Het tempo, het gezwinde ritme waarmee allerlei westerse en
Europese instellingen naar hun eigen ondergang aan het fietsen zijn, is
hallucinant en werkt – naast behoorlijk veel ergernis – ook in een aantal
gevallen verbazing.
Neem nu een instelling als de Kerk – en niemand zal mij
verdenken een ‘pilaarbijter’ te zijn, naar ik mag hopen? – maar een instelling
als de Kerk was toch eeuwenlang één van de pilaren van onze beschaving? Welnu,
soms lijkt het wel alsof de westerse kerken alléén nog uit zijn op hun eigen
vernietiging. In een boekje “Im Namen Allahs? Christenverfolgung im Islam” (*)
legt de Duitse islamwetenschapper dr. Rita Breuer de vinger op de zere plaats:
Westerse kerken idealiseren de islam en bekommeren zich weinig om de positie
van christenen in islamitische landen. “De christenvervolging in de
islamitische wereld is met de jaren duidelijk toegenomen, terwijl
tegelijkertijd in Europa steeds meer sprake is van een pro-islamitische en
antichristelijke grondhouding”, aldus de auteur.
Blijkbaar heeft de Kerk voor zichzelf als instelling en als
beschavingspilaar maar weinig respect meer. En dan kan ik niet anders dan de
reactie van een onafhankelijk journalist als Mark Grammens in Journaal volgen,
die schrijft: “Het is naar het schijnt louter toeval, maar toch een
merkwaardige samenloop van gebeurtenissen. In het Vlaams-Brabantse Lot,
deelgemeente van Beersel, bekend als rustplaats van Herman Teirlinck, en ook
wel vanwege zijn geuze, is eind juni de dorpskerk gesloten wegens gebrek aan
belangstelling (…) Op (toevallig) hetzelfde tijdstip werd in Lot de komst van
een moskee aangekondigd”.
Als we niet met z’n allen voor onze cultuur, voor onze
waarden en normen zullen staan, zullen we ermee verdwijnen. Men kan zijn eigen
essentie, de eigen basisnormen niet in het ridicule relativeren, zonder
zichzelf eveneens totaal overbodig te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten