Men kent het gezegde: elke Vlaming heeft een baksteen in de
maag. Het is zowat het eerste waar doorsneekoppels aan denken, eens ze getrouwd
of bij elkaar in trekken: de aankoop van een huis. Maar gelet op de
aankoopprijs van particuliere woonsten in Vlaanderen wordt dit steeds
moeilijker. Ik verneem trouwens dat hypothecaire leningen bij banken steeds
vaker worden afgesloten met een terugbetalingsperiode van…30, ja, zelfs 40
jaar. Begin dan maar eens een woning te kopen als je 30 jaar oud bent,
nietwaar?
Ik vroeg een tijd geleden aan de minister van Economie,
Johan Vande Lanotte, naar de evolutie van de aan- en verkoopprijzen van
woningen in dit land. Onroerend goedprijzen blijken inderdaad de jongste tijd
nogal de hoogte ingeschoten, te oordelen naar zijn antwoorden. Zo leer ik uit
zijn antwoord dat particuliere woonsten tussen 2005 en eind 2010 met niet
minder dan 33,8% gestegen zijn: gemiddelde betaalde je in 2005 voor een woning
157.000 euro, terwijl dat in 2010 reeds 210.000 euro was. De stijging in het
Vlaams Gewest bedroeg 33,5%, in het Waals Gewest bijna 35% en in het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest bijna 37% (van 264.604 euro in 2005 naar 361.810 euro in
2010).
Appartementen zijn trouwens nog sterker gestegen: met ruim
34% met name. Van 141.000 euro naar 189.000 euro.
Maar een mens valt dan helemaal van zijn stoel als de
woningprijzen. De minister bezorgde mij cijfers over een periode van 17 jaar,
van 1994 tot 2010. Daar merk ik een stijging van de gemiddelde aankoopprijs van
een woning in een stedelijk gebied met 300%: van 71.329 naar 220.470 euro. De
stijging wordt iets minder groot in landelijke gebieden: van 54.000 euro naar
157.778 euro, een stijging met amper 292%.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten