De veiligheid garanderen van alle burgers: ziedaar één van de belangrijkste kerntaken van de overheid, van élke overheid, hoe groot of hoe klein de staat dan ook is. Daarom moet elke staat zeer alert zijn voor alle nieuwe vormen van misdaad. Deze nieuwe vormen van misdaad bedienen zich niet zelden van de nieuwste informaticatechnieken, en een staat, die naam waardig, moet hierop gepast inspelen.
Neem nu de kredietkaarten. Wie heeft er géén? En iedereen krijgt ook wel eens van die e-mailberichtjes binnen, waarin vrienden en kennissen waarschuwen voor diefstal van kredietkaarten en misbruik van dezelfde kaarten om geld uit de muur te halen.
Van minister De Padt van Binnenlandse Zaken kreeg ik onlangs recente cijfers binnen betreffende het ‘hacken’ van kredietkaarten. Ook de minister geeft toe dat het een recente vorm van fraude betreft, die voor 2005 zeer beperkt bleef. In 2007 zijn er 45 gevallen van ‘hacken’ bekend, waarbij 7.500 kaarten betrokken waren – alleen wat België betreft vanzelfsprekend. In 2008 zijn de cijfers exponentieel gestegen: niet minder dan 200 gevallen, waarbij 45.000 kaarten betrokken waren.
Op enkele jaren tijd dus een vermenigvuldiging met een factor 6. Benieuwd welke cijfers we in 2010 op onze boterham zullen krijgen.
