Het ‘Rijk van het Midden’. De oudste beschaving op deze aarde. De filosofie van het Confucianisme met zijn streven naar harmonie en orde. De hemelse muziek van het keizerrijk. Het eren van ouders en grootouders. Enfin, als je China zou moeten verbinden met allerlei begrippen en inhouden, denk je toch onmiddellijk aan woorden als schoonheid, harmonie, poëzie?
Tot het over Tibet gaat, natuurlijk. Tibet is voor China een Chinese provincie, en dus wordt elk woord van kritiek op de brutale Chinese politiek – die gepaard gaat met vervolging, met marteling, moord, brutale militaire bezetting, met vernietiging van het cultureel en religieus erfgoed van Tibet – door de Chinezen gezien als inmenging in hun binnenlandse aangelegenheden. Waarbij de Chinezen wel even voor het gemak voorbijgaan aan het feit dat Tibet eeuwenlang een onafhankelijke staat was, en een al even grote beschaving uitmaakt als de Chinese zelf. Tibetanen zijn géén Chinezen, je moet geen Chinees zijn om dat eenvoudige feit onder ogen te zien.
De Chinese ambassadeur in Nederland reageerde (NRC Handelskrant) bijvoorbeeld bijzonder giftig op de mededeling dat Nederland graag de dalai lama zal ontvangen. Enkele sprekende citaten van deze ambassadeur: “De Tibetaanse leider moet niet worden ontvangen. Men weet dat dit negatieve gevolgen kan hebben”. De ambassadeur zou namelijk niet graag zien dat “de goede betrekkingen” tussen China en Nederland als gevolg van het bezoek op het spel zouden komen te staan. “De Chinese positie is heel duidelijk. We zijn tegen het bezoek van de dalai lama aan elk land. En we zijn tegen zijn bezoek aan elke politieke leider in elk land”.
Niets harmonie dus. Niets goede manieren, niets conflictvermijdende vriendelijkheid. Niets schoonheid en orde. Alleen brute macht, brute afdreiging. Benieuwd of Nederland hieraan zal toegeven. Benieuwd op welke manier Nederland zich hieruit weet te redden. Ik ben vooral benieuwd naar het mogelijk contract met België, waar men het bijna in de broek deed van angst. Waar men zich in allerlei bochten wrong om de dalai lama toch maar geen officiële ontvangst te moeten geven.
