Zoals in steeds meer commissievergaderingen duidelijk wordt, worden moeilijke dossiers doorgeschoven tot na de verkiezingen van 7 juni. Niet alleen de regionale parlementen hebben alle activiteiten stilgelegd, ook in Kamer en Senaat wordt op halve kracht gewerkt – behalve door de oppositiepartijen natuurlijk, die toch proberen er het beste van te maken.
De commissievergaderingen in de federale parlementen worden steeds vaker afgelast, wegens te weinig belangstelling, zoals dat dan heet. Het gebeurt niet zelden de jongste weken dat het de meerderheidspartijen zijn, die gewoon niet in voldoende aantal aanwezig zijn om belangrijke wetsvoorstellen te bespreken of te stemmen. De agenda’s worden dunner, steeds vaker worden vragen terug ingetrokken.
Dit land ligt stil. Een regering van stilstaande zaken in een stilstaand land. Blokkering alom. Dramatisch soms, want ook broodnodige wetgevend initiatief worden onderuit gehaald, zoals ik op maandag 4 mei al even op deze weblog vermeldde inzake de gasramp van Gellingen.
Zelfs de grootste Belgen – ze zijn minder talrijk dan vroeger, en ze worden heel snel oud – moeten zich toch stilaan gaan afvragen of België nog een degelijke merknaam heeft. Internationaal zakt dit kunstmatig land steeds verder weg op allerlei ranglijsten. In de nationale-merkenrangschikking van de Simon Anholt GFK Roper Nation Brands Index tussen 2005 en 2008 is België teruggevallen van de 16de naar de 20ste plaats. In de top 5 van de rangschikking 2008 staan 3 buurlanden: Duitsland op 1, Frankrijk op 2 en het Verenigd Koninkrijk op 3.
In het verslag van het Amerikaans communicatiebedrijf Eastwestcommunications scoort België ook niet goed. In de rangschikking, die om de 3 maanden wordt geactualiseerd, staat het op de 152ste plaats, minder goed dan parels aan de wereldkroon als Libië, Zuid-Ossetië, Roemenië, Eritrea en Liberia (De Standaard, 07.05.2009).
