Heel wat Vlaamse politici, vooral van de zogenaamde traditionele Vlaamse partijen, proberen de Vlaamse kiezers gewoon zand in de ogen te strooien: na 7 juni, zeggen ze, komt er een grote staatshervorming, want de politieke wil bij de Franstalige politici is nu immers wél aanwezig. Wat niet mogelijk was in de afgelopen 24 maanden, zou nu opeens wel kunnen na de regionale verkiezingen.
Enfin, hierdoor zou de eerder naïeve Vlaamse kiezer met gemiddelde interesse voor politiek wel eens kunnen gaan twijfelen, natuurlijk. En de bedoeling van de hierboven vermelde Vlaamse politici is overduidelijk: de perceptie moet er bij de gewone, hardwerkende Vlaming terug in dat stemmen voor de traditionele, zogenaamd Vlaamse partijen de beste garantie, de grootste zekerheid biedt voor zowel een staatshervorming als een stabiele regering. Beter twee vogels in de hand…
Zegt bijvoorbeeld Karel De Gucht, één van de 4 opperkonijnen binnen Open VLD, in Het Laatste Nieuws (04.05.2009): “Als je nu een gesprek zou hebben over de staatshervorming, zou dat nooit lukken. Dat kan ook niet in de gegeven omstandigheden. Moet je daar dan over praten? Naar mijn bescheiden mening is het antwoord neen. Dat verandert fundamenteel de dag na 7 juni. Dan moeten er inderdaad beslissingen worden genomen. In de eerste plaats over de gezondmaking van de staatsfinanciën (…) En ten tweede moet er een staatshervorming komen, die in eerste instantie financieel zal moeten zijn”.
Maar als sommige kranten dan toch eens door duwen, wat gas bij geven, wordt al heel snel duidelijk dat er van garanties eigenlijk niet veel sprake kan zijn, wat bepaalde CD&V’ers ons nu ook proberen wijs te maken. Dezelfde De Gucht: “Ik kan u geen waarborg geven. Niemand kan dat”.
Het opperhoofd van het Franstalige FDF, dat tot dezelfde blauwe familie behoort, Maingain, heeft er minder moeite mee om zijn overwegingen klaar en duidelijk te formuleren. Bij hem hoor je duidelijk dat er geen staatshervorming komt, als het van hem afhangt. Er is nood aan “een andere hervorming van de staat” (gesprek in Le Soir, 25.04.2009), een die ervoor zorgt dat de crisis van de publieke ruimte wordt ingedijkt. Maingain pleit voor een krachtige Belgische staat, een die ervoor zorgt dat de centjes van de Brusselse bourgeoisie niet helemaal verdampen. En als er dan toch over een staathervorming moet worden gepraat, dan niet vooraleer in Wallonië en Brussel dezelfde meerderheid aan de macht is, zodat de francofonen op de beste manier kunnen worden verdedigd.
Woorden die we ons best goed proberen te herinneren.
