijn die er jaren geleden – tégen de waarschuwingen van de radicale Vlaamse Beweging in – zelf mee instemden dat die blokkeringsmechanismes werden ingebouwd.
Volgens Maddens is Somers de meest radicale, want die wil de blokkeringen wegwerken en evolueren naar een zuiver federaal model, waardoor de Vlaamse meerderheid het federale beleid zou kunnen bepalen. Maar: dit had men dat toch jaren geleden moeten invoeren? Welke Franstalige politieke partij zal akkoord gaan om blokkeringsmechanismes, die haar demografische minderheid politiek optillen tot een meerderheid, teniet te doen? Dat zou politieke zelfmoord zijn. Somers maakt de mensen blaasjes wijs.
Professor Maddens raakt de kern van de zaak als hij merkt dat niemand in België momenteel tevreden is. Iedereen is hevig gefrustreerd door de wijze “waarop de Belgische instellingen momenteel functioneren”.  Niemand gelooft nog in het bestaande model, maar nog fundamenteler is dat niemand gelooft dat de huidige staatshervorming ten gronde iets zal oplossen. Want – en dat is toch een aardige sneer in de richting van de confederalisten, maar ook in de richting van de federalisten natuurlijk – elke staatshervorming heeft het systeem nog complexer gemaakt en nog meer vergrendeld.

Bart Somers en Wouter Beke zien een volgende hervormingsgolf op ons afkomen in 2033. Geef mij dan maar de ordelijke opdeling van het Vlaams Belang. De radicale ontgrendeling, en de democratie op volks niveau haar werk laten doen dus!

Geen opmerkingen: