U herinnert zich ongetwijfeld de schandalen in Charleroi, schandalen die
zich vooral afspeelden in, rondom en in de omgeving van (oud-) burgemeester
Jean-Claude Van Cauwenberghe. Het ging om belangenvermenging,
vriendjespolitiek, zelfbediening en financieel gesjoemel. “Dat systeem werd in 2005 en 2006 door
justitie met een lange reeks corruptiedossiers ten val gebracht”, aldus een
verslag in Knack (07.03.2012). Het volledige schepencollege kwam in opspraak,
en verschillende politici verdwenen in de gevangenis. In Wallonië werden
ongeveer 25 lokale gemeenten of steden door deze schandalen getroffen.
Niemand zal ook de felle uitspraak van PS-voorzitter Di Rupo
vergeten: “J’en ai assez de tous ces parvenus” – ze moesten er allemaal uit.
Wég de rotte plekken, wég de rotte appelen. Nu moest er dringend een nieuwe
politieke cultuur komen in Wallonië.
In de bijdrage in Knack, met de welluidende titel ‘De
teleurstelling is enorm’, kan men lezen dat er eigenlijk niets is veranderd.
Veel van het politiek personeel is gewoon blijven zitten, sommigen hebben
gewoon een ander politiek petje opgezet.
Zo was er bijvoorbeeld de kwestie van het organigram van de
stedelijke ambtenarij, een schema dus waarop duidelijk te zien zou zijn wie aan
het hoofd staat en wie dus verantwoordelijk is. De nieuwe coalitie rond de PS
vroeg 6 maanden tijd om dat organigram op te stellen. Vijf jaar later is het er
nog altijd niet. En zo kan men nog een tijdje doorgaan.
Nieuwe politieke cultuur? Neen, veel liever – én veel
gemakkelijker – om Vlamingen te schofferen en het Vlaams Belang als
ondemocratisch te bestempelen natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten