POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





donderdag 13 september 2012

Enkele argumenten van het euro-kamp


In Nederland woedt momenteel een echt “euro-debat”, alleen spijtig dat we daar in Vlaanderen van onze media zo weinig over vernemen. Spijtig, omdat heel wat van de argumenten die in België worden gebruikt om tegenstanders van een onbeperkte uitbreiding van de bevoegdheden van de Europese Unie ten nadele van de lidstaten, ook nu weer uit de kast worden gehaald om mensen bang te maken.
René van Leeuwen bespreekt in De Volkskrant enkele van die argumenten, en het lijkt mij wel zinvol om sommige benaderingen van de heer van Leeuwen mee te geven. Zo is er het argument dat mocht de euro verdwijnen, de Nederlandse export zou kelderen. “Nederland is een exportland, akkoord. Daarom hebben we de EU nodig. Wat? Wacht even. Dat gaat te snel. Net doen alsof we zonder de EU ineens niets meer exporteren, dat is flagrante onzin. De export steeg al voor de EU en had dat ook gedaan zonder de EU. De export stijgt dankzij het opheffen van handelsbarrières, betere transport- en communicatiemogelijkheden. Daar heb je geen bureaucratische moloch in Brussel voor nodig. Of wilt u beweren dat de export buiten de EU nergens stijgt?”
Véél emotionele argumenten toch in dit Nederlandse eurodebat. Zoals de stelling dat zonder Europa er geen Schiphol en geen haven in Rotterdam zou zijn: “Dat is pure bangmakerij en bovendien onwaar, zie boven. Stelling vijf. Daar komt een interessante paradox naar voren. "Nederland profiteert gemiddeld zelfs twee keer zoveel (van Europa) dan andere landen". Aha. Mocht dit waar zijn (ik betwijfel het), dan heeft u hier een belangrijke reden voor het mislukken van de muntunie. Nederland profiteert namelijk ten koste van minder efficiënte, sterke en productieve landen. We exporteren ons een ongeluk, maar inmiddels kan onze export niet meer betaald worden behalve door meer schuld, schuld en nog meer schuld bij de importeurs van onze export. De belastingbetaler staat inmiddels garant voor die schulden terwijl de exporteurs (lees: MKB Nederland, VNO-NCW en LTO) en de banken dik verdienen”.
Het interessantste stuk in De Volkskrant vind ik de economische en financiële kritiek van de Britse econoom Wynne Godley, die door de heer van Leeuwen wordt aangehaald. “Oude” kritiek, want reeds daterend van in de tijd van het Verdrag van Maastricht. Godley was niet tegen Europese integratie, maar werd als “verzuurd” en pessimistische zeurpiet aan de kant geduwd. “Zijn (die van Godley dus) belangrijkste conclusie was dat wanneer je staten in een groter Europees verband dwingt, met een muntunie, en dan enkel en alleen een (Europese) centrale bank als corrigerend instrument hebt, dat het dan helemaal fout gaat. En gelijk heeft hij gekregen. Lidstaten van de EU zitten vast in de muntunie en hebben geen enkele manier om te devalueren, rentemaatregelen te nemen of andere monetaire instrumenten te gebruiken. Het is een ware houdgreep”, aldus auteur van Leeuwen.


En nog: “De enige oplossing is meer Europa, wordt er dan gezegd. Hier scheiden de wegen van de huidige pro-EU denkers en politici en de mijne. Hun EU is niet mijn Europa. Hun euro is niet mijn gedroomde munt. Ik wil, en ik durf mijn allerlaatste studielening erom te verwedden dat de meeste EU-sceptici dat ook willen, wel degelijk Europese samenwerking. Maar 'meer Europa' is niet 'meer EU', integendeel.  Een voorwaarde voor vriendschappelijke samenwerking: relatieve gelijkwaardigheid. Ongebalanceerde machtsverhoudingen staan vriendschap bijna per definitie in de weg. Samenwerking kan dus alleen bestaan bij zelfstandigheid en onafhankelijkheid, dat geldt net zo goed voor Europa. De muntunie en de EU maken de zwakkere landen steeds afhankelijker van de sterkere landen, een flinterdunne basis voor Europese samenwerking, als u het mij vraagt”.
Maar nog eens: in Nederland woedt er tenminste al een euro-debat, in Vlaanderen en bij uitbreiding in België kunnen we maar dromen van een debat… 

Geen opmerkingen: